We hadden gisteren bezoek. Bezoek van een lief klein rood met wit katje. Een jonkie nog. Hij was meegewandeld met Dochter. Misschien zelfs wel een stukje meegedragen door Dochter. Ze was de eendjes brood gaan voeren en daar zat’ie dus…..het jonge katje. Na wat gekroel met Dochter, kwam d’ie dus mee. Naar onze achtertuin. En hij wilde niet meer weg. Het was zo’n ontzettend lief ding. Ze mochten er alles mee doen….de kids. Het beestje vond alles prima (in tegenstelling tot het mormel wat binnen zat……heel lelijk kijkend waarom er een vreemd beest op zijn territorium was….neeeee ik bedoel niet Man, maar onze kater BOY). Natuurlijk konden wij het lieve beestje niet houden. Het hoorde ongetwijfeld bij een gezin met kinderen. Hij was zo gewend aan het geaai en gekroel van kinderen, het moest haast wel uit een gezin met kids komen. Maar hoe krijg je zo’n katje weer weg hè?! En al helemaal als je het zelf eigenlijk ook een heel leuk beestje vind en dat gevoel wederzijds is. Op een gegeven moment ging het gewoon liggen slapen in de aanhanger van Zoon z’n tractor. Een mooi plekje…. De deurmat buiten voor de achterdeur was ook een favoriet plaatsje, ook daar heeft het een tijdje liggen spinnen, zich niks aantrekkend van het lelijke gezicht aan de andere kant van de deur. Daar liep onze Britt steeds humeuriger rond, niet wetend wat aan te vangen met die kleine indringer. “Wat als hij niet meer weggaat?”, vroeg ik aan Man. “Nou dan hebben we er een kat bij!”, antwoordde die laconiek. En stiekem hè, stiekem hoopte ik dat het beestje zou blijven. Samen met Dochter, die een mooiere en lievere “pop” niet kon wensen. Ik weet zeker dat dit beest zich zelfs zou laten aankleden met poppenkleertjes, zo lief was het. Maar uiteindelijk, toen hij toch geen eten kreeg bij huize De Kock, ging hij weg. Hopelijk terug naar z’n eigen famlie. En hopelijk is dat een familie waar hij ook de aandacht krijgt die hij bij ons de hele middag heeft gekregen. Maar anders zal hij ongetwijfeld nog wel vaker op bezoek komen……..en dan ist’ie van harte welkom. Het gezegde luidt ook dat een kat z’n eigen baasjes uitzoekt en in dat geval geef ik onszelf nog een goeie kans……….
Category: Kat
Plantjes & Poes
Dat zijn 2 dingen die niet zo goed samenkunnen! “Wordt maar vast boos!” roept Man geërgerd, terwijl ik m’n haar aan het föhnen ben. “Kids zitten nog in bad, dus die kunnen niks hebben uitgevreten”, denk ik bij mezelf…….zucht……. Het was onze lieve dominante kater. De plantjes op de slaapkamer hebben het moeten ontgelden. Alsof t’ie z’n drollen aan het begraven was geweest, zo zag het eruit. Het hele bed, de vloer, de vensterbank…..alles zat onder het zand en laat ik nou net de betreffende plantjes water hebben gegeven. Mooi zooitje dus! Fijn! Bedankt kat! “Zullen we die plantjes maar gelijk weggooien?” opperde Man, “ze zien er niet meer uit!”. En hij had gelijk. “Oké, maar dan ga ik wel nieuwe potten voor op de vensterbank kopen….” reageerde ik. En bij het idee dat ik weer even een doel had om vandaag (2e Pinksterdag notabene) één of andere winkel in te schieten, maakte me meteen weer vrolijk. Over shopaholic gesproken 😉 . Afijn, vanmiddag met dochterlief naar de meubel-boulevard 5 km verderop geweest en mezelf heerlijk voorzien van nieuwe prularia. Thuis de boel eventjes geherdecoreerd (is dit goed ABN? Hmm) en ik ben weer helemaal happy. Ik zal Boy maar es een extra lekker hapje gaan geven vandaag……heeft’ie wel verdiend! 🙂
Mag het een onsje meer zijn?
Sjeesus….wat ziet’ie er goed uit! Onze kater BigBoy! Toen we hem gisteravond ophaalden bij het kattenhotel had ik meteen in de gaten dat ik niet de enige was die een ietsipietsie is gegroeid gedurende de vakantie. Ik moet toch es navragen wat ze hem allemaal te eten hebben gegeven. Natuurlijk was ik enigszins opgelucht dat meneer het zo goed gedaan heeft de afgelopen week. Hij had het blijkbaar zo goed naar z’n zin, dat hij meteen de buitenren in vluchtte toen hij een glimp van onze ‘lieve’ dochter opving. “Hij is wel een beetje dominant” zei de kattenhotelmevrouw. “Goh, daar ben ik mooi mee” was m’n eerste gedachte, “3 dominante Kockie’s en dan ook nog een dominate kat!!”. Waarschijnlijk heeft hij gewoon gezorgd dat er in het hotel niemand de baas over hem was. In ons gezin is hij vaak de klos en delft’ie het onderspit tegen Dochter (ziet eruit als Assepoester, maar heeft het karakater van Atilla de Hun) die hem vaak in een soort van houtgreep vasthoudt en dan haar nieuwste haarspeldjes bij hem uitprobeert. Ze heeft hem nog net niet in één van haar prinsessenjurken gehesen. Blakend van gezondheid (= definitie van dikke kop, lekker mollig lijf en een dikke staart) namen we meneer mee naar huis. Luid knorrend heeft’ie de hele avond rond m’n benen gehangen en ik heb me telkens weer vol bewondering afgevraagd hoe hij toch zo ‘mooi’ kon worden (excuseert u mij voor mijn voorliefde voor dikke kop en molligheid) in 1 week tijd! Tsssss…….
Lien & het kattenhotel
Vorige week kreeg ik een lichte paniekaanval als ik eraan dacht wat er allemaal nog op ons ‘to-do-lijstje’ stond. Door heel hard buffelen van Man hebben we er inmiddels het één en ander af kunnen strepen. Ook moest er nog steeds opvang voor onze kater ‘Boy’ geregeld worden. Op vakantie gaan is één, maar we kunnen natuurlijk niet dat beessie een week lang zonder eten thuis laten zitten. Voordat we over gingen op de aankoop van Boy hebben we dan ook duidelijk afspraken gemaakt dat we een goed adres zouden zoeken waar hij gedurende onze vakantie kan verblijven. We kunnen per slot van rekening ook niet altijd mensen lastig vallen om op te passen……is het niet voor de kids, dan is het weer voor de kat……dat was dus uitgesloten. Zoals ik al zei, sloeg vorige week toch de paniek lichtelijk toe omdat we voor de eerstvolgende vakantie dus nog steeds niks geregeld hadden. Op internet had ik al wat zitten surfen en wat adresjes gevonden, waarvan www.dierenhotelkuiltje.nl toch onze voorkeur had. Niet in de laatste plaats omdat dit redelijk in de buurt is. Inschrijven moest echter persoonlijk, met inentingsboekje ter plaatse gebeuren en dat kon alleen op dinsdag- en woensdagavond tussen 18h00 en 19h00. Nou en dat valt niet mee als werkende moeder. Toch gelukt. Vorige week woensdag is de hele familie Doorzon naar ‘het Kuiltje’ geweest. En we waren onder de indruk. Het zag er prachtig uit. Ik ben zelfs bang dat onze Boy niet meer mee naar huis wil na de vakantie, zo mooi is het er. En schóón! Ze hebben prachtige grote binnen en buiten verblijven met ik-weet-niet-hoeveel-speelgoed, mandjes, krabpalen, dekentjes enz. enz. Helemaal blij werd ik ervan………..nu Boy nog…………