Carpe Diem

“En?” vraagt mijn moeder gisteren aan Senna, “heb je op school verteld dat ‘ouwe opa’ is doodgegaan?”. “Nee”, was haar antwoord, “ik heb verteld dat wij bijna met het vliegtuig op vakantie gaan!…….maar morgen, morgen dan vertel ik de juf wel dat mijn ouwe opa een sterretje is geworden!”. En terwijl ik naar mijn oh-zo-wijze dochter luister, kan ik maar aan 1 ding denken: Carpe Diem. Oftewel: Pluk-de-dag. De afgelopen dagen stonden meer in het teken van de dood dan van het leven. Door zo’n opmerking van dochter-lief word je weer teruggebracht tot het hier en nu, tot het hebben van een toekomst en tot het hebben van toekomstplannen. Wij gaan op vakantie……genieten, zwemmen, luieren, winkelen en boekjes lezen. En ik weet zeker dat mijn opa niets liever gewild zou hebben. Hij genoot als wij genoten…… Bovendien ben ik me heel bewust dat morgen alles er anders uit kan zien. Ik stel niks meer uit, ik doe wat ik wil doen en als het kan vandaag! Vandaar: Carpe Diem……

Zo…..en nu eerst een kopje koffie!