Dochter krijgt beestjesangst. Niet voor de grote, nee voor de kleine, minibeestjes. Zet dochter in een stal op de boerderij en ze is in haar element. Niet bang voor grote koeien, niet bang voor schapen en niet bang voor paarden. Dochter gaat ooit, over zo’n jaar of 15, meedoen aan het programma “Vrouw zoekt Boer”. Want ook die variant gaat er komen, ik zweer het u. En Dochter doet dan mee. Dochter moet echt aan de boer. Maar ik dwaal weer af. De minibeestjes, daar hadden we het over. U weet wel, de luizen, de mieren, allerhande bacteriën enz. Ze heeft een voorlichtingsfilmpje op school gehad. Over hoofdluis en over hoe belangrijk het is om vaak je handen te wassen. En ze neemt de film serieus. Héél serieus. Ze wil steeds haren kammen en vraagt me de hemd van het lijf. “Komen ze ook op schone haren?”, “Ze komen via de jassen hé mama? En dan leggen ze eitjes hé mama?”. Ik probeerde haar tenslotte gerust te stellen met het feit dat ze liever in lekker dik haar zitten en niet in de dunne haartjes van Dochter. Je moet tenslotte op een gegeven moment iets. Een dag later kwam Dochter zeer verontwaardigd uit school, “Mama, ze komen gerust in mijn dunne haren! Want E. zei dat als ze het koud hadden in mijn dunne haren, dat ze dan gewoon een jasje aandoen!”. En daar stond ik dus, met m’n mond voor tanden en proestend van het lachen. Ik vond het nl. best goed bedacht van E. het 6-jarige klasgenootje van Dochter. Afijn, voorlopig blijven we maar aan het kammen (al is de school al tijden luisvrij!) en laten we Dochter maar lekker handen wassen. Als dat het ergste is………
Categories