Tag: leeftijd

Categories
Zomaar

40…..HiepHiepHoera voor ikke!

Nou, vandaag is het dan zover. Ik word 40. En eigenlijk voelt het niet zoveel anders dan andere jaren. Al kan het hele dorp niet om mijn verjaardag heen, vanwege de vele 40jaar-ballonnen die aan het hele huis zijn bevestigd, vanwege een button die ik verplicht de hele dag moet dragen en vanwege een dochter die het tegen iedereen loopt rond te bazuinen. Fijn, erg fijn. Ik krijg vandaag opeens bloemen van de overbuurvrouw (omdat ik nu precies de helft van haar ben…qua leeftijd dan hè;-) , ik krijg van iedereen een warme glimlach, ontzettend veel felicitaties via hyves en enorm veel smsjes. Ik kan niet anders zeggen dan dat het eigenlijk wel heel gezellig is. Niet dat ik zo aandachtsgeil ben, maar het is gewoon wel leuk dat jullie er allemaal aan denken.
En dan nog mijn kado. Sja, lieve lezers, dat was me wat vanochtend. Man heeft namelijk bedacht dat het nu onderhand wel eens tijd wordt dat ik ook “DE KOCK” vanachter ga heten. Nu schrikt u hè? Geef maar toe, u valt bijna van uw stoel! Net als ik vanochtend bijna uit bed viel trouwens….van de schrik. Want ik had vandaag van alles verwacht, maar geen huwelijksaanzoek. En voor diegene onder ons die Man kennen…….JA……hij is op z’n knieën gegaan! ;-) Dat zegt wel voldoende, denk ik zo. Dus…..zijn er nog liefhebbers die willen soliciteren naar de functie “WEDDINGPLANNER”??????

Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

Shrek-oren

Vorige week hebben we een bezoekje gebracht aan Moviepark Germany. Heel veel hadden we ons ervan voorgesteld. En dat hadden we dus beter niet kunnen doen. Niet dat het geen mooi park is, dat niet. Het is erg amerikaans met veel winkeltjes en Ben&Jerry ijsjes en hotdogs en family pizza’s en wat al niet meer aan fastfood & snoep. De kindjes keken hun ogen uit toen ze Spongebob, Patrick, Jimmy Nutron, Dora & Shrek in het ‘echie’ zagen. En als ze straks de leeftijd van tieners bereikt hebben dan kunnen ze in Moviepark hun hartje ophalen. Genoeg attracties voor de wat oudere kids. Voor die van ons vond ik het een beetje tegenvallen. Nu is het natuurlijk wel zo dat wij strikverwend zijn met de Efteling in onze achtertuin. Er is voor die kleine ‘apen’ niks mooiers dan de Efteling. Oké oké en Disneyland dan…….maar dat is iets verder dan 5 minuutjes bij ons vandaan. Dochter was wel een bikkel. Ze wilde met Shrek op de foto!! Dora had ik nog begrepen en Spongebob ook, maar Shrek……… Diezelfde avond nog komt Dochter naar me toe, hard huilend: “Mahahamaaaaa, ik wil geen Shrek-oren!”. “Shrek-oren, hoezo dan?”, vraag ik verwonderd. En wat bleek…..Man had in een boze bui gezegd dat als ze zo slecht bleef luisteren ze Shrek-oren zou krijgen……die doen het tenminste goed! Ik kan u verzekeren tegen dit dreigement kan geen ’stoute stoel’-principe van de opvoed-politie op. Maar of het nou pedagogisch verantwoord is…….hmmmm………dat laat ik maar even in het midden.

Categories
Zomaar

Van de wal in de sloot

Dat krijg je als kindjes je komen helpen. Zoon ging Man helpen met het uitgraven van de fundering. Alles wat Man in de kruiwagen schepte, probeerde Zoon er weer met dezelfde rotgang uit te gooien. En eigenlijk was het een supergrappig gezicht. Man, die zeker moet wennen aan al die handenarbeid, schept zich een ongeluk en Zoon staat met dezelfde houding, helemaal overtuigd van z’n goede hulp, het tegenovergestelde te doen. We lieten het dus maar even zo. Zoon voelde zich groot en Man zuchtte gewoon wat verder. En het is bijna klaar. We zijn bijna klaar voor de start. En eigenlijk mogen ze nu zo snel mogelijk beginnen. We hebben alleen nog het dilemma van de scheidingsmuur. De schutting dus. Hij mag niet weg van de buren. Een 50+ koppel zonder kinderen met een tolerantie-niveau van 0,0. Zo’n stel wat beter in een hutje op de hei kan gaan wonen, omdat ze daar in ieder geval door niemand worden gestoord. Wonen in een woonwijk heeft namelijk als nadeel dat je met buurtbewoners te maken hebt. En gelukkig vinden de meeste mensen in de omgeving dat wel prettig. Niet te veel contact, niet te vaak contact, maar gewoon…..weten dat je bij elkaar kunt aankloppen als dat nodig is. Én vooral elkaar ook wat gunnen. Met kindjes is het ook superleuk om in een wijk te wonen met wat leeftijdgenootjes in de buurt. En ja, kinderen maken herrie als ze op een zomerdag lekker buiten spelen. Gelukkig vinden de meeste mensen het prettig om dit gelach, gegier, gespetter en soms wat geruzie te horen. Op een enkeling na…………en guess what………..die steken hem maar ergens waar het licht niet schijnt! Wij genieten van onze kids in de tuin en vooral van de hulp van ons kleine ’supergrote’ kereltje…………

Lien & een zwaar weekend

Ik word oud! En nu zult u denken, “dat is te hopen”. Maar daar doel ik niet op. Ik voel mezelf oud! Nu al! Waar is de tijd gebleven dat we gewoon een heel weekend konden doorgaan?!? Dat we gewoon op een zaterdagavond al in bed lagen, een telefoontje kregen of we nog naar de kroeg kwamen en dan vervolgens uit bed sprongen, een douche namen en gaan met die banaan….. Ik moet er niet meer aan denken. Enerzijds heeft dat te maken met het drukke leven wat we leiden en anderzijds natuurlijk met onze leeftijd. Tegenwoordig heb ik de weekenden nodig om bij te tanken, om uit te rusten. Niet om te gaan stappen of te feesten. Niet dat ik een feestje op z’n tijd niet leuk vind. In tegendeel……gezellie. Ik moet er alleen wel rekening mee houden dat ik een hele week nodig heb om daarvan bij te komen. Triest maar waar. Het afgelopen weekend hadden we dus 2 Sinterklaasfeestjes, een knalfeest zaterdagavond en een kinderverjaardagsfeest zondagmiddag. En ik ben kapot. Ik ben al gesloopt aan de maandag begonnen. De werkdag zit er bijna op en ik heb het gevoel dat ik op m’n tandvlees loop. Laten we hopen dat de kindjes een beetje goed gemutst zijn als ik ze zometeen ophaal. Ik heb nl. geen energie meer om opvoedkundig te moeten optreden 😉 ………

Categories
Shopalien

Lien & Schoenen

Hoe ging d’ie ook al weer? Als de kat van huis is……..shopt Lien! Ik moet tenslotte ook iets om handen hebben nu ik het hele weekend alleen ben. Met kids uiteraard, maar zonder Man. Man niet. Man logeert in Noordwijk en zit overdag op het circuit van Zandvoort. Tenminste…..vandaag toch. Hoe zijn toestand morgen zal zijn, is nog maar de vraag. Na een avond/nacht stappen in Noordwijk weet je dat natuurlijk maar nooit. Mijn toestand voor morgen is ook nog behoorlijk onzeker. Onze overburen hebben een feestje. Zoon is geslaagd en verwacht (naar ik hoorde) zo’n 70 andere pubers voor z’n examen-party. Met een feestje is niks mis…..heerlijk…..maar dan wel het liefst als ik er zelf bij ben 🙂 . U begrijpt echter ook wel dat je op die leeftijd niet op de buurvrouw zit te wachten. Ik weet m’n plek. Vandaag dus nog even de winkels af geweest. Schoenen. Niet voor mij hoor. Nee, dat had ik vorig weekend al gedaan. 2 Paar nieuwe laarzen. Nu waren de kindjes aan de beurt. Nieuwe laarzen voor dochter (grijs/zwart want bruin heeft ze al) en schoenen voor zoon. Dochter begint op aardig ‘grote’ voet te leven. Ik blijf aan het schoenen kopen. Voor iedereen die dit raar vindt……er is een boek geschreven met de titel: “waarom mannen liegen en vrouwen schoenen kopen”. Dus alleh, laat me nou maar. Ik ben tenminste wel eerlijk 😉

Poeh poeh

Wat een week heb ik achter de rug! Wel gezellig hoor, daar niet van, maar ik hang inmiddels van koffie en bbq’s aan mekaar. We hebben sinds woensdag iedere dag bezoek gehad. Van vriendinnen op de koffie, tot familie die mee hebben gegeten op zaterdag & zondag. Dan moeten we hier nog bij optellen dat Man door z’n rug is gegaan dinsdagavond, woensdag de dokter heeft bezocht, vervolgens zulke goede medicijnen heeft gekregen dat hij de hele wereld weer aan kon. Met als resultaat dat hij zaterdag stopte met de pillen, Jens 1x heeft opgetild en toen weer niet op of neer kon. Goei poeier…..dá spul van de dokter! Lien’s besluit staat vast…..zodra hij weer wat hersteld is, stuur ik hem verplicht naar de sportschool! (met wat opleukverhalen over de aanwezige sauna cq dames, moet dat wel lukken…) Verder is Jens gisteren van de trap gevallen….helemaal van boven naar beneden…..hij koos in z’n enthousiasme de verkeerde (en dus smalle) kant van de trap…..oeps! Gelukkig zijn kindjes op die leeftijd nog erg flexibel en heeft hij er alleen een bult op z’n achterhoofd aan overgehouden. Dat ik zowat een hartstilstand kreeg, is een kleine bijkomstigheid. U begrijpt het al…..ik heb een erg drukke,  hectische, rommelige maar ook wel gezellige week achter de rug. Mijn excuses voor het uitblijven van logjes. Ik zal m’n leven beteren………..

Lien & de rimpels

Ouder worden is op zich niet zo erg. Niet dat ik sta te popelen om die 4 ervoor te krijgen, maar ach…..so be it. Iedere leeftijd heeft zo z’n charme zullen we maar zeggen. Gisteren heb ik met dochterlief haar foto-albums doorgekeken. Wonderbaarlijk….hoe oud je van kinderen wordt 🙂 . 4,5 Jaar geleden zag ik er nog een heel stukje jonger uit en eerlijkgezegd ik niet alleen. Ook Man had toch wat minder kraaienpootjes en een kwajongensachtig uiterlijk. De zwangerschappen, de verantwoording, de drukte en het geregel beginnen duidelijk z’n tol te eisen. Maar alléh….alles voor het goede doel! Terwijl ik m’n rimpeltjes in de spiegel bekijk, bedenk ik me ook dat ik die 2 spruiten voor geen goud zou willen missen. Bovendien zijn we vanochtend nog even naar ‘ouwe oma’ in het verzorgingstehuis geweest. Helemaal in elkaar gedoken zat ze in haar nachthemd in haar rolstoel te slapen. Zo zielig. Haar benen in speciale sloffen ingepakt omdat ze helemaal open liggen. En snúrken! Daar is Man nog een amateur bij. En als ik haar dan zo zie zitten op 90-jarige leeftijd, dan zijn die rimpeltjes bij mij en Man zo erg nog niet. Bovendien….als het hééél erg wordt, kunnen we altijd nog naar Schumie om alles glad te laten trekken. Over een jaartje of 20 zit dat vast in het ziekenfonds…. 😉

Elshouts Spektakel

Als je een jaar geleden zou hebben gezegd dat we dit jaar in een feesttent in Elshout een bierfeest oftewel Hollandse avond zouden vieren, dan had iedereen van onze vriendenclub je hard uitgelachen. Helaas, pindakaas……het was wel zo. “Hoe fout kun je worden?” vroegen we ons al lallend, schaterlachend, hossend, jumpend en lol-hebbend af. Het heeft wel iets…feesten tussen al die boeren (en jezelf soms afvragend in hoeverre je er inmiddels al bij hoort). Niemand van ons liep op klompen, dat nu ook weer niet, maar bierdrinken daarentegen kunnen we als de beste. Dus concludeerden we al snel, dat we niet opvielen in de massa en dat het qua leeftijd ook nog best kon. Een aantal B-artiesten moesten ons samen met een swingende disco de hele avond met hollandse muziek vermaken. En dat is ze wel gelukt! Vooral het duo “Zware Jongens” was briljant. De tent ging uit z’n dak. 2 Oudere heren in tiroler pakjes die onder een aantal meelalnummers een zware housebeat hebben gezet…….het klonk te gek. Eén ding weet ik wel zeker na gisteravond…..ik ga maar es snel een cursusje Jumpen van het internet plukken. Lijkt me zo gaaf om te doen, een soort van linedancing maar dan voor gabbers 😉 Echt helemaal Lien!

Rust Zacht…..Lieve Renée

Jeetje…..wat een weekend! Door alle commotie rond opa’s overlijden, ben ik eventjes van de ‘digitale lijn’ af geweest. Eventjes geen weblogjes gecheckt en geplaatst dus. Wel begrijpelijk…denk ik. Maar dan vandaag…..dan vandaag ineens komt Man me vertellen dat Renée Simons is overleden. Renée is een vrouw van mijn leeftijd wiens log ik per toeval ben tegengekomen en die ik zó ontzettend bewonder dat ik haar bleef volgen. Renée had nl. longkanker, was opgegeven en zou de zomer van 2006 hoogstwaarschijnlijk niet meer halen. Kun je je dat voorstellen?? 38 jaar is ze…. Ze heeft gestreden, ze heeft geleefd, ze heeft alle positieve kracht die ze in zich had benut en is dus een heel stukje verder gekomen dan die zomer van 2006. Afgelopen woensdag heeft ze nog zelf gelogd op http://maxsomi.web-log.nl dat het best goed met haar ging. En dan een paar daagjes heb ik niet gekeken en is ze er stiekem met opa vandoor gegaan de 4e mei. Vreselijk….ondanks dat ik haar dus niet persoonlijk ken, doet het me behoorlijk zeer. Iemand van mijn leeftijd, iemand die nog midden in het leven stond, iemand die nog zoveel had willen ondernemen……zo iemand hoort niet dood te gaan. Niet nu….niet zo jong…. Zo’n contrast met mijn lieve opa van 90 jaar. De uitvaart van allebei zal woensdag 9 mei a.s. om 14h00 zijn. Hoe toevallig….. Opa, zorg je goed voor lieve Renée?