“We hebben een prachtig zwembad gekocht voor de vissen” zegt m’n vader. “En als de vijver klaar is, is het voor jullie” komt er achteraan tegen Senna & Jens. En dat is niet tegen dovemansoren gezegd natuurlijk. “We krijgen een zwembad” gilt nr. 1, waarop nr. 2, die momenteel niks anders doet dan z’n zus na-apen, zegt: “sjembad, sjembad!”. Afijn een week later, pa z’n vijver is klaar, de koi-karpers zitten weer in hun eigen riante ‘swimmingpool’, het zwembad is gereinigd, de filters vervangen, chloortabletten aangeschaft en het zwembad staat inmiddels in Lien’s tuin, vol met zo’n 4 kuub water! Niet echt klein dus. Maar die gezichtjes, sja….daar doe je het dus voor hè, helemaal gelukkig zijn ze ermee. Het liefst springen ze ‘s-ochtends om 7 uur al in het zwembad……brrrrrr…… De eerste dag heb ik zo’n emmer of 10 warm water erbij gegooid, maar dat zet echt geen zoden aan de dijk. Nu heeft de zon er al een paar dagen op staan branden en dat heeft de temperatuur al iets aangenamer gemaakt. Om eerlijk te zijn, is het nog steeds te koud voor Lien. Maar ik ben dan ook een échte kou-kleum. Die kinderen schijnen daar totaal geen last van de hebben. Ze dabberen rond in dat bad, spetteren elkaar kletsnat, de één zwemt onder een zwemband door en de ander poedelt lekker in z’n vliegtuigzwemband-met-stuur rond (en oh wee als z’n zus in de weg staat). Maar om een lang verhaal kort te maken, we hebben dus een zwembad in de tuin. Welliswaar zo’n lelijk-blauw-boven-de-grond-staand-geval van 2,5m doorsnee, maar een kniesoor die daar op let. Voor die kinderen is zo’n zwembad goud waard. Het is dit weekend dan ook al heel goed gebruikt. Nu maar hopen dat deze zomer niet alleen uit dit weekend bestaat…………….
Ja hoor! Ik heb het gedaan! U zult mij ongetwijfeld voor gek verklaren! Ik heb me ingeschreven voor wéér een ’80 van de Langstraat’. “Je bent niet wijs” zei m’n moeder. M’n vader hield wijselijk z’n mond en Man geeft me groot gelijk (maar goed iedereen die hem kent, weet dat’ie ook niet onder de ‘normaal-denkenden’ valt). Buuv is er nog niet uit. Buuv twijfelt nog. Ben benieuwd en anders loop ik alleen. Ook geen punt, I-pod mee en gaan met die banaan. Gisteravond weer een lekker eindje gelopen met Buuv en het gaat goed. Zeker met die nieuwe schoenen. Nog 5 weekjes en dan moet ik écht aan de bak. Dan start de 80 op zaterdagavond om 21h00. We zien wel. Als ik het toch niet zie zitten, blijf ik gewoon lekker thuis. Maar ik verwacht niet dat dat gebeurt. Ik zeg……”Lien is goed bezig” (of zwaargestoord natuurlijk…..t’is maar hoe je het bekijkt).
“Heeft u probleemvoeten mevrouw?” vraagt de verkoper. “Eh…niet dat ik weet, buiten het feit dat ze klein zijn……m’n voeten” antwoord ik beleefd. “We zullen even kijken naar de stand van uw voeten, neemt u maar plaats” en ik stap zonder verder al te veel na te denken op de glazen plaat met spiegel eronder. Leuk, handig, zeker als u bedenkt dat ik een rok aan had. Oké, meer dan m’n okselslip kan de beste man niet gezien hebben en ik denk écht dat hij alleen maar naar m’n voeten heeft gekeken…..ahum. Ik moest nl. nieuwe wandelschoenen. Tenminste……als ik toch nog besluit deel te nemen aan de 80 v.d. Langstraat. U weet wel die wandeltocht van 80km waarvoor je aardig gestoord moet zijn om mee te doen…..en ja……ik heb dat debielencertificaat en denk dus serieus na over wéér een deelname dit jaar…..net als buuv trouwens (ook geslaagd voor het genoemde certificaat). Afijn uiteindelijk óók geslaagd voor nieuwe schoenen, Nordic Walker-schoenen 🙂 Maar die gebruik ik dan gewoon zonder stokjes! Stokjes zijn niet hip. Ik heb niets met stokjes. Hoogstwaarschijnlijk zou ik alleen maar vallen over m’n eigen stokjes, gezien mijn hoog ‘Lotte-gehalte’. “Probeert u ze gerust even uit. Loop maar een tochtje van 5km en als ze niet goed zijn, brengt u ze maar terug” zei de verkoper bij het afrekenen. Dat noem ik nog eens service! Maar met die service in m’n achterhoofd moesten die schoenen inderdaad worden uitgeprobeerd en wel meteen. Wat denkt u vervolgens? Niemand die even een stukje wilde meelopen. Buuv kon niet, zus was te druk, tante was niet thuis. Er zat dus niks anders op dan alleen te gaan. En dat was heerlijk!!! En de schoenen liepen heerlijk!!! En het weer was heerlijk!!! Kortom ik heb een heerlijke 10km afgelegd op m’n nieuwe schoenen en dat ook nog eens zonder blaren. Nou……en daar heeft Lien dus wel een blik op haar (overigens schone) okselslip voor over!!!!
“Maar Alien, zijt ge uit uw bed gevallen?” vraagt mijn Belgische baas verontwaardigd als ik om klokslag half acht m’n kantoor binnenstap. Niet zo gek als ik normaalgesproken niet voor half 9 paraat ben. Niet dat ik niet eerder zou kunnen opstaan of beginnen, maar simpelweg door het feit dat er ook nog 2 kindjes moeten worden gewassen, aangekleed, gevoed en vervolgens nog naar de juiste oppas-adressen gebracht, is dit niet haalbaar. Half 9 is dan vaak al een strijd tegen de klok. Vandaag niet. Vandaag ben ik vroeg. Het was weer zo’n nacht. Zo’n nacht dat ik rond tweeën wakker word en niet meer in slaap kom. Zo’n nacht dat ik er wel 4x uit ben gegaan om maar niet teveel te gaan liggen woelen. Zo’n nacht die maar niet voorbij lijkt te gaan. Zo’n nacht waarop de meest onzinnige dingen door m’n hoofd spoken. Zo’n nacht waarin ik het gewoon niet rustig krijg in m’n hoofd. Ze zijn er wel vaker. Alleen was het nu al een tijdje geleden. Ik kan er wel tegen, een nacht slecht slapen. En vandaag heb ik het geluk dat Man thuis is. Man zorgt vandaag voor Jens en Senna is logeren. Niets en niemand om voor te zorgen dus….. Nou, dan kan ik net zo goed vroeg opstaan en lekker vroeg beginnen. Tegen de tijd dat ik dan vanmiddag begin in te kakken, kan ik mooi weer m’n biezen pakken en naar huis gaan. Om vervolgens een klein dutje te doen………..weltrusten alvast………
Categories
Spraakverwarring
“Mama, mag ik een snoepje?” vraagt dochter.
“Ja hoor, wat lust je dan?”
“M&M’s…….maar niet de echte!” antwoordt ze stellig.
Alleen ik kan dan natuurlijk weten dat ze Skittles bedoelt, maar ik ben tenslotte ook haar moeder! 😉
“Ik had verwacht dat jij wel helemaal into Hyves zou zijn, maar dat valt zo te zien wel mee!” mailde een vriendin me laatst. Ehh….nou…..ik heb wel zo’n profiel aangemaakt maar doe er verder eigenlijk geen bal mee! Sinds vandaag staat er een foto bij m’n profiel en heb ik welgeteld 2 vrienden en nog 2 nieuwe uitgenodigd. That’s it! Beetje zielig, vindt u niet? Om eerlijk te zijn, kan ik m’n weg nog niet zo vinden op dat Hyves. Het zal allemaal wel. Ik heb daar eigenlijk allemaal niet zo veel tijd voor. Vooral niet voor dat uitzoeken hoe het precies werkt. Thuis heb ik natuurlijk altijd de ‘eerste-hulp-bij-vragen-en-problemen’ bij de hand, oftewel de ‘wandelende-handleiding’…..ook wel “Man” genaamd. Dus ook voor Hyves ben ik snel geneigd om deze encyclopedie er weer bij te halen als ik er ff niet uitkom. Niet de bedoeling vindt Man. Hij begrijpt ten eerste niet dat ik niet meteen weet hoe het werkt….”het is zo kinderlijk simpel” en bovendien vindt hij dat ik het eerst zelf moet proberen en dan pas vragen! Tsss……waarom woon ik dan in godsnaam met een computernerd samen? Maar om even terug te komen op Hyves. Ik heb er nog niet zoveel mee. Wat niet is kan nog komen, maar voorlopig hou ik het lekker bij m’n vertrouwde blog……waar ik gelukkig wat meer vrienden heb! 🙂
“Het blijft leuk hè schat, zo’n kleintje”, zeg ik enthousiast tegen Man. Vriendin Chris was op visitie met 11 weken oude Daan. Zo’n schatje! Man had ‘m vast en kreeg ‘m waarempel nog stil ook. Man kijkt me met een veelzeggende blik aan…….waarmee hij bevestigde wat ik zei, maar waarmee hij ook meteen wilde duidelijk maken dat het wat hem betreft klaar was met ‘kindjes kopen’. Maar wat is er nou leuker dan zo’n ietsiepietsiekleinebaby? Niks toch? En al zou ik nog een derde kindje krijgen, dan nog zou dat gevoel nooit weggaan. Sja…… en je kunt natuurlijk ook niet aan de gang blijven. Nee, Lien is er klaar mee. Voor mij geen derde. Want een baby is dan superleuk, maar die negen maanden die eraan vooraf gaan, die zijn geen pretje. En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat je dat ‘kleintje’ ook nog moet uitpoepen. Bovendien komt er dan nog eens bij dat wij al 2 gezonde kindjes hebben, van elk soort één. Wat wil je dan nog meer? Een ander kleurtje? Nee, het is goed zo. Zeker als je weet dat ik vroeger helemaal geen kinderen wilde. Ik was toen natuurlijk ook nog niet de juiste man tegen het lijf gelopen, maar alleh. Ik had er ook nog een theorie voor waarom ik er geen wilde. Één was zielig, twee was burgerlijk, met drie was er altijd ééntje de klos en vier was teveel. Oké oké ik weet wat u wilt zeggen……..maar er is mooi niks mis met burgerlijk………puh……
Categories
Lien & het kleine geluk
Gisteravond:
“Oh mama, ik vind jou een hele lieve mama!” concludeerde dochter gisteren toen ze naar bed ging. “Oh ja? En waarom dan precies?” vroeg ik. “Nou omdat jij mijn mooie ‘elfjes-dekbed’ op mijn bed hebt gedaan” antwoordde ze stellig. Let wel: een nieuw door madam zelf uitgezocht overtrek. Persoonlijk vind ik het niet zo geweldig, maar zoals je leest……ze is zelf helemaal in de wolken met de zoetroze elfjes.
Vanochtend:
“En heb je lekker geslapen onder je ‘elfjes-dekbed’?” vroeg ik aan dochter. “Hmhm jaha héééél lekker” antwoordde ze. Waar ze nog even achteraan plakte: “en dat is maar goed hè mama, anders moesten we vandaag wéér een nieuwe gaan uitzoeken!”. Sja….en dat is dan de logica van een 4-jarige. Mooi hè?!
Lien heeft het druk! Maar dat had u natuurlijk al lang in de gaten. Al die projecten ook! Het ‘Jens-moet-een-nieuwe-kamer’ project is nog steeds niet helemaal afgerond. Niet zo gek als ik voor de laatste dingetjes Man nodig heb. Cars is inmiddels op doek besteld (www.kadoek.nl) en wordt dit weekend verwacht……spannend……en weer een muur klaar. De radiator moet nog worden weggewerkt (Man!) en een paar plintjes moeten worden vervangen (ook Man!). Maar Man heeft niet zo’n haast (schrijf ik gedurfd, terwijl hij lekker op de bank ligt). Niet zo gunstig voor mijn Time-to-Market om maar even met wat bedrijfstermen te gooien. Maar alleh…..het is nog wat afwerking en dan zijn we toch eindelijk zover. Met dat ene kleine kamertje. Één klus geklaard. En maar goed ook. Ik werd helemaal simpel van het wassen van al dat nieuwe beddengoed…….enneh….ook het oude trouwens. Niet dat het nog zomaar gebruikt zal worden, maar vies in de kast leggen kan immers ook niet. Tel hier nog even mijn werkweek bij op en Lien is uitgeteld. Tijd om naar bed te gaan……………..
Dat was weer even wennen vanochtend. 06h25 Liep de wekker af. Vroeg, veelste vroeg. We waren verwend gedurende de afgelopen weken. De kindjes hebben al hun uitslaaprecords verbroken en kwamen soms zelfs later uit bed dan wij. En dat went snel! Dat went héél snel….. En nu was het dus stil in huis vanochtend. Ik was al gedouched, had al gegeten en was helemaal klaar voor de eerste werkdag toen de kindjes nog steeds lagen te ronken. Ze moesten wakker gemaakt worden….. en dat is zielig! Twee van die heerlijke helemaal-in-dromenland-zijnde-koppies op die kussentjes! En die moeten dan uit bed getrommeld worden……ach gossie….. Gelukkig werden ze niet al te vervelend (dat is nl. meestal het geval als je ze uit hun slaap haalt). Redelijk rustig aan de dag kunnen beginnen, maar toen…..toen kwam Lien in Den Bosch. Wat een e-mails, wat een post, wat een hoop informatie! Organizatie-veranderingen die de nodige impact op m’n werk hebben enz. enz. Nog geen halve dag om en ik heb heimwee. Heimwee naar Spanje, heimwee naar de vakantie, heimwee naar het lekker bezig zijn in en om het huis. U raadt het al? Ik heb last van zelfmedelijden! Maakt u zich geen zorgen. Het gaat weer wel over. Morgen ben ik weer helemaal gewend……wat ik u zeg! Gewoon niet te veel nadenken, gewoon aan de slag en zeker geen vakantiefoto’s bekijken!!!!
Update 15h15: En nu stoot ik ook nog net m’n koffie om……..over allerlei documenten………zucht!