Tag: volgende

Categories
lifestories

Story of my life – deel II

Éénmaal thuis kon ik niet meer eten van verdriet. Zelfmedelijden wisselde zich af met schuldgevoel en een gevoel van falen. Weer was het me niet gelukt een relatie te laten slagen. Eerst een mislukt huwelijk met mijn jeugdliefde en nu dit weer. Er moest wel iets heel erg mis zijn met mij! Een relatie waarin ik mezelf totaal had gegeven, waarvoor ik alles opzij had geschoven (zelfs sommige vrienden, tot mijn grote spijt)…..ook deze relatie mislukte volledig. In een paar dagen tijd viel ik ruim 8 kilo af.
Toen kwam echter het keerpunt. Het keerpunt waarbij mijn eindeloze verdriet omsloeg in boosheid. Het keerpunt waarna ik eindelijk kon beginnen met nieuwe plannen maken. Ik was immers die zelfstandige jonge vrouw, die best voor zichzelf kon zorgen!! Ik kocht een leuk appartementje in het centrum van Waalwijk en begon opnieuw. Mijn ouders, familie en vrienden ben ik nog dankbaar voor alle hulp die nodig was om mijn nieuwe optrekje op te knappen. Met een totaal nieuwe look (haar eraf!), nieuwe outfits (ik had inmiddels maatje 34!) en een compleet nieuw interieur (Hij mocht alles houden!) maakte ik een frisse start. Wat eens was, liet ik achter me. Voor de 2e keer. Ondanks de moeilijke momenten die er ook echt wel waren, had ik het goed naar m’n zin. Ik en mijn langharige perzische kater. Dat was immers de enige kerel die het goed bij me uit hield 😉 Bovendien was ik net 30 en had ik voor mijn gevoel de mooiste 10 jaar van m’n leven voor de boeg. Ik hield mezelf voor dat áls ik ooit moeder zou worden, het in de komende 10 jaar zou gebeuren. Er waren in het begin wel wat dates, maar daar bleef het dan ook bij. M’n leven kwam langzaam weer wat op de rails. Daar hoefde voor mij voorlopig geen HIJ meer bij. Ik deed leuke dingen en wonen in het centrum beviel me uitstekend.
Na een paar maandjes kreeg ik een nieuwe buurman. Het bleek een heel gezellige buurman! Deze buurman had ook nog een hele leuke zus en zo ontmoette ik een hoop nieuwe mensen. Mensen met wie ik op stap ging en waarmee ik ontzettend heb gefeest en gelachen. Ik ben ze eeuwig dankbaar voor het feit dat ze mijn pad hebben doorkruist. Vooral toen het later ook met Man bleek te klikken. Buurman is dan ook één van onze getuigen op 19/9/09.
Hoe mooi is dat dan???
To be continued……………..

Categories
Zomaar

Je zal het maar hebben

– Je zal het maar hebben dat je bijna 40 wordt en steeds slechter gaat zien en de bijnaam Momfert (de Mol) krijgt

– Je zal het maar hebben dat je net terug bent van een weekendje-weg en weer vrij moet nemen om daarvan uit te rusten

– Je zal het maar hebben dat je steeds moet horen dat je paaltjes van rechts geen voorrang geeft

– Je zal het maar hebben dat Man bij z’n volgende auto een hond als accessoire wil hebben (een blinde-geleide-hond welteverstaan)

– Je zal het maar hebben dat je in een bouwput woont waar de verwarming nog niet werkt

– Je zal het maar hebben dat je eigenlijk over het weekendje Friesland wilt bloggen, maar dat er niks op papier komt…………..writersblock……………ieeeeeeeeekkkkkkk

Categories
Zomaar

Vakantie!!!

Raar idee hoor…..om nu 4 weken vrij te zijn. Het vakantiegevoel is er nog niet echt. Dat komt wellicht ook door de zonuren die we hier in Holland momenteel hebben. Triest. Je zal dus maar hier op een camping staan…….met al die regen…….en die kou! Hopelijk wordt het de komende week een stukje beter. Gisteren had ik er nog even een hard hoofd in of wij wel zouden vertrekken volgende week. Dochter had maarliefst 39,4 graden koorts en lag te rillen in bed. “Oh nee, straks gaat het nog ontsteken!”, was mijn eerste reactie. Echter vanochtend was het weer gezakt en ze lijkt nu toch een beetje meer kleur op haar wangen te krijgen. Geen ontsteking tot nu toe dus…….. Waarschijnlijk komt alle spanning van de afgelopen week er nu uit. Ze heeft gisteren de hele middag liggen slapen en wilde de hele dag niks eten. Dat gaat gelukkig ook beter vandaag. Ik begin zelf inmiddels ook wat te wennen aan het grote gapende gat in haar mond. Erg fraai is het niet, maar alleh……we doen het er maar mee. Vooral de wetenschap dat er straks een paar gloedjenieuwe mooie voortanden zullen komen, maakt veel goed. Bovendien blijft ze natuurlijk mijn mooie prinses……met of zonder gat.

Categories
Zomaar

Ik zou………

Ik zou nu natuurlijk een stukje kunnen schrijven over de voortgang van de verbouwing. Over hoe alle binnenmuren er al bijna staan en over hoe het er uit gaat zien. Ik zou ook kunnen schrijven over het feit dat volgende week de ellende binnen gaat beginnen en over hoe ik dan dus maandag alles ingepakt moet zien te krijgen. Ik zou ook kunnen schrijven over hoe blij ik met onze aannemer ben, die blijkbaar óveral verstand van schijnt te hebben. En ik zou kunnen schrijven over hoe angstvallig stil het bij onze buren blijft (stilte voor de storm?). Ik zou kunnen schrijven over hoe rustig en optimistisch Man met de verbouwing omgaat en over hoe gemakkelijk en flexibel de kindjes hierin zijn. Ik zou kunnen schrijven over de 40-jarige bruiloft van pa en ma die vrijdag voor de deur staat en waarvoor we druk met de voorbereidingen bezig zijn. Ik zou kunnen schrijven dat ik vanmiddag heerlijk bij de kapper heb gezeten om m’n grijze haren te kleuren en ik zou kunnen schrijven dat ik, gezien mijn hooikoorts, blij ben dat het morgen weer gaat regenen. Ik zou ook kunnen schrijven dat onze nieuwe vloer in ieder geval 7 juli a.s. wordt gelegd en dat dat dus nog vóór de vakantie gaat zijn. En ik zou kunnen schrijven over het feit dat de vakantie al dichtbij komt……..het zou zomaar allemaal kunnen……….maar ik doe het lekker niet. Ik ben namelijk voetbal aan het kijken en Zwitserland staat voor…….op naar vrijdag…….wanneer Oranje hopelijk Frankrijk lam gaat leggen………..C’est la vie!!!

Categories
Zomaar

Over logeren en lingeriesetjes

Zaterdagmiddag brachten we de kindjes naar Den Bosch. Ze gingen logeren bij broer R. en vriendin J. midden in het centrum van de grote stad (Oei Oei als dat maar goed gaat……u voelde hem al aankomen zeker?). Ze hadden daar nog niet eerder gelogeerd. Altijd spannend hoe dat dan gaat natuurlijk. En ik als moeder heb daar dan toch last van. Man niet, Man kan zich daar heel goed overheen zetten en maakt zich niet zo druk. “Dan gaan we ze toch zeker gewoon halen………als het niet lukt!”. En gelijk heeft’ie natuurlijk dat weet ik zelf ook wel. Toch is dat gevoel van ‘als-ze-maar-gaan-slapen’ en ‘als-ze-maar luisteren’ er diep van binnen wel. Dat zal wel bij het ‘moeder-zijn’ horen………net als het inpakken (en overigens ook het uitpakken) van alle spullen. Ik kan en wil dat niet uit handen geven aan Man. Niet dat hij dat niet zou kunnen, maar ik ben ervan overtuigd dat dan de helft wordt vergeten! En dát, lieve mensen, dát wil ik dus niet. Ze mogen nergens om verlegen zitten. Ze moeten tenslotte hun eigen bedje en hun ouders al missen. Éénmaal aangekomen in hartje Den Bosch parkeert Man onze auto en ging een parkeerkaartje halen. Ik heb nog totaal niets in de gaten als dochter ineens de opmerking maakt: “dat vind ik nou een mooie bikini mama!” en vol bewondering staar ik naar de etalage waarvoor wij geparkeerd staan. Wat denkt u? Het was de etalage van een sex-shop. Een rood lingerie-setje wat niet meer omvatte dan wat kanten biesjes pronkte precies daar waar het vingertje van dochter naartoe wees. Dat was een goed begin van een logeerpartijtje in centrum Den Bosch ;-) En al mijn verdere zorgen??? Nou die waren mooi voor niks. Dochter en Zoon hebben zich uitermate goed vermaakt met broer R. en vriendin J. Niet in de laatste plaats omdat labrador Dyla alle aandacht van de 2 kleuters kreeg. Hond blij, kids blij en mams blij. En volgens broer R. en vriendin J. is het voor herhaling vatbaar…………..misschien de volgende keer maar even uitleggen dat ze in die winkel geen bikini’s verkopen :-d

Categories
Zomaar

Kruipruimte

Voordat onze aannemer deze week definitief begon, kregen we eerst nog een algehele ‘inspectie’ van de reeds door Man uitgevoerde werkzaamheden. Ja, lieve lezers, Man heeft zich al behoorlijk in ‘t zweet staan werken. Hij zou zelf de bestrating weghalen en de fundering uitgraven. Het eelt stond op z’n, overigens normaal altijd superzachte, handen. En ook z’n rug heeft het flink te verduren gehad. Wat had u anders verwacht?!…..iemand die normaal alleen maar z’n vingertoppen op allerlei toetsenborden gebruikt en die eerder eelt op z’n zitvlak zal krijgen dan op z’n handen! Maar hij deed het toch maar. Hij liet zich van z’n beste funderingsuitschepperskant zien. Hij was zelfs zo goed bezig dat hij van geen ophouden wist. Totdat dus onze aannemer eens even kwam kijken. Deze beste man maakte slechts de volgende opmerking: “Hebben jullie hier een kruipruimte? Nee? Waarom ben je er dan één aan het graven?”.

Categories
Zomaar

Stukje sentiment

3 Jaar geleden was dit de laatste avond met z’n drietjes. De volgende dag zou ons leventje verder gaan met z’n viertjes. 3 Jaar geleden liep ik rond met een enorme buik en ik was het beu. Ik was het beu om te waggelen in plaats van te lopen, ik was het beu om niet lekker meer te zitten, om geen slaaphouding meer te kunnen vinden en om simpelweg geen oog meer dicht te doen. Ook was ik het beu om iedere ochtend de vraag van Man te krijgen of hij nu écht weer naar z’n werk moest, of het nu écht nog niet begonnen was. En ik was het beu om op alle telefoontjes te moeten reageren met, “nee hoor, nog niks aan de hand….je hoort het vanzelf”. Ik wilde niet meer zwanger zijn. Ik wilde eindelijk dat kleine baby’tje in m’n armen voelen. 15 April 2005 om 04h45 begon de bevalling dan eindelijk. Precies een week na de uitgerekende datum. Om 07h48 was Zoon geboren. Kort maar krachtig zullen we maar zeggen. En morgen wordt hij dus alweer 3 jaar. Een prachtige eigenwijze lekker-op-ontdekking-zijnde peuter. Een heerlijk kind waar we supertrots op zijn. Morgen wordt hij drie en ik kan me geen ander leven meer voorstellen dan met z’n viertjes………

Categories
Zomaar

Natte Poes…….

Wij hebben een kat! Maar dat wist u wellicht al. Een Britse Korthaar van nu inmiddels 1,5 jaar oud. Spierwit ist’ ie. Mooi beest. Alleen……een beetje dominant. Nu is dat niet misplaatst in huize De Kock, maar toch heeft dat écht wel wat nadelen. U moet zich voorstellen hoe het is om ’s-ochtend ontspannen uit bed te komen, lekker na een sanitaire stop onder de douche te willen stappen en dan vervolgens door een kater met een ochtendhumeur in je benen gegrepen te worden. Ik kan u verzekeren……dat voelt niet prettig. Je ziet de kat vervolgens denken: “haha tikkie, ik heb je”. En ik sta zwaar vloekend eerst naar m’n been te grijpen om vervolgens de kat een ‘lesje’ te leren. Ik grijp meneer in z’n nekvel en druk ‘m op de grond. Echter dit ritueel blijkt tegenwoordig weinig indruk meer op hem te maken. Nu heeft Man even het internet geraadpleegd (hoe kan het ook anders?!?) en daar wordt het advies gegeven om poes maar es onder de koude douche te zetten bij zulk gedrag. Nu….lieve dominante kater…..bij deze zijt u gewaarschuwd. De eerstvolgende ochtend dat ik met blote benen de badkamer binnenstap en u heeft een ochtendhumeur……..dan wordt Man ’s-ochtends verrast met een natte poes!!!! ;-) ;-)

Proefritjes

Man ‘moet’ een nieuwe auto. Z’n proeftijd zit erop en we mogen de tijdelijke auto inruilen voor een nieuwe. Ééntje die man zelf mag uitzoeken. Tijd voor wat proefritjes dus. Mijn voorkeur (ja…ik heb ook nog wat in te brengen) ging uit naar de Passat. Mooi model en niet in de laatste plaats ben ik erg gecharmeerd van de laadruimte. Man gaat het in eerste instantie om het vermogen. Vandaar dat Man afgelopen vrijdag een testrit ging maken met de Passat 140pk! “Rijdt lekker” zei Man opgetogen toen hij thuis kwam. Ik moest er dan ook maar eens even mee gaan rijden. En ja, hij reed prima. Nou vind ik m’n fiets al lekker rijden, dus die 140pk Passat kon er zeker mee door. En groot! Groot dat dat ding is van binnen, niet normaal meer. Ik had Man tijdens onze laatste vakantie beloofd (hij heeft het zelfs op tape staan!) dat ik de volgende vakantie veel minder zou meenemen, maar geloof me, dat is met de Passat niet nodig. Vervolgens was gisteren de 2e testrit gepland met de Alfa 159. “Alfa?” zult u wel denken. Dat dacht ik nl. ook toen Man er de eerste keer mee op de proppen kwam. “Alfa???”, zei ik tegen Man, “je wilt zeker iedere week in de garage staan?”. Want zeg nou zelf, daar staan ze toch om bekend. “Nou en?” was Man’s reactie, “ik lease ‘m toch?”. Maar nu heeft Lien dus gisteren in dat ‘ding’ gereden en ik verzeker u, mocht Man voor deze auto kiezen dan laat Lien toch echt d’r fiets in de schuur. Wat een auto! In één woord GEWELDIG. Lien is verliefd. Hij is mooi, strak, gestroomlijnd, snel, subtiel….en sja…..dan neem je wat minder ruimte voor lief. Het ziet er naar uit dat het dus de Alfa gaat worden. Alleen 1 probleempje…….Man wil ‘m eigenlijk kopen en niet leasen…….nu maar hopen dat we geen ‘maandag-model’ treffen 😉

Lien & het feestje van de buurjongen

Het was me een feestje. Dat die jongelui (hier stond pubers, maar volgens een bekende waren deze ‘pubers’ zo’n 23 jaar oud….ahum) het naar hun zin hadden, dat kan ik me wel voorstellen. Het was een gezellige boel in de tuin van de overburen. Wat ik echter ook probeerde, ik kon niet slapen. Onmogelijk. Ik trilde zowat letterlijk m’n bed uit. Niks hielp. TV aan, boekje lezen, oordoppen in. Overal dreunde de zware bas doorheen. Niet dat ik er een probleem van maakte. Zeg, ik ben natuurlijk wel de stoere overbuurvrouw die alles goed vindt 😉 . Ik zong op z’n tijd maar een nummer hardop mee in bed. En met ‘Brabant’ van Guus Meeuwis vond ik het eigenlijk wel prachtig om te horen dat die jongelui uit volle borst meezongen. Dat lied begint een soort van ‘Brabants Volkslied’ te worden. Iedereen kent het, iedereen vindt het prachtig en iedereen zingt mee. Dat moeten ze met het ‘Wilhelmus’ nog maar eens voor mekaar zien te krijgen. Naarmate de klok verder tikte, begon ik mezelf toch aardig zielig te vinden……gezien het vaste gegeven dat de kindjes rond zevenen wakker zijn! M’n welverdiende uurtjes slaap tikten langszaam weg….. Nog steeds klaagde ik niet. Zeg, wat denkt u, zo’n knul mag toch best eens een knalfeest geven? Dat ik nu vervolgens met een houten kop, dikke wallen, hangende oogleden en een licht ochtendhumeur beneden zit, is een kleine bijkomstigheid. Volgende keer ga ik meefeesten…..ik zweer het u!