Tag: keren

Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

Misverstandje

Als je aan het verbouwen bent, heb je ineens aanspraak van allerlei mensen uit de buurt. Mensen die ik voorheen nog nooit had opgemerkt. Mensen die nu vriendelijk vragen hoe het staat met de verbouwing en ook mensen die ronduit nieuwsgierig zijn en het liefst even binnen komen kijken. En dat mogen ze best hoor. Geen enkel probleem. Wat mij echer wel verbaast, is dat ik zelfs in de supermarkt wordt aangesproken door voor mij totaal onbekende mensen. “Schiet het al een beetje op met de verbouwing?”, hoor ik ineens achter me bij de kassa. Ik antwoord beleefd dat we inmiddels in de afwerkingsfase zitten en het ergste nu wel achter de rug hebben, om me vervolgens de hele verdere dag piekerend af te vragen wie die mevrouw/meneer dan wel niet was. Woont zij/hij misschien in de straat? Kennen ze mij via m’n ouders? Werkelijk geen idee. Ook mama’s van andere kindjes op school vragen regelmatig hoe het staat met onze aanbouw. Hartstikke aardig natuurlijk. En handig. Als ik bijvoorbeeld net de kindjes in of uit de auto aan het laden ben of als ik net de zware boodschappen krat uit de auto haal. Maar het toppunt gebeurde werkelijk vandaag! Dochter is net weer op school gedumpt (oeps, sorry naar school gebracht) en een andere moeder vraagt naar de stand van zaken. Onderwijl knikt ze naar mijn buik en vraagt: “Zie ik dat nou goed? Komt er nog ééntje bij?”. Ik zweer u, als ik iets in m’n mond had gehad, iets van een snoepje of zo, dan was ik er ter plekke in gestikt. Nadat ik de beste mevrouw lachend (als een boer met kiespijn) had verzekerd dat er geen kleintje meer bij komt, wist ze natuurlijk niet goed waar te kijken. Genant. Best wel. “Oh nee, dat komt door die strik van je jasje midden op je buik natuurlijk!”. Yeah. Right. Dat jasje verdwijnt dus in in de zak voor het Leger des Heils en vanavond begin ik nog met de buikspier-oefeningen waarmee ik 3,5 jaar geleden al had moeten beginnen!

Categories
Zomaar

Geen onderarm meer over…….

Dingdong. En toen stond de leverancier van onze keuken voor de deur. Let wel…..de uitbreiding van onze keuken. 3 jaar geleden hebben wij namelijk onze keuken pas vervangen. En, goh we hadden eens geluk, we konden deze nog steeds krijgen…..dus vandaar 3 half-hoge-kasten bijbesteld. 1 voor een extra koeler (ja, wij koelen graag alle frisdrank en dat past dus niet in 1 lullig koelkastje), 1 voor een ingebouwde vriezer en 1 voor een afvalsysteem en een ingebouwde koffiezetter. Helemaal goed. Helemaal naar Lien’s wens. En vandaag werd het spul dus geleverd. Had Man geregeld. Onder het mom, jij bent toch nog thuis deze week. Wat Man echter was ‘vergeten’ te vermelden, is dat er bij de levervoorwaarden vermeld stond dat er iemand thuis moest zijn die de spullen mee kon sjouwen! De eik….u weet wel, zo’n ding wat van de boom valt. Weet u wat een granieten blad van 2 meter weegt? Nee? Ik nu dus wel. En ik kan u verzekeren dat ik dit stukje momenteel met 1 hand typ, omdat ik in de andere totaal geen gevoel meer heb. De eik…….sorry, mijn lieftallige Man bedoel ik :-(. Zo, dat moest er even uit…………
En waar m’n charmes zijn gebleven??? Nou, die zijn de komende weken ver te zoeken…..denk ik! Tsssss

Categories
Zomaar

Shrek-oren

Vorige week hebben we een bezoekje gebracht aan Moviepark Germany. Heel veel hadden we ons ervan voorgesteld. En dat hadden we dus beter niet kunnen doen. Niet dat het geen mooi park is, dat niet. Het is erg amerikaans met veel winkeltjes en Ben&Jerry ijsjes en hotdogs en family pizza’s en wat al niet meer aan fastfood & snoep. De kindjes keken hun ogen uit toen ze Spongebob, Patrick, Jimmy Nutron, Dora & Shrek in het ‘echie’ zagen. En als ze straks de leeftijd van tieners bereikt hebben dan kunnen ze in Moviepark hun hartje ophalen. Genoeg attracties voor de wat oudere kids. Voor die van ons vond ik het een beetje tegenvallen. Nu is het natuurlijk wel zo dat wij strikverwend zijn met de Efteling in onze achtertuin. Er is voor die kleine ‘apen’ niks mooiers dan de Efteling. Oké oké en Disneyland dan…….maar dat is iets verder dan 5 minuutjes bij ons vandaan. Dochter was wel een bikkel. Ze wilde met Shrek op de foto!! Dora had ik nog begrepen en Spongebob ook, maar Shrek……… Diezelfde avond nog komt Dochter naar me toe, hard huilend: “Mahahamaaaaa, ik wil geen Shrek-oren!”. “Shrek-oren, hoezo dan?”, vraag ik verwonderd. En wat bleek…..Man had in een boze bui gezegd dat als ze zo slecht bleef luisteren ze Shrek-oren zou krijgen……die doen het tenminste goed! Ik kan u verzekeren tegen dit dreigement kan geen ’stoute stoel’-principe van de opvoed-politie op. Maar of het nou pedagogisch verantwoord is…….hmmmm………dat laat ik maar even in het midden.

Categories
Zomaar

Natte Poes…….

Wij hebben een kat! Maar dat wist u wellicht al. Een Britse Korthaar van nu inmiddels 1,5 jaar oud. Spierwit ist’ ie. Mooi beest. Alleen……een beetje dominant. Nu is dat niet misplaatst in huize De Kock, maar toch heeft dat écht wel wat nadelen. U moet zich voorstellen hoe het is om ’s-ochtend ontspannen uit bed te komen, lekker na een sanitaire stop onder de douche te willen stappen en dan vervolgens door een kater met een ochtendhumeur in je benen gegrepen te worden. Ik kan u verzekeren……dat voelt niet prettig. Je ziet de kat vervolgens denken: “haha tikkie, ik heb je”. En ik sta zwaar vloekend eerst naar m’n been te grijpen om vervolgens de kat een ‘lesje’ te leren. Ik grijp meneer in z’n nekvel en druk ‘m op de grond. Echter dit ritueel blijkt tegenwoordig weinig indruk meer op hem te maken. Nu heeft Man even het internet geraadpleegd (hoe kan het ook anders?!?) en daar wordt het advies gegeven om poes maar es onder de koude douche te zetten bij zulk gedrag. Nu….lieve dominante kater…..bij deze zijt u gewaarschuwd. De eerstvolgende ochtend dat ik met blote benen de badkamer binnenstap en u heeft een ochtendhumeur……..dan wordt Man ’s-ochtends verrast met een natte poes!!!! ;-) ;-)

Categories
Zomaar

Over zon, sneeuw en wind

Nou, hier zitten we dan! Op 2300m hoogte in de Franse Alpen. Volop sneeuw, volop zon en niet kunnen skien! Er staat zoveel wind dat alle liften vanmiddag zijn gesloten. En ik kan u verzekeren, het is niet zomaar een briesje. Vanochtend waren er nog enkele liften geopend en wij behoorden tot de bikkels die in de open stoeltjeslift naar boven gingen. Helm, skibril en sjaal tot over onze neus en oren en nog leek het alsof je gezandstraald werd. En vraag niet hoe we naar beneden gewaaid werden. Langszaam skien was er niet bij, je ging gewoon als een speer of je nou wilde of niet. De skiles van Dochter ging deze ochtend ook gewoon door al was het niet de volle 3 uur (ook vanwege de wind). Morgen wil ze weer, dus ze zal het toch wel leuk hebben gevonden :-) . Het appartement is superleuk. Niet zo groot als vorig jaar, maar van alle luxe voorzien. Bovendien is het uitzicht geweldig. We kijken recht op de pistes! De kinderpiste is recht voor ons appartement waardoor we dus Dochter zelfs vanuit de woonkamer kunnen zien. De reis hier naartoe was ook niet zoals we al die jaren gewend zijn geweest. Het is een eind, OK, maar nog nooit hebben we zulk slecht weer en zoveel file gehad. Vrijdag zijn we om 12h30 vertrokken…….om 20h30 waren we nog niet verder dan Nancy, waar we dus uiteindelijk overnacht hebben. Eigenlijk hadden we gehoopt op vrijdag 200km verder te kunnen rijden, maar helaas. Zaterdag konden we in de ochtend behoorlijk doorrijden, maar vanaf Lyon zijn we toch weer aardig in filerijden beland. Om 18h40 waren we uiteindelijk in Val Thorens. Morgenochtend is er sneeuw voorspeld en zou de wind gaan liggen. Morgenmiddag perioden met zon en morgenavond vervolgens weer volop sneeuw. Hopelijk kunnen we dan vanaf dinsdag alle pistes benutten met net verse sneeuw. Gelukkig kon Man de drang niet weerstaan om toch z’n nieuwe laptop in te pakken, zodat we dan nu toch lekker kunnen internetten. We hebben nl. wireless network in ons appt. :-) hoezo verslaafd? Afijn, vanuit het zonnige, nog droge, maar zeer winderig Val Thorens de groeten namens iedereen! We gaan nu maar eens lekker aan de borrel………………

Verantwoord shoppen of noem je dat nu omkopen?

Zo…..het was weer even stil aan het front. Dat kon ook niet anders. Ik was veel te druk met het opruimen van de gekochte spullen de afgelopen dagen! En nu denkt u misschien, “het zal wel meevallen”, echter ik kan u verzekeren dat dat niet het geval is. Qua kleding valt het wel mee. Ik heb aardig geshopt en aardig wat gespendeert, maar qua aantallen valt het reuze mee. Een heel bijzonder jurkje met bijpassende stola en nog wat casual spul en that’s it. Katching deed de kassa en ik was weer aanzienlijk wat eurootjes lichter. Ach ja, onder het motto ‘de laatste jas heeft geen zakken’ heb ik dan ook geen last van één of ander schuldgevoel. In tegendeel. Vrijdag nam Man onverwacht een vrije dag en zijn we nog op ski-spullen-jacht geweest. En niet zonder resultaat. Een paar nieuwe ski’s pour moi & een paar gebruikte skietjes voor Dochter. En oh ja, ook nog 2 ski-tassen, een snowboardtas, een snowboardgereedschapsschroefsetje (een goeie voor galgje!) en een kinderhelm. Katching deed weer de kassa! En Lien was in haar element. Zojuist belde zus-lief met de vraag of we vandaag niet de kids in het nieuw konden gaan steken, want de winkels zijn open in Tilburg. En Man? Nou die vindt alles prima! Ik heb nl. ook nog een lekkere nieuwe aftershave voor meneer gescoord. Zo doe je dat dus…….verantwoord shoppen! 🙂

Kijken, kijken, niet kopen

Ik heb najaarschoonmaak gehouden. Niet zo zeer in huis. Nee, in de speelgoedkast! Met een verjaardag van Dochter en Sinterklaas voor de boeg, leek me dat geen overbodige luxe. Waar moeten we anders immers alle nieuwe spullen weer laten? 2 Volle vuilniszakken om weg te gooien (allemaal kapotte, incomplete of totaal oninteressante spullen) en 1 grote boodschappentas voor het kinderdagverblijf (speelgoed waar ze inmiddels zijn uitgegroeid), waren het resultaat. “Waarom zet je het niet te koop op Marktplaats”, vroegen een aantal andere ouders mij. Ja, waarom eigenlijk niet…… Ik heb geen idee. Wellicht omdat ik een bepaald beeld heb van verkopen via internet. In mijn beleving krijg ik dan een hoop ongewenst bezoek wat komt ‘kijken, kijken, niet kopen’. Waarom dan niet gewoon het kinderdagverblijf er blij mee maken? En alles wat in de vuilniszakken zit, wil ik niet eens meer bij iemand anders tussen het speelgoed zien. Dat is gewoon rijp voor de vuilnisbelt. En als ik daar goed over nadenk, dan word ik onpasselijk van de consumptiewereld waarin we leven. En we kopen maar en we kopen maar en vervolgens als het niet interessant genoeg meer is, belandt het bij het vuilnis, waarna we net zo vrolijk weer nieuwe spullen aanschaffen. En toch doe ik er net zo hard aan mee. Ik moet wel. Zwak excuus, maar om mee te draaien in deze maatschappij, moet ik wel. Ik kan het niet over m’n hart verkrijgen om de kids niks te geven met verjaardag en Sinterklaas. En heus, ik denk wel na over de dingen die ik koop. Ik probeer het zo duurzaam mogelijk te doen. Echter de voorkeuze van Dochter gaat vaak uit naar de rommeltjes, de hebbedingetjes waar ze binnen de kortste keren niet meer in geïnteresseerd is of wat stuk gaat. Het is wat. Bovendien is de keuze van speelgoed ook niet te overzien. Ik word er zelf zelfs nog hebberig van. Gelukkig zijn we klaar voor Dochter’s verjaardag. Poeh poeh, dat was me een vluggertje……kijken, nog eens kijken en toen snel kopen! Je kan het maar vast in huis hebben…………..

Categories
Kids

Speelpaleis

De speelgoedfolders zijn inmiddels weer massaal op de deurmat gevallen. Ze worden bij ons gelezen van voor naar achter, van achter naar voor, diagonaal en op z’n kop. En oh, ze vinden alles prachtig. Zoon blijft hangen bij alles wat op een auto, vliegtuig of trein lijkt. En geloof me, die staan er heel wat in…..in zo’n folder. “Oh kijk, mama, Thomas Tlein” roept Zoon, “oooh, en kijk een helitokker!”. “Mama, kijk, dit vraag ik voor m’n verjaardag en de rest uit de folder aan Sinterklaas”, roept Dochter. Ik kan u verzekeren dat ik haar beter kan laten aankruisen wat ze NIET wil hebben. Ze vindt ook dingetjes van 1 euro leuk hoor……maar dan wel gelijk de hele pagina, zodat het nog op een aardig bedrag uit komt. Ook kost het haar geen enkele moeite om speelgoed voor Zoon uit te kiezen. Dat kan hij natuurlijk nog niet zelf, dus wie kan hem daar beter bij helpen dan z’n grote zus?! Ik heb eens een aantal dingen op een rijtje gezet van wat ze dan het liefst wil. Of ik dan even zo’n kleine 2000 euro op tafel wil leggen……..tsssss……..wat denkt ze wel………ik ben Sinterklaas niet!!!

Najaarsmoeheid

Poeh poeh, lieve lezers, laat ik u toch zomaar de hele week aan uw lot over. Niks geen spannende stories op m’n weblog. Gewoon helemaal niks. U zult wel denken waar ik de arrogantie vandaan haal om de hele week niks van me te laten horen. Het zat er gewoon even niet in. Ik was moe, op, leeg en daar kwam nog eens bovenop dat ik elke avond heb overgewerkt. Geen vezel in m’n lichaam had nog de inspiratie om een stukje te schrijven. Of het nu een simpele najaarsmoeheid is of dat ik teveel hooi op m’n vork heb genomen de laatste tijd, dat laat ik even in het midden. Het gaat vanzelf weer wel over. Verder gaat het eigenlijk wel goed in ons koddige huisje met ons lekker gezinnetje. Zoon lijkt veel baat te hebben bij de ingreep van vorige week. Ik heb gisteren de hele dag geen snotneuzen geveegd en hij hoort aanzienlijk beter. In 1 week tijd begint hij duidelijker te praten en te zingen. Want dat laatste doet meneer de hele dag. Van Piet Piraat tot Roodkapje, van Stoute Krokodil tot Dikke Dikke Olifant. Het was altijd zo, dat ik aan de melodie herkende wat hij zong, maar nu versta ik daadwerkelijk al meer dan de helft van wat hij zingt. Een gezellige boel dus. Dochter gaat ook lekker. Ze zit goed in haar vel. Heeft nog steeds wel wat rare afwijkingen, maar alleh…….that runs in the family. Zo vroeg ze deze week al meerdere keren wanneer toch die ‘gekke’ meneer op die ‘rare’ fiets weer eens langskwam. “Je weet wel mama, die meneer die met mij met de bal ging spelen”! (Ja, oppas P., ze bedoelde jou en je ligfiets) Dat kind heeft een geheugen van een olifant! Die ligfiets vindt ze geweldig interessant. Ik zie al voor me hoe ze straks als 12-jarige op haar ligfiets naar school gaat……..ehhh………niet dus!