Kleuterliefde

Dochter is verliefd. “Mama”, zei ze laatst met het bijbehorende gegiechel, “ik heb allemaal kriebels in m’n buik”. Een zware lach onderdrukkend vraag ik vervolgens zo onnozel mogelijk, “Oh, en hoe komt dat?”. “Nou ik ben verliefd”, zegt ze, “op T.” (een nieuw jongetje uit de klas). “En denk je dat T. ook verliefd op jou is?”, vraag ik vervolgens weer. “Ja, want we spelen heel vaak samen!”, antwoordde ze stellig, “misschien moeten we dan maar eens afspreken he mama?”. Dochter is inmiddels helemaal gelukkig dat ze ook iemand heeft gevonden om mee te trouwen. Alle andere jongens uit de klas waren immers al bezet, waardoor ze eerder tot de conclusie was gekomen dat er niets anders op zat dan te trouwen met haar broertje. En hoe wij ook probeerden uit te leggen dat dat niet mogelijk is, daar had ze gewoon lak aan! Trouwen zou ze, desnoods met haar broertje . Dat Man en ik niet getrouwd zijn, is ook onbegrijpelijk voor haar. “Jullie kunnen nooit opa en oma worden”, zei ze laatst, “want jullie zijn niet getrouwd!”. Ze is er blijkbaar meer mee bezig dan wij. Maar even terug naar ons verliefde stelletje. Afgelopen donderdag hebben ze dus afgesproken en samen gespeeld. Voor die tijd wilde dochter absoluut niet kussen, maar sinds donderdag vliegt het ’stel’ elkaar ’s-ochtends in de armen en wordt er een flinke kus uitgedeeld. En volgens de juf ging het de hele vrijdag zo. Ik heb dus dochter maar even uitgelegd dat dat niet de bedoeling is. “Nee he mama”, antwoordde ze heel wijs, “want dan krijgen we strakjes nog bacteriës!”………..