Jeetje…..wat een weekend! Door alle commotie rond opa’s overlijden, ben ik eventjes van de ‘digitale lijn’ af geweest. Eventjes geen weblogjes gecheckt en geplaatst dus. Wel begrijpelijk…denk ik. Maar dan vandaag…..dan vandaag ineens komt Man me vertellen dat Renée Simons is overleden. Renée is een vrouw van mijn leeftijd wiens log ik per toeval ben tegengekomen en die ik zó ontzettend bewonder dat ik haar bleef volgen. Renée had nl. longkanker, was opgegeven en zou de zomer van 2006 hoogstwaarschijnlijk niet meer halen. Kun je je dat voorstellen?? 38 jaar is ze…. Ze heeft gestreden, ze heeft geleefd, ze heeft alle positieve kracht die ze in zich had benut en is dus een heel stukje verder gekomen dan die zomer van 2006. Afgelopen woensdag heeft ze nog zelf gelogd op http://maxsomi.web-log.nl dat het best goed met haar ging. En dan een paar daagjes heb ik niet gekeken en is ze er stiekem met opa vandoor gegaan de 4e mei. Vreselijk….ondanks dat ik haar dus niet persoonlijk ken, doet het me behoorlijk zeer. Iemand van mijn leeftijd, iemand die nog midden in het leven stond, iemand die nog zoveel had willen ondernemen……zo iemand hoort niet dood te gaan. Niet nu….niet zo jong…. Zo’n contrast met mijn lieve opa van 90 jaar. De uitvaart van allebei zal woensdag 9 mei a.s. om 14h00 zijn. Hoe toevallig….. Opa, zorg je goed voor lieve Renée?
Hij is dood. Opa is dood. Afgelopen nacht gestorven op 90-jarige leeftijd…bijna 91 zelfs. Toch nog enigszins onverwacht ondanks zijn hoge leeftijd. Hij is rustig in zijn slaap overleden…..mooie dood…..mooie leeftijd……mooi leven. 11 kinderen gekregen en een heel zooitje klein- en achterkleinkinderen (ben de tel eerlijkgezegd kwijtgeraakt). Hij genoot altijd met volle teugen van dat kleine grut. En dan oma…..sja…..oma……die leeft dus ook nog. 1 weekje jonger dan opa is ze. Eind juni zouden ze 69 jaar getrouwd zijn en terwijl ik dit schrijf, besef ik hoe bijzonder dit wel niet is. Oma heeft verschillende Tia’s gehad (herseninfarcten) en kan bijna niet meer praten. Ook is ze dementerend, maar niet dusdanig ernstig dat ze niet beseft wat er gaande is. Wat zal ze verdrietig zijn…… Senna trok vanochtend dus de conclusie dat haar ballon nu bij de “oude opa” is. Opa is nu immers een sterretje hoog in de hemel en daar ging haar ballon afgelopen maandag ook naartoe! Mooi toch?
Er zijn jaren geweest dat Koninginnedag zo goed als voorbij ging zonder er ook maar iets van te vieren. Behalve dat we niet naar ons werk hoefden dan…. Vroeger niet hoor, vroeger werd er vanuit school van alles georganiseerd. Van een aubade op het dorpsplein tot een versierde-fietsen-wedstrijd toe. Ik weet nog goed dat mijn vader altijd druk was met die versierde fietsen van ons. Hele PVC-buizen werden op het stuur vast gemonteerd en werden vervolgens met de vrolijkste kleurtjes crêpepapier versierd. En oh wee als het dan ging regenen……..dan zat nl. overal de kleur van het crêpepapier behalve op de slingers. Nu, sinds dit jaar, is Koninginnedag ook niet zomaar aan ons neus voorbijgegaan. Onze dochter had op school uitgelegd gekregen wat Koninginnedag nou zo ongeveer was. En gisterochtend stond ze al vroeg te stuiterballen toen ze zag dat de buurman de vlag had buitengehangen. Papa had immers beloofd de vlag ook op te zoeken (ergens tussen alle rotzooi in de schuur) en samen met haar op te hangen. Éénmaal uit bed gingen kids en Man in pyama de vlag zoeken en ja hoor…..enkele luttele minuten later wapperde er een rood-wit-blauwe vlag aan onze gevel. Even later kwam de opmerking van dochter-lief: “Mama, mama….wij hebben dezelfde als de buurman!”. Sja….iets wat voor ons zo logisch is, is voor zo’n uk dan weer heel bijzonder. Toen iedereen weer fris en fruitig uit bad was, zijn we dan naar de aubade op het dorpsplein geweest, waar alle kinderen vervolgens een ballon mochten oplaten voor de ballonnenwedstrijd. Jens gaf z’n ballon met een kort: “Hoese’k nie” aan man-lief en Senna hield hem heel krampachtig vast omdat ze bang was dat hij klapte (ze heeft een fobie voor knallende balonnen). Op het sein van de burgemeester gingen alle ballonnen de lucht en met een “oohhh” en “aahhh” zagen we hoe ze in sneltreinvaart werden meegenomen door meneertje wind heel hoog de lucht in. Beide kids waren zéér onder de indruk en even….héél even had ik weer dat échte koninginnedaggevoel van vroeger terug……op de versierde fietsen na dan!
Categories
Lien & de krik-up-the-moms-day
Heerlijk hoor! Een dagje weg van man en kids! Gisteren hebben Mar10e en ik het er weer eens flink van genomen. En een dagje shoppen doet wonderen….zoals dat nu éénmaal werkt bij vrouwen. Tenminste…..bij ons soort vrouwen, vrouwen die hun drukke banen combineren met het huishouden en opvoeden van een zooitje kids (en ja….daar horen ook onze grote kids bij). Het is de hele week rennen, vliegen, hollen en dan moet je zo af en toe even kunnen afblazen door bijv. te sporten of te shoppen….en dan hoef ik jullie vast niet uit te leggen wat onze voorkeur heeft. Onze dag begon met een lekkere lunch op een zonnig terras in het centrum van Rotterdam. Rotterdam omdat we Amsterdam wilden mijden vanwege het mogelijke kampioenschap van Ajax…..not dus! Bleek dat Rotterdam misschien wel net zo’n slechte keuze was, want als AZ kampioen zou worden dan zou dat gebeuren tegen Excelsior in Rotjeknor! Maar goed…….niks van dat al…….het kampioenschap werd door (natuurlijk ;-)) een Brabantse club opgeëist. En denk nu niet dat ik deze wijsheid van mezelf heb……..Mar10e bleek meer verstand van voetbal en bijbehorende clubs te hebben dan ik. OK…..ons shop-avontuur…….na de lunch wisten we niet hoe snel we in de winkels moesten komen om es flink met die flappentapper te zwaaien…..wat mij deze keer uitzonderlijk goed is gelukt. Lien had een aantal dingen op haar verlanglijstje (ja sorry Man….ik had weer een lijstje):
– zomerjurkjes…..voor mezelf deze keer
– hempjes (shirtjes)
– korte broek
– schoenen (of slippers)
– nieuwe tas (Ã la hutkoffer-idee)
– korte broeken voor Jens en Man
– Nieuwe lingerie (als je afvalt doe je dat nl. op alle plekken van je lichaam)
En alles is gelukt op dat laatste na! En niet omdat er niks moois te vinden was……dat niet……gewoon tijdgebrek!!! Het was zelfs zo erg dat we nog flink moesten doorlopen omdat ik toch dat ene jurkje nog even wilde passen wat ik in de etalage van één van de eerste winkels had gezien. En niet voor niks moet ik zeggen……ik heb het vandaag nl. al aan! Al met al een zéér geslaagde dag, niet alleen qua shoppen….het was ook gewoon stik-gezellig. Vooral met het passen van een paar hippe badpakken hebben we nogal moeten lachen. Dat was van het type platter-dan-plat en strakker-dan-strak. En geloof me……zels het Sonja-Bakker-Dieet zal ons niet helpen! Maar goed….ons humeur en onze garderobe is weer even lekker opgekrikt en dat dat dan een beetje ten koste van ons banksaldo gaat…..ach……so be it! Volgende keer misschien maar eens een heel weekend plannen…….
Eigenlijk heb ik er niks mee. Met al die computer-programma’s. Ik moet er mee kunnen werken en ik vind vooral dat je met je tengels nergens aan moet zitten als het goed werkt! Man niet…..Man denkt daar anders over……Man wil alle nieuwste snufjes op het gebied van computers en programma’s…….Man is dan ook niet voor niks een computernerd. Inmiddels werk ik dus op een systeem waarop Vista is geïnstalleerd met Office 2007. En ik moet toegeven……ziet er vet uit. Maar wat mij vooral charmeert, is dat het werkt! Ik verwachtte toen de CD’s binnenkwamen de grootste problemen. Niet dus……niks geen problemen…….Man is goed! Het enige wat ik vanochtend te horen kreeg was: “ik moet alleen nog wel een nieuwe videokaart”. Ehhh…….op de één of andere manier wist ik dit! Als er op computergebied iets vernieuwd wordt, zit er altijd nog een ‘addertje-onder-het-gras’. Valt me mee dat’ie niet meteen over een heel nieuw systeem is begonnen!
Soms ben ik echt heel blij dat ik in deze tijd leef. Het heeft nl. heel veel voordelen……..internet, platte televisies, combi-magnetrons, vaatwassers, drogers, blitse snelle auto’s, vliegvakanties en bruin uit potjes. En laat ik nou dat laatste dé uitvinding van de eeuw vinden. Eindelijk kan ik ook es aan het begin van de lente/zomer met blote benen buiten komen, eindelijk word ik dan vervolgens niet nageroepen dat ik de nieuwste reclame-campagne van campina ben, eindelijk een kleurtje zonder te hoeven bakken in de zon. Ik zeg: “briljant spul”.
Maar aan de andere kant lees ik ook de meest vreselijke berichten op dat briljante internet. Berichten die ik misschien gewoon beter niet kan lezen en die ik stiekem gewoon niet wil weten. Mannen die hun penis afsnijden in een restaurant, een jongen die vlak voor z’n school dood wordt geslagen, een zwaargestoorde idioot die vorige week zomaar 32 mensen neerknalt op een campus. En dat is óók deze wereld. Om ziek van te worden…….
Niet dat ik dat van plan ben……zeker niet nu ik zulke mooie bruine benen heb!
Ik wist het…..ik had er nooit aan moeten beginnen! Maar ja, wat moet je als fanatieke “Lotte-fan” als de serie “Lotte” ineens is afgelopen. Dan val je dus in een gat…..in een diep donker gat. Niks meer op TV, niks meer om te volgen, niks geen even-niks-aan-m’n-hoofd-momentjes. Man kwam met het ‘briljante’ idee om de 1e DVD van Prison Break (een serie die op TV te volgen is geweest) op te zetten. En ja hoor, WE zijn verslaafd! Iedere avond als de kindjes inmiddels lekker op één oor liggen, dan zitten wij weer een paar afleveringen van Prison Break te kijken. En het is zó spannend. En die Michael Scofield is zó’n lekker ding. En het is zó spannend! En dan is het vervolgens wéér te laat en de volgende ochtend wéér te moe. En had ik al verteld dat die Michael Scofield zo’n lekker ding is?? 😉
Categories
Lien & Man’s lunch
Mailtje ontvangen van Man met volgende tekst:
“Volgens mij wil je dat ik afval… Ik heb boterhammen met kaas mee!!!”
Man lust geen kaas, Man gruwelt van kaas, als Man maar denkt dat ergens kaas in, op of door zit dan hoeft’ie het niet meer.
Deze morgen hebben we dus per ongeluk de boterhammekes verwisseld……OEPS…….wat zal Man lekker slank zijn vanavond!
“In de zon gezeten?” wordt deze ochtend al meerdere keren aan mij gevraagd. En al lachend kijk ik zelf naar mijn ‘wielrenners-outfit’ wat keurig afsteekt. “Ach….ondergrondje kweken voor de aankomende vakantie” antwoord ik, terwijl ik eigenlijk niet wil dat ik er zo uitzie! Dat mijn armen een beetje rood zijn, is geen probleem hoor, maar dat ik dan zo stom ben om een shirt aan te trekken wat die witte bovenstukken net niet helemaal bedekt, is wel erg. 3/4 van mijn arm is een soort van Marco-Borsato-Rood en de de rest (het bovenste gedeelte) is spier-, maar dan ook spierwit! Aan het begin van iedere zomer vind ik mezelf altijd heel stoer en als de temperatuur niet boven de 25 graden uitkomt, kan zelfs Lien het volhouden in de zon. Zonder mezelf in te smeren (hoe stom kun je zijn) zit ik dan gezellig in de tuin……in de zon! En ik heb niet veel nodig om een soort van kreefterig te worden. De pijn van het verbranden kan ik goed verdragen (heb tenslotte 2 kids gebaard :-)), maar al die opmerkingen al de hele ochtend…………AUW!
Eigenlijk heb ik daar nooit zo’n last van…..van de voorjaarsschoonmaak. Ik ken het nog van vroeger. Thuis bij mijn ouders werd ieder voorjaar alles van z’n plaats getrokken en grondig schoongemaakt. Kledingkasten werden uitgemest en de zelfs de zolder moest worden uitgezocht en opgeruimd. Ik begin daar allemaal niet aan. Heb er geen tijd voor, heb er geen zin in en ik zie er het nut niet van in. Alhoewel…….het subject kledingkast is misschien niet zo’n slecht idee. Vorige week kregen wij echter de taxateur over de vloer. Ons huis werd getaxeerd en laat bij Lien dan ineens een soort van schoonmaakwoede toeslaan. Alles heeft een ‘grote beurt’ gehad en ziet er weer spik en span uit. En omdat ik nu toch in het juiste ‘schoonmaak-ritme’ zat, heb ik daar vandaag de ramen en de gordijnen nog maar aangeplakt. Sjesus wat ben ik goed bezig! En ik moet toegeven……..die Silan-rozen-wasverzachter doet ‘t hem helemaal…….het ruikt heerlijk in huis!