Tag: weinig

Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

Vakantie II

“Is dat alles?”, vraagt Man terwijl hij wijst naar wat stapeltjes kleren op het bed van Zoon. “Ja”, antwoord ik. En stiekem ben ik al begonnen om mezelf schouderklopjes te geven. “Dat is mooi”, glundert Man, “dan hoeft de dakkoffer er niet op”. “Eh schat”, antwoord ik, “is dat niet wat te voorbarig? Tel hier de buggy, de skottelbroai, die tas met handdoeken en één met beddegoed en oh ja……….het campingwasmachientje van je moeder nog eens bij op!”.  En Man zucht. “Ik zet de koffer er wel op”, zucht Man nogmaals. Ja hé, zeg, kom, als ik zo weinig kleren meeneem, moet het wasmachientje écht mee hoor. Schoon is immers my middle-name. Geërfd van m’n moeder.

Categories
Zomaar

Natte Poes…….

Wij hebben een kat! Maar dat wist u wellicht al. Een Britse Korthaar van nu inmiddels 1,5 jaar oud. Spierwit ist’ ie. Mooi beest. Alleen……een beetje dominant. Nu is dat niet misplaatst in huize De Kock, maar toch heeft dat écht wel wat nadelen. U moet zich voorstellen hoe het is om ’s-ochtend ontspannen uit bed te komen, lekker na een sanitaire stop onder de douche te willen stappen en dan vervolgens door een kater met een ochtendhumeur in je benen gegrepen te worden. Ik kan u verzekeren……dat voelt niet prettig. Je ziet de kat vervolgens denken: “haha tikkie, ik heb je”. En ik sta zwaar vloekend eerst naar m’n been te grijpen om vervolgens de kat een ‘lesje’ te leren. Ik grijp meneer in z’n nekvel en druk ‘m op de grond. Echter dit ritueel blijkt tegenwoordig weinig indruk meer op hem te maken. Nu heeft Man even het internet geraadpleegd (hoe kan het ook anders?!?) en daar wordt het advies gegeven om poes maar es onder de koude douche te zetten bij zulk gedrag. Nu….lieve dominante kater…..bij deze zijt u gewaarschuwd. De eerstvolgende ochtend dat ik met blote benen de badkamer binnenstap en u heeft een ochtendhumeur……..dan wordt Man ’s-ochtends verrast met een natte poes!!!! ;-) ;-)

Lien & het vloerschilderij

Gisteren was het weer zover. Sinterklaas arriveerde in Nederland en dus ook in Sprang-Capelle. Stel je voor dat hij hier in het Christelijke dorp op Zondag zou arriveren…..dat is natuurlijk uitgesloten. Voordat de eerste beelden op TV te zien waren, heb ik Zoon op bed gelegd voor een dutje. Zodra hij namelijk maar 1 glimp van de goede Sint zou hebben opgevangen, zou mijn plan al in in duigen zijn gevallen en zou ik hem met geen mogelijkheid meer naar z’n bed hebben gekregen. Even leek alles te lukken, even leek alles volgens plan te lopen. Zoon lag op bed, het was stil en Dochter zat voor de TV. Mams had zo nog mooi even wat tijd om de was te doen en wat andere huishoudelijke karweitjes te klaren. Na ongeveer een 40 minuten hoorde ik Zoon zingen, roepen, kletsen……kortom….hij was van alles aan het doen, behalve aan het slapen. “Nou”, zeg ik tegen Man, “ik denk dat het weinig uithaalt vandaag”. Tegelijkertijd gaat de slaapkamerdeur van Zoon open en staat hij me uitdagend aan te kijken. “Ik hoese niet slapen”, zegt hij vervolgens, waarop ik besloot hem maar te gaan aankleden. Ik doe zijn kamerdeur wat verder open en zag wat meneer de afgelopen 3 kwartier aan het doen was geweest. Een prachtige vloerschildering had hij gemaakt……….van POEP! Zijn hele kamer stonk een uur in de wind. “Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht, want we ruiken hier allemaal even slecht, misschien heeft u wel even tijd, zodat ik heel m’n broek volschijt”, flitst er door m’n hoofd. En mams kon aan de schoonmaak. Eerst Zoon en toen heel z’n kamer inclusief bed. Fijn……op zaterdagmiddag…….

Categories
Kids

Nog 1 nachtje slapen…

De slingers hangen, de taart is besteld, de traktaties staan klaar en het kadootje ligt al op haar te wachten. Nog 1 nachtje slapen en Dochter wordt 5 jaar. Ieder jaar sta ik toch weer even stil bij haar geboorte. De onwetendheid de avond ervoor. De zware nacht die we tegemoet gingen. De hele dag met weeën en een ontsluiting die maar niet wilde vorderen. De uiteindelijke ziekenhuisopname en om 20h10 de geboorte van Dochter. Prachtig vond ik haar. De eerste minuten waren wel angstig. Haar start was niet goed; ze was dubbel verstrengeld. Ze werd meteen na de geboorte apart in een kamertje naast de verloskamer gebracht. De anesthesist en kinderarts stonden standby. Daar lag ik dan. In m’n ééntje. Niet wetend wat er nu met ons meisje aan de hand was. Doodeng. Gelukkig kwam alles goed en nu maken we wel eens een grapje dat ze toen net iets te weinig zuurstof heeft gehad en daarom zo’n druktemakertje is 🙂 . En gelukkig kunnen we daarover grapjes maken, gelukkig is er niks met ons meisje, gelukkig is ze een heerlijk, spontaan en ja, een lekker druk kind. Gelukkig kunnen we al 5 jaar van haar genieten en gelukkig blijft ze nog steeds ons kleine grote meisje. Apetrots ben ik op haar…..en ook een beetje op mezelf dat ik toch maar mooi zo’n heerlijk kind op de wereld heb gezet (samen met Man natuurlijk 😉 )…….

Alles is liefde….

Ja hoor. Ik heb hem gezien. De nieuwe nederlandse hit-film. En ik vond’m heerlijk. Zoveel bekende Nederlanders in 1 film. Carice vond ik briljant, zeker tijdens de wc-scene. Wendy van Dijk met haar 16-jarige lover. Een dooie sinterklaas. Paul de Leeuw en Daan Schuurmans als homo-stel. Thomas Acda. Ze komen er allemaal in voor. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat ze enorm veel lol moeten hebben gehad op de set tijdens het filmen. Dat zie je nl. terug in de film. Man vond’m iets minder, waarschijnlijk te weinig bloot voor een hollandse film 🙂 . De film gaat ook hoofdzakelijk over de ‘prins op het witte paard’. Mannen hebben daar niet zoveel mee……met prinsen op een wit paard……tenminste, mijn Man niet! Nou is die ook niet zo rosmantisch aangelegd. En dat geeft niks. Hij heeft weer andere kwaliteiten 😉 . Maar voor de ladies onder ons……het is een aanrader. Liefde is immers net als Sinterklaas, je moet er in geloven anders werkt het niet!!!!

Lien & het verhaal van de schoenen en de glijbaan

Ze waren zo supergaaf. Die schoenen voor Dochter. Een Replay zwart lak ballerina schoentje. Maat 30. Precies goed. Hebben die kip dachten Zus en ik. Dochter had weinig tijd om te passen. Er stond immers een grote glijbaan midden in de schoenenzaak. Leuk bedacht, ware het niet dat je geen enkel kind meer aan het schoenenpassen krijgt. Laars uit, schoen aan, “ja mam, ze zitten lekker”, vlug schoen weer uit, laars weer aan en gaan met die banaan. En wat blijkt? Ze passen voor geen meter. Ze slipt eruit en verliest de ballerinaatjes al bij de 1e twee passen. En, u raadt het al, daar kwamen we dus thuis pas achter. Van dit soort geintjes kan ik dus chagerijnig worden hè!! Ik denk helemaal ‘t moedertje te zijn, met dochterlief in een paar kèkke schoentjes en dan passen ze helemaal niet. Na wat heen en weer gebel met de schoenenwinkel bleek dat ze ook niet kleiner te leveren waren. Balen zeg. Er zat niks anders op, ik moest ze terugbrengen en ze uit m’n hoofd zetten…..zucht….. En dat gaat eigenlijk niet zo samen………ik en dingen terug brengen die ik heb gekocht. Dat is mooi niks voor Lien. Inmiddels wel geslaagd voor andere schoenen, maar wel in een winkel zonder glijbaan!

Weg met Sherilyn

Zo dat is gezegd. Sherilyn heeft de sing-off verloren van Maaike. U begrijpt al waar ik het over heb? Juist ja, So You Wanna Be A Popstar. Helemaal een programma van mijn kaliber….geeft waarschijnlijk een goed beeld van mijn geestelijke gesteldheid. Ik vind het heerlijk om naar te kijken, tot grote frustratie van Man. Man moet niet zeuren, die heeft z’n autoracen……zo’n beetje ieder weekend. Sherilyn was dus onze ‘wanna-be-popstar’ van 12 jaar oud. Een Schatje met de hoofdletter S. Werkelijk een lief, mooi, klein meisje met een waanzinnige stem. Maar nog niet klaar voor het grote-mensen-vak. Tenminste dat vind ik. Steeds maar weer kreeg ze van die hoge punten, terwijl ik het toch werkelijk niet altijd even goed vond. Oké ze is zeker een talentje en zal het best gaan maken in de grote boze wereld. Alleen nu nog niet. De overgebleven kandidaten vind ik allemaal goed. Maaike: superstem, alleen een beetje een ‘tutje’. Tessa: wat een strot heeft die meid met 16 jaar en nog een leuke bijkomstigheid is dat ze er super uit ziet. Dan Willem: onze brabantse trots……”wat een lekker ding zè de gij en ge hèd zo’n lekker kuntje” om maar even aan te geven wat ik van ‘onze’ Willem vind. Ik geef hem echter weinig kans deze competitie te winnen. Maar alleh…….da’s mijn bescheiden mening. Wie is eigenlijk uw favoriet????

Dochter’s school

Die gaat dus verhuizen. Naar een andere locatie in de wijk. Niet zo heel ver weg, maar toch…….wel verder dan waar hij nu zit. Maar oké, het wordt een mooi gebouw (alles wordt gerenoveerd) en bovendien heeft het gebouw veel potentie als de school groeit qua aantal leerlingen. Momenteel stagneert die groei nogal. Er worden té weinig nieuwe leerlingen aangemeld en ik vind persoonlijk dat de school ook té weinig actie onderneemt om dat te veranderen. Gisteravond was er een ouderavond. Speciaal voor groep 1/2. Een evaluatie-avond om te bespreken hoe de ouders het vinden gaan op school nu de 2 kleutergroepen zijn samengevoegd tot 1 kleuterklas. Er was nogal wat opstand aan het einde van vorig schooljaar omdat ouders nu éénmaal liever hebben dat hun kinderen in kleinere klassen zitten. Toch moet ook ik bekennen dat het eigenlijk best goed gaat zo. Dochter is dan ook niet de moeilijkste en is heel flexibel als het gaat om veranderingen. Ze doet het goed op school. Ze vindt het leuk en gaat goed vooruit in haar ontwikkeling. Geen op- of aanmerkingen wat dat betreft dus. Alleen die verhuizing. In het wilde weg wordt er om hulp gevraagd van ouders. Natuurlijk zijn ouders bereid een helpende hand toe te steken, alleen geef dan een soort van planning. Wanneer is welke hulp nodig en waarvoor?!? Ouders hebben ook agenda’s en met een planning is het makkelijk om te kijken of jouw hulp ergens tussen past. De directeur heeft toegezegd dat hij hieraan gaat werken. Dan weer terugkomend op het probleem ‘leerlingen-werving’ vroeg ik gisteren of er ook een officiële opening van het nieuwe gebouw gaat plaatsvinden en of dat dan misschien niet gelijk kan worden aangegrepen als PR-campagne! Eh……stil…….”ja ehh…..er komt wel een officiële opening maar niet voor de feestdagen, dat zal januari, februari worden”, antwoordde de directeur. Nou dat is dan een prima tijdstip want in maart moeten de nieuwe kleuters weer worden aangemeld op de verschillende scholen. En zelfs terwijl verschillende andere ouders zichzelf opwierpen als eventuele hulp, kopte de directeur deze bal nog niet direct in……. Ik begin me nu toch werkelijk af te vragen hoe graag hij z’n school zelfstandig wil houden……..met te weinig leerlingen komen we nl. onder ander bestuur te vallen. En wat kunnen wij meer doen dan het zo heet mogelijk maken onder de voeten van deze beste man? Mond-op-mond reclame en wat reclame op mijn site wellicht……..want het is nl. een SUPERLEUKE SCHOOL die erg HOOG scoort op het gebied van onderwijs. Het niveau van groep 8 leerlingen is hoog en het meerendeel stroomt door naar minimaal Havo/VWO. Niks mis mee, met die school van dochter………dus kom maar op met die nieuwe kleuters!!!!

Te

Alles is momenteel ‘te’ bij Lien. Ik ben té druk. Ik wil té veel. Ik slaap té weinig. Ik ben té onrustig. Ik word té moe. En dat terwijl ik pas vakantie heb gehad! En ik hoor u bijna hardop denken: “het zullen haar hormonen wel zijn”. Zou kunnen. Ik weet het niet. Feit is wel dat het de bekende ‘cirkel’ begint te worden. Natuurlijk ben ik té moe als ik niet goed slaap. Natuurlijk word ik té moe als ik teveel hooi op m’n vork neem. Natuurlijk ben ik té onrustig als mijn ‘lijstje’ te groot is en ik kom er niet doorheen. En weet u wat het ergste is? De verbouwing moet nog beginnen!!! Afgelopen vrijdag is de aannemer op bezoek geweest. Hij heeft de waslijst met dingen die wij graag zouden willen meegenomen, inclusief de nieuwe bouwtekening en met een beetje geluk krijgen we eind deze week de offerte binnen. Vraag is dan……wanneer begint’ie? Misschien wordt alles wel veroorzaakt omdat ik stiekem héél erg tegen die verbouwing op zie. Hoe ik mezelf ook inprent dat het allemaal wel goed komt en dat het straks zoveel mooier, zoveel ruimer en zoveel opgeruimder zal zijn……ik krijg gewoon bijna paniekaanvallen als ik denk aan de troep die eraan vooraf zal gaan. “Waarom kopen jullie niet gewoon een ander huis?” wordt regelmatig gevraagd. Alsof we daar dan niet het nodige aan moeten doen cq. vervangen!! Ieder huis wat in de buurt te koop staat, is al regelmatig bekeken door Lien en overal moet wel óf de keuken óf de badkamer vervangen worden en in veel gevallen zelfs allebei. Net zoveel rotzooi, net zoveel stress….. Nee, een ander huis wil ik niet. Niet nú tenminste. Wie weet ooit. Nú wordt het dus verbouwen. Misschien moet ik maar voor een paar maandjes op de camping gaan zitten! Of is dat weer té koud, té nat en té veel behelpen?