Ze waren zo supergaaf. Die schoenen voor Dochter. Een Replay zwart lak ballerina schoentje. Maat 30. Precies goed. Hebben die kip dachten Zus en ik. Dochter had weinig tijd om te passen. Er stond immers een grote glijbaan midden in de schoenenzaak. Leuk bedacht, ware het niet dat je geen enkel kind meer aan het schoenenpassen krijgt. Laars uit, schoen aan, “ja mam, ze zitten lekker”, vlug schoen weer uit, laars weer aan en gaan met die banaan. En wat blijkt? Ze passen voor geen meter. Ze slipt eruit en verliest de ballerinaatjes al bij de 1e twee passen. En, u raadt het al, daar kwamen we dus thuis pas achter. Van dit soort geintjes kan ik dus chagerijnig worden hè!! Ik denk helemaal ‘t moedertje te zijn, met dochterlief in een paar kèkke schoentjes en dan passen ze helemaal niet. Na wat heen en weer gebel met de schoenenwinkel bleek dat ze ook niet kleiner te leveren waren. Balen zeg. Er zat niks anders op, ik moest ze terugbrengen en ze uit m’n hoofd zetten…..zucht….. En dat gaat eigenlijk niet zo samen………ik en dingen terug brengen die ik heb gekocht. Dat is mooi niks voor Lien. Inmiddels wel geslaagd voor andere schoenen, maar wel in een winkel zonder glijbaan!
2 replies on “Lien & het verhaal van de schoenen en de glijbaan”
Haha…..ja dat vraag ik me ook af! Maar ik moet wel toegeven dat het beter begint te gaan met de schoenneuzen nu ze gewoon kan remmen met fietsen!
🙂
De nieuwe lakschoenen zijn wel erg mooi.
Maar voor hoe lang ????????????
Groetjes Corina