8 September ga ik dus weer van start! Tenminste, als ik de blessure aan m’n scheenbeen op tijd kwijt ben! Heel belangrijk natuurlijk, zo’n scheenbeen, als je 80km te voet moet afleggen. Het ging zo goed met trainen! 2x per week ‘s-avonds een eind en 1x in het weekend een lange tocht. Het ritme zat er goed in en ik ging als een speer (voor zover speren ongeveer 6km per uur gaan). Maar afgelopen zondag ging het mis. Ik ging steeds manker lopen en de pijnscheuten werden steeds heviger. Van m’n voet tot m’n knie deed het pijn en aangezien ik de boel niet wilde forceren, ben ik maar vroegtijdig gestopt. (lees: heb man gebeld, die mij vervolgens is komen oppikken) Nu heb ik nog 2,5 week om me verder voor te bereiden en ik hoop toch echt dat ik van start kan. U zult wel denken dat ik zwaar gestoord ben, maar dat zegt iedereen die nog nooit eerder gelopen heeft of nog nooit eerder de finish heeft gehaald. Ik ben nu éénmaal besmet met het 80 v.d. Langstraat-virus. Gaat nooit meer over! Lang leve de zere voeten……. (let wel: voeten, op zere scheenbenen zit ik niet te wachten)Â
Categories
Lien & Thule
“Schat, ik zou wel eens naar Thule op vakantie willen!” zegt Man stellig. Waarop ik in al mijn domme naïviteit vraag: “waar ligt dat in Godsnaam?”. Man antwoordt al lachend dat hij dat ook niet precies weet, maar dat het er wel héééél erg mooi en leuk moet zijn want er rijden zoveel mensen met een sticker van dat stadje op de dakkoffer!!! Dit soort humor kun je alleen bij Man verwachten en ik trap er telkens weer in. Kent u dat? Man is snel in het leggen van verbanden, Man maakt dan ook soms grapjes, die ik niet zo snel begrijp en als hij dan vervolgens bijna z’n broek natplast van het lachen, voel ik me een superdom wicht. Ik probeer mezelf dus maar wijs te maken dat het niet aan mijn domheid ligt, maar dat Man gewoon té slim is (daar gaan we weer met té) 😉 Tsss…..op vakantie naar Thule!
Categories
Lien & de hordeur
Ik loop met m’n handen vol leeggegeten borden richting de keuken en vraag aan dochterlief of ze de hordeur even open wil doen.
Ze kijkt me vervolgens met haar grote kijkers vragend aan en zegt: “Kun jij geen alsjeblieft zeggen?”.
Word ik daar even op m’n nummer gezet!
Alles is momenteel ‘te’ bij Lien. Ik ben té druk. Ik wil té veel. Ik slaap té weinig. Ik ben té onrustig. Ik word té moe. En dat terwijl ik pas vakantie heb gehad! En ik hoor u bijna hardop denken: “het zullen haar hormonen wel zijn”. Zou kunnen. Ik weet het niet. Feit is wel dat het de bekende ‘cirkel’ begint te worden. Natuurlijk ben ik té moe als ik niet goed slaap. Natuurlijk word ik té moe als ik teveel hooi op m’n vork neem. Natuurlijk ben ik té onrustig als mijn ‘lijstje’ te groot is en ik kom er niet doorheen. En weet u wat het ergste is? De verbouwing moet nog beginnen!!! Afgelopen vrijdag is de aannemer op bezoek geweest. Hij heeft de waslijst met dingen die wij graag zouden willen meegenomen, inclusief de nieuwe bouwtekening en met een beetje geluk krijgen we eind deze week de offerte binnen. Vraag is dan……wanneer begint’ie? Misschien wordt alles wel veroorzaakt omdat ik stiekem héél erg tegen die verbouwing op zie. Hoe ik mezelf ook inprent dat het allemaal wel goed komt en dat het straks zoveel mooier, zoveel ruimer en zoveel opgeruimder zal zijn……ik krijg gewoon bijna paniekaanvallen als ik denk aan de troep die eraan vooraf zal gaan. “Waarom kopen jullie niet gewoon een ander huis?” wordt regelmatig gevraagd. Alsof we daar dan niet het nodige aan moeten doen cq. vervangen!! Ieder huis wat in de buurt te koop staat, is al regelmatig bekeken door Lien en overal moet wel óf de keuken óf de badkamer vervangen worden en in veel gevallen zelfs allebei. Net zoveel rotzooi, net zoveel stress….. Nee, een ander huis wil ik niet. Niet nú tenminste. Wie weet ooit. Nú wordt het dus verbouwen. Misschien moet ik maar voor een paar maandjes op de camping gaan zitten! Of is dat weer té koud, té nat en té veel behelpen?
Een hollands datingburo heeft onderzoek gedaan naar de meest foute openingszinnen. Vandaar dat er deze ochtend op 3FM (Giel Beelen) aan de luisteraars gevraagd werd om voorbeelden te sms-en. Hilarisch! Mijn nummer 1 stond niet in de top 5, maar ik vind ‘m geweldig: “wil je morgenochtend een gekookt of bevrucht eitje?”. Gelukkig heb ik genoeg humor om helemaal in een deuk te liggen als een man dat tegen mij zou zeggen. Ik hou persoonlijk wel van die ‘recht-door-zee-types’. Man’s eerste conversatie met mij ging destijds over het weekend en wat we zouden gaan doen. Ik had na een mislukte relatie net een nieuw appartement gekocht waar het nodige aan geklust moest worden, dus dat vertelde ik…….waarop Man de volgende vraag stelde: “ging het niet meer, of was hij gewoon een klootzak?”. Ook zoiets. Ook zo’n zin die ik nooit meer vergeet. Maar vanochtend waren er toch een hele hoop goeies tussen! “Wil je dansen? Oké!…….kan ik mooi daar zitten!”, “Ken ik jou niet van volgende week zaterdag?”, “Je stinkt, zullen we douchen?”, “Geloof jij in liefde op het 1e gezicht of moet ik nog een keer langslopen?”, “Ik ben een telefoonboek aan het schrijven, mag ik je nummer?” enz. enz. Geweldig om de ochtend mee te beginnen. U raadt het al, ik ben goed gemutst vandaag! En dat na weer een wandeltocht van zo’n 18km gisteravond…..in de regen!!!
Het gaat goed met de voorbereidingen voor de aankomende ‘monstertocht’. Vrijdagavond heb ik samen met Els (vriendin van zus die ook mee gaat doen) zo’n kleine 15km gelopen en dit weekend zijn we de Loonse en Drunense Duinen rondgelopen. En het ging goed. Nog steeds geen enkele blaar gelopen op m’n nieuwe schoenen. Pantoffels zijn het. We kwamen nog meer wandelaars tegen in de duinen. Ook van die wandelaars met stokjes. Bléh. Stokjes zijn niet hip. Bovendien is het niet toegestaan met stokjes de 80 te lopen, dus al zou ik het maar op enigerlei manier overwegen, is het toch uitgesloten! Je mag de 80 alleen stappen. Er moet altijd minimaal 1 voet aan de grond zijn. Snelwandelen mag, maar ik krijg al pijn in m’n hele lijf als ik er naar kijk. Het kan gewoon niet gezond zijn, dat snelwandelen! Maar goed, ze lopen de 80km wel in zo’n 10 uur, dat dan weer wel. Lien niet, Lien mag blij zijn als ze er 16,5 uur over doet net als vorig jaar. Jippie-ja-jee, 16,5 uur wandelen! Ik lijk wel gek! Oké, dat ben ik misschien ook wel, maar dan ook zo’n 2999 andere meewandelaars! We zullen zien wat het wordt, maar tot nu toe gaat’ie goed! Tjakka…….
“Mama!” roept dochter zéér verontwaardigd, “jij zou toch vandaag de vlag buitenhangen?”. Sja, hoe moest ik me daar nu weer uit redden?!? Na dit weekend diverse keren een zeer vervelende, onhandelbare, driftige dochter te hebben gehad, riep ik gisteren met een zucht dat ik vandaag de vlag zou uithangen, omdat ze weer naar school mocht. Natuurlijk was dit niet serieus bedoeld. Maar dochter dacht daar dus anders over. “Dat was een grapje” antwoordde ik. Waarop ik natuurlijk meteen te horen kreeg dat ze het geen leuk grapje vond en als ik iets zeg of beloof dat ik het dan ook moet doen. Een tik op de vingers van dochter-lief dus…….
Categories
Lien & de gillende brandweersirene
Leuk hoor kids. En vooraf wil ik wel meteen even stellen, dat ik ze voor geen goud zou kunnen missen. Maar af en toe. Af en toe. Af en toe zijn er van die momenten dat ze je werkelijk tot het uiterste drijven. En probeer dan maar eens je geduld te bewaren. Probeer dan maar eens rustig alle “Nanny-taktieken’ toe te passen. De peuterpubertijd is zo’n periode. Zoon zit er momenteel middenin. Zoon krijgt een eigen willetje en meerdere malen per dag strookt die ‘wil’ niet met die van mama. Meerdere malen per dag ontstaan er dus situaties waarbij hij óf een woede-aanval krijgt, óf gaat drammen, óf gaat huilen, óf gaat stampvoeten en zeuren. Niet leuk. Helemaal niet leuk. Vooral als je hem op zo’n moment achterop de fiets hebt zitten. Lien ging vanavond dus als een gillende brandweersirene door het dorp. Alle blikken waren op ons gericht. Ik kon uit de blikken lezen wat de mensen dachten: “ach gossie, ‘t ventje……”. Niks ach gossie, niks och gèrem, niks ‘t ventje! Natuurlijk werd het zo langszamerhand bedtijd, maar die driftbui had puur te maken met het feit dat hij nog niet wilde stoppen met spelen en op de fiets naar huis wilde, puur met het feit dat meneer iets anders wilde dan mama. Nou…..VETTE PECH! Lien is nog altijd de baas en dan maar een loeiende sirene op de fiets, maar mooi niet dat’ie z’n zin krijgt! En na zo’n 5 à 10 minuten krijsen, kwam d’ie daar ook achter. Hij gaf het op……… 1-0 voor mama!
Categories
Lien & Vakantie
Best leuk hoor……nog een weekje vakantie! Vooral als het weer zo goed is als vandaag 🙁 ! Niet dus….. En sja, wat kun je anders doen met dit slechte weer dan een middagje Ikea & Makro? Deze ochtend was gereserveerd voor dochter. Haar laatste school-vakantie-week zouden we nog wat leuke dingen gaan doen samen. Mijn plan was naar de Efteling te gaan……godzijdank heb ik dit woord niet hardop uitgesproken waar dochter bij was. En omdat haar dus niks was beloofd, ben ik deze ochtend bij het zien van alle regendruppels, die overgingen in kei-harde pijpestelen, van m’n oorspronkelijke plan afgestapt. Wie gaat er nou met zulk weer door de Efteling lopen banjeren? Niet Lien dus…… Nee, de Ikea dat was een veel strakker plan. Weer de nodige prularia gekocht, waaronder een houten trein voor Jens en een knuffel-octopus voor tante Sedonia (oftewel dochter). Éénmaal aangekomen bij de bedden, moesten natuurlijk alle exemplaren uitvoerig getest worden door dochterlief. En bij het zien van een prachtige klamboe was ze niet meer te stoppen….”want dat is wel heel handig voor de muggen, hè mama?!?”. Wetend dat Man een bloedhekel heeft aan klamboe’s (en helemaal als ze roze zijn) twijfelde ik toch een beetje. Maar met tante Carola (oftewel zus) bij de hand is er geen ontkomen meer aan. “Die krijg je ééntje van mij Senna!”. Een beetje tegenstribbelend (hij wist dat hij het toch niet ging winnen van 4 dames) heeft Man het bewuste ‘prinsessen-ding’ opgehangen en dochter is niet meer uit haar bed te krijgen. Fantastisch! Zoon speelt verder al de hele middag met zijn tlein, dus iedereen gelukkig! En nu zit de vakantie er dan toch echt bijna op! Volgende week is alles weer ‘normaal’. Dochter naar school, Jens naar het KDV, Man volop aan de bak in z’n nieuwe job & Lien moet er ook weer tegenaan (volgens haar baas). Gelukkig maar dat de volgende vakantie al is geboekt 😉 ……..de wintersport!
Man liet me vorige week een stukje lezen over iemand die vrouwen met auto’s vergeleek. Hij bleef dan wel bij de categorie Volkswagen. De mooiste dame werd vergeleken met de Phaeton: een ‘yeah right, dream on’-model. Een daaropvolgend exemplaar was de Touareg: ‘mooi, stevig en niet kapot te krijgen’-model. Dan kwam er een hele rits dames die werd vergeleken met de Golf: ‘mooi, degelijk, iedereen-rijdt-erin, dus niet bijzonder’-model. Onvermijdelijk was de vraag van mij aan man: “En? Waar vergelijk jij mij mee?”. Deze vraag kwam er op enigszins dreigende toon uit, waardoor man een beetje twijfelde met antwoorden. “Nou”, antwoordde hij, “toen ik je pas leerde kennen was je eigenlijk een soort van C3-tje……….goed gevormd, slank, pittig en soms met een hoge rug. Maar nu vind ik je eerder een C4. Iets uitgedijd, iets pittiger met wat minder snel die hoge rug. Maar eh……als we toch bezig zijn. Waar vergelijk je mij dan mee?”. U begrijpt dat ik al een beetje aan het steigeren was (ik had natuurlijk verwacht dat hij me op z’n minst met een Porsche Boxter zou vergelijken). Mijn wraak was zoet: “Nou moppie, jij bent eigenlijk een Ford 8840 met veurloaier en dubbel luch”. voor de niet-kenners…….een traktor…….