Categories
Zomaar

Van de wal in de sloot

Dat krijg je als kindjes je komen helpen. Zoon ging Man helpen met het uitgraven van de fundering. Alles wat Man in de kruiwagen schepte, probeerde Zoon er weer met dezelfde rotgang uit te gooien. En eigenlijk was het een supergrappig gezicht. Man, die zeker moet wennen aan al die handenarbeid, schept zich een ongeluk en Zoon staat met dezelfde houding, helemaal overtuigd van z’n goede hulp, het tegenovergestelde te doen. We lieten het dus maar even zo. Zoon voelde zich groot en Man zuchtte gewoon wat verder. En het is bijna klaar. We zijn bijna klaar voor de start. En eigenlijk mogen ze nu zo snel mogelijk beginnen. We hebben alleen nog het dilemma van de scheidingsmuur. De schutting dus. Hij mag niet weg van de buren. Een 50+ koppel zonder kinderen met een tolerantie-niveau van 0,0. Zo’n stel wat beter in een hutje op de hei kan gaan wonen, omdat ze daar in ieder geval door niemand worden gestoord. Wonen in een woonwijk heeft namelijk als nadeel dat je met buurtbewoners te maken hebt. En gelukkig vinden de meeste mensen in de omgeving dat wel prettig. Niet te veel contact, niet te vaak contact, maar gewoon…..weten dat je bij elkaar kunt aankloppen als dat nodig is. Én vooral elkaar ook wat gunnen. Met kindjes is het ook superleuk om in een wijk te wonen met wat leeftijdgenootjes in de buurt. En ja, kinderen maken herrie als ze op een zomerdag lekker buiten spelen. Gelukkig vinden de meeste mensen het prettig om dit gelach, gegier, gespetter en soms wat geruzie te horen. Op een enkeling na…………en guess what………..die steken hem maar ergens waar het licht niet schijnt! Wij genieten van onze kids in de tuin en vooral van de hulp van ons kleine ’supergrote’ kereltje…………

Categories
Zomaar

Lien & haar wasmachien

U denkt wellicht dat ik de afgelopen dagen heerlijk in de zon heb liggen luieren. Ja…geef maar toe….dat denkt u echt! Stil op Lien’s log en dat in combinatie met een heerlijk temperatuurtje van zo’n 20 graden, dat geeft natuurlijk te denken. Niks is echter minder waar. Ik heb hard gewerkt. En ik niet alleen. Man heeft ook z’n handjes laten wapperen. Of betergezegd de handjes van zwager R. laten wapperen, want dat is immers de water-, electriciteit- & afvoer-specialist. Man heeft wel meegeholpen en vooral precies verteld waar hij het hebben wilde. Onze wasmachine en droger zijn verhuisd van de bijkeuken naar de garage. U kunt zich wel voorstellen dat met gemiddeld een was of 2 per dag, ik tijdens de verbouwing niet 2 maanden zonder wasmachine kan. Uitgesloten. Alleen al bij het idee, ga ik chronisch hyperventileren, krijg ik spontaan stuiptrekken en paniekaanvallen. Maar dat is dus opgelost. En alles werkt. Ik ben zwager R. eeuwig dankbaar. Al had ik natuurlijk ook 2 maanden lang, iedere week nieuwe kleren kunnen kopen. Dat had ook gekund. Verder heb ik zelf de zaterdagmiddag op een ladder doorgebracht. De dakkappel moest schoon. En aangezien Man het te druk had met de andere klusjes, ben ik zelf maar op de ladder geklommen. En het resultaat mag er zijn. Alles is weer stralend schoon. Wel heb ik menig commentaar van voorbijgangers moeten aanhoren. Van, “nou dat begint écht op werken te lijken”, tot ” ik moet dat altijd zelf doen” en ook “Gij durft vrouwke” is voorbij gekomen. Maar Lien was goed bezig en een heleboel klusjes zijn inmiddels geklaard. De bijkeuken is leeg. De fundering is bijna uitgegraven. Wat mij betreft mag de aannemer komen! Hoe eerder hoe beter……

Categories
Zomaar

Lost Shoe

“Isse schjoen nou gebleefe?”, vraagt Zoon terwijl ik hem van de fiets aftil. Wel G@!%$$#@%, damned, k*t met peren, alle mogelijke scheldwoorden schoten me tegelijkertijd te binnen. Zoon had er geen zin in vanochtend. Hij wilde zelluf fietsen. Op zich geen probleem als hij ook wist HOE hij moet fietsen. Zoon heeft namelijk de genen van Man. En Man is ook niet zo’n fietstalent. Zodra ik het over z’n fiets heb, denkt hij meteen aan z’n motorfiets. En Zoon heeft dus hetzelfde. Hij klimt op z’n nieuwe fiets en denkt dat dan verder alles vanzelf gaat. Het idee van trappen is nog niet in hem opgekomen! Out-of-the-question dus dat hij op z’n eigen fietsje mee kon. Zwaar tegenspartelend heb ik hem achterop gezet, ingesnoerd en opvoedkundig toegesproken (tenminste als “nog 1x en je krijgt vandaag geen snoepjes en koekjes meer” daar ook toe behoort) ;-) . Afijn de rest kunt u wellicht raden. Zoon is blijven spartelen, daarbij z’n gister nieuw gekochte Geox-schoen verloren en mams had niets in de gaten. Na constatering van het ‘lost-shoe-feit’ ben ik meteen weer teruggefietst in de hoop de schoen nog ergens te vinden, al dan niet platgereden door een auto, c.q. vrachtwagen. Net toen ik de moed al had opgegeven lag daar iets wat op een schoen leek…….midden op straat. Vlak bij ons huis notabene. Ja hoor, het was meneertje z’n schoen. Nog helemaal intact. Enigszins opgelucht hebben we samen eerst maar eens wat gedronken……met een koekje d’r bij…….consequent als ik ben……

Categories
Zomaar

Brrrrr…….Koninginnedag

Jammer zeg…het is koud vandaag…..en nat! De voorspellingen waren natuurlijk al niet al te best, maar nu ik ’s-ochtends om 06h45 beneden zit, voelt het niet écht als Lente, niet écht als Koninginnedag. Jarenlang is deze dag in vogelvlucht langs ons heengegaan. Een leuke vrije dag, maar zonder al te veel bijzonders. Met het koningshuis hebben we niet zo heel veel. Buiten het feit dat we Oranje op zich wel een leuke kleur vinden. (vooral tijdens het voetballen :-) ) Maar sinds we kindjes hebben en sinds Dochter op school zit, is alles weer anders. We zijn min of meer verplicht om vanochtend naar het dorpsplein te gaan voor de aubade en de luchtballonnenwedstrijd. Dochter heeft het er al de hele week op staan. Dus sja, weer een geluk dat ik toch al zo vroeg wakker ben vandaag. Want u gelooft het of niet…..de kindjes liggen dus nog op één oor! En mams is wakker! Nu moet ik erbij vermelden dat ik al dagen niet helemaal fit ben en gisteravond al om 08h45 in m’n bedje lag. Geen wonder natuurlijk dat je dan op een gegeven moment wel genoeg geslapen hebt. Dus hier zit ik dan…….wakker en wel……in m’n eentje. Toch nog net even m’n werkmail gecheckt omdat er nog iets belangrijks moet komen…..alvast verzinnend wat voor oranjes we straks uit de kast moeten trekken……en realiserend dat de vlag nog moet worden opgezocht (da’s ook een leuke, hopelijk weet Man waar we moeten zoeken!). Op deze vroege ochtend wens ik u allen dan ook een zéér geslaagde Koninginnedag toe. Of u nou de hele dag in uw nest blijft liggen óf dat u er op uit trekt en rommelmarkten gaat bezoeken óf dat u mee gaat doen aan de één of andere versierde-fietsen-tocht……maak er een mooie dag van en laat u niet kisten door een beetje kou en regen!

Categories
Zomaar

Huisdier & Hartzeer

“En dan is er nog iets waar ik het even met u over moet hebben”, zei de dierenarts nadat hij onze Britt had ingeënt tegen niesziekte. “Oh ja?”, vraag ik onnozel. “Ik hoor namelijk een ruis op z’n hartje”, zegt de arts voorzichtig en hij ziet dat ik schrik. “Geen angst, het hoeft niet persé iets te zijn……..stilte………maar om dat zeker te weten, adviseer ik u toch om een hart-echo te laten maken…….stilte……..dan weten we het zeker”. “En als het wel iets is, wat dan?”, vraag ik vervolgens. “Nou, dan zijn er wel medicijnen die zouden kunnen helpen, maar dan moeten we eerst vaststellen óf en in welke mate er iets mis is. Maar ik zou me nog geen zorgen maken, want het kan ook gewoon door bijvoorbeeld bloedarmoede komen”. Ik hoef me geen zorgen te maken!?! Natuurlijk maak ik me zorgen!!! Ons huisdier is een onderdeel van het gezin en het laatste wat ik wil is dat hij ziek is of wordt. OK, het kan een opstandig en dominant mormel zijn, maar aan de andere kant houden we ook van hem. Het is heerlijk alst’ie ’s-avonds op de bank tegen je aan ligt te spinnen. Ik moet er niet aan denken dat’ie iets ernstigs zou hebben. Over 2 weken weten we het. Vrijdag 9 mei wordt de hartecho gemaakt……..fingers crossed……….bloedarmoede, het is vast bloedarmoede!!!

Categories
Zomaar

Smaken verschillen

…….en dat is maar goed ook! Stel je voor zeg, de wereld zou er een stuk saaier uitzien als we allemaal dezelfde spullen/kleren/auto’s mooi vonden. Juist die tegenstellingen maken alles zoveel kleurrijker en interessanter. Ik ben ook altijd heel nieuwsgierig naar die persoon achter dat rare jasje of rare kapsel. En dat zal ook wel viceversa zijn :-) Op de één of andere manier boeit me dat eenvoudigweg. Nu is het alleen zo, dat de smaak van Man en mij ook nogal verschilt. En dat is niet altijd even handig. Vooral niet met een verbouwing voor de deur. Dan moet je namelijk keuzes maken……….heel veel keuzes maken! En zo zijn wij het dus nooit in één keer eens over kleur, type, vorm, maat enzovoorts enzovoorts. Uiteindelijk komt het wel goed, maar het kost zoveel extra tijd, extra winkels in en uit, extra discussies en extra consessies doen. Het eerste meubelstuk dat Man en ik samen nieuw kochten was een bed (alweer 9 jaar geleden). Vanaf dat moment was het meteen duidelijk! Als ik stond te kwijlen met een ‘ik wil ‘m, ik wil ‘m, ik wil ‘m’-blik, stond Man vol afschuw naar het object te staren. U begrijpt, dat gebeurde ook andersom. En Man kan erg overtuigend overkomen, heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk eigenwijs, echter dat allemaal heeft geen enkele invloed op mij! Ik daarentegen heb wat minder overtuigingskracht maar dat compenseer ik dan weer met mijn doorzettingsvermogen en wilskracht. Oftewel niemand van ons beiden ‘wint’ en we zoeken vrolijk (najaa…..op een gegeven moment toch iets minder vrolijk natuurlijk) verder. Gelukkig is er sinds we kindjes hebben nog een extra factor bijgekomen en dat is “PRAKTISCH”. Het moet gemakkelijk in gebruik en onderhoud zijn…….dáár zijn we het dan wel weer in 1 keer over eens!!! En dat is toch al iets……….

Categories
Zomaar

Lien & voetbal

Ehh…..een dom spelletje met 22 spelers en een bal? Ja dus, voetbal! En ik ga kijken vanavond. Bij RKC. En nu niet allemaal lachen want u vermoedt vast dat ik niet eens de spelregels ken en geen idee heb van het fenomeen ‘buiten spel’. Mis. Dat weet ik dus toevallig wel. Niet dat ik veel heb met voetbal. Ik vind eigenlijk alleen het Nederlands elftal interessant. En dat ook alleen maar voor het feestje in de kroeg. Ja, zo ben ik dan ook weer wel, als het mij uitkomt, vind ik voetbal leuk ;-) . En vanavond ga ik het ook leuk vinden, ongeacht of ze winnen of verliezen. Want eerlijkgezegd ga ik voornamelijk voor het feestje naderhand. Toch is voetbal kijken niet vervelend, als je het maar met de juiste mensen doet. Met Man in de buurt die regelmatig voor een natje en een droogje zorgt (nooit te beroerd voor het halen van een broodje kroket) en met vrienden die leuke humor hebben. De kindjes zijn al uit logeren en ik heb zelfs de middag nog voor mezelf. Dat wordt shoppen! Mijn dag kan nu al niet meer stuk, dat begrijpt u. Lang leve de voetbal!! Ahum……ik hoef natuurlijk ook weer niet te overdrijven, met shoppen alleen was ik ook al tevreden :-) :-)

Categories
Zomaar

Stukje sentiment

3 Jaar geleden was dit de laatste avond met z’n drietjes. De volgende dag zou ons leventje verder gaan met z’n viertjes. 3 Jaar geleden liep ik rond met een enorme buik en ik was het beu. Ik was het beu om te waggelen in plaats van te lopen, ik was het beu om niet lekker meer te zitten, om geen slaaphouding meer te kunnen vinden en om simpelweg geen oog meer dicht te doen. Ook was ik het beu om iedere ochtend de vraag van Man te krijgen of hij nu écht weer naar z’n werk moest, of het nu écht nog niet begonnen was. En ik was het beu om op alle telefoontjes te moeten reageren met, “nee hoor, nog niks aan de hand….je hoort het vanzelf”. Ik wilde niet meer zwanger zijn. Ik wilde eindelijk dat kleine baby’tje in m’n armen voelen. 15 April 2005 om 04h45 begon de bevalling dan eindelijk. Precies een week na de uitgerekende datum. Om 07h48 was Zoon geboren. Kort maar krachtig zullen we maar zeggen. En morgen wordt hij dus alweer 3 jaar. Een prachtige eigenwijze lekker-op-ontdekking-zijnde peuter. Een heerlijk kind waar we supertrots op zijn. Morgen wordt hij drie en ik kan me geen ander leven meer voorstellen dan met z’n viertjes………

Categories
Zomaar

Kleuterliefde

Dochter is verliefd. “Mama”, zei ze laatst met het bijbehorende gegiechel, “ik heb allemaal kriebels in m’n buik”. Een zware lach onderdrukkend vraag ik vervolgens zo onnozel mogelijk, “Oh, en hoe komt dat?”. “Nou ik ben verliefd”, zegt ze, “op T.” (een nieuw jongetje uit de klas). “En denk je dat T. ook verliefd op jou is?”, vraag ik vervolgens weer. “Ja, want we spelen heel vaak samen!”, antwoordde ze stellig, “misschien moeten we dan maar eens afspreken he mama?”. Dochter is inmiddels helemaal gelukkig dat ze ook iemand heeft gevonden om mee te trouwen. Alle andere jongens uit de klas waren immers al bezet, waardoor ze eerder tot de conclusie was gekomen dat er niets anders op zat dan te trouwen met haar broertje. En hoe wij ook probeerden uit te leggen dat dat niet mogelijk is, daar had ze gewoon lak aan! Trouwen zou ze, desnoods met haar broertje :-) . Dat Man en ik niet getrouwd zijn, is ook onbegrijpelijk voor haar. “Jullie kunnen nooit opa en oma worden”, zei ze laatst, “want jullie zijn niet getrouwd!”. Ze is er blijkbaar meer mee bezig dan wij. Maar even terug naar ons verliefde stelletje. Afgelopen donderdag hebben ze dus afgesproken en samen gespeeld. Voor die tijd wilde dochter absoluut niet kussen, maar sinds donderdag vliegt het ’stel’ elkaar ’s-ochtends in de armen en wordt er een flinke kus uitgedeeld. En volgens de juf ging het de hele vrijdag zo. Ik heb dus dochter maar even uitgelegd dat dat niet de bedoeling is. “Nee he mama”, antwoordde ze heel wijs, “want dan krijgen we strakjes nog bacteriës!”………..

Categories
Zomaar

Nestdrang……

“Ik wil eigenlijk wel zo’n kleine buxus-heggeschaar”, zeg ik tegen Man, “zo’n grote heggeschaar is zo moeilijk te hanteren voor onze buxushegjes”. Wij hebben namelijk buxushaagjes, een heleboel buxushaagjes, in de voortuin, in de achtertuin, overal staat buxus. Ik ben gek op buxus. Ietwat burgerlijk dat geef ik toe, maar ik vind ze gewoon lief en ze blijven het hele jaar groen….ook mooi meegenomen! Nu moet u niet denken dat het over hectaren gaat als ik over onze voor- en achtertuin praat. Nee, zo riant wonen we nu ook weer niet. Vandaar dat dat buxus-heggeschaartje er nog niet was. “Geen probleem, ik kijk wel ff op internet”, was Man z’n antwoord. Uiteraard…..Man zoekt alles na op het internet, Man doet het liefst nog de wekelijkse boodschappen via het internet……jammer dat Appie nog niet bezorgd in Sprang-City. Afijn een paar minuten later. “Ik heb er één gevonden, je-weet-wel op ‘die-en-die’ site, daar ist’ie het goedkoopst……moet ik hem bestellen?”. “Ehm”, antwoord ik, “ik wil hem eigenlijk vandaag hebben……….vanmiddag eigenlijk”. Sja, zo ben ik. Als ik iets wil, dan het liefst meteen. En ik had natuurlijk een goed excuus. Nu was het immers mooi weer. Wat zeg ik? Prachtig weer! Zeker om de tuin te doen. Het lijkt deze week wel of een soort van nestdrang zich van mij meester heeft gemaakt. Alles moet in orde voordat de verbouwing begint, want dan heb ik er simpelweg geen tijd voor. De auto’s, de tuin. Het kan niet op……Lien de uitsloofster! U gaat zich natuurlijk al schuldig voelen? U heeft waarschijnlijk geen zin gehad om auto’s te wassen en de tuin te doen met dit mooie weer. U had veel leukere dingen gepland, zoals terrasjes pikken, naar de Efteling gaan, lekker winkelen of gewoon heerlijk in de tuin ZITTEN. Foei! Nee, dat was de afgelopen dagen niet aan mij besteed. Daar heb ik de overige 362 dagen van het jaar nog voor ;-) U begrijpt, wij zaten een half uurtje later in de auto op weg naar de Doe-het-zelf-zaak. Heggeschaartje gekocht en de tuin ligt er weer pikobello bij. Maar nu stop ik ermee hoor……….voordat u zich allen verplicht voelt om ook te gaan tuinieren en autowassen!