“Isse schjoen nou gebleefe?”, vraagt Zoon terwijl ik hem van de fiets aftil. Wel G@!%$$#@%, damned, k*t met peren, alle mogelijke scheldwoorden schoten me tegelijkertijd te binnen. Zoon had er geen zin in vanochtend. Hij wilde zelluf fietsen. Op zich geen probleem als hij ook wist HOE hij moet fietsen. Zoon heeft namelijk de genen van Man. En Man is ook niet zo’n fietstalent. Zodra ik het over z’n fiets heb, denkt hij meteen aan z’n motorfiets. En Zoon heeft dus hetzelfde. Hij klimt op z’n nieuwe fiets en denkt dat dan verder alles vanzelf gaat. Het idee van trappen is nog niet in hem opgekomen! Out-of-the-question dus dat hij op z’n eigen fietsje mee kon. Zwaar tegenspartelend heb ik hem achterop gezet, ingesnoerd en opvoedkundig toegesproken (tenminste als “nog 1x en je krijgt vandaag geen snoepjes en koekjes meer” daar ook toe behoort) 
. Afijn de rest kunt u wellicht raden. Zoon is blijven spartelen, daarbij z’n gister nieuw gekochte Geox-schoen verloren en mams had niets in de gaten. Na constatering van het ‘lost-shoe-feit’ ben ik meteen weer teruggefietst in de hoop de schoen nog ergens te vinden, al dan niet platgereden door een auto, c.q. vrachtwagen. Net toen ik de moed al had opgegeven lag daar iets wat op een schoen leek…….midden op straat. Vlak bij ons huis notabene. Ja hoor, het was meneertje z’n schoen. Nog helemaal intact. Enigszins opgelucht hebben we samen eerst maar eens wat gedronken……met een koekje d’r bij…….consequent als ik ben……
Categories