Category: Zomaar

Categories
Zomaar

Onze kleuterdochter…

Dochter zit in groep 2. Voor de ouderen onder ons, de 2e kleuterklas. Officieel niet. Officieel is Dochter een ‘late’, jarig in november en eigenlijk een groep ééner. Echter door een foutje van de leraressen aan het begin van het schooljaar, belandde ze per ongeluk in groep 2. Na constatering van dit feit (pas na een paar weken….oeps) is besloten om het maar eens aan te zien dit jaar. Intelligent is ze genoeg. De twijfel begon bij mij echter al toe te slaan na de verhuizing van de school naar een nieuw pand. Dochter zat niet lekker in haar vel. Ze huilde als ik haar naar school bracht. Niks voor haar. Onze vrolijke flierefluiter veranderde langzaam in een ‘dood’ vogeltje. Gelukkig is dat inmiddels wel bijgedraaid, maar dat was al een eerste teken dat ze misschien emotioneel nog niet zo ver is om straks naar groep 3 (klas 1 van vroeger) te gaan. De laatste tijd stapelden zich echter steeds meer voorbeelden op die mij nog meer deden twijfelen. Dochter zelf niet. Dochter wil naar groep 3. Dochter wil leren lezen! En toch……toch hebben we vandaag in overleg met de juffen besloten het niet te doen. We houden haar nog lekker een jaartje kleuter. Onze kleine grote meid…….ze moet nog zo lang…….laat haar nog maar een jaartje ’spelen’. En sinds de knoop is doorgehakt, is er een last van m’n schouders gevallen. Het is goed zo.

Categories
Zomaar

Lien & de verbouwingskoorts

U kent vast het gevoel van iets willen, willen, willen…..óf iets moeten, moeten, moeten. Lien wil, wil, wil nu eindelijk eens starten met die verbouwing. Wat is dat toch met al die aannemers. Voordat er toch eens een offerte in de bus ligt. Op zich allemaal niet zo’n ramp, maar Lien wil, wil, wil onderhand eens gaan plannen. Zodra we weten wie de verbouwing gaat doen en wanneer ze kunnen starten, kunnen we wat concreter onze spullen gaan bestellen. Spullen zoals vloer, gashaard en keuken. Uitgezocht hebben we inmiddels bijna alles, dat dan weer wel. Maar het budget moet ook toereikend zijn én dat weten we dan pas weer als we weten wat de aanbouw gaat kosten!!! Toen we vorig jaar besloten een stukje te gaan aanbouwen, had ik nog niet zo heel erg de drang dat meteen te doen. Maar nu zijn we ondertussen al zoveel maanden verder, zoveel maanden dat ik heb kunnen wennen aan het idee van puin, breken & rotzooi, dat ik nu onderhand wel eens spijkers met koppen wil slaan. U begrijpt dat ik het wel voor de zomervakantie allemaal achter de rug wil hebben. Lien wil relaxed op vakantie, zonder verbouwingsstress. En daarom heb ik nu last van die koorts…….verbouwingskoorts…….ik wil beginnen……als het kon vandaag nog! Uiteraard zal dat niet mogelijk zijn, maar ik ben nu het wachten beu. Ik wil, wil, wil die openhaard en die prachtige natuurstenen vloer en die mooie uitbreiding van de keuken met inbouw-koffiezetapparaat……hebben, hebben, hebben………. Zo en nu is het tijd voor koffie, in plaats van te zeuren!;-)

Categories
Zomaar

Dochter & beestjesangst

Dochter krijgt beestjesangst. Niet voor de grote, nee voor de kleine, minibeestjes. Zet dochter in een stal op de boerderij en ze is in haar element. Niet bang voor grote koeien, niet bang voor schapen en niet bang voor paarden. Dochter gaat ooit, over zo’n jaar of 15, meedoen aan het programma “Vrouw zoekt Boer”. Want ook die variant gaat er komen, ik zweer het u. En Dochter doet dan mee. Dochter moet echt aan de boer. Maar ik dwaal weer af. De minibeestjes, daar hadden we het over. U weet wel, de luizen, de mieren, allerhande bacteriën enz. Ze heeft een voorlichtingsfilmpje op school gehad. Over hoofdluis en over hoe belangrijk het is om vaak je handen te wassen. En ze neemt de film serieus. Héél serieus. Ze wil steeds haren kammen en vraagt me de hemd van het lijf. “Komen ze ook op schone haren?”, “Ze komen via de jassen hé mama? En dan leggen ze eitjes hé mama?”. Ik probeerde haar tenslotte gerust te stellen met het feit dat ze liever in lekker dik haar zitten en niet in de dunne haartjes van Dochter. Je moet tenslotte op een gegeven moment iets. Een dag later kwam Dochter zeer verontwaardigd uit school, “Mama, ze komen gerust in mijn dunne haren! Want E. zei dat als ze het koud hadden in mijn dunne haren, dat ze dan gewoon een jasje aandoen!”. En daar stond ik dus, met m’n mond voor tanden en proestend van het lachen. Ik vond het nl. best goed bedacht van E. het 6-jarige klasgenootje van Dochter. Afijn, voorlopig blijven we maar aan het kammen (al is de school al tijden luisvrij!) en laten we Dochter maar lekker handen wassen. Als dat het ergste is………

Categories
Zomaar

Verkocht…..

…….de babykamer! Over een paar weken wordt alles opgehaald en ingeladen. Weer een periode definitief afgesloten. Eerst het wiegje. Dat heeft nog maanden leeg op onze slaapkamer gestaan. Ik kon het niet. Ik kon het niet opruimen en bij m’n ouders terug op zolder zetten. Toen de box. De box was een kadootje aan vrienden die een kleintje kregen. Het was zo’n mooie ronde. Een heel ongemakkelijk, groot maar oh zo’n leuk ding. Afgelopen zomer heeft Zoon een nieuwe kamer gekregen. Een groot bed, een andere kast en leuke cars-spulletjes. De babykamer was zolang opgeslagen in de garage. En stond, u begrijpt het al, behoorlijk in de weg. Steeds dubden we weer wat we ermee zouden doen. Meegeven naar Roemenie was het idee. Ze wilden het niet. Het nam te veel ruimte in beslag in de vrachtwagen. Lange tijd riep Man dat hij wel foto’s zou maken en deze op Marktplaats zou zetten. Daar kwam ook niks van. Totdat Man laatst op z’n werk liet vallen dat we een babykamer in de aanbieding hadden. Nou, meteen interesse! En nu is alles dus verkocht. Alles……de kamer, de lampen, de kinderwagen, de maxicosy, het campingbedje en alle andere rommel die ik nog vergeten ben. Raar hoor. Sentimentele muts die ik ook ben! Straks sta ik nog te janken als alles wordt ingeladen……..je zult het meemaken!

Categories
Zomaar

“Als je meisjeskindjes krijgt”

Dan is alles roze. Dan heb je te maken met staartjes, vlechtjes, rokjes, maillootjes, rouches, strikjes, speldjes, kettinkjes, ringen en armbandjes. Dan heb je veel meer schoenen dan bij jongenskindjes. Dan gaat het de hele dag over prinsen en prinsesjes, over barbies en K3. Dan willen ze je de hele dag ‘helpen’, alles ‘zelluf’ doen en ‘moederen’ over jongere broer(tjes) of zus(jes). Dan willen ze altijd mee, met boodschappen doen, met winkelen, maakt eigenlijk niet uit wat. Dan onthouden ze alles en komen daar wel 10x op terug. Dan zeuren ze als iets niet lukt met “nou..ou…ou..ou”, terwijl jongenskindjes het ‘datwilnietlukkending’ wegsmijten. Het zit gewoonweg in de genen.

En zelfs Dochter van 5 concludeerde dat vanochtend. “Mam, wil je een wit of een roze vel?”. “Wit!”, antwoordde ik. “Nou, ik neem mooi de roze, want dat is mijn lievelingskleur. En dat krijg je als je meisjeskindjes krijgt…..die willen altijd alles roze!”. Mijn prinsjesje! ;-)

En ondanks alle bovenstaande dingen, was mijn 1e gedachte bij haar geboorte: “Zo, die dochter heb ik mooi binnen!”.

Maar oh zo blij was ik met het feit dat nr 2 een jongetje is geworden. Dat benadrukt bovenstaande nog eens extra. En het is superleuk om van alles ook het tegenovergestelde te mogen meemaken……. Wat zijn we toch rijk!

Categories
Zomaar

En weer thuis…….

Dat is nl. wat Zoon altijd roept zodra we Sprang-Capelle binnenrijden. Of we nu terugkomen van een middagje winkelen of van een weekje vakantie, hij herkent meteen de wijk waar we wonen. U begrijpt……wij zijn er weer!!! De terugreis had niet beter/sneller kunnen verlopen. We zijn ’s-0chtends om 06h15 vertrokken uit Val Thorens en we waren ’s-avonds om 19h00 thuis, terwijl we onderweg nog 2x hebben gegeten. Niet slecht, gezien de reistijd die we voor de heenreis nodig hadden. En waarempel…..het is hier ook prachtig weer!! De laatste dagen in de sneeuw waren fantastisch. Precies zoals het op wintersport hoort te zijn. Koud genoeg, een strakblauwe lucht, lekker veel zon, verse sneeuw en prachtige pistes. En het ging goed dit jaar! Ieder jaar gaat het toch weer gemakkelijker, lijkt wel. De laatste jaren kom ik al wel goed naar beneden, maar bij sommige afdalingen moest ik dan toch nog even slikken en een knop omzetten voordat ik naar beneden suisde. Dit jaar ging alles zonder problemen, zonder slikken en zonder bibbers in de benen. We hadden dan ook prachtige sneeuwcondities. Man gaat ook steeds beter op z’n snowboard. Best gaaf om te zien. Dochter vraagt nu al wanneer ze toch ook eens op zo’n ’skateboard’ mag. Laten we eerst maar eens zorgen dat ze op 2 latten goed naar beneden komt. Dit jaar speelde ze liever in de sneeuw dan dat ze ging skiën. Al wilde ze wel iedere ochtend graag naar haar ‘vriendjes’ toe. De leraar vond het echter beter om, nadat ze haar 1e echte afdaling van de berg had gemaakt, haar nog maar beneden te houden. “Ze remt niet”, was de reden. En om eerlijk te zijn, zie ik dat helemaal voor me. That’s my girl……als ze het te lang vindt duren of ze vindt het te saai, dan gaat ze gewoon haar eigen weg……..sja………en dat was in dit geval zo snel mogelijk naar beneden ;-) . Maar oké, ze heeft haar “Ourson” gehaald en vandaag heeft ze haar diploma trots mee naar school genomen. Volgend jaar gaan we gewoon weer verder en misschien dat Zoon dan ook wel mee wil…….. En nu? Rotzooi ruimen, poetsen, boodschappen doen en weer opladen voor morgen….een gewone, drukke werkdag!

Categories
Zomaar

Twee latten, een slee en heel veel spieren

Gut-o-gut wat een topconditie heeft deze dame! Een paar dagen op de latten en ik voel gelijk allerlei spieren waarvan ik het bestaan nog niet wist. Skien doe je natuurlijk hoofdzakelijk met je benen, maar ik voel zelfs al m’n buikspieren! Nu worden hier allerlei insinuaties gedaan dat die buikspierpijn wel ergens anders van zal zijn, maar dat betwijfel ik zelf ten zeerste ;-) . Maar…..we hebben tenminste wel kunnen skien. Gisteren heeft het skien zich nog beperkt tot de ochtend. In de middag hebben we 1 afdaling gemaakt en daarna zijn we gestopt. Je zag geen hand voor ogen zo mistig werd het. Op zich nog niet zo’n probleem, maar je ziet niet waar de piste loopt en voor je het weet, ben je off-piste aan het skien. Ik was dolblij toen ik weer beneden was en we zijn daarna lekker gaan sleetje-rijden met de kids. Er is hier een prachtige slee-baan aangelegd, dus zowel de kleine als de grote kids kunnen daar naar hartelust glijden. Voor dochter hebben we zo’n soort schep gekocht en Zoon ging op de slee naar beneden. Prachtig vinden ze het. Vandaag was weer een zonnige dag. De lucht was helderblauw, waardoor de sneeuw nog witter dan wit was. Morgen geven ze ook volop zon aan en daar gaan we dan nog maar een dagje heerlijk van genieten. Lekkere afdalingen (en daar zijn er hier genoeg van) maken, op tijd een terrasje en aan het eind van de middag natuurijk nog even met de slee naar boven. Zaterdag weer terug richting Les Pays-Bas en hopelijk gaat dat wat vlotter dan op de heenweg. En de spierpijn? Ach, die zal tegen die tijd ook wel over zijn……

Categories
Zomaar

Over zon, sneeuw en wind

Nou, hier zitten we dan! Op 2300m hoogte in de Franse Alpen. Volop sneeuw, volop zon en niet kunnen skien! Er staat zoveel wind dat alle liften vanmiddag zijn gesloten. En ik kan u verzekeren, het is niet zomaar een briesje. Vanochtend waren er nog enkele liften geopend en wij behoorden tot de bikkels die in de open stoeltjeslift naar boven gingen. Helm, skibril en sjaal tot over onze neus en oren en nog leek het alsof je gezandstraald werd. En vraag niet hoe we naar beneden gewaaid werden. Langszaam skien was er niet bij, je ging gewoon als een speer of je nou wilde of niet. De skiles van Dochter ging deze ochtend ook gewoon door al was het niet de volle 3 uur (ook vanwege de wind). Morgen wil ze weer, dus ze zal het toch wel leuk hebben gevonden :-) . Het appartement is superleuk. Niet zo groot als vorig jaar, maar van alle luxe voorzien. Bovendien is het uitzicht geweldig. We kijken recht op de pistes! De kinderpiste is recht voor ons appartement waardoor we dus Dochter zelfs vanuit de woonkamer kunnen zien. De reis hier naartoe was ook niet zoals we al die jaren gewend zijn geweest. Het is een eind, OK, maar nog nooit hebben we zulk slecht weer en zoveel file gehad. Vrijdag zijn we om 12h30 vertrokken…….om 20h30 waren we nog niet verder dan Nancy, waar we dus uiteindelijk overnacht hebben. Eigenlijk hadden we gehoopt op vrijdag 200km verder te kunnen rijden, maar helaas. Zaterdag konden we in de ochtend behoorlijk doorrijden, maar vanaf Lyon zijn we toch weer aardig in filerijden beland. Om 18h40 waren we uiteindelijk in Val Thorens. Morgenochtend is er sneeuw voorspeld en zou de wind gaan liggen. Morgenmiddag perioden met zon en morgenavond vervolgens weer volop sneeuw. Hopelijk kunnen we dan vanaf dinsdag alle pistes benutten met net verse sneeuw. Gelukkig kon Man de drang niet weerstaan om toch z’n nieuwe laptop in te pakken, zodat we dan nu toch lekker kunnen internetten. We hebben nl. wireless network in ons appt. :-) hoezo verslaafd? Afijn, vanuit het zonnige, nog droge, maar zeer winderig Val Thorens de groeten namens iedereen! We gaan nu maar eens lekker aan de borrel………………

Categories
Zomaar

Een boek én een digitale camera

“We hebben nu écht alles voor de vakantie?”, vroeg Man gisteren. “Ja”, antwoordde ik, “ik wil alleen nog een nieuw boek halen, maar verder zijn we d’r”. Een zucht van verlichting vulde de ruimte. Man kent me ondertussen al een tijdje en diep in z’n hart weet hij ook wel dat ik bezig blijf totdat we vrijdag uiteindelijk in de auto zitten. C’est moi! Kan er niets aan doen, maar ik ben nu éénmaal iemand die graag goed voorbereid weg gaat. Iemand van de afstreeplijstjes. Iemand van de “what if….”-dingen. Inderdaad…..iemand die valt onder de categorie: controlefreak. En dat is alleen maar erger geworden sinds we kinderen hebben. U kunt er van op aan dat ik voor de kids alles piekobello in orde heb. Als ik al iets vergeet dan is het voor Man of voor mezelf. Minder erg dus……. Alhoewel, vanochtend werd ik badend in het zweet wakker met het idee dat mijn paspoort was verlopen. En als we dat voor vrijdag nog moeten vernieuwen…….nou dat zou dan mooi 5 voor 12 zijn geweest. Zekers met die gemeentelijke ambtenaren! Ik wist niet hoe snel ik mijn paspoort moest nakijken op de vervaldatum. Oef…..2009! Gelukkig nog 1 jaar te gaan…… Verder was ik er redelijk van overtuigd dat we dan toch alles hadden (zelfs een geldig paspoort ). Tot Man vanochtend onze kleine digitale camera in orde wilde maken. We hebben ook zo’n spiegel-reflex-geval, maar da’s natuurlijk niks om mee de piste op te nemen. Vandaar dat we laatst een klein digitaal cameraatje hadden overkocht van zus. Lekker handig compact ding, kan zo in de binnenzak van Man’s ski-jas (Man is tenslotte de Japanner bij ons). Maar dan moet dat focking ding het wel doen! Kapot dus! Nou eh…………..dat wordt dan nog een boek én een camera!

Categories
Zomaar

Iets over volle hoofden enzo……..

Afgezien van het feit dat aan het begin van de week m’n hoofd vol snot zat, zit het nu vol met ‘dit-moet-ik-niet-vergeten’ en ‘dat-moet-ik-niet-vergeten’ dingetjes. Altijd leuk…..op vakantie gaan, maar de week ervoor heb ik ook altijd last van enige ‘vakantie-stress’. Ineens kom ik erachter dan ik nog wat drogisterij-spullen moet halen, dat ik voor Dochter nog wat nieuw ondergoed moet scoren, dat ik voor Zoon niet genoeg dikke sokken heb, dat poes nog ontwormt moet worden en dat ik eigenlijk zelf nog wel een nieuwe spijkerbroek wil. U kent het wel. Altijd van die op-het-laatste-nippertje-dingen. Gelukkig hebben we nog een heel vrij weekend voor de boeg. Een weekend zonder afspraken, zonder geplande uitstapjes, zonder geregel. Nou ja, behalve het geregel voor de vakantie dan. Eigenlijk kan er niet meer zoveel mis. Alle ski-spullen hebben we en liggen al klaar. En shampoo verkopen ze vast ook wel in Val Thorens mocht ik dat nog vergeten. Bovendien hoef ik me uiteindelijk geen zorgen te maken over wat er wel en niet mee kan, want opa I. heeft een nieuwe bus kunnen regelen. Ik zeg: “loaien marrr!”. Oma L. heeft al een boodschappenlijstje mee, want wat moet een hollander op vakantie, zonder z’n eigen hagelslag en pasta?!? Juist ja, niks dus. Nee, we verloochenen onze afkomst echt niet…..we zijn en blijven hollanders. Toch kan ik ook erg uitkijken naar de lekkere verse franse baguettes, croissants en chocoladebroodjes. Om dan vervolgens na 1,5 week weer te kunnen smullen van een lekkere bruine boterham met kaas. Zo gaat dat. Oost, West, Thuis Best. Zeker voor zo’n burgertrutje als ik…………(ik zal het zelf maar zeggen, voordat u met deze opmerking komt)