Tag: oeps

Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

Misverstandje

Als je aan het verbouwen bent, heb je ineens aanspraak van allerlei mensen uit de buurt. Mensen die ik voorheen nog nooit had opgemerkt. Mensen die nu vriendelijk vragen hoe het staat met de verbouwing en ook mensen die ronduit nieuwsgierig zijn en het liefst even binnen komen kijken. En dat mogen ze best hoor. Geen enkel probleem. Wat mij echer wel verbaast, is dat ik zelfs in de supermarkt wordt aangesproken door voor mij totaal onbekende mensen. “Schiet het al een beetje op met de verbouwing?”, hoor ik ineens achter me bij de kassa. Ik antwoord beleefd dat we inmiddels in de afwerkingsfase zitten en het ergste nu wel achter de rug hebben, om me vervolgens de hele verdere dag piekerend af te vragen wie die mevrouw/meneer dan wel niet was. Woont zij/hij misschien in de straat? Kennen ze mij via m’n ouders? Werkelijk geen idee. Ook mama’s van andere kindjes op school vragen regelmatig hoe het staat met onze aanbouw. Hartstikke aardig natuurlijk. En handig. Als ik bijvoorbeeld net de kindjes in of uit de auto aan het laden ben of als ik net de zware boodschappen krat uit de auto haal. Maar het toppunt gebeurde werkelijk vandaag! Dochter is net weer op school gedumpt (oeps, sorry naar school gebracht) en een andere moeder vraagt naar de stand van zaken. Onderwijl knikt ze naar mijn buik en vraagt: “Zie ik dat nou goed? Komt er nog ééntje bij?”. Ik zweer u, als ik iets in m’n mond had gehad, iets van een snoepje of zo, dan was ik er ter plekke in gestikt. Nadat ik de beste mevrouw lachend (als een boer met kiespijn) had verzekerd dat er geen kleintje meer bij komt, wist ze natuurlijk niet goed waar te kijken. Genant. Best wel. “Oh nee, dat komt door die strik van je jasje midden op je buik natuurlijk!”. Yeah. Right. Dat jasje verdwijnt dus in in de zak voor het Leger des Heils en vanavond begin ik nog met de buikspier-oefeningen waarmee ik 3,5 jaar geleden al had moeten beginnen!

Categories
Zomaar

Nieuwe meubels

Lien verkeert in totale euforie-stemming! We hebben gisteren (eindelijk) meubels besteld. Boven verwachting zijn we zelfs geslaagd voor een nieuwe bank. En daar word ik dan vervolgens zo vrolijk van dat ik de hele nacht niet heb geslapen! In gedachten heb ik al zeker 100 verschillende huiskamer/keuken-indelingen gemaakt. De bank heeft niet zoveel opties, dus dat staat redelijk vast waar die komt. Maar de rest. Tafel horizontaal of verticaal? 6 of 8 stoelen? Wel of geen vloerkleed? Wat voor gordijnen? Waar kunnen nieuwe planten (en dan vanzelfsprekend ook nieuwe potten)? Enzovoorts, enzovoorts. En dat ik daar dan precies ‘s-nachts over na moet gaan liggen denken he?! Onuitstaanbaar. Ik krijg gewoon een maagzweer van mezelf. Ik ben zelfs tot 3x toe beneden gaan kijken of die salontafel toch écht wel kan staan. En weet u tot welke conclusie ik uiteindelijk ben gekomen? Dat alles moet komen zoals ik gisteren in de winkel al had bedacht. Totale onzin dus……..dat wakkerliggen. Nou ja, ik heb alleen wel gezien dat de nieuwe gashaard toch wat meer naar rechts moet komen en dat lieve mensen, ga ik zometeen Man maar even subtiel mededelen. De haard staat nl. al gemonteerd………oeps. Ik zal m’n charmes nodig hebben.

Categories
Zomaar

Onze kleuterdochter…

Dochter zit in groep 2. Voor de ouderen onder ons, de 2e kleuterklas. Officieel niet. Officieel is Dochter een ‘late’, jarig in november en eigenlijk een groep ééner. Echter door een foutje van de leraressen aan het begin van het schooljaar, belandde ze per ongeluk in groep 2. Na constatering van dit feit (pas na een paar weken….oeps) is besloten om het maar eens aan te zien dit jaar. Intelligent is ze genoeg. De twijfel begon bij mij echter al toe te slaan na de verhuizing van de school naar een nieuw pand. Dochter zat niet lekker in haar vel. Ze huilde als ik haar naar school bracht. Niks voor haar. Onze vrolijke flierefluiter veranderde langzaam in een ‘dood’ vogeltje. Gelukkig is dat inmiddels wel bijgedraaid, maar dat was al een eerste teken dat ze misschien emotioneel nog niet zo ver is om straks naar groep 3 (klas 1 van vroeger) te gaan. De laatste tijd stapelden zich echter steeds meer voorbeelden op die mij nog meer deden twijfelen. Dochter zelf niet. Dochter wil naar groep 3. Dochter wil leren lezen! En toch……toch hebben we vandaag in overleg met de juffen besloten het niet te doen. We houden haar nog lekker een jaartje kleuter. Onze kleine grote meid…….ze moet nog zo lang…….laat haar nog maar een jaartje ’spelen’. En sinds de knoop is doorgehakt, is er een last van m’n schouders gevallen. Het is goed zo.

Foto-ochtend

Poeh Poeh. Haar in de plooi. Netjes aangekleed. Tanden gepoetst. Oneffenheden weggeschminkt (en dat zijn er tegenwoordig heel wat…..wat wil je…..bijna 40!). Lien moest op de foto. En ik niet alleen; Dochter ook! Toevallig viel het op dezelfde dag. Ben benieuwd hoe de schoolfoto’s van Dochter dit jaar zullen zijn. Vorig jaar moesten ze over. Ze trok een rare lip! Hebben wij weer….een dochter met een rare lip. De keer erop ging het goed, afgezien van het feit dat ze ietwat overdreven lachte. Als Dochter lacht, dan doet ze dat vol overgave 🙂 . Zal ze wel van haar moeder hebben. Alhoewel……. Vanochtend deed ze heel gewillig wat ik haar vroeg. Ze besefte heel goed dat er vandaag foto’s werden gemaakt en dat ze er ‘mooi’ uit moest zien. Helemaal trots met mooie kleren en staartjes die net iets steviger gemaakt waren dan anders, vertrok ze naar school. Gelukkig was het deze ochtend nog geen windkracht 10. Dochter heeft nl. hetzelfde dunne slappe pinhaar als haar mama. Oké, niet altijd fijn, maar er zijn ergere dingen. En mijn foto’s? Nou eh…….samen met de hele afdeling……gelukkig. Ik ben niet zo fotogeniek en met zo’n groepsfoto kan ik me nog enigszins verschuilen……..

Poeh poeh

Wat een week heb ik achter de rug! Wel gezellig hoor, daar niet van, maar ik hang inmiddels van koffie en bbq’s aan mekaar. We hebben sinds woensdag iedere dag bezoek gehad. Van vriendinnen op de koffie, tot familie die mee hebben gegeten op zaterdag & zondag. Dan moeten we hier nog bij optellen dat Man door z’n rug is gegaan dinsdagavond, woensdag de dokter heeft bezocht, vervolgens zulke goede medicijnen heeft gekregen dat hij de hele wereld weer aan kon. Met als resultaat dat hij zaterdag stopte met de pillen, Jens 1x heeft opgetild en toen weer niet op of neer kon. Goei poeier…..dá spul van de dokter! Lien’s besluit staat vast…..zodra hij weer wat hersteld is, stuur ik hem verplicht naar de sportschool! (met wat opleukverhalen over de aanwezige sauna cq dames, moet dat wel lukken…) Verder is Jens gisteren van de trap gevallen….helemaal van boven naar beneden…..hij koos in z’n enthousiasme de verkeerde (en dus smalle) kant van de trap…..oeps! Gelukkig zijn kindjes op die leeftijd nog erg flexibel en heeft hij er alleen een bult op z’n achterhoofd aan overgehouden. Dat ik zowat een hartstilstand kreeg, is een kleine bijkomstigheid. U begrijpt het al…..ik heb een erg drukke,  hectische, rommelige maar ook wel gezellige week achter de rug. Mijn excuses voor het uitblijven van logjes. Ik zal m’n leven beteren………..

Categories
Zomaar

Tatuu tatuu

De wasmachine en ik draaien weer es overuren. De 10e was zit er inmiddels in en dan liggen er nog 2 stapeltjes. Één geluk dat het vandaag prachtig weer is en dat het meerendeel al droog en gestreken in de kast ligt. Eigenlijk van de zotte dat ik dus vandaag met dat mooie weer aan het wassen en strijken ben, maar ja……het zal moeten gebeuren en liever vandaag nog dan morgen. De terugreis is redelijk goed gegaan. 15 uurtjes hebben we erover gedaan. Om 08h00 vertrokken in L’Estartit en om 23h00 gearriveerd in Sprang-city. Na 1,5 uur rijden werd Jens wagenziek en heeft’ie alles ondergekotst. Noodgedwongen een stop van zo’n half uur om alles schoon te poetsen en Jens op te frissen. Gelukkig is het bij die ene keer gebleven…..op nog een bloedneusje na dan. Jens gaat deze week verplicht aan de appelstroop en spinazie…..we denken nl. dat hij wellicht wat ijzer te kort komt. Verder hebben we tot voorbij Lyon behoorlijk met files te kampen gehad. Het was druk. Wat wil je op de 14e juli…..een Franse feestdag notabene. Na Dyon werd de weg wat leger en dacht Man even wat tijd in te halen door de gaspedaal es ff lekker in te trappen. Wat kon er tenslotte gebeuren? Alle flitspalen stonden op z’n DomDom geïnstalleerd en wist’ie precies te staan. Dat er soms ook onverwachte controles door motoragenten worden uitgevoerd, was Man even vergeten. We zagen ze wel hoor…….de gendarmerie…….alleen te laat! Met een lasergun hadden ze weer zo’n domme Hollander te pakken die ff lekker aan het gassen was op de snelweg. Of we even mee wilden rijden naar de eerstvolgende afrit. Man z’n rijbewijs werd gecontroleerd en we kregen een boete van 90 Euri wat ons allebei nog reuze meeviel…….oeps……ben ik nu heel erg? De snelheid waarvoor we beboet werden was 158 km/u gelukkig dat Man z’n gaspedaal al iets had los gelaten want net ervoor stond de teller nog echt op 170 km/u. Enfin……Man probeerde nog met een “c’est beaucoup d’argent” iets te regelen, maar het enige antwoord wat hij kreeg was, “mais oui….c’est beaucoup de vitesse!”. Oké wie z’n billen brand moet op de blaren zitten. En aangezien we al vele vakanties met hoge snelheid door Frankrijk zijn gecrost en dit de eerste keer is dat ze ons te pakken hebben, mogen we al niet mopperen. Die 90 euro vond ik niet zo erg……het feit dat we weer een half uur vertraging hadden opgelopen…….daar baalde ik van. Maar goed, we waren nog voor middernacht thuis en ons record van 11,5 uur vanuit Barcelona gaan we toch nooit meer halen met die twee kleintjes achterin! Om de haverklap moet er wel ééntje plassen of ééntje een schone luier. En Senna? Nou die heeft een mooi verhaal te vertellen tegen iedereen die het maar horen wil…….”papa moest mee met de politie en als hij geen centjes deed betalen dan moest’ie naar de gevangenis…….maar ze nemen dan geen kindjes mee hoor……neu……die mochten dan wel met mama mee naar huis!” Tatuu….tatuu

Categories
Shopalien

Shopaholic Lien

Heerlijk……wat een topweekend (tot nu toe tenminste)! Gisteravond oppas geregeld voor de kids en Man & ik zijn er es even flink op los gaan shoppen. Voor Man deze keer. Het was nodig. Tenminste Man had ineens de ingeving dat het nodig was. En ik knik dan alleen instemmend. Jippie-Jah-Jeehee. Iedere gelegenheid om te kunnen winkelen wordt met 2 handen aangegrepen. Man is dus goed in het nieuw gestoken. 2 nieuwe lange broeken, 1 korte broek, 2 overhemden, 1 polo en kei-gave nieuwe shoes. Yes…..en Lien was in haar element. Jippie-Jah-Jeehee. En om het euforie-gevoel niet te laten verdwijnen, heb ik het vandaag nog even lichtjes overgedaan…..maar dan voor mezelf. Cool. Een kekke pants en ook nog een kek jurkske. Ik kan weer voor-de-dag komen met m’n nieuwe outfits. Aan schoenen ben ik niet meer toegekomen…..die bewaren we dan maar voor volgende week…..oeps. Blij dat Man een nieuwe job heeft 😉

Categories
Man

Lien & Man’s lunch

Mailtje ontvangen van Man met volgende tekst:

“Volgens mij wil je dat ik afval… Ik heb boterhammen met kaas mee!!!”

Man lust geen kaas, Man gruwelt van kaas, als Man maar denkt dat ergens kaas in, op of door zit dan hoeft’ie het niet meer.

Deze morgen hebben we dus per ongeluk de boterhammekes verwisseld……OEPS…….wat zal Man lekker slank zijn vanavond!

Lien gaat een weekendje naar???

DEN BOSCH!!! Mars en Lien gaan samen een weekendje doorbrengen in een luxueus hotel in…ja hoor…Den Bosch. Ik vind het zo’n giller…..gaan we eindelijk (sinds écht heeeeeele lange tijd) weer es samen op pad en samen ergens logeren……en dan belanden we in een stad zo’n 20km van onze voordeur vandaan. Het is natuurlijk niet zonder reden dat we hier naartoe gaan. Ik had nog een voucher liggen van dit chique hotel midden in het centrum van de stad. Alle management assistentes binnen ons bedrijf hadden er ééntje gekregen, maar de rest blijkt er geen gebruik van te maken. Lien wel….Lien ziet iedere gelegenheid om shoppen te combineren met een heerlijk etentje en een luxe overnachting wel zitten…..al is het naast m’n voordeur! Oppas is geregeld, hotel is geboekt en volgend weekend gaan we dus het avondleven in Den Bosch maar es verkennen. Nadat natuurlijk eerst alle winkels zijn doorgesnuffeld en leeggekocht….oeps! 🙂