Mag het een onsje meer zijn?

Sjeesus….wat ziet’ie er goed uit! Onze kater BigBoy! Toen we hem gisteravond ophaalden bij het kattenhotel had ik meteen in de gaten dat ik niet de enige was die een ietsipietsie is gegroeid gedurende de vakantie. Ik moet toch es navragen wat ze hem allemaal te eten hebben gegeven. Natuurlijk was ik enigszins opgelucht dat meneer het zo goed gedaan heeft de afgelopen week. Hij had het blijkbaar zo goed naar z’n zin, dat hij meteen de buitenren in vluchtte toen hij een glimp van onze ‘lieve’ dochter opving. “Hij is wel een beetje dominant” zei de kattenhotelmevrouw. “Goh, daar ben ik mooi mee” was m’n eerste gedachte, “3 dominante Kockie’s en dan ook nog een dominate kat!!”. Waarschijnlijk heeft hij gewoon gezorgd dat er in het hotel niemand de baas over hem was. In ons gezin is hij vaak de klos en delft’ie het onderspit tegen Dochter (ziet eruit als Assepoester, maar heeft het karakater van Atilla de Hun) die hem vaak in een soort van houtgreep vasthoudt en dan haar nieuwste haarspeldjes bij hem uitprobeert. Ze heeft hem nog net niet in één van haar prinsessenjurken gehesen. Blakend van gezondheid (= definitie van dikke kop, lekker mollig lijf en een dikke staart) namen we meneer mee naar huis. Luid knorrend heeft’ie de hele avond rond m’n benen gehangen en ik heb me telkens weer vol bewondering afgevraagd hoe hij toch zo ‘mooi’ kon worden (excuseert u mij voor mijn voorliefde voor dikke kop en molligheid) in 1 week tijd! Tsssss…….