Jeetje…..wat een weekend! Door alle commotie rond opa’s overlijden, ben ik eventjes van de ‘digitale lijn’ af geweest. Eventjes geen weblogjes gecheckt en geplaatst dus. Wel begrijpelijk…denk ik. Maar dan vandaag…..dan vandaag ineens komt Man me vertellen dat Renée Simons is overleden. Renée is een vrouw van mijn leeftijd wiens log ik per toeval ben tegengekomen en die ik zó ontzettend bewonder dat ik haar bleef volgen. Renée had nl. longkanker, was opgegeven en zou de zomer van 2006 hoogstwaarschijnlijk niet meer halen. Kun je je dat voorstellen?? 38 jaar is ze…. Ze heeft gestreden, ze heeft geleefd, ze heeft alle positieve kracht die ze in zich had benut en is dus een heel stukje verder gekomen dan die zomer van 2006. Afgelopen woensdag heeft ze nog zelf gelogd op http://maxsomi.web-log.nl dat het best goed met haar ging. En dan een paar daagjes heb ik niet gekeken en is ze er stiekem met opa vandoor gegaan de 4e mei. Vreselijk….ondanks dat ik haar dus niet persoonlijk ken, doet het me behoorlijk zeer. Iemand van mijn leeftijd, iemand die nog midden in het leven stond, iemand die nog zoveel had willen ondernemen……zo iemand hoort niet dood te gaan. Niet nu….niet zo jong…. Zo’n contrast met mijn lieve opa van 90 jaar. De uitvaart van allebei zal woensdag 9 mei a.s. om 14h00 zijn. Hoe toevallig….. Opa, zorg je goed voor lieve Renée?
Tag: Man
Er zijn jaren geweest dat Koninginnedag zo goed als voorbij ging zonder er ook maar iets van te vieren. Behalve dat we niet naar ons werk hoefden dan…. Vroeger niet hoor, vroeger werd er vanuit school van alles georganiseerd. Van een aubade op het dorpsplein tot een versierde-fietsen-wedstrijd toe. Ik weet nog goed dat mijn vader altijd druk was met die versierde fietsen van ons. Hele PVC-buizen werden op het stuur vast gemonteerd en werden vervolgens met de vrolijkste kleurtjes crêpepapier versierd. En oh wee als het dan ging regenen……..dan zat nl. overal de kleur van het crêpepapier behalve op de slingers. Nu, sinds dit jaar, is Koninginnedag ook niet zomaar aan ons neus voorbijgegaan. Onze dochter had op school uitgelegd gekregen wat Koninginnedag nou zo ongeveer was. En gisterochtend stond ze al vroeg te stuiterballen toen ze zag dat de buurman de vlag had buitengehangen. Papa had immers beloofd de vlag ook op te zoeken (ergens tussen alle rotzooi in de schuur) en samen met haar op te hangen. Éénmaal uit bed gingen kids en Man in pyama de vlag zoeken en ja hoor…..enkele luttele minuten later wapperde er een rood-wit-blauwe vlag aan onze gevel. Even later kwam de opmerking van dochter-lief: “Mama, mama….wij hebben dezelfde als de buurman!”. Sja….iets wat voor ons zo logisch is, is voor zo’n uk dan weer heel bijzonder. Toen iedereen weer fris en fruitig uit bad was, zijn we dan naar de aubade op het dorpsplein geweest, waar alle kinderen vervolgens een ballon mochten oplaten voor de ballonnenwedstrijd. Jens gaf z’n ballon met een kort: “Hoese’k nie” aan man-lief en Senna hield hem heel krampachtig vast omdat ze bang was dat hij klapte (ze heeft een fobie voor knallende balonnen). Op het sein van de burgemeester gingen alle ballonnen de lucht en met een “oohhh” en “aahhh” zagen we hoe ze in sneltreinvaart werden meegenomen door meneertje wind heel hoog de lucht in. Beide kids waren zéér onder de indruk en even….héél even had ik weer dat échte koninginnedaggevoel van vroeger terug……op de versierde fietsen na dan!
Categories
Lien & de krik-up-the-moms-day
Heerlijk hoor! Een dagje weg van man en kids! Gisteren hebben Mar10e en ik het er weer eens flink van genomen. En een dagje shoppen doet wonderen….zoals dat nu éénmaal werkt bij vrouwen. Tenminste…..bij ons soort vrouwen, vrouwen die hun drukke banen combineren met het huishouden en opvoeden van een zooitje kids (en ja….daar horen ook onze grote kids bij). Het is de hele week rennen, vliegen, hollen en dan moet je zo af en toe even kunnen afblazen door bijv. te sporten of te shoppen….en dan hoef ik jullie vast niet uit te leggen wat onze voorkeur heeft. Onze dag begon met een lekkere lunch op een zonnig terras in het centrum van Rotterdam. Rotterdam omdat we Amsterdam wilden mijden vanwege het mogelijke kampioenschap van Ajax…..not dus! Bleek dat Rotterdam misschien wel net zo’n slechte keuze was, want als AZ kampioen zou worden dan zou dat gebeuren tegen Excelsior in Rotjeknor! Maar goed…….niks van dat al…….het kampioenschap werd door (natuurlijk ;-)) een Brabantse club opgeëist. En denk nu niet dat ik deze wijsheid van mezelf heb……..Mar10e bleek meer verstand van voetbal en bijbehorende clubs te hebben dan ik. OK…..ons shop-avontuur…….na de lunch wisten we niet hoe snel we in de winkels moesten komen om es flink met die flappentapper te zwaaien…..wat mij deze keer uitzonderlijk goed is gelukt. Lien had een aantal dingen op haar verlanglijstje (ja sorry Man….ik had weer een lijstje):
– zomerjurkjes…..voor mezelf deze keer
– hempjes (shirtjes)
– korte broek
– schoenen (of slippers)
– nieuwe tas (Ã la hutkoffer-idee)
– korte broeken voor Jens en Man
– Nieuwe lingerie (als je afvalt doe je dat nl. op alle plekken van je lichaam)
En alles is gelukt op dat laatste na! En niet omdat er niks moois te vinden was……dat niet……gewoon tijdgebrek!!! Het was zelfs zo erg dat we nog flink moesten doorlopen omdat ik toch dat ene jurkje nog even wilde passen wat ik in de etalage van één van de eerste winkels had gezien. En niet voor niks moet ik zeggen……ik heb het vandaag nl. al aan! Al met al een zéér geslaagde dag, niet alleen qua shoppen….het was ook gewoon stik-gezellig. Vooral met het passen van een paar hippe badpakken hebben we nogal moeten lachen. Dat was van het type platter-dan-plat en strakker-dan-strak. En geloof me……zels het Sonja-Bakker-Dieet zal ons niet helpen! Maar goed….ons humeur en onze garderobe is weer even lekker opgekrikt en dat dat dan een beetje ten koste van ons banksaldo gaat…..ach……so be it! Volgende keer misschien maar eens een heel weekend plannen…….
Eigenlijk heb ik er niks mee. Met al die computer-programma’s. Ik moet er mee kunnen werken en ik vind vooral dat je met je tengels nergens aan moet zitten als het goed werkt! Man niet…..Man denkt daar anders over……Man wil alle nieuwste snufjes op het gebied van computers en programma’s…….Man is dan ook niet voor niks een computernerd. Inmiddels werk ik dus op een systeem waarop Vista is geïnstalleerd met Office 2007. En ik moet toegeven……ziet er vet uit. Maar wat mij vooral charmeert, is dat het werkt! Ik verwachtte toen de CD’s binnenkwamen de grootste problemen. Niet dus……niks geen problemen…….Man is goed! Het enige wat ik vanochtend te horen kreeg was: “ik moet alleen nog wel een nieuwe videokaart”. Ehhh…….op de één of andere manier wist ik dit! Als er op computergebied iets vernieuwd wordt, zit er altijd nog een ‘addertje-onder-het-gras’. Valt me mee dat’ie niet meteen over een heel nieuw systeem is begonnen!
Soms ben ik echt heel blij dat ik in deze tijd leef. Het heeft nl. heel veel voordelen……..internet, platte televisies, combi-magnetrons, vaatwassers, drogers, blitse snelle auto’s, vliegvakanties en bruin uit potjes. En laat ik nou dat laatste dé uitvinding van de eeuw vinden. Eindelijk kan ik ook es aan het begin van de lente/zomer met blote benen buiten komen, eindelijk word ik dan vervolgens niet nageroepen dat ik de nieuwste reclame-campagne van campina ben, eindelijk een kleurtje zonder te hoeven bakken in de zon. Ik zeg: “briljant spul”.
Maar aan de andere kant lees ik ook de meest vreselijke berichten op dat briljante internet. Berichten die ik misschien gewoon beter niet kan lezen en die ik stiekem gewoon niet wil weten. Mannen die hun penis afsnijden in een restaurant, een jongen die vlak voor z’n school dood wordt geslagen, een zwaargestoorde idioot die vorige week zomaar 32 mensen neerknalt op een campus. En dat is óók deze wereld. Om ziek van te worden…….
Niet dat ik dat van plan ben……zeker niet nu ik zulke mooie bruine benen heb!
Ik wist het…..ik had er nooit aan moeten beginnen! Maar ja, wat moet je als fanatieke “Lotte-fan” als de serie “Lotte” ineens is afgelopen. Dan val je dus in een gat…..in een diep donker gat. Niks meer op TV, niks meer om te volgen, niks geen even-niks-aan-m’n-hoofd-momentjes. Man kwam met het ‘briljante’ idee om de 1e DVD van Prison Break (een serie die op TV te volgen is geweest) op te zetten. En ja hoor, WE zijn verslaafd! Iedere avond als de kindjes inmiddels lekker op één oor liggen, dan zitten wij weer een paar afleveringen van Prison Break te kijken. En het is zó spannend. En die Michael Scofield is zó’n lekker ding. En het is zó spannend! En dan is het vervolgens wéér te laat en de volgende ochtend wéér te moe. En had ik al verteld dat die Michael Scofield zo’n lekker ding is?? 😉
Categories
Lien & Man’s lunch
Mailtje ontvangen van Man met volgende tekst:
“Volgens mij wil je dat ik afval… Ik heb boterhammen met kaas mee!!!”
Man lust geen kaas, Man gruwelt van kaas, als Man maar denkt dat ergens kaas in, op of door zit dan hoeft’ie het niet meer.
Deze morgen hebben we dus per ongeluk de boterhammekes verwisseld……OEPS…….wat zal Man lekker slank zijn vanavond!
Ik ben er niet bang voor hoor….voor spinnen! Vroeger wel…..als de dood, zoals ze dat noemen. Maar mijn 2 grootste angsten (onweer en spinnen) heb ik overwonnen toen ik besloot na een mislukte relatie alleen in ons toenmalig appartement (oftewel flat 3 hoog achter) te blijven wonen. De 1e week notabene kreeg ik met allebei te maken………in m’n uppie! Eerst een geweldige onweersbui en ik was stoer! Diep in mijn hart was ik het liefst naar onze helemaal-niet-vriendelijke buurman gerend, maar iets weerhield me daarvan. Ik heb met bonkend hart die eerste test doorstaan. Ik wilde tenslotte op mezelf blijven wonen….dus geen gezeik! Nog geen paar dagen later zat er een joekel van een spin in de hoek van de slaapkamer. En sja…..geen man in de buurt die ik hysterisch gillend kon commanderen om hem zo snel mogelijk (liefst gisteren) op te ruimen. Het maakte me ook niet uit of ze het beestje nou dood maakten of niet, als t’ie maar niet meer binnen zat. Trillend heb ik de stofzuiger gepakt, het beest opgezogen en de stofzuiger nog zeker een halve dag laten draaien, want stel je eens voor dat hij er nog uit zou kruipen. Die tijd is voorbij. Ik moet wel….ik heb kids. Voor kinderen moet ik een voorbeeld zijn, dus geen gedoe over een spinnetje. En het werkte…. Senna vond alles wat rondkruipt leuk, van miertjes tot lieveheersbeestjes tot spinnen. Ehh….VOND dus….nu begint ze dezelfde hysterische buien te krijgen als ik vroeger. “Mama…ieeekkkk….daar zit een spin!” roept ze. “Nou dat is toch niet erg, die vangt de vliegjes in huis” antwoord ik wijs. “Jij moet die spin weghalen mama!” roept ze weer. “Ik kan daar niet bij schat” antwoord ik weer rustig. Maar iedere keer als ze de trap af komt, ziet ze hem zitten en roept ze weer paniekerig naar mij of Man dat die spin weg moet. Deze morgen heb ik hem dan toch maar even netjes buiten gezet…..wat ben ik toch weer trots op mezelf.
Categories
Lien & het kattenhotel
Vorige week kreeg ik een lichte paniekaanval als ik eraan dacht wat er allemaal nog op ons ‘to-do-lijstje’ stond. Door heel hard buffelen van Man hebben we er inmiddels het één en ander af kunnen strepen. Ook moest er nog steeds opvang voor onze kater ‘Boy’ geregeld worden. Op vakantie gaan is één, maar we kunnen natuurlijk niet dat beessie een week lang zonder eten thuis laten zitten. Voordat we over gingen op de aankoop van Boy hebben we dan ook duidelijk afspraken gemaakt dat we een goed adres zouden zoeken waar hij gedurende onze vakantie kan verblijven. We kunnen per slot van rekening ook niet altijd mensen lastig vallen om op te passen……is het niet voor de kids, dan is het weer voor de kat……dat was dus uitgesloten. Zoals ik al zei, sloeg vorige week toch de paniek lichtelijk toe omdat we voor de eerstvolgende vakantie dus nog steeds niks geregeld hadden. Op internet had ik al wat zitten surfen en wat adresjes gevonden, waarvan www.dierenhotelkuiltje.nl toch onze voorkeur had. Niet in de laatste plaats omdat dit redelijk in de buurt is. Inschrijven moest echter persoonlijk, met inentingsboekje ter plaatse gebeuren en dat kon alleen op dinsdag- en woensdagavond tussen 18h00 en 19h00. Nou en dat valt niet mee als werkende moeder. Toch gelukt. Vorige week woensdag is de hele familie Doorzon naar ‘het Kuiltje’ geweest. En we waren onder de indruk. Het zag er prachtig uit. Ik ben zelfs bang dat onze Boy niet meer mee naar huis wil na de vakantie, zo mooi is het er. En schóón! Ze hebben prachtige grote binnen en buiten verblijven met ik-weet-niet-hoeveel-speelgoed, mandjes, krabpalen, dekentjes enz. enz. Helemaal blij werd ik ervan………..nu Boy nog…………
Ik ben superblij met onze tuin! Superblij dat’ie inmiddels zo goed als af is……nou ja…..af……er moet nog wat hekwerk vervangen worden en er moeten dringend mooie potten met bloemetjes komen. En laat dat laatste nou ff een probleem zijn. Man krijg ik niet zover dat’ie met mij naar een tuincentrum rijdt om een kar vol met plantjes te halen. Hij heeft er helemaal niks mee……met bloemetjes. Ik krijg ook nooit bloemen by-the-way. Hij houdt er het motto op na dat “mannen die vreemdgaan bloemen geven”. Wat dat betreft dan een goed teken dat ik ze nooit krijg…..maar goed…..over het stadium ‘zielig-doen-omdat-ik-ze-nooit-van-hem-krijg’ ben ik inmiddels na zo’n 8 jaar wel heen. Als ik bloemen wil, zal ik ze zelf moeten gaan halen. Dat geldt dus ook voor de potten en bloemetjes in de tuin. Maar om eerlijk te zijn, vind ik het zelf nu ook niet zo’n goed tijdstip! Over een paar weekjes zit ik met m’n gat in de zon (nou….gat…..niet echt want ik draag dus echt wel een bikini) en wie moet er dan de bloemetjes verzorgen? Maar zo kan ik aan de gang blijven natuurlijk want ook tijdens het hoogseizoen zijn we weer een paar weekjes weg…… Nog een bijkomstigheid is dat dochter-lief een nieuwe hobby heeft gevonden: bloemetjes plukken. Van haar krijg ik wél de mooiste zelfgeplukte paardenbloem-boeketjes. En oh wee als ik ze niet meteen in het water zet. Misschien dus toch maar snel die viooltjes op het terras zetten! Dat is altijd nog beter dan paardenbloemen!!!