Tag: niks

Categories
Zomaar

Je zal het maar hebben

– Je zal het maar hebben dat je bijna 40 wordt en steeds slechter gaat zien en de bijnaam Momfert (de Mol) krijgt

– Je zal het maar hebben dat je net terug bent van een weekendje-weg en weer vrij moet nemen om daarvan uit te rusten

– Je zal het maar hebben dat je steeds moet horen dat je paaltjes van rechts geen voorrang geeft

– Je zal het maar hebben dat Man bij z’n volgende auto een hond als accessoire wil hebben (een blinde-geleide-hond welteverstaan)

– Je zal het maar hebben dat je in een bouwput woont waar de verwarming nog niet werkt

– Je zal het maar hebben dat je eigenlijk over het weekendje Friesland wilt bloggen, maar dat er niks op papier komt…………..writersblock……………ieeeeeeeeekkkkkkk

Categories
Zomaar

Bruiloft

Het was weer even stil in Logland. Lien had even niet de tijd en de fut om iets zinnigs op papier te zetten. Nu weet ik wel dat onzin soms ook leuk is om te lezen, maar toch…… We hadden dus een feestje afgelopen zaterdag. Nichtje J. ging trouwen. En ik hou van bruiloften. Ik vind het heerlijk om zo’n stralend gelukkig paar te zien. Ik vind het heerlijk om de jurk te bewonderen en natuurlijk ook het pak van de bruidegom. Ik vind het heerlijk om met familie bij te kletsen en ik vind het heerlijk om eens lekker te kunnen dansen/gekdoen/drinken. En dat laatste, dat had ik nou beter niet kunnen doen. Niks hield me tegen. Kindjes waren uit logeren, taxi terug naar huis was al geregeld en het uitslaap-gen geactiveerd. Ik kon los. Binnen de grenzen van de beschaafdheid natuurlijk hè. Ik hou het nog wel netjes hoor. Het is me namelijk 1x overkomen dat ik stukken van de avond ervoor niet meer wist. Dat ik blijkbaar stokbrood had gedoopt in de port van schoonzus en dat ik een blessure aan m’n heup had opgelopen door tegen de deurpost van het toilet aan te knallen, zonder dat ik me daar nog iets van kon herinneren. En dat gaat me dus never-de-nooit-nie meer gebeuren. Schaaaant. Maar goed, een paar biertjes en tussendoor een coma’tje (cola-malibu) moet wel kunnen. En het was gezellig. Zo gezellig dat ik uiteindelijk pas om 05h30 ben gaan slapen zondagochtend. Zo gezellig, dat ik om 08h45 weer wakker naast m’n bedje stond. Het uitslaap-gen was defect. Dat heb je wel eens. Gevolg was wel dat ik het zwaar had. De hele zondag. En de maandag er nog bij. En eigenlijk heb ik nu (dinsdagmiddag 13h00) weer een dipje. Rest er maar 1 conclusie……….ik word OUD! zucht……

Categories
Zomaar

Wakker

Ik kwam moeilijk in slaap gisteravond. Te druk in m’n hoofd. Dat heb je wel eens. Tenminste ik wel. En dat drukke dat moet er dan eerst uit. Soms lukt dat. Soms lukt dat niet. Soms slaap ik daarna als een roosje. Soms slaap ik de hele nacht niet. En dan denkt u natuurlijk dat dat drukke in m’n hoofd over hele gewichtige, belangrijke zaken zal gaan, maar niks is minder waar. Het gaat vaak over de meest onbenullige dingen. Ik hoef me namelijk nergens zorgen om te maken. Ik zit goed in m’n vel (te goed op sommige plaatsen ;-)), ben gelukkig, heb 2 geweldige kindjes, een (h)eerlijke vent :-), een leuke job, een huis wat momenteel fungeert als bouwput, maar wat straks een prachtig paleisje gaat worden. Wat wil een mens nog meer?!? Nou, slapen….dus….bijvoorbeeld…..dat zou fijn zijn. Niet overdag, nee gewoon ‘s-nachts als het grootste gros mensen op één oor ligt. Zo van dat je soms wakker schrikt van je eigen gesnurk. Dat. Zo van dat je ‘s-ochtends denkt “wat is m’n kussen toch nat?” van het kwijlen. Dat dus. Zo van dat je het jammer vindt om wakker te worden omdat die geweldige droom dan stopt. Dat. Dat bedoel ik dus. U kent het vast. Afgelopen nacht heb ik wel geslapen hoor. Maar nadat ik dus net de drukte uit m’n hoofd kwijt was en een beetje was ingedommeld, schrok ik wakker van Dochter. Dochter stond naast me. Te simmen. Ze was bang. En bange kindjes gaan niet slapen, dat weet u vast ook wel. Na wat gemompel van dochter’s kant, kwam het hoge woord eruit. Ze dacht dat er een mug op haar kamer zat. En net toen ik 1 voet naast m’n bed had om te gaan kijken, mompelt Man: “geeft niks schatje, mugjes moeten ook slapen, ga maar lekker terug naar bed!”. Heeft u ooit zoiets meegemaakt…………..mugjes moeten ook slapen…………hoe komt’ie erop!! Afijn Dochter gelooft alles wat Man zegt en gaat vervolgens terug naar haar kamer. Om daar vervolgens te gaan huilen. En hoe langer het duurde voordat ik uit bed was, hoe harder ze ging huilen. Zo werkt dat namelijk met kinderen. Ik ging dus midden in de nacht op muggenjacht. En dacht u dat ik dat kreng zag? Nee dus. Nu valt het ook niet mee om met het zicht van Momfert de Mol een mugje op te sporen. Zonder bril welteverstaan. Niks te vinden. Dochter gesust, in bed gelegd en ik vervolgens weer terug op 1 oor. Nog geen 10 minuten, natuurlijk net ingedommelt, begint Dochter weer. Man’s beurt. Vond ik. Vond hij gelukkig ook. En Man is goed in de muggenjacht. Gelukkig. Problem solved en iedereen kon gaan slapen. Ja. Iedereen. Behalve ik…..ik was wakker. Uitwakker. Godzijdank komt er vanavond weer een nacht waarin ik het kan proberen. Slapen.

Categories
Zomaar

Wat er zoal gebeurd is

School is weer begonnen. Jippie. Dochter vond het best een beetje spannend. Mama ook. Zo’n 1e schooldag is voor iedereen weer even wennen en dan heb ik het niet in de laatste plaats over het vroeg opstaan. Dochter’s 1e schooldag betekende ook weer mijn 1e werkdag. En dát vond ik heerlijk. Even weer weg uit onze bouwput. Even weg van het continu moederen. Even weer onder de mensen. Even weer normale gesprekken voeren. Niet dat de gesprekken met Zoon en Dochter niet gezellig zijn. In tegendeel. Hele conversaties heb ik samen met Zoon en z’n playmobiel-poppetjes gevoerd. Erg onderhoudend. Ook met Docher en haar barbies heb ik gezellig gekeuveld. U begrijpt dat ik erg blij was gisteren mijn collega’s weer te zien. Ik ben weer helemaal op de hoogte van alle bedrijfsroddels. De stapels werk vielen voor de verandering ook wel mee (of mijn baas moet ze nog even hebben verstopt en ze stiekem morgen pas geven, maar daar ga ik even niet vanuit). Dat is dan misschien het voordeel van 4 weken vakantie……zolang kunnen de meeste dingen niet blijven liggen, waardoor iemand anders genoodzaakt is het op te lossen. Mijn e-mails waren ook in no-time geselecteerd. 50% was niet meer relevant. 20% was puur ter info. En met de resterende 30% moest ik inderdaad wat doen. En dat, lieve mensen, heb ik al wel eens veeeeel erger meegemaakt. Nee, mijn 1e werkweek ben ik uitermate fijn gestart. En Man? Nou die was al een weekje eerder aan de slag. Verschil moet er immers zijn, niet? En met Man voer ik momenteel alleen gesprekken in de vorm van: “wil je de wandtegels in de bijkeuken horizontaal of verticaal schat?”…..en natuurlijk wilde ik ze anders dan Man……en: “niet in paniek raken, schat maar de afvoer van de gashaard kan niet waar wij hem gepland hadden…..daar lopen nl. 5 electriciteitsbuizen en een gasleiding!”……en natuurlijk raakte ik niet in paniek……en: “jammer he schat dat onze aannemer/stucadoor onverwachts geopereerd is aan z’n knie, waardoor onze verbouwing weer een paar weken vertraging oploopt?”……en natuurlijk vind ik dat jammer, maar wat kan ik eraan doen??? Juist ja, helemaal niks dus. Ondertussen is wel de tegelzetter begonnen met het betegelen van de bijkeuken. En dat wordt leuk. En nee, dat wordt niet door diezelfde Portugezen gedaan, die de vloer hebben gelegd. Die beste mensen komen er niet meer in. Nu hebben we iemand die tenminste weet wat werken is. Geen gelummel, geen gelul, gewoon doorwerken!!! En zo heb ik ze het liefst. Verder heeft schoonpa, de schat, vandaag onze tuin weer helemaal aangestraat. Het ziet er weer prachtig uit en omdat ik zelf het afgelopen weekend de buxus en de taxus heb gesnoeid, is de tuin weer een beetje leefbaar. Laat nu dat mooie september-weer maar komen!

Categories
Zomaar

De vakantie

Het zit er weer op. 2 Weken Spanje zijn omgevlogen. Maar u zult vast blij zijn weer wat te lezen op dit log. Toch? Ja, dacht ik het niet. En hoe we het hebben gehad? Nou, afgezien van de constante staat van misselijkheid waarin ik mij de gehele terugreis heb bevonden, is het een prima vakantie geweest. Slechts 1 échte onweersbui en 1 dag bewolking gedurende 14 dagen. De rest van de tijd was de lucht strakblauw, zonnetje hoog aan de hemel, in de ochtend geen zuchtje wind en ‘s-middags een lekker briesje om het voor Lien ook nog een beetje aangenaam te houden. Niks mis mee dus. En ik ben voor mijn doen zelfs ook nog een beetje bruin geworden. Ondanks faktor 50 waarmee ik mezelf, de kindjes en zelfs Man nadat hij de eerste paar dagen z’n rug aardig had verbrand, steeds heb ingesmeerd. De kids hebben de tijd van hun leven gehad. Dochter had een Frans vriendinnetje, die ook haar voortanden miste en wat een grappig stel vormde samen. Dochter bleef stug Nederlands praten en Naëlle (het kind was net zo mooi als haar naam klinkt) stug Frans en toch leek het of ze elkaar begrepen. Dochter is zelfs een hele middag met het, natuurlijk Franse, gezin van Naëlle naar zee geweest. Peentjes heb ik gezweet, en nee, dat kwam niet door de hitte. Ik vond het maar niks. Dochter mee met mensen die ik nauwelijks kende en die haar werkelijk totaal niet begrepen als ze wat zei. Naamplaatjes-ketting om, telefoonnummers uitgewisseld en precies uitgelegd waar ze op het strand zouden liggen, en Man was overtuigd en hij vond dat we haar maar mee moesten laten gaan. Naëlle was namelijk jarig en had maar 1 wens……..Dochter mee naar la Mèr. En zo geschiedde. En Dochter? Nou, die had de tijd van haar leven. Van 14h00 tot 18h30 is ze weggeweest en ze straalde helemaal bij thuiskomst. Ze hadden geweldig gespeeld, bevestigde de mama van Naëlle nogmaals. En sja, dat had ik haar toch ook niet willen ontnemen. We hebben ook dit jaar weer een paar mama- en papadagen ingelast. Één daarvan was een bezoekje aan La Roca del Village bij Barcelona. Een shopping-outlet waar je gemakkelijk de hele dag kunt vertoeven. En heej, mams heeft ook vakantie hè…………een dagje winkelen moet kunnen. Bepakt en bezakt reden we aan het einde van de middag weer terug naar ons stekkie in L’Estartit. Ook een bezoekje aan de stad waar het museum van Salvador Dali staat, Figueres, stond weer op het programma. Een heerlijk stadje om door te wandelen. Verder is het een échte luier-vakantie geweest. Veel gezwommen. Zoon die met z’n bandjes zo in het diepe sprong. Totaal geen watervrees meer en zwemmen dat’ie deed. Heerlijk. Dochter zit natuurlijk al een tijdje op zwemles en zij heeft deze vakantie geen bandjes meer aan gehad. Zelfs niet in het diepe. Het ging supergoed. Hopelijk gaat het op zwemles nu in dit tempo door…..dan heeft ze zo haar A-diploma. En nu dus weer back-to-reality. De was is al zo goed als weggewerkt en nu kunnen we ons weer gaan richten op de afwerking van onze verbouwing. Aan alles komt immers een einde……..zelfs aan de verbouwing!!!!

Categories
Zomaar

Zomerstop……

Wat zomer? Niks zomer! Tot nu toe is het bizar slecht in Nederland. Godzijdank wacht het warme zonnetje op ons in Spanje. Maar, lieve mensen, het belooft beter te worden. Eind deze week gaat het ook hier in Nederland zomers warm worden. Ik hoop het. Iedereen is wel aan een beetje zonneschijn toe. Alles ziet er een stuk vrolijker uit als het niet zo met bakken uit de hemel komt vallen. De boeren in het Noorden zijn waarschijnlijk dolgelukkig gezien de droogte die daar heerste. Maar wij……simpele kantoorpikkies…….zijn maar wat blij als hun vakantie niet in het natte plensende water valt. De auto is inmiddels geladen. Tussen de druppels door. Niet dat ik daarvan nat werd, want dat pakken is Man’s job. Zoals ik al eerder heb vastgesteld. De auto laden is iets wat wij niet samen moeten doen. Ik zet alles wat mee moet netjes klaar en hij zorgt dat dat allemaal in onze voiture past. Met soms wat gemopper hier en daar, lukt dat meestal nog ook. Lang leve de dakkoffer. Zonder dat ding zou het campingleven voor Lien er een stuk minder prettig uitzien. Steeds weer vraag ik me af waar ik toch in hemelsnaam zoveel ‘noodzakelijke spullen’ vandaan haal. Toch heb ik dit jaar weer een prestatie geleverd door slechts 1 koffertje met kleding voor Man en mij in te pakken en 1 koffertje voor Zoon en Dochter. En dan toch zit nog de hele kofferbak en dakkoffer vol. Een prestatie an sich…….
Dus, lieve lezers, bij deze wens ik jullie ook een zonnige en fijne zomervakantie toe. Van mij zult u niet veel last meer hebben (of het weer moet in L’Estartit ook niet zo denderend zijn, zodat ik van armoe in het internetcafé te vinden ben ;-)). In ieder geval tot over een paar weekjes!

Categories
Zomaar

Vakantie!!!

Raar idee hoor…..om nu 4 weken vrij te zijn. Het vakantiegevoel is er nog niet echt. Dat komt wellicht ook door de zonuren die we hier in Holland momenteel hebben. Triest. Je zal dus maar hier op een camping staan…….met al die regen…….en die kou! Hopelijk wordt het de komende week een stukje beter. Gisteren had ik er nog even een hard hoofd in of wij wel zouden vertrekken volgende week. Dochter had maarliefst 39,4 graden koorts en lag te rillen in bed. “Oh nee, straks gaat het nog ontsteken!”, was mijn eerste reactie. Echter vanochtend was het weer gezakt en ze lijkt nu toch een beetje meer kleur op haar wangen te krijgen. Geen ontsteking tot nu toe dus…….. Waarschijnlijk komt alle spanning van de afgelopen week er nu uit. Ze heeft gisteren de hele middag liggen slapen en wilde de hele dag niks eten. Dat gaat gelukkig ook beter vandaag. Ik begin zelf inmiddels ook wat te wennen aan het grote gapende gat in haar mond. Erg fraai is het niet, maar alleh……we doen het er maar mee. Vooral de wetenschap dat er straks een paar gloedjenieuwe mooie voortanden zullen komen, maakt veel goed. Bovendien blijft ze natuurlijk mijn mooie prinses……met of zonder gat.

Categories
Zomaar

Lang leve de vakantie…..

………..vooral voor Zoon en Dochter. Dochter heeft vanavond haar 2 voortanden moeten laten trekken omdat ze met d’r snufferd op een ijzeren stang van een klimrek bij de Buitenschoolseopvang is gevallen. Zoon wilde helemaal niks meer toen hij thuis kwam en ligt nu, zonder eten, met 38,6 verhoging in bed. U snapt dat ik het wel even helemaal heb gehad. Geen goede start van onze laatste werkweek. Maar het ergste is het natuurlijk voor onze 2 kindjes. Dochter heeft behoorlijk veel pijn gehad en heeft tot het laatst toe toe tegengestribbeld met het trekken van haar tandjes, want “dan kan ik nooit meer eten en bijten”. Toen de tandarts had uitgelegd dat ze nieuwe tanden krijgt als ze 6 jaar is, werd ze iets rustiger. Echter toen hij daadwerkelijk aan de slag ging, moesten we haar in de houtgreep vasthouden…..vreselijk. En Zoon….nou ik hoop dat hij gewoon verhoging heeft van vermoeidheid. Op het kinderdagverblijf zijn namelijk al 2 kindjes opgenomen met de E-colli bacterie. En met dat gegeven in mijn achterhoofd, kan ik u vertellen, dat ik geen goede nachtrust ga hebben vannacht. Dit opgeteld bij alles wat er nog thuis, op het werk en voor de vakantie moet worden gedaan, veroorzaakt toch een lichte paniek in mijn hoofd. Maar dat is nu even het minst belangrijk. We zien het allemaal wel…………eerst zorgen dat onze 2 spruitjes weer wat beter in hun vel komen te zitten. Wel zo handig als we op vakantie willen…………….

Categories
Zomaar

MAÑANA, MAÑANA

En ja hoor………wij hebben het weer. 2 Portugezen die onze natuurstenen vloer moeten leggen. Niks tegen op deze mensen hoor, begrijp me niet verkeerd. Een vader en een zoon. De vader is een schat en de zoon……mwhaa……ik krijg er niet zo’n hoogte van. Doet er ook niet toe, ze leveren prachtig werk af. “Iek moete de jeeele dag pusseluh”, verklaarde de vader. Het schijnt dat hij en z’n zoon de enige mensen binnen dat bedrijf zijn die deze vloer kunnen leggen. Geen enkele tegel is hetzelfde. Geen enkele tegel is recht. Dat was juist de charme waar wij in de showroom voor vielen, maar als ik vantevoren had geweten dat het leggen geen 3 dagen maar 1,5 week in beslag zou gaan nemen, dan weet ik nog niet zo net of ik deze vloer had gekozen. Sjesus…….die mannen maken zich écht niet druk! Gelijk hebben ze natuurlijk, maar zelfs onze aannemer heeft vol verbijstering het werktempo van onze zuiderlingen staan gadeslaan. Ze zijn zo vlug als dikke poep. En wij Hollanders kunnen daar niet tegen. Misschien moet ik voor mezelf praten, maar als ik zo naar de mensen om me heen kijk, dan hebben die toch een soortgelijke reactie. Waaruit ik dan weer concludeer dat het niet enkel aan mezelf ligt. Het wordt dus nog even doorbijten voor Lien. Nog even volhouden en dan ligt de vloer erin. Weken heb ik uitgekeken naar dat moment. In mijn hoofd zou dat dit weekend zijn geweest. Helaas. Na woensdag is het zover. Dan is de vloer af, gevoegd, geïmpregneerd en zitten de plinten ertegen. Deze heren zouden ook de nieuwe natuurstenen vensterbanken maken, maar ik moet toegeven dat ik ze er nog liever zélf tegenaan plak………………. Sjongejonge………mag ik even 10 liter peper?!?!?

PS: weet u wat MAÑANA betekent? Het betekent niet: MORGEN, maar: NIET VANDAAG!!!!!

Categories
Zomaar

En de foto’s!

En hierbij dan het bewijs! De stress, het stofhappen, de te betalen rekeningen………het is niet voor niks geweest! We zijn er (tot nu toe) superblij mee…….