Tag: Man

Wat gaan we dit jaar in hemelsnaam weer aantrekken??? Het is ook altijd hetzelfde liedje met vrouwen……of het nou voor een gala, een feestje of zelfs carnaval is, het is altijd een issue. Niet zomaar een issue, nee een issue waar we ons al ruim een week vantevoren druk om maken. Uitzonderingen daargelaten…… 😉 Het beste is om gewoon voor ieder feest een nieuwe outfit te kopen, maar zelfs dan slaat kort vantevoren de twijfel nog toe. “Is het wel leuk genoeg voor die gelegenheid of dat feest?”, “Staat het me écht wel goed?”, “Maakt het me niet te dik?”. Sja……..wij vrouwen hebben het zwaar. Of betergezegd, wij vrouwen maken het voor onszelf zwaar. Het ergste is dat we dat héél goed weten, maar op de één of andere manier kunnen we het gewoonweg niet veranderen. Het zal wel in de genen zitten…..beetje flauw excuus, maar ik begin zo langszamerhand wel te geloven dat het daarmee te maken heeft. Hetzelfde bij de mannen, die telkens maar weer het geduld met ons moeten opbrengen en telkens weer met een toch enigszins lichte zucht moeten antwoorden: “Ja schat, het staat je écht leuk en néé het maakt je niet dik”. Want oh wee als ze je niet gerust stellen!!!! En nu dus weer een carnavalspak uitkiezen……..zucht…….wat een leven……..

Als je allebei fulltime werkt, heb je eigenlijk niet zo in de gaten hoe belangrijk het is om fijne buren te hebben. Wij hebben daar namelijk nooit bij stilgestaan…………totdat er kindjes kwamen………..dan gaat het woord buurman of -vrouw ineens een heel andere betekenis krijgen. En dan is het toch verdomd handig en hééél fijn als je het hebt getroffen met de mensen die rondom je wonen. Wat denk je van de punten: a) geen overlast, b) goede sociale controle, c) een helpende hand indien nodig en d) in ons geval ook nog oppas! 2 deuren verder woont ons vaste oppasje voor als wij weer eens wat te doen hebben ‘s-avonds of in het weekend…..en kan ze niet……nou dan springt toch haar moeder eventjes in. Super toch? En dan de ‘wandel-buuv’ oftewel de ‘net-zo-gek-als-ik-om-de-80-te-lopen-buuv’…….zonder onze kids en met onze drukke banen hadden we elkaar waarschijnlijk nooit ontmoet. En nu? Nou eh……we helpen elkaar op maandag en donderdag uit de brand met de schooltijden van Senna en haar dochtertje en zelfs vandaag…….zelfs als Senna dus eigenlijk bij oma zou moeten zijn, springt ze mee in! Oma is namelijk van de trap gevallen……auw……enkelbanden verrekt en ze kan dus moeilijk uit de voeten. Wat zegt buuv??? “nou da’s geen probleem, Senna komt maar hier een boterham eten”. Probleem opgelost en Lien kan gewoon aan het werk. Op zulke dagen ben ik dolgelukkig met mijn bijzonder gezellige en superfijne buurtjes! Bedankt buuv! En mams natuurlijk veel beterschap gewenst (moet ik trouwens alvast gaan informeren naar een traplift 🙂 ).

…..voor één van m’n collega’s die deze ochtend van een saaie (maar toch ook weer wel interessante) Kwartaal-meeting een meeting met veel humor wist te maken. Presenteren is een vak apart en ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf ook niet zo goed in ben. De meeste mensen zijn te veel gefocussed op de (veelal cijfermatige) inhoud van de presentatie. Echter deze ochtend is weer voor de zoveelste keer gebleken, dat als je er een leuke draai aan kunt geven en als je op de juiste manier kunt presenteren, dan heb je de AANDACHT! En wat heb je eerst nodig, voordat je kunt zeggen wat je wilt zeggen?? Juist ja………de aandacht van de mensen! En als je genoeg humor in huis hebt en je kunt deze zééér positieve eigenschap gebruiken tijdens zo’n presentatie, nou dan hangen ze aan je lippen……..dan heb je ze precies waar je ze hebben wilt……..en wedden dat dan iedereen het verhaal een dag later nog kan navertellen?? Ik wel in ieder geval en het was een aangename verrassing om eens zo’n presentator mee te maken…….. Heb zelden meegemaakt dat iemand aplaus kreeg na afloop 😉