Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?
Tag: enzo
Nieuwe meubels
Lien verkeert in totale euforie-stemming! We hebben gisteren (eindelijk) meubels besteld. Boven verwachting zijn we zelfs geslaagd voor een nieuwe bank. En daar word ik dan vervolgens zo vrolijk van dat ik de hele nacht niet heb geslapen! In gedachten heb ik al zeker 100 verschillende huiskamer/keuken-indelingen gemaakt. De bank heeft niet zoveel opties, dus dat staat redelijk vast waar die komt. Maar de rest. Tafel horizontaal of verticaal? 6 of 8 stoelen? Wel of geen vloerkleed? Wat voor gordijnen? Waar kunnen nieuwe planten (en dan vanzelfsprekend ook nieuwe potten)? Enzovoorts, enzovoorts. En dat ik daar dan precies ‘s-nachts over na moet gaan liggen denken he?! Onuitstaanbaar. Ik krijg gewoon een maagzweer van mezelf. Ik ben zelfs tot 3x toe beneden gaan kijken of die salontafel toch écht wel kan staan. En weet u tot welke conclusie ik uiteindelijk ben gekomen? Dat alles moet komen zoals ik gisteren in de winkel al had bedacht. Totale onzin dus……..dat wakkerliggen. Nou ja, ik heb alleen wel gezien dat de nieuwe gashaard toch wat meer naar rechts moet komen en dat lieve mensen, ga ik zometeen Man maar even subtiel mededelen. De haard staat nl. al gemonteerd………oeps. Ik zal m’n charmes nodig hebben.
Goh, laat ik dan ook es even wat aandacht besteden aan de voorbije oranjegekte, aan het EK, dus eigenlijk aan voetbal…….. Ondanks het feit dat al die oranje-verkleedde mensen me toch wel vrolijk maakte, vind ik het niet zo erg dat al die vlaggetjes, leeuwtjes, welpies enzovoorts enzovoorts weer de kast in kunnen. Niet dat ik oranje vlaggetjes aan m’n huis had geplakt. Dat zou overigens geen enkel nut hebben gehad, want die waren in no-time grijs geworden van al het stof dat in en rondom ons huis hangt. Maar welpies en leeuwtjes die had ik dus óók gespaard in de supermarkt. En natuurlijk had ik een geldig excuus: DE KINDEREN. Echter stiekem vond ik ze zelf ook wel schattig. Ook op school werd de nodige aandacht aan het EK besteed, met als gevolg dat Dochter voetbal wilde kijken. Afijn nadat ik had beloofd dat ze dat afgelopen zaterdag samen met mama mocht (papa zat immers in de kroeg), ging ze dinsdag (toen we tegen Roemenië moesten) braaf naar bed. Wel moest ik nog eerst de vraag beantwoorden of ze dan popcorn in ons bed mocht eten, want ja………we moesten boven kijken, daar er beneden niks, nada, noppes meer staat. (0h, ik zou een moord doen om even lekker languit op een bank te kunnen relaxen, maar dat even terzijde). Zaterdagavond was het dan zover. Dochter lag, gewassen en al, languit op ons bed naar de tv te staren. Nadat ik zelf nog even snel onder de douche was gesprongen, bleek dat ze inmiddels op een heel andere zender had afgestemd. “want dat vind ik mooier”. Hij mocht dan toch terug op voetbal en toen begon het vragenvuur.
Dochter: “mama, wie zijn nou van Nederland?”
Ik: “De oranjes”
Dochter: “Oh en die met dat blauwe shirt is de keeper hè?” (Dochter had van de Emté een leeuwtje met een blauw shirtje –> de keeper)
Ik: “Nee schat, dat is de scheidsrechter”
Dochter: “Wat doet die scheidstrechter dan?”
Ik: “Nou die zorgt dat de voetballers geen stoute dingen doen”
Dochter: “Wat voor stoute dingen?”
Ik: “Nou, dat ze niet tegen benen aanschoppen in plaats van tegen de bal”
Dochter: “Oh, en wat voor stoute dingen nog meer?”.
Ik: “Dat ze niet schelden tegen elkaar”
Dochter: “Wat is schelden?”
Ik: “Schelden is lelijke dingen zeggen of roepen”
Dochter: “Hoeveel punten hebben ze nu eigenlijk?”
Ik: “NUL”
Dochter: “Wanneer gaan ze dan punten halen?”
Ik: “Geen idee schat”
En de verlossende vraag kwam tijdens de rust: “Mama, als ze nog steeds geen punten hebben, mag ik dan alsjeblieft gaan slapen, ik ben moe!”. En ik ben blij dat ze de rest van de wedstrijd niet meer heeft gezien. Dramatisch. Ze zou er zeker een trauma aan over hebben gehouden…………….
Smaken verschillen
…….en dat is maar goed ook! Stel je voor zeg, de wereld zou er een stuk saaier uitzien als we allemaal dezelfde spullen/kleren/auto’s mooi vonden. Juist die tegenstellingen maken alles zoveel kleurrijker en interessanter. Ik ben ook altijd heel nieuwsgierig naar die persoon achter dat rare jasje of rare kapsel. En dat zal ook wel viceversa zijn Op de één of andere manier boeit me dat eenvoudigweg. Nu is het alleen zo, dat de smaak van Man en mij ook nogal verschilt. En dat is niet altijd even handig. Vooral niet met een verbouwing voor de deur. Dan moet je namelijk keuzes maken……….heel veel keuzes maken! En zo zijn wij het dus nooit in één keer eens over kleur, type, vorm, maat enzovoorts enzovoorts. Uiteindelijk komt het wel goed, maar het kost zoveel extra tijd, extra winkels in en uit, extra discussies en extra consessies doen. Het eerste meubelstuk dat Man en ik samen nieuw kochten was een bed (alweer 9 jaar geleden). Vanaf dat moment was het meteen duidelijk! Als ik stond te kwijlen met een ‘ik wil ‘m, ik wil ‘m, ik wil ‘m’-blik, stond Man vol afschuw naar het object te staren. U begrijpt, dat gebeurde ook andersom. En Man kan erg overtuigend overkomen, heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk eigenwijs, echter dat allemaal heeft geen enkele invloed op mij! Ik daarentegen heb wat minder overtuigingskracht maar dat compenseer ik dan weer met mijn doorzettingsvermogen en wilskracht. Oftewel niemand van ons beiden ‘wint’ en we zoeken vrolijk (najaa…..op een gegeven moment toch iets minder vrolijk natuurlijk) verder. Gelukkig is er sinds we kindjes hebben nog een extra factor bijgekomen en dat is “PRAKTISCH”. Het moet gemakkelijk in gebruik en onderhoud zijn…….dáár zijn we het dan wel weer in 1 keer over eens!!! En dat is toch al iets……….
Iets over volle hoofden enzo……..
Afgezien van het feit dat aan het begin van de week m’n hoofd vol snot zat, zit het nu vol met ‘dit-moet-ik-niet-vergeten’ en ‘dat-moet-ik-niet-vergeten’ dingetjes. Altijd leuk…..op vakantie gaan, maar de week ervoor heb ik ook altijd last van enige ‘vakantie-stress’. Ineens kom ik erachter dan ik nog wat drogisterij-spullen moet halen, dat ik voor Dochter nog wat nieuw ondergoed moet scoren, dat ik voor Zoon niet genoeg dikke sokken heb, dat poes nog ontwormt moet worden en dat ik eigenlijk zelf nog wel een nieuwe spijkerbroek wil. U kent het wel. Altijd van die op-het-laatste-nippertje-dingen. Gelukkig hebben we nog een heel vrij weekend voor de boeg. Een weekend zonder afspraken, zonder geplande uitstapjes, zonder geregel. Nou ja, behalve het geregel voor de vakantie dan. Eigenlijk kan er niet meer zoveel mis. Alle ski-spullen hebben we en liggen al klaar. En shampoo verkopen ze vast ook wel in Val Thorens mocht ik dat nog vergeten. Bovendien hoef ik me uiteindelijk geen zorgen te maken over wat er wel en niet mee kan, want opa I. heeft een nieuwe bus kunnen regelen. Ik zeg: “loaien marrr!”. Oma L. heeft al een boodschappenlijstje mee, want wat moet een hollander op vakantie, zonder z’n eigen hagelslag en pasta?!? Juist ja, niks dus. Nee, we verloochenen onze afkomst echt niet…..we zijn en blijven hollanders. Toch kan ik ook erg uitkijken naar de lekkere verse franse baguettes, croissants en chocoladebroodjes. Om dan vervolgens na 1,5 week weer te kunnen smullen van een lekkere bruine boterham met kaas. Zo gaat dat. Oost, West, Thuis Best. Zeker voor zo’n burgertrutje als ik…………(ik zal het zelf maar zeggen, voordat u met deze opmerking komt)
Lien & Man & de speelgoedwinkel
“Schat…..ik moet eigenlijk nog wel even naar Waalwijk” roep ik naar Man, “ik ben gisteren vergeten naar regenlaarsjes voor Dochter te kijken………….en Zoon heeft nieuwe rompers nodig……….en de winkels zijn vandaag open, want het is koopzondag”. Net toen ik wilde uitleggen dat Dochter beslist nieuwe regenlaarsjes nodig had, omdat ze morgen op het schoolplein allerlei waterspelletjes krijgen, antwoordde Man spontaan: “oh da’s goed hoor, dan gaan we zo even………kunnen we gelijk bij Bart Smit even naar een aanvulset van Lego kijken voor de kids”. Onze kids zijn namelijk aan de Lego. En niet zo’n beetje. Dochter bouwt de mooiste torens, huisjes enzovoorts en Zoon is een kei in het weer omduwen en afbreken van de hele boel. En wat Dochter heeft, wil Zoon hebben en andersom. Tijd voor wat extra Lego dus…….dan hoeven ze geen ruzie meer te maken (yeah right….) Afijn……de rompers gekocht, de (natuurlijk roze) regenlaarsjes gekocht en op naar de speelgoedwinkel. Man en ik stonden werkelijk te kwijlen voor al dat moois van Lego. Man natuurlijk bij de treinen en piratenboten en ik bij de roze kasteeltjes. “Oh…..kijk dat is leuk voor Jens”. “Oh……kijk, dat zou Senna helemaal geweldig vinden!”. “Oh Lien…..zie hier de Thomas Trein van Lego….helemaal super!”. “Oh…..Mars, zie je dat kasteel daarboven……kei-leuk voor Senna!”. “Ehhmmm……wat waren we van plan om uit te geven aan die extra blokjes?” vraagt Man. “Geen idee, wat denk jij?” gooi ik het balletje weer terug. “Ik vind die trein wel helemaal super voor Jens” geeft Man eerlijk toe. “Ja, en ik dat kasteeltje ook voor Senna”, zei ik oprecht. “Kunnen we dat wel maken…..zomaar…..zonder enige reden…..zulke kado’s?” vraagt Man. “Ach…… doe maar joh, kunnen zij ook een beetje meevieren dat jij een nieuwe baan hebt” zeg ik vervolgens. En als twee blije kinderen liepen we met twee grote dozen richting de kassa. Zo leuk, dat spul van Lego. Man lag als eerste languit op de grond om met Zoon de trein te bouwen en Zoon……….die is al de hele middag aan het jengelen omdat Thomas de Trein niet doet wat hij wil. Dochter is nog bij oma en heeft haar kado dus nog niet gekregen. En wij? Wij voelen ons ondertussen heel erg schuldig dat we die twee koters weer zo ontzettend verwend hebben………Â
…onze zomervakantie! Pff…een einde aan het eindeloze vakantie-dubben…..gaan we wel? gaan we niet? wat gaan we doen? vliegen? auto? camping? hotel? appartement? bergen of strand? enzovoorts enzovoorts. Ik werd er simpel van! Natuurlijk hebben we eerst nog onze kado-Turkij-vakantie geheel verzorgd met de ouders van Mars. Ook niet verkeerd, maar om nu zoiets zo’n 6 weken later weer te doen, zag ik niet zo zitten. Geen vliegvakantie dus…..nee….Lien & Co. gaan met de auto naar Spanje. We hebben een cottage (veredelde van hout gebouwde sta-caravan dus) op een zéér luxe camping in L’Estartit geboekt. We wilden het camping-gevoel toch maar es gaan testen ;-). “Je kunt voor de kids niet mooier zitten dan op een camping” zegt altijd iedereen. Nou…dat moeten we dan maar es gaan uitproberen. Let wel…..het blijft nog enigszins luxe camperen met je eigen sanitair in de sta-op-één-plek-hut (tegenovergestelde van sleurhut….dhaaa), maar oké….we gaan camperen. En zeg nou zelf, je kunt toch niet thuis blijven als je dochter van 4 maarliefst 6 weken schoolvakantie heeft? Ze moet tenslotte wel wat kunnen vertellen als school dan weer begint. En ik heb zo’n raar voorgevoel dat ze deze keer genoeg te vertellen zal hebben………Lotte kennende 😉
Vakantie-vieren & shoppen!
De mei-vakantie is inmiddels ook al geboekt. Oooho…..dit schrijf ik toch wel met enig schaamrood op de wangen….we moeten eerst nog gaan skiën! Ik moet er wel even bij vermelden dat de mei-vakantie een kadootje (nou ja….-tje….zeg maar gerust kado!) is van Marcel’s ouders die dan 40 jaar getrouwd zijn! Ik zeg: “vervelend…….heel vervelend…….ahum……niet dus!”. Na de wintersport kan ik dan ook weer helemaal opgaan in m’n meest favoriete bezigheid……SHOPPEN! Want ja, zeg nou zelf……we zullen toch allemaal weer nieuwe badkleding, badslippers, strandjurkjes, korte broeken enzo moeten als we naar het (hopelijk) zeer zonnige Turkije gaan. Ook weer een hele vervelende gedachte ;-)…….. 2007 is goed begonnen!!! Lang leve de vakantie, lang leve schoonpa & schoonma, lang leve de ‘eeuwig-shop-gedachte’. Nu nog een kado verzinnen voor het bruidspaar….. Iemand suggesties?
“Ik ga wat gezonder leven”, bedacht ik gisteren zelf als goed voornemen. Ik rook niet, ben geen overmatig drankgebruiker, hoef niet af te vallen……….dus dan maar ‘gezonder leven’……meer zelf en gezond koken enzo…. Totale onzin natuurlijk, want eigenlijk leef ik wat dat betreft al niet zo ongezond. Maar ik kan wel verklaren waarom ik op zo’n stompzinnige gedachte ben gekomen! Man-lief wilde chocolade-bollen op z’n verjaardagsfeessie………en dan van een speciale bakker hier uit ons dorp……..en die zijn gróóóót, niet zomaar groot……neehee…….écht groot!!!! Maar ook wel heel lekker :-). En natuurlijk hadden we er teveel, zo’n stuk of 10-15 teveel! En nou zijn er twee dingen die niet samen kunnen: Lien & gebak!!! Ik kan nooit “nee” zeggen tegen gebak! Maakt niet uit wat het is, zodra het in de categorie ‘gebak’ valt, dan moet het naar binnen. Gevolg……ik heb net m’n tweede mega-bol naar binnen gewerkt en nu ben ik misselijk! Weg goed voornemen………weg mega-bol………weg eetlust! Eigen schuld, dikke bult…..moet ik maar geen goede voornemens bedenken!!! Of zat het nou toch anders???? 😉
Sja…..gisteren was het dan zover……een bezoekje aan de ogendokter in het ziekenhuis. Altijd leuk met onze bijdehandte tante. Eerst gooit ze al haar charmes in de strijd tegen alle andere wachtende mensen bij de oogarts en ja hoor, iedereen loopt met ‘r weg……inclusief de assistent van de oogarts. Deze man wist op een hele leuke subtiele manier te bewerkstelligen dat Senna precies deed wat nodig was!! Gevolg??? Nou onze dame ziet hartstikke goed……..125%. Dezelfde test van het consultatieburo werd hier zonder enig probleem afgenomen en ze deed het perfect! Goh……..had ik dat al niet eerder geroepen/geschreven???? Ik had dit namelijk al wel verwacht. Toch was het bezoekje niet helemaal voor niks. Dochterlief kijkt nl. scheel als ze moe is ……….en sja………that runs in the family…….zullen we maar zeggen! M’n zus en ik hebben datzelfde probleem. Leuk stelletje als we samen moe zijn :-). In februari mogen we nog een keertje terug naar de orthoptist, die een test met druppeltjes enzo afneemt en daar moet dan uit blijken of het nodig is om te gaan afplakken of dat ze zelfs toch een brilleke zal moeten. Hopelijk zal dat laatste niet nodig zijn………dan zie ik het al helemaal gebeuren. Onze dochter is zo’n wildebras! Dan zitten we zeker wekelijks bij de opticien voor reparatie of erger nog…..een nieuw brilleke! Maar ja, wat moet dat moet! Als het nodig is, dan is het nodig en dan zien we weer wel verder. Al begon ze zelf op de terugweg al te jammeren “mama, ik wil geen druppeltjes in m’n ogen en ik wil al helemaal geen bril!”. Gelukkig is het nog geen februari……..