8 September ga ik dus weer van start! Tenminste, als ik de blessure aan m’n scheenbeen op tijd kwijt ben! Heel belangrijk natuurlijk, zo’n scheenbeen, als je 80km te voet moet afleggen. Het ging zo goed met trainen! 2x per week ‘s-avonds een eind en 1x in het weekend een lange tocht. Het ritme zat er goed in en ik ging als een speer (voor zover speren ongeveer 6km per uur gaan). Maar afgelopen zondag ging het mis. Ik ging steeds manker lopen en de pijnscheuten werden steeds heviger. Van m’n voet tot m’n knie deed het pijn en aangezien ik de boel niet wilde forceren, ben ik maar vroegtijdig gestopt. (lees: heb man gebeld, die mij vervolgens is komen oppikken) Nu heb ik nog 2,5 week om me verder voor te bereiden en ik hoop toch echt dat ik van start kan. U zult wel denken dat ik zwaar gestoord ben, maar dat zegt iedereen die nog nooit eerder gelopen heeft of nog nooit eerder de finish heeft gehaald. Ik ben nu éénmaal besmet met het 80 v.d. Langstraat-virus. Gaat nooit meer over! Lang leve de zere voeten……. (let wel: voeten, op zere scheenbenen zit ik niet te wachten)Â