Vorige week kreeg ik een lichte paniekaanval als ik eraan dacht wat er allemaal nog op ons ‘to-do-lijstje’ stond. Door heel hard buffelen van Man hebben we er inmiddels het één en ander af kunnen strepen. Ook moest er nog steeds opvang voor onze kater ‘Boy’ geregeld worden. Op vakantie gaan is één, maar we kunnen natuurlijk niet dat beessie een week lang zonder eten thuis laten zitten. Voordat we over gingen op de aankoop van Boy hebben we dan ook duidelijk afspraken gemaakt dat we een goed adres zouden zoeken waar hij gedurende onze vakantie kan verblijven. We kunnen per slot van rekening ook niet altijd mensen lastig vallen om op te passen……is het niet voor de kids, dan is het weer voor de kat……dat was dus uitgesloten. Zoals ik al zei, sloeg vorige week toch de paniek lichtelijk toe omdat we voor de eerstvolgende vakantie dus nog steeds niks geregeld hadden. Op internet had ik al wat zitten surfen en wat adresjes gevonden, waarvan www.dierenhotelkuiltje.nl toch onze voorkeur had. Niet in de laatste plaats omdat dit redelijk in de buurt is. Inschrijven moest echter persoonlijk, met inentingsboekje ter plaatse gebeuren en dat kon alleen op dinsdag- en woensdagavond tussen 18h00 en 19h00. Nou en dat valt niet mee als werkende moeder. Toch gelukt. Vorige week woensdag is de hele familie Doorzon naar ‘het Kuiltje’ geweest. En we waren onder de indruk. Het zag er prachtig uit. Ik ben zelfs bang dat onze Boy niet meer mee naar huis wil na de vakantie, zo mooi is het er. En schóón! Ze hebben prachtige grote binnen en buiten verblijven met ik-weet-niet-hoeveel-speelgoed, mandjes, krabpalen, dekentjes enz. enz. Helemaal blij werd ik ervan………..nu Boy nog…………
Tag: kant
Nog niet eerder georganiseerd, maar vandaag gaat het dan toch gebeuren. We hebben een paaslunch op de zaak. Vanochtend kwam ik in de kantine voor de broodnodige opstart-koffie en alles was in paas-stemming. Mooie kleedjes op de altijd-zo-saaie tafels, mooie servetten, mooie paasstukjes (nep….dat dan weer wel) en paashaasjes stonden geëtaleerd. En ik was onder de indruk. Zoveel ‘pasen’ had ik voor onze paaslunch niet in gedachten. Ik heb bijna spijt dat ik m’n konijnenpak niet heb aangetrokken, of op z’n minste een geel shirtje! Maar…..het blijft een leuk gebaar. Een lunch met alle collega’s….. Er staat zelfs paddestoelensoep op het menu! Komt helemaal goed……..straks denk ik nog dat ik naar huis kan vliegen! 😉
“Hé mama, dat zijn lelli-kelly-schoenen”, roept dochter-lief enthousiast. “Watte?” zeg ik nogal verontwaardigd. “Lelli-kelly-schoenen, die wil ik ook zo graag!” bevestigt ze nogmaals. Het is dat ik nogal goed in de bank zat…met laptop op schoot, want ik zou er spontaan vanaf zijn gevallen. Het klopte als een bus….ze had helemaal gelijk…..de internet-pagina die ik aan het bekijken was, liet inderdaad Lelli-kelly-schoenen zien. En geloof me, onze dochter van 4 kan écht nog niet lezen en toch wist ze dat dat Lelli-kelly-schoenen waren. “En wat vind je er dan zo mooi aan?” vraag ik nogal onnozel. “Nou mama, ik vind die kraaltjes zo leuk en ze zijn zo mooi roze met ook nog andere kleurtjes, zó mooi roze!” was haar antwoord. Stiekem moest ik wel lachen en stiekem vind ik het ook wel leuk dat ze al zo’n uitgesproken mening/smaak heeft…..maar aan de andere kant……kom op zeg….ze is pas 4!!! Ik bepaal toch zeker nog wel wat voor schoenen ze draagt! Afijn….diezelfde avond rijd ik nog met dochter-lief naar een schoenenzaak in de buurt om te kijken of ze Lelli-kelly-schoenen hebben. Ik heb wel een eigen mening….en ze is 4! En ja hoor, de betreffende schoenwinkel verkocht het merk Lelli-kelly. Mooi. Fijn. Ware het niet dat er natuurlijk niks meer te krijgen was in Senna’s maat. Ja…nog 1 paar….spierwitte met alleen witte kraaltjes. En ik mag dan erg beïnvloedbaar zijn wat schoenen en kleding betreft, maar dit ging dus écht niet gebeuren. Ik ken dochter-lief. Spierwit. 1 week hoogstens en ze kunnen de kliko in. En ik was sterk. Géén Lelli-kelly’s dus, tenminste, niet in die winkel. Op naar het volgende adres. Helaas, ze verkochten het merk Lelli-kelly niet….oeff….enigszins opgelucht, want inmiddels realiseerde ik ook wel dat die schoenen van 60 euri hooguit een maand zouden meegaan. Tenminste….zolang onze dochter nog steeds haar schoenneuzen gebruikt als remmen bij het fietsen! Weg kraaltjes, weg roze en weg schoenen. Maar op dit laatste adres hadden ze wel een heleboel andere leuke schoenen…….veel roze…….en alles moest uitgebreid gepast, geprobeerd en nog es gepast worden (dochter-lief gaat niet over 1 nacht ijs). Uiteindelijk na minimaal 20 paar aan haar voeten te hebben gehad, besloot ze dat het 1e paar toch het lekkerst zat en die moesten het dan worden. Roze. Geen kraaltjes. Wel veel bloemetjes. Uiteraard ook roze. Máár……met rubberen zool die doorloopt over haar schoenneus! Tjakka…..prima dus…..goed voor thuis en goed voor school! Maar helaas….géén Lelli-Kelly’s dus…..wel mooi roze.
“Lopen Robben!” zucht man-lief, “het moet niet gekker worden, Slovenië voetbalt gewoon beter dan Nederland!”. Ik: “is Slovenië goed dan?”. Man: “ben jij gek! Ze staan 72e op de wereldranglijst”. Ik: “Oh….maar ze hebben wel een hele goeie jonge keeper”…..want dat hoorde ik even daarvoor de presentator zeggen. “Dat maakt geen flikker uit! Voetballen moeten ze!” roept’ie geërgerd. En dat was het moment waarop ik besloot dat het beter was als man-lief zelf, in z’n uppie naar het spelleke met 22 poppekes en een balleke ging kijken. Het enige wat ik kan denken als Nederland slecht speelt tijdens de EK-kwalificaties is: “yes…..voortijdig uitgeschakeld!”. En niet dat ik onze mannen hun voetbal-geluk niet gun hoor, maar zeg nou zelf…….het kan toch niet gezond zijn om er naar te kijken. De frustratie, de stress, het ongeloof spat aan alle kanten van hun gelaat…..soms denk ik echt: “als er hier maar niemand een hartaanval krijgt!”. Één ding is zeker…….ik zal het niet zijn……..in ieder geval niet door voetbal.
Mooi systeem wel…..die plaszakjes voor kleine kindjes. Ik weet nog dat we bij Senna vreselijk hebben staan hannessen om het voor elkaar te krijgen, maar bij mannekes werkt het perfect! Pieleke in het gaatje van het plaszakje, plaszakje op z’n plaatst plakken en hupsakée…..hebben die hap. Ging goed….deze keer…..maar het leverde verder niks op. Urine was brandschoon. Al met al nog geen idee wat Jens nou heeft. We kijken het een paar daagjes aan en als het een virus is, zal het binnen die paar daagjes wel een stuk beter moeten gaan. Laten we het hopen. Ik heb liever een ondeugende, op tafel klimmende, met-eten-kliederende, maar tevens ook vrolijke Jens, dan zo’n ziek, zwak en hangerig ventje. Maar ook ik heb geleerd van mijn moeder dat ‘lieve koekjes’ niet worden gebakken en dat we het zullen doen met wat er komt. Aan de andere kant bouwt hij nu zoveel weerstand op tegen allerlei microscopische beestjes, dat hij straks op school nauwelijks nog ziek wordt. Tenminste…….dat is dan weer wat ‘men zegt’……
Ik: “donderdag moeten we naar het ziekenhuis, Senna”. “Oh….gaan ze dan naar mijn oren kijken?”. “Nee, we gaan naar de ogendokter! Die gaat druppeltjes in je oogjes doen en dan een paar testjes doen”….terwijl ik het eigenlijk ook niet zo’n slecht idee vind om haar oren es te laten nakijken! “Oh ja, omdat ik een beetje scheel kijk hè mam?” komt ze heel wijs uit de hoek. Oké….aan haar oren mankeert dus niks, dit heeft ze goed opgepikt en onthouden! Die oren van haar zijn heel selectief als het om luisteren gaat. In alle vriendinnenboekjes (ook zoiets als je kleuter ineens op school zit…..moet je als mams iedere keer weer crea-bea zijn om die boekjes leuk in te vullen en leuk te beplakken!) heb ik ook ingevuld bij het onderwerp: ik heb een hekel aan……..LUISTEREN! Net als dat ik invul bij: ik wil later worden……..DIRECTRICE! Maar dat even terzijde. Ik ken m’n dochter en ik weet dat ze niks mankeert aan haar oren (al wil de juf dat niet altijd van me aannemen, want ook daar past ze het principe Oost-Indisch-Doof toe). Maar haar ogen….nou daar ben ik nog niet zo zeker van. Het zal me niks verbazen als ze binnenkort met zo’n afgeplakt oog rondloopt. Aan de ene kant vind ik het zielig en druk ik dus op die manier een stempel op onze dochter: ZIELIG. Aan de andere kant als iemand er mee om kan gaan, is het ons meiske wel…..die trekt zich echt niks aan van wat anderen vinden…..super instelling vind ik dat! Bovendien als het om gezondheid gaat, moet ik natuurlijk niet zeiken. Dan maar een tijdje met prinsessenstickers op d’r oog…..waarschijnlijk vindt ze zichzelf dan de mooiste van de klas!!!!!! Ze zullen die dingen toch wel hebben in het roze??? Ach ja….we will see!
…wat een toestand! 3 dagen zonder internetverbinding!!! Wat is dat toch met mannen?? Waarom moeten die altijd gaan zitten sleutelen, rommelen en dingen veranderen als iets gewoon goed werkt?? We hadden een internetverbinding…DIE DEED HET….we hadden een telefoonaansluiting…..DIE DEED HET! Maar nee, we moesten zo nodig naar een 20MB verbinding met voice over IP….oftewel….bellen via ADSL. Allereerst zitten we al sinds 1 maart zonder vaste telefoonlijn. Nu is dat het minst van m’n zorgen…..we hebben genoeg GSM’s in huis en zijn dus voor de intimi gewoon te bereiken. Maar geen internet sinds afgelopen dinsdag……dat is dus héééél frustrerend. Niet kunnen loggen, niet kunnen mailen en niet kunnen surfen….ik haat dat! Natuurlijk ben ik in voor kostenbesparing en natuurlijk ben ik in voor een snellere internetverbinding…..maar ik kan er gewoon niet tegen als het niet meteen goed werkt! En dan moet je zo’n helpdesk bellen (tenminste….manlief, want ik bel niks) en die helpdesk kost 0,70 euro per minuut. Natuurlijk de keerzijde van een goedkoper abonnement. En man-lief heeft er eigenlijk zelf te veel verstand van, waardoor (ochgerem) het helpdesk-ventje aan de andere kant van de lijn het meteen al benauwd krijgt. “Het ligt waarschijnlijk aan het signaal” zegt ventje…..”nee natuurlijk ligt het niet aan het signaal want de atm-loopback-test is succesvol” dhaaa…..ventje met z’n mond vol tanden en ik snap er ook geen snars van…. Ikke: “doet’ie het dan weer? alst’ie succesvol is?”. Maar nee, zo blijkt dat dan weer niet te werken. Maar nu eindelijk weer in de lucht…. 🙂 Jippie! En met een beetje geluk kunnen we deze week ook weer bellen via de vaste lijn….ik kan me dus weer helemaal uitleven! 🙂
…onze zomervakantie! Pff…een einde aan het eindeloze vakantie-dubben…..gaan we wel? gaan we niet? wat gaan we doen? vliegen? auto? camping? hotel? appartement? bergen of strand? enzovoorts enzovoorts. Ik werd er simpel van! Natuurlijk hebben we eerst nog onze kado-Turkij-vakantie geheel verzorgd met de ouders van Mars. Ook niet verkeerd, maar om nu zoiets zo’n 6 weken later weer te doen, zag ik niet zo zitten. Geen vliegvakantie dus…..nee….Lien & Co. gaan met de auto naar Spanje. We hebben een cottage (veredelde van hout gebouwde sta-caravan dus) op een zéér luxe camping in L’Estartit geboekt. We wilden het camping-gevoel toch maar es gaan testen ;-). “Je kunt voor de kids niet mooier zitten dan op een camping” zegt altijd iedereen. Nou…dat moeten we dan maar es gaan uitproberen. Let wel…..het blijft nog enigszins luxe camperen met je eigen sanitair in de sta-op-één-plek-hut (tegenovergestelde van sleurhut….dhaaa), maar oké….we gaan camperen. En zeg nou zelf, je kunt toch niet thuis blijven als je dochter van 4 maarliefst 6 weken schoolvakantie heeft? Ze moet tenslotte wel wat kunnen vertellen als school dan weer begint. En ik heb zo’n raar voorgevoel dat ze deze keer genoeg te vertellen zal hebben………Lotte kennende 😉
Yes, yes, yes, yes, yes…….ik heb ‘m besteld. Ik had al eerder gelogd over het feit dat dit wel een geweldig apparaatje moest zijn en dat Lien er beslist ééntje wilde hebben. Tot nu toe de aanschaf toch maar steeds uitgesteld, maar nu moesten er toch nespresso-cups besteld worden….tenminste…..als ik überhaupt nog koffie wil drinken, want ze zijn zo goed als op. En sja…toen zag ik dat apparaatje weer op de site staan. Aan de ene kant natuurlijk een impulsaankoop (je weet wel…waar vrouwen zo goed in zijn…een ‘zeker-niet-je-hersens-gebruiken-maar-op-je-gevoel-afgaan-aankoop’), maar aan de andere kant heb ik het ding ook al in het echt gezien bij vriendin Mar10e. En echt….HET WERKT MAGNEFIEK! Beetje melk in het kannetje, op het knopje drukken en binnen een paar seconden heb je de melk opgeschuimd. Kan zelfs ik!! Bij deze nodig ik jullie dus uit om binnenkort maar es een heerlijke Cappuchino-à -la-Lien te komen nuttigen….ehhh….maar het liefst niet allemaal tegelijk……. 😉
…..in m’n velletje nu! So hey……heb me daar even een buikgriep gehad deze week!!!! Voor één ding is het zeker goed…..de lijn! Welke lijn? Nou eh….buik, taille, billen…..alleen jammer dat je ook afvalt op plaatsen waar je dat liever niet doet. Misschien moest man-lief dit virus ook maar es een week of 3 hebben…oeps…nee hoor, geintje! Lien houdt wel van een beetje hou-vast ;-). Maar ik hoef jullie niet te vertellen dat het wel hard gaat met de kilo’s als je zo’n 5 dagen op een paar beschuitjes en een beetje thee leeft. Ik heb dinsdag eerst nog de hele dag gewerkt……niks aan het handje…….maar onderweg naar huis in de auto begon ik me al niet lekker te voelen. Kan gebeuren….heb toch geprobeerd iets te eten, maar dat was niet zo verstandig, bleek al snel. Verdere details zal ik jullie besparen, maar met een beetje fantasie kunnen jullie je wel voorstellen wat er de uren daarna is gebeurd….bluh…. Na een paar echt hele zware dagen, begint het nu gelukkig weer wat beter te gaan. Ik kan weer wat eten en het blijft er nog in ook. Ben verder nog erg moe, maar dat is niet zo verwonderlijk en komt vanzelf weer wel goed. Gelukkig was er weer aan alle kanten hulp om de kindjes mee op te vangen, dus wat dat betreft kon ik ook echt m’n bed in en uitzieken. Nu maar hopen dat ik me snel weer wat fitter voel en dat alles weer normaal kan gaan draaien. “Je moet maar gaan carnavallen hè?!” kreeg ik natuurlijk uit verschillende hoeken te horen. Sja….wat moet ik erop zeggen? Ik ben zeker niet ziek van de drank geworden, dan was dat wel eerder gebeurd, maar misschien dat daardoor wel m’n weerstand op niveau nul was beland….who knows….nu maar duimen dat ik het gehad heb voor de rest van het jaar!!!!