“Vrouwen voelen zich dikker bij het zien van een dunne vaas!” las ik deze ochtend op www.nu.nl Wat bezielt in hemelsnaam iemand die dit gaat onderzoeken? Het interesseert mij echt geen ene reet of ik nu een dunne of dikke vaas zie. Alst’ie mooi is, ist’ie mooi, ongeacht dik of dun. Dat geldt ook voor de mensen om me heen. Dik of dun interesseert me niet. Een mooi mens, is gewoon een mooi mens! En dat mijn voorkeur inderdaad misschien wat meer uitgaat naar het bollere, najaa, dat is gewoon persoonlijke smaak, maar heeft helemaal niks met mijn zelfbeeld te maken. Ik voel me echt niet dik bij het zien van een dun object zoals bijv. een vaas. Het is maar net wat wij, met name vrouwen, onszelf allemaal aanpraten. Kijk nou eens niet altijd naar wat je NIET bent of NIET hebt, kijk eens gewoon naar wat je WEL bent of WEL hebt. En natuurlijk begrijp ik dat mensen met een overgewicht geobsedeerd kunnen raken door dunne mensen om hen heen. Maar kom zeg….door objecten???? Schei toch uit en ga iets nuttigs doen met je leven!
Gisterochtend besloten Man en ik dat het toch eens hoog tijd werd om nieuwe matrassen aan te schaffen. En denkt u nu niet dat dat komt door allerlei wilde spelletjes……kom op zeg……bijna 40! Nee, onze matrassen zijn 7,5 jaar oud. Misschien iets minder lange levensduur dan de meeste matrassen, maar eigenlijk had ik al spijt van deze na de 1e nacht dat we erop geslapen hadden. Te zacht. Lien houdt van wat stevigere matrassen. En dan is 7,5 jaar nog best lang! Vind ik…. Afijn Man, ik en de kids op pad naar de dichtsbijzijnde beddenspeciaalzaak. En daar was het feest. Speciale kortingen, veel speelgoed voor onze peuter en kleuter en aardige verkopers. Beter kon niet. Een aantal bedden getest (en nee, denkt u nu weer niet aan wilde spelletjes…..kom op……de kids waren erbij!) en uiteindelijk bleven er 2 soorten over die fijn lagen. Buikligging inbegrepen. (jaha….ben een buikslaper). De duurste besteld……zo zijn we dan ook weer wel……het moet tenslotte deze keer goed zijn. Op weg naar de uitgang nog even aan ‘het-rad-van-avontuur’ gedraaid en daar wonnen we een fles wijn, met glazen. Zeg meneer de verkoper……..je wilt ons zeker tóch op de wilde toer hebben????
Categories
Plantjes & Poes
Dat zijn 2 dingen die niet zo goed samenkunnen! “Wordt maar vast boos!” roept Man geërgerd, terwijl ik m’n haar aan het föhnen ben. “Kids zitten nog in bad, dus die kunnen niks hebben uitgevreten”, denk ik bij mezelf…….zucht……. Het was onze lieve dominante kater. De plantjes op de slaapkamer hebben het moeten ontgelden. Alsof t’ie z’n drollen aan het begraven was geweest, zo zag het eruit. Het hele bed, de vloer, de vensterbank…..alles zat onder het zand en laat ik nou net de betreffende plantjes water hebben gegeven. Mooi zooitje dus! Fijn! Bedankt kat! “Zullen we die plantjes maar gelijk weggooien?” opperde Man, “ze zien er niet meer uit!”. En hij had gelijk. “Oké, maar dan ga ik wel nieuwe potten voor op de vensterbank kopen….” reageerde ik. En bij het idee dat ik weer even een doel had om vandaag (2e Pinksterdag notabene) één of andere winkel in te schieten, maakte me meteen weer vrolijk. Over shopaholic gesproken 😉 . Afijn, vanmiddag met dochterlief naar de meubel-boulevard 5 km verderop geweest en mezelf heerlijk voorzien van nieuwe prularia. Thuis de boel eventjes geherdecoreerd (is dit goed ABN? Hmm) en ik ben weer helemaal happy. Ik zal Boy maar es een extra lekker hapje gaan geven vandaag……heeft’ie wel verdiend! 🙂
Categories
Shopaholic Lien
Heerlijk……wat een topweekend (tot nu toe tenminste)! Gisteravond oppas geregeld voor de kids en Man & ik zijn er es even flink op los gaan shoppen. Voor Man deze keer. Het was nodig. Tenminste Man had ineens de ingeving dat het nodig was. En ik knik dan alleen instemmend. Jippie-Jah-Jeehee. Iedere gelegenheid om te kunnen winkelen wordt met 2 handen aangegrepen. Man is dus goed in het nieuw gestoken. 2 nieuwe lange broeken, 1 korte broek, 2 overhemden, 1 polo en kei-gave nieuwe shoes. Yes…..en Lien was in haar element. Jippie-Jah-Jeehee. En om het euforie-gevoel niet te laten verdwijnen, heb ik het vandaag nog even lichtjes overgedaan…..maar dan voor mezelf. Cool. Een kekke pants en ook nog een kek jurkske. Ik kan weer voor-de-dag komen met m’n nieuwe outfits. Aan schoenen ben ik niet meer toegekomen…..die bewaren we dan maar voor volgende week…..oeps. Blij dat Man een nieuwe job heeft 😉
Hoofdpijn kan natuurlijk heel veel verschillende oorzaken hebben. Te druk, te warm, te moe, te weinig geslapen, te veel gedronken, te ongesteld, te slechte ogen. Ga maar raden waar het dan precies van komt. Net voor onze vakantie heb ik m’n ogen weer laten opmeten omdat ik een nieuwe bril wilde. Vraagt de opticiën: “denk je dat je nog dezelfde sterkte hebt?”. Waarop ik antwoord: “ik denk van wel”. “Geen hoofdpijn de laatste tijd?” vroeg hij weer. “Nou dat wel”,  zeg ik, “maar dat komt denk ik niet van mijn ogen”. Nog geen 2 seconden zit ik met m’n kin op het oogmeetapparaatje en ik hoor vanachter het ding de opmerking: “dat komt denk ik niet van mijn ogen??? Nou ik weet zeker van wel”. Oké dan. Ik begin het zicht te krijgen van een mol. Fijn. “Je wordt ook ouder hè?” was zijn volgende opmerking. En bedankt. Dus nieuwe bril gekocht, glazen besteld en inmiddels heb ik hem een paar weken op m’n neus. Hij is geweldig……zit lekker en ik zie het nog goed ook. Maar wat doet nou het geval? Ik sta dus deze ochtend op MET HOOFDPIJN. Tsss…..met z’n “Ik weet zeker dat het van je ogen komt”. Nou mooi niet dus. Maar goed dat ik genoeg paracetamol in huis heb!
Ik krijg mezelf niet opgepept. Ik weet niet wat het is dit jaar. De 80 van de Langstraat……ik mis duidelijk het enthousiasme van vorig jaar. Buuv en ik lopen wel, maar ik krijg de indruk dat ook zij wat meer moeite heeft deze keer. Gisteravond hebben we weer een flink eindje gestapt (en denkt u nu niet dat we dan slenteren…..nee dus…..we stappen stevig door) en dan komt er opeens zo’n hardloper voorbij die dan roept: “kom op dames”, alsof we nog niet goed genoeg ons best doen…..najaa zeg…..wat denkt’ie wel. Ik geloof meteen dat je een betere conditie krijgt van hardlopen en dat je meer calorieën verbrandt, maar daar gaat het ons niet om. Wij zijn begonnen om die verdomde 80 te lopen, dat is onze drijfveer…….al vrees ik dat’ie nu steeds verder wegdrijft…..die veer! Misschien zijn we ook wel te serieus. Vorig jaar begon alles met een geintje……we moesten tenslotte laten zien dat we na 2 dikke toeters en 2 bevallingen nog niet waren afgeschreven. Dit jaar ligt alles anders. Ik hoef niks meer te bewijzen en ik denk dat dat het dus net iets moeilijker maakt. Ik kan het…..ik heb het al 3x gedaan, met succes. Waarom ben ik zo gek om mezelf nog een 4e keer op de proef te stellen?!? Aan de andere kant is het toch een soort verslaving. Als ik besluit om niet aan de start te verschijnen, weet ik dat ik op de dag zelf enorme spijt zal hebben. Die sfeer, die spanning…..da’s gewoon lekker (u zult wel denken dat ik niet helemaal spoor…..en ja…..dat is zo!). Ik zal maar snel es een langere tocht met Buuv gaan lopen, wie weet……komt het toch nog goed…..of niet…..
Hèhè, poehpoeh, sjongejonge……daar zijn we dan eindelijk weer. Eindelijk weer alive and kicking. Wat een ellende, wat een frustratie. Onze modem hield het afgelopen weekend voor gezien. We hadden al problemen met het kreng sinds de installatie en overgang op onze speedlinq verbinding. Maar Man is Man niet als hij er niet iets op had gevonden! Hij zorgde er vervolgens voor dat automatisch onze modem ge-reboot werd als de verbinding was verbroken (U zult nu wel denken dat ik ook tot het ras computernerd begin te behoren……echter…..niets is minder waar). Afijn dit ging dus een tijdje goed tot afgelopen weekend. “Houdoe en bedankt”, dacht de modem. Kutding.
Gelukkig heeft man veel verstand van computers en bijbehorende randapparatuur. Hij heeft snel een nieuwe, betere en snellere besteld. Het kost een paar knaken, maar dan heb je ook wat. Tenminste dat is wat hij mij vertelt 😉 . Vandaag ontvangen, geïnstalleerd en ik kan mijn geluk niet op. Al koste het ding 1000 euries dan nog is het het waard, maar dat ga ik natuurlijk niet hardop tegen Man zeggen……..voordat hij morgen een gouden modem besteld…….
Categories
Mag het een onsje meer zijn?
Sjeesus….wat ziet’ie er goed uit! Onze kater BigBoy! Toen we hem gisteravond ophaalden bij het kattenhotel had ik meteen in de gaten dat ik niet de enige was die een ietsipietsie is gegroeid gedurende de vakantie. Ik moet toch es navragen wat ze hem allemaal te eten hebben gegeven. Natuurlijk was ik enigszins opgelucht dat meneer het zo goed gedaan heeft de afgelopen week. Hij had het blijkbaar zo goed naar z’n zin, dat hij meteen de buitenren in vluchtte toen hij een glimp van onze ‘lieve’ dochter opving. “Hij is wel een beetje dominant” zei de kattenhotelmevrouw. “Goh, daar ben ik mooi mee” was m’n eerste gedachte, “3 dominante Kockie’s en dan ook nog een dominate kat!!”. Waarschijnlijk heeft hij gewoon gezorgd dat er in het hotel niemand de baas over hem was. In ons gezin is hij vaak de klos en delft’ie het onderspit tegen Dochter (ziet eruit als Assepoester, maar heeft het karakater van Atilla de Hun) die hem vaak in een soort van houtgreep vasthoudt en dan haar nieuwste haarspeldjes bij hem uitprobeert. Ze heeft hem nog net niet in één van haar prinsessenjurken gehesen. Blakend van gezondheid (= definitie van dikke kop, lekker mollig lijf en een dikke staart) namen we meneer mee naar huis. Luid knorrend heeft’ie de hele avond rond m’n benen gehangen en ik heb me telkens weer vol bewondering afgevraagd hoe hij toch zo ‘mooi’ kon worden (excuseert u mij voor mijn voorliefde voor dikke kop en molligheid) in 1 week tijd! Tsssss…….
Categories
Lien in Luilekkerland
Geef me zon, zee, strand, zwembad, 32 graden, een tophotel, lekker eten, 2 geweldige kids, een (h)eerlijke Man, 40 jaar getrouwde schoonouders en Lien zit in Luilekkerland….. Wat een lekker weekje hebben we achter de rug. We waren er hard aan toe….Man en ik. Drukke tijd achter de rug en een nog drukkere tijd die eraan zit te komen, dus dit weekje was meer dan welkom. Niet dat ik nu zielig ga zitten doen…..het duurt niet zo heel lang tot onze volgende vakantie. Echter….voordat die aanbreekt moet er met betrekking tot werk en verbouwing nog heel wat geregeld worden. Even bijtanken was dan ook meer dan welkom. Ook de kindjes hebben enorm genoten. Alles was één groot feest….van de vliegreis (voor Jens de 1e keer) tot het hotel, van het zwembad tot het strand en het eten vonden ze op z’n minst wel interessant (eigen tafeltje en stoeltjes, zelf kiezen, 2x per dag warm en hele lekkere gebakjes als toetje….wie wil dat nou niet?!). Ook de kinderdisco waar we iedere avond als trouwe papa, mama, opa & oma onze kinderen zaten aan te moedigen, was een hoogtepunt. Jens was de hele dag druk met dansen, behalve als hij op ‘t podium stond….dan bleek hij meer ‘van-de-techniek’ te zijn en bekeek hij alles en iedereen. Senna vond het de 1e keer na een paar dansjes ook wel genoeg, heeft daarna een paar avonden alleen maar gekeken en had toen weer voldoende moed verzamelt om het weer eens te gaan proberen. De CD met disco-liedjes is natuurlijk aangeschaft en deze ochtend heeft ze thuis alweer vreselijk haar best staan doen. Maar het aller- allerleukste was toch wel papa en mama natspetteren of een kletsnatte knuffel komen geven als je net even lekker ligt te zonnen ;-). Joost & Leny, bedankt voor de geweldige vakantie……ik vraag me nu alleen wel af of een 45-jarig huwelijk ook wordt gevierd??? Hihi…….
Oh ja….meer foto’s zijn natuurlijk te zien in onze foto-album……have fun!
“En?” vraagt mijn moeder gisteren aan Senna, “heb je op school verteld dat ‘ouwe opa’ is doodgegaan?”. “Nee”, was haar antwoord, “ik heb verteld dat wij bijna met het vliegtuig op vakantie gaan!…….maar morgen, morgen dan vertel ik de juf wel dat mijn ouwe opa een sterretje is geworden!”. En terwijl ik naar mijn oh-zo-wijze dochter luister, kan ik maar aan 1 ding denken: Carpe Diem. Oftewel: Pluk-de-dag. De afgelopen dagen stonden meer in het teken van de dood dan van het leven. Door zo’n opmerking van dochter-lief word je weer teruggebracht tot het hier en nu, tot het hebben van een toekomst en tot het hebben van toekomstplannen. Wij gaan op vakantie……genieten, zwemmen, luieren, winkelen en boekjes lezen. En ik weet zeker dat mijn opa niets liever gewild zou hebben. Hij genoot als wij genoten…… Bovendien ben ik me heel bewust dat morgen alles er anders uit kan zien. Ik stel niks meer uit, ik doe wat ik wil doen en als het kan vandaag! Vandaar: Carpe Diem……
Zo…..en nu eerst een kopje koffie!