Tag: niks

Lien regelmien

Ohoh…..het wordt weer vakantietijd! En ja natuurlijk is dat leuk en ja natuurlijk heb ik daar zin in. Maar al het gedoe en geregel vantevoren dat levert toch altijd weer de nodige stress op. Althans bij mij dan toch, de rest van het gezin heeft er weinig tot geen last van. Maar bij mij spookt het maar door m’n hoofd: Vergeet ik niks? Is alles schoon? Oppas voor de kat? Paspoorten? Vignet & Zwitserse Francs geregeld? Wat neem ik mee? en ga zo maar door. En weet je wanneer dat door-m’n-hoofd-spoken begint? Nou…’s-nachts!!!!! Midden in de nacht en dan lukt het niet meer om in slaap te komen. UIteindelijk wel natuurlijk, maar zo’n 1,5 tot 2 uur wakker liggen is echt geen uitzondering. Ik zal blij zijn als de auto is gepakt en Lien Regelmien weet dat alles erin zit…….als we zaterdagochtend héééél vroeg in de auto zitten op weg naar onze vakantiebestemming! En ondertussen probeer ik maar zo rustig mogelijk te blijven en keurig m’n ‘lijstje’ af te werken. Komt best goed……..ik hou me gewoon vast aan de gedachte volgende week bovenop de berg te staan met volop sneeuw en volop zon………zucht……..HEERLIJK!

Ochtendspits!

“Waarom zoek ik toch niet iets dichter bij huis?” vroeg ik mezelf deze morgen weer af. En terecht hoor…..als je eens wist hoeveel tijd ik kwijt raak door die stomme files…….zucht. En het openbaar vervoer is geen optie als je in zo’n uithoek woont. Geen trein in de buurt te bekennen en als ik per bus wil reizen moet ik ook nog 2x overstappen. Niet echt handig dus….. Er zit dan ook niks anders op dan gewoon in die (overigens-wel-lekker-warme) auto te stappen en aan te sluiten in de langszaamrijdende stoet auto’s. Wat een genot was het om vorige week te gaan werken. Gewoon……starten, gas geven, schakelen, een beetje sturen en hupsakée parkeren die hap. Zo’n 25 minuutjes later zat ik achter m’n pc! En nu?? Nou eh………om 7h45 wegrijden en om 09h35 pas aankomen…….om gestresst van te worden. Niet dat ik dat van plan ben hoor…..in tegendeel……ik heb besloten me in 2007 daar niet meer druk om te maken! So be it!! Dan maar later op m’n werk, ik zie wel hoe het loopt. Bovendien was het niet mijn idee en keuze om het bedrijf te verkassen naar een voor mij héééle lastige plek. Maar om nou te gaan solliciteren…………neu………..ik zit hier verder goed, voorlopig tenminste! Dan maar 3x per week in de ochtendspits…….

Vakantie!

Over 2 weken zitten Lien & consorten in de sneeuw! Jippie! Ik kan eigenlijk niet meer wachten…..zeker niet nu ik vanmiddag zo’n kèkke ski-broek heb gekocht. Niet dat ik dat persé wilde hoor……nee……het moest gewoonweg! Ik pas nergens meer in!!!! En nee, niet omdat ik wat kilo’s zwaarder ben geworden na de feestdagen………neehee……..ik ben de laatste maanden een beetje te veel afgevallen. Hoe ik dat heb gedaan?? Nou eh…..ik zou zeggen, “neem 2 kinderen en blijf minimaal 24 uur werken”…….succes verzekerd. Ik denk namelijk dat het puur en alleen te maken heeft met het feit dat ik druk ben, dat ik geen moment stil zit en dat dan de kilo’s er vanzelf afvliegen. Natuurlijk let ik wel op dat het niet te erg word, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik het vervelend vind ;-). Het voelt namelijk verdomd lekker als ik maatje XS uit het rek kan pakken en hij past nog ook! Ehh…..OK……ik denk wel dat het een ruimvallend model is hoor, want denk nu niet meteen dat Lien er uitziet als een anorexia-patiëntje……echt waar, geloof me……er zit nog spek zat en dat wil ik ook graag zo houden. Ik heb niet voor niks de hele week overgebleven-verjaardags-chocolade-bollen gegeten…..zoveel dat ze nu (figuurlijk dan 😉 ) m’n neusgaten uitkomen! Maar goed….Lien gaat dus skiën en kan niet wachten om in haar kèkke-outfit op de berg te staan. En al gaat het skiën voor geen meter, aan m’n outfit zal het niet liggen………

Verwend…..

……dat zijn onze kids wel! Buiten het feit dat ik vind dat ze van onszelf nogal eens wat toegeschoven krijgen, is het ook nog eens zo dat de lieve ooms en tantes regelmatig met pakjes (hetzij kleding, hetzij speelgoed) aan de deur staan. Tuurlijk snap ik wel dat er niks leukers is dan het verwennen van je neefje en nichtje, maar dat neemt niet weg dat het soms de spuigaten uitloopt. Het is hier zelfs zo erg dan zoon-lief vanochtend wakker werd en als eerste om ‘Kroola’ (oftewel tante Carola) riep. Hij weet al precies waar hij zijn moet, ondanks zijn 20 maanden!!!! 🙂 Bij iedere zwarte auto in Jeep-formaat roept hij hard om Kroola, zodra hij oom Raymond ziet, roept hij om Kroola, zodra we maar in de buurt van de kapsalon of hun huis zijn roept hij om Kroola……..nou veel uitleg is niet meer nodig denk ik!!!! Die Jens heeft duidelijk het hart van tante Carola gestolen…..enneh…..andersom!

Oeffff……

…..die hang-, feest-, familie-, thuiszit-, niksdoen-dagen zijn voorbij. Niet dat ik een hekel heb aan Kerst hoor. Eerlijkgezegd ben ik wel zo’n hang-, feest-, familie-beest :-). Ik vind die ietwat verplichte dagen meestal toch wel gezellig in tegenstelling tot man-lief. Die is ook zó blij dat ze weer om zijn, dat’ie vandaag meteen weer is gaan werken. En of dat nou ligt aan het feit dat’ie het ongelofelijk druk heeft, of dat’ie deze dagen al behoorlijk heeft moeten afkicken van z’n PC-verslaving dat weet ik niet……..maar vandaag is dus weer een redelijk normale dag voor huize de-Kock. Kindjes en mams zijn lekker thuis en vanochtend zijn we maar gelijk lekker een stuk gaan wandelen……..NAAR BUITEN!!!! Heerlijk…… Zoonlief vond het nodig om zijn handschoen uit te trekken en onderweg ergens neer te gooien, zodat we nog een stukje extra konden teruglopen om hem weer ergens halverwege op te vissen. Een gezonde ochtend dus……..kunnen we gelijk die extra kilootjes er weer aflopen, want net zoals bijna iedereen, hebben ook wij weer teveel gegeten en te weinig bewogen ;-). Maar Kerst 2006 is weer voorbij, nu op naar Oud & Nieuw…..

Ogendokter

Sja…..gisteren was het dan zover……een bezoekje aan de ogendokter in het ziekenhuis. Altijd leuk met onze bijdehandte tante. Eerst gooit ze al haar charmes in de strijd tegen alle andere wachtende mensen bij de oogarts en ja hoor, iedereen loopt met ‘r weg……inclusief de assistent van de oogarts. Deze man wist op een hele leuke subtiele manier te bewerkstelligen dat Senna precies deed wat nodig was!! Gevolg??? Nou onze dame ziet hartstikke goed……..125%. Dezelfde test van het consultatieburo werd hier zonder enig probleem afgenomen en ze deed het perfect! Goh……..had ik dat al niet eerder geroepen/geschreven???? Ik had dit namelijk al wel verwacht. Toch was het bezoekje niet helemaal voor niks. Dochterlief kijkt nl. scheel als ze moe is ……….en sja………that runs in the family…….zullen we maar zeggen! M’n zus en ik hebben datzelfde probleem. Leuk stelletje als we samen moe zijn :-). In februari mogen we nog een keertje terug naar de orthoptist, die een test met druppeltjes enzo afneemt en daar moet dan uit blijken of het nodig is om te gaan afplakken of dat ze zelfs toch een brilleke zal moeten. Hopelijk zal dat laatste niet nodig zijn………dan zie ik het al helemaal gebeuren. Onze dochter is zo’n wildebras! Dan zitten we zeker wekelijks bij de opticien voor reparatie of erger nog…..een nieuw brilleke! Maar ja, wat moet dat moet! Als het nodig is, dan is het nodig en dan zien we weer wel verder. Al begon ze zelf op de terugweg al te jammeren “mama, ik wil geen druppeltjes in m’n ogen en ik wil al helemaal geen bril!”. Gelukkig is het nog geen februari……..

Iieeekkk…….ziek!

Bah bah bah…… Lien is ziek en Lien wil niet ziek zijn!

De hele week zat het al niet lekker. Hoofdpijn, maagpijn, misselijk……gewoon algehele malaise…..niet prettig dus. Toch nog steeds redelijk op de been kunnen blijven, totdat ik gisterochtend een migraine erbij kreeg. Continu van die mannetjes die aan de binnenkant van m’n hoofd stonden te timmeren, zodat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Er zat dus niks anders op dan een paar stevige pijnstillers te nemen en m’n bedje in te duiken. Zo gezegd, zo gedaan…….een paar uur flink geslapen en daarna was het toch iets gezakt. Niet over……….dat niet……….dat is het nu nog niet, maar iets dragelijker. M’n lijf vond het dus duidelijk tijd dat ik er de rem maar es op zette. Niks door blijven gaan, niks geen ‘moeders kunnen niet ziek zijn gedoe’, gewoon m’n bed in en rust nemen. Gelukkig heb ik een heleboel lieve mensen om me heen, die me dan een handje helpen met de kids. Dank daarvoor………mwhaaa (= kus).

Zo jullie zijn op de hoogte waarom het zo stil bleef op m’n log. Ik ga weer stoppen, want de ‘mannetjes-in-m’n-hoofd’ zijn het er geloof ik niet zo mee eens dat ik achter m’n PC zit. Welterusten maar weer……..

Slechte moeder….

….ben ik!

Mochten de kids blijkbaar vandaag iets mee naar school nemen wat ze van de goede Sint hebben gekregen. Tja…..duidelijk een beginnende school-moeder…..wij hadden dus niks meegenomen! Met een beetje logisch denken had ik ook wel tot die conclusie kunnen komen, want zo werkt dat nou éénmaal met kinderen. Die willen laten zien wat ze gekregen hebben! En onze dochter zit daar vandaag dus tussen al dat nieuwe speelgoed zonder zelf iets bij te hebben………en JA…..ik voel me slecht! Niet dat ik denk dat Senna daar een traumatische ervaring door zal oplopen, maar toch……een beetje zielig vind ik het wel.

Heb natuurlijk wel meteen de juf ingelicht dat ik niet op de hoogte was en dat ze dus niks bij heeft. Die zal dat best wel profesioneel kunnen oplossen, verwacht ik. Het stond blijkbaar in het schoolregelement, wat ik dus duidelijk niet diep genoeg heb doorgespit! Sja….dat is net zoiets als met handleidingen he?! Die neem ik ook pas door als ik er echt niet meer uitkom.

Maar Lien zal haar leven beteren en de handleiding van school nog es goed doornemen, zodat ik geen domme acties meer uithaal!

Dág…..

…..Sinterklaasje, dahag dahag Zwarte Piet………….. Helemaal geweldig was de reactie toen de ‘bezorgpiet’ de pakjes gisteren voor de deur had geparkeerd en even flink op de deur had gebonkt. Senna wist niet hoe snel ze bij de voordeur moest komen en begon pas écht te stuiterballen toen ze de pakjes zag liggen en staan. Dat was de reactie waar de goede Sint natuurlijk op hoopte en waar hij het tenslotte allemaal voor doet. Dolgelukkig pakten ze één voor één de kadootjes uit en alles was even mooi en prachtig. Zelfs voor papa zat er nog een kadootje bij dat overduidelijk uit de Corina-Le-Duc gids was besteld…….. ;-). Daar had de ‘grapjespiet’ hem mooi even te pakken.

De Sint en zijn gevolg zijn het land nog niet uit of er werd gisteravond al over de kerstboom gepraat. “Waar zetten we hem dit jaar?”. “Wordt het een echte of zetten we de kunstboom?”. Persoonlijk vind ik niks boven een échte boom gaan, maar ja……..ik moet ook de realiteit niet uit het oog verliezen. Het feit ligt er dat we een zeer baldadig op verkenning-zijnde peuter hebben rondlópen en niet te vergeten een jonge kat, die waarschijnlijk zo’n boom helemaal geweldig vindt om in te klauteren. ‘Oh denneboom, oh denneboom…….wat waren je takken wonderschoon…….ik zag je vanochtend nog in de kamer staan, maar nu zit er geen bal meer aan……..’ ik hoor mezelf al zingen! We gaan dus maar voor de kunst, met onbreekbare ballen (en begin nu niet te lachen, want ja…….die heb ik en ja……..ze zijn nog leuk ook!). Kom maar op met die Kerstman!

 

Snotterdesnot

Lien begint verkouden te worden! Sja…….wie niet kun je je wel afvragen! Vandaag wordt het notabene weer zo’n 14 graden. Het schommelt maar heen en weer met die temperaturen. Van mij mag de winter beginnen! Beetje vriezen en een lekker zonnetje erbij………….heerlijk. Op die manier kom ik tenminste een beetje in de wintersportstemming, want zoals het er nu uitziet wordt het eerder waterskiën dan iets anders! Maar goed………..het is nog geen januari! 🙂

Hopelijk wordt die verkoudheid niet te erg. Zo irritant……….daar kan ik helemaal niet tegen. Die druk op m’n voorhoofd, m’n bril niet op m’n neus kunnen houden, continu een loopneus en moeten niezen/hoesten. Nee, da’s niks voor mij, ik wil niet ziek zijn of worden. Gewoon normaal in m’n ritme blijven, da’s het allerbeste. Mama’s kunnen per slot van rekening niet ziek zijn! Gelukkig is het zo erg nog niet en met een beetje geluk, rol ik er redelijk goed doorheen. Op z’n tijd een paracetamolleke en gaan met die banaan!