Man-jr. in ons gezin heeft al aardig door hoe het werkt met vrouwen en vooral met moeders! Met weinig woorden weet’ie me steeds weer de dingen te laten doen, die hij wil! Toch knap, moet ik zelf toegeven. Door alleen een kort “die”, “ehuh”, “drinken”, “op”, en “meer”, samen met een wijzend vingertje en grote onschuldige kijkers, weet hij aardig z’n zin te krijgen en vrouw-sr. in huis aardig voor z’n karretje te spannen. Steeds weer betrap ik mezelf erop dat ik een soort van vrouwlijke butler aan het worden ben voor ons ventje. En ja, natuurlijk kan hij het allemaal nog niet zelf en heeft’ie m’n hulp hard nodig, maar het is toch echt niet nodig dat ik bij elke “die” al meteen van m’n stoel omhoog kom om datgene voor meneertje te pakken, halen of regelen wat’ie op dat moment wil. En nu wil ik niet alle mannen over één kam scheren hoor, maar de mannen in huize de-kock worden toch aardig op hun wenken bediend. En weet je wat het ergste is……ik vind het niet eens erg! Het zal dus wel dat zorgzame van vrouw-sr. zijn, wat doorslaggevend is. En toch zal ik daar in de toekomst iets aan moeten veranderen……ik wil nl. over zo’n 25 jaar niet van mijn a.s. schoondochter (of schoonzoon….you never know) te horen krijgen dat man-jr. zelf niks doet of niks kan!!! Werk aan de winkel dus, Lien! Zelfstandig opvoeden die hap!
…aan een kind van 4!!! Senna zit gisteren in bad en vraagt het volgende: “mama, waarom heb ik hier onderaan een gaatje?”. Mams….slik…:”nou eh…dat hebben alle meisjes!”. Senna: “Oh…net als dat alle jongetjes een piemeltje hebben?”. Ik: “Ja precies”….met de hoop dat het onderwerp hiermee is afgedaan. Maar nee hoor…. Senna: “Maar mama, wat moet ik dan doen met dat gaatje?”. Sja….en ik ga aan een kind van 4 toch echt nog niet uitleggen waar Abraham de mosterd vandaan haalt! Dus ik enigszins trots op m’n vindingrijkheid: “Nou daar komen de baby’tjes uit als ze geboren worden!” Dochter-lief kijkt me aan met ogen die nog net niet uit haar oogkassen rollen en zegt vervolgens: “echt niet!”. Ach ja….je kunt aan zo’n kleuter ook niet uitleggen dat dat wel het geval is en dat het voelt alsof je een golfbal door je neus naar buiten moet duwen. Maar goed, daar bleef het vooralsnog bij…. Ben benieuwd hoelang het duurt voordat ze de verbinding ziet tussen dat piemeltje en het gaatje….. Ik hoop pas als ze een jaar of 30 is!!!! 😉
Dat het mij niet in 10 minuten zou lukken, had ik al wel verwacht. Senna’s juffen zijn gezellig :-). Bovendien valt er over ons meisje zoveel te vertellen, dat dat gewoon niet kan in 10 minuten. Pech voor de ouders die na mij kwamen. In vroeger jaren zou ik daar rekening mee hebben gehouden, maar die tijd is voorbij. Zoals ik al verwachtte, is ons meiske op school niet anders dan thuis……..vrolijk, druk, spontaan, open……maar ook……eigenwijs, doortastend en vooral de grenzen opzoekend. Goh…..maar goed dat ze dus op school ook het ‘stoute stoel’ principe hanteren. Ze wordt erg geprikkeld door kindjes die iets doen wat niet mag. De juf ziet haar dan eerst observeren….dan gaan vervolgens die oogjes glinsteren en beslist ze of ze dat ook wel of niet durft. Wat dus meestal “WEL” is. Sja….leer me onze dochter kennen! En toch heeft die eigenschap ook voordelen. Ze is absoluut niet bang, heeft geen faalangst en zit er hééélemaal niet mee als een kindje niet met haar wil spelen…..nee hoor…..dan zoekt ze gewoon een ander kindje wat dat wel wil. Mooi toch? Waar ik wel een beetje van schrok, is het feit dat Senna al getoetst is in januari dit jaar. Zo klein, zo jong….groep 0…..en dan al een toets afleggen. Ze moeten tegenwoordig al zoveel op zo jonge leeftijd, daar heb ik soms een beetje moeite mee. Maar goed, het is dan weer wel leuk om te horen dat ze het voor een ‘groep-nuller’ héééél goed gedaan had. Een gemiddelde score voor zowel rekenen als taal…….nou en dan groei ik stiekem toch wel een beetje!!! Afin….zo’n 20 minuten later kwam ik weer naar buiten……met gepaste trots dat ons lieffie het zo goed doet op school……ondanks haar ondeugende acties!
Dat was even nodig gisteravond. Ik had de hele dag al een k*tdag. Niks liep zoals ik het wilde…..niet goed uitgeslapen, een onhandelbare Jens omdat z’n nieuwe auto niet meemocht naar het KDV, verkeer zat tegen, teveel cijfermatig werk…waardoor ik binnen de kortste keren zo duf als konijn achter m’n buro zat….enz. enz. Dat zijn van die dagen die gewoon iedereen wel eens heeft en waardoor ik behoorlijk chagerijnig kan worden. Bovendien kwam toen nog het nieuws dat een vader in Haarlem met z’n 2 zoontjes van 4 en 6 voor de trein was gesprongen. En daar heb ik moeite mee. Natuurlijk moet ik niet alles op mezelf projecteren en natuurlijk kan ik de wereld niet in m’n eentje veranderen. Maar wat bezielt zo’n man om dat te doen? Liefdesverdriet om een echtscheiding? Kom op zeg!!!! Ik heb zelf wat dat betreft ook genoeg meegemaakt. Voor alles is een oplossing en als volwassen mens heb je de PLICHT om te zorgen voor de kinderen die je op de wereld zet. En als dan het leven even tegenzit, maak je er maar op die manier een einde aan? Nou, dat kan er bij mij niet in…..hoe beroerd je situatie op dat moment ook is. Bloedlink word ik er van. De gedachte aan wat die kinderen moeten hebben meegemaakt dat laatste moment, laat me niet los. 4 en 6 jaar……die weten heel goed wat er om hun heen gebeurt hoor! Nee lekker als je door zo’n gestoorde vader op de wereld bent gezet…… Misschien oordeel ik te hard, ik ken natuurlijk de situatie van dat gezin niet, maar dan nog……..dat je jezelf iets wilt aandoen, moet je zelf weten…..maar blijf in godsnaam met je tengels van die kinderen af!!! Zo…en dat wilde ik even kwijt.
Om op dat verstand op nul gevoel terug te komen. Dat is goed gelukt met een programma als “Just the 2 of us” op Talpa! Ik vind het weer een briljant concept. Heerlijk om naar te kijken en om even niet na te hoeven denken. Niks zwaars… eigenlijk gewoon weer zo’n onzinnig programma, maar wel goed voor de kijkcijfers!!! Bovendien vind ik het zelf wel gaaf om te zien dat er sommige BNers zijn die dus werkelijk supergoed kunnen zingen. Monique Smit bijvoorbeeld…..om eerlijk te zijn, zingt ze beter dan haar broer Jan!!!! Ik ben dus gisteren weer helemaal bijgetankt en m’n chagerijnige bui is weg. Toch prettig voor collega’s, manlief en kids……..
Ik: “donderdag moeten we naar het ziekenhuis, Senna”. “Oh….gaan ze dan naar mijn oren kijken?”. “Nee, we gaan naar de ogendokter! Die gaat druppeltjes in je oogjes doen en dan een paar testjes doen”….terwijl ik het eigenlijk ook niet zo’n slecht idee vind om haar oren es te laten nakijken! “Oh ja, omdat ik een beetje scheel kijk hè mam?” komt ze heel wijs uit de hoek. Oké….aan haar oren mankeert dus niks, dit heeft ze goed opgepikt en onthouden! Die oren van haar zijn heel selectief als het om luisteren gaat. In alle vriendinnenboekjes (ook zoiets als je kleuter ineens op school zit…..moet je als mams iedere keer weer crea-bea zijn om die boekjes leuk in te vullen en leuk te beplakken!) heb ik ook ingevuld bij het onderwerp: ik heb een hekel aan……..LUISTEREN! Net als dat ik invul bij: ik wil later worden……..DIRECTRICE! Maar dat even terzijde. Ik ken m’n dochter en ik weet dat ze niks mankeert aan haar oren (al wil de juf dat niet altijd van me aannemen, want ook daar past ze het principe Oost-Indisch-Doof toe). Maar haar ogen….nou daar ben ik nog niet zo zeker van. Het zal me niks verbazen als ze binnenkort met zo’n afgeplakt oog rondloopt. Aan de ene kant vind ik het zielig en druk ik dus op die manier een stempel op onze dochter: ZIELIG. Aan de andere kant als iemand er mee om kan gaan, is het ons meiske wel…..die trekt zich echt niks aan van wat anderen vinden…..super instelling vind ik dat! Bovendien als het om gezondheid gaat, moet ik natuurlijk niet zeiken. Dan maar een tijdje met prinsessenstickers op d’r oog…..waarschijnlijk vindt ze zichzelf dan de mooiste van de klas!!!!!! Ze zullen die dingen toch wel hebben in het roze??? Ach ja….we will see!
Het was leuk, gezellig en héééél lekker weer……daar viel zeker niet over te klagen. Het enige nadeel van dat lekkere weer was, dat het druk was….niet zomaar druk….nee…poepiedruk. Vooral in de winkels waar ik graag even wilde snuffelen. Daar is uiteindelijk dus niks van terecht gekomen. Wel wat geshopt, maar lang niet zoveel als ik zou willen. Maar ach…..wat geeft het…..het was lekker weer, we hadden verder alle tijd aan onszelf, we hebben heerlijk gelunched, rondgewandeld, koffie gedronken (met ja….natuurlijk….een bossche bol), een borrel gedronken en uiteindelijk gegeten bij Christoffel. Een gezellig en lekker restaurantje naast de favoriete kroeg van broer en schoonzus. Het hotel was trouwens ook briljant. Bij aankomst kregen we te horen dat we waren ge-upgrade naar de ‘Ramses-suite’. Een suite waarvoor je dus normaalgesproken € 321,00 per nacht betaalt. Nooit van m’n leven dat ik dat zou uitgeven aan een hotelkamer. Maar goed nu dus lekker genoten van een super-de-luxe-suite met een heerlijk grote jacuzzi en verder alles erop en eraan. Er lag namens de contactpersoon van Hotel Central een heerlijk stuk chocolade met een persoonlijke boodschap klaar en ook nog een verrassing van broer-lief (nog bedankt…mwhaa). Erg leuk ontvangst dus…… Een heerlijk weekend gehad, heerlijk om es niet op de kids te hoeven letten en heerlijk om es alle tijd voor elkaar te hebben……want dat is er de laatste tijd nogal eens bij ingeschoten. Ons drukke leventje is prima, maar soms moet je toch oppassen dat je elkaar niet verwaarloost. En dat is dus de afgelopen dagen weer helemaal goed gekomen ;-)…… Moeten we meer doen!!!
…wat een toestand! 3 dagen zonder internetverbinding!!! Wat is dat toch met mannen?? Waarom moeten die altijd gaan zitten sleutelen, rommelen en dingen veranderen als iets gewoon goed werkt?? We hadden een internetverbinding…DIE DEED HET….we hadden een telefoonaansluiting…..DIE DEED HET! Maar nee, we moesten zo nodig naar een 20MB verbinding met voice over IP….oftewel….bellen via ADSL. Allereerst zitten we al sinds 1 maart zonder vaste telefoonlijn. Nu is dat het minst van m’n zorgen…..we hebben genoeg GSM’s in huis en zijn dus voor de intimi gewoon te bereiken. Maar geen internet sinds afgelopen dinsdag……dat is dus héééél frustrerend. Niet kunnen loggen, niet kunnen mailen en niet kunnen surfen….ik haat dat! Natuurlijk ben ik in voor kostenbesparing en natuurlijk ben ik in voor een snellere internetverbinding…..maar ik kan er gewoon niet tegen als het niet meteen goed werkt! En dan moet je zo’n helpdesk bellen (tenminste….manlief, want ik bel niks) en die helpdesk kost 0,70 euro per minuut. Natuurlijk de keerzijde van een goedkoper abonnement. En man-lief heeft er eigenlijk zelf te veel verstand van, waardoor (ochgerem) het helpdesk-ventje aan de andere kant van de lijn het meteen al benauwd krijgt. “Het ligt waarschijnlijk aan het signaal” zegt ventje…..”nee natuurlijk ligt het niet aan het signaal want de atm-loopback-test is succesvol” dhaaa…..ventje met z’n mond vol tanden en ik snap er ook geen snars van…. Ikke: “doet’ie het dan weer? alst’ie succesvol is?”. Maar nee, zo blijkt dat dan weer niet te werken. Maar nu eindelijk weer in de lucht…. 🙂 Jippie! En met een beetje geluk kunnen we deze week ook weer bellen via de vaste lijn….ik kan me dus weer helemaal uitleven! 🙂
Ooit een kindje gezien wat de koortsstuipen heeft?? Nou….ik dus wel…..gisteren…..onze Jens! En dat was schrikken, dat was héél erg schrikken…..ik dacht echt even dat’ie dood ging! En eigenlijk was het moment na de stuipen net zo erg. Ik kreeg totaal geen contact met ‘m en hij trok helemaal wit/blauwig weg en ik had het idee dat’ie niet meer ademde. Achteraf hoor je dan in het ziekenhuis dat dat wel een normale reactie is na een koortsstuip. Maar goed….weet ik veel! Godzijdank had ik daar nog geen ervaring mee!! ‘s-ochtends was Jens al niet helemaal lekker, hij had 38,4 gr. koorts en wilde alleen maar bij Marcel of mij hangen. ‘s-middags lagen Jens & ik lekker een beetje te dutten op de bank. Hij lag lekker bij mij op schoot en toen begon het in 1x. Ik had meteen door wat er aan de hand was…..had er natuurlijk al wel eens over gelezen en van gehoord…..de koorts was toen gestegen naar 40,5. Door die te snelle stijging van temperatuur kunnen kindjes dus in zo’n stuip raken. Het hield zo’n minuut of 3-4 aan (maar voor mijn gevoel was het wel een half uur!) en daarna kreeg ik dus totaal geen contact meer. Doodeng vond ik het! Gelukkig konden we meteen terecht op de huisartsenpost in het ziekenhuis. Niks wachtkamer, niks melden….meteen door naar de behandeltafel. Fijn om te merken dat ze wat dat betreft echt geen enkel risico lopen. Jens is door 2 artsen helemaal onderzocht (ook op rode vlekjes….je moet er niet aan denken dat’ie iets van hersenvliesontsteking zou hebben). Ze vermoeden nu dat een middenoorontsteking de veroorzaker is. Valt allemaal wel mee dus…..gelukkig maar. Antibiotica meegekregen….wat trouwens ook iedere keer weer een uitdaging is om dat erin te krijgen….Jens houdt gewoon lekker z’n mond stijf dicht! Ook hebben we medicijnen meegekregen voor als hij weer in de stuip schiet…een zetpil, waardoor hij verslapt en in ieder geval uit die stuip komt. Lekker gevoel om dat in huis te hebben! Vannacht heeft ons ventje tussen ons in geslapen en vanochtend lijkt het al weer wat beter met hem te gaan. 38,2 was het zojuist en hij begint weer wat levendiger te worden. Ik zal blij zijn als hij weer ons ondernemend, ondeugend, dansend en zingend ventje is!
…onze zomervakantie! Pff…een einde aan het eindeloze vakantie-dubben…..gaan we wel? gaan we niet? wat gaan we doen? vliegen? auto? camping? hotel? appartement? bergen of strand? enzovoorts enzovoorts. Ik werd er simpel van! Natuurlijk hebben we eerst nog onze kado-Turkij-vakantie geheel verzorgd met de ouders van Mars. Ook niet verkeerd, maar om nu zoiets zo’n 6 weken later weer te doen, zag ik niet zo zitten. Geen vliegvakantie dus…..nee….Lien & Co. gaan met de auto naar Spanje. We hebben een cottage (veredelde van hout gebouwde sta-caravan dus) op een zéér luxe camping in L’Estartit geboekt. We wilden het camping-gevoel toch maar es gaan testen ;-). “Je kunt voor de kids niet mooier zitten dan op een camping” zegt altijd iedereen. Nou…dat moeten we dan maar es gaan uitproberen. Let wel…..het blijft nog enigszins luxe camperen met je eigen sanitair in de sta-op-één-plek-hut (tegenovergestelde van sleurhut….dhaaa), maar oké….we gaan camperen. En zeg nou zelf, je kunt toch niet thuis blijven als je dochter van 4 maarliefst 6 weken schoolvakantie heeft? Ze moet tenslotte wel wat kunnen vertellen als school dan weer begint. En ik heb zo’n raar voorgevoel dat ze deze keer genoeg te vertellen zal hebben………Lotte kennende 😉
Yes, yes, yes, yes, yes…….ik heb ‘m besteld. Ik had al eerder gelogd over het feit dat dit wel een geweldig apparaatje moest zijn en dat Lien er beslist ééntje wilde hebben. Tot nu toe de aanschaf toch maar steeds uitgesteld, maar nu moesten er toch nespresso-cups besteld worden….tenminste…..als ik überhaupt nog koffie wil drinken, want ze zijn zo goed als op. En sja…toen zag ik dat apparaatje weer op de site staan. Aan de ene kant natuurlijk een impulsaankoop (je weet wel…waar vrouwen zo goed in zijn…een ‘zeker-niet-je-hersens-gebruiken-maar-op-je-gevoel-afgaan-aankoop’), maar aan de andere kant heb ik het ding ook al in het echt gezien bij vriendin Mar10e. En echt….HET WERKT MAGNEFIEK! Beetje melk in het kannetje, op het knopje drukken en binnen een paar seconden heb je de melk opgeschuimd. Kan zelfs ik!! Bij deze nodig ik jullie dus uit om binnenkort maar es een heerlijke Cappuchino-à -la-Lien te komen nuttigen….ehhh….maar het liefst niet allemaal tegelijk……. 😉