Tag: Man

Categories
Man

Lien & de signaalversterker

De wattuh??? Juist ja, de signaalversterker!! Als u niet weet waarover ik het heb, gaat u zich schamen in een hoekje…….tssss! Iedereen weet toch dat zo’n kastje dient tot het versterken, cq verbeteren van het signaal waardoor de beeldkwaliteit van je TV met een ongekend percentage omhoog gaat?!? Niet dus….niet Lien dus….ik had geen idee…..maar gelukkig leer ik snel! Man ging naar de ‘Elektrovakman’ die van nichtje Jess en vriendje L. is. En waarom? Nou eh…..om die portable DVD-speler met 2 schermpjes te gaan betalen, die ik zonodig moest hebben en sinds donderdagmiddag reeds in mijn bezit heb. STOER joh! Echt wel! Gisteren heeft dochter op onze ‘gewone’ TV naar Lady & De Vagebond zitten kijken, terwijl zoon lekker bij mij aan de eettafel op onze mini-DVD-player Cars zat te kijken. Hihi…..hoe zot kun je worden?! Allemaal materialistische rotzooi, maar oh zo handig. Een betere oppas kun je niet bedenken! Afijn…..Man en de elektrovakmanwinkel kunnen iets te goed met elkaar opschieten. Man kent de nieuwste snufjes en Man weet altijd precies wattie wil. Gisteren wilde hij dus een signaalversterker. Oké oké…..ik wat, hij wat…..dat kan dan ook weer wel. Maar los van het feit dat het in Man’s optiek een onmisbaar object is, had ik even niet in de gaten wat een troep dat kastje zou veroorzaken. Kut met peren. Lien had gisteren de hele kiet doorgewerkt. Me de schompus gepoetst. Voor niks dus. Overal kwamen kabeltjes vandaan en moesten nieuwe kabeltjes naartoe. En waar kabeltjes zitten, lopen en hangen, is stof…..veul stof. Maar ik moet toegeven: alle TV’s in huize De Kock hebben een snaarstrak beeld…….alleen jammer dat er geen snars op TV komt!

Lien & de nieuwe matrassen II

Ze zijn er!!! Onze nieuwe matrassen!!! En u zult nu wel denken dat ik meteen in een jippie-ja-jee-stemming ben, maar helaas. Ik moet altijd eerst wennen aan zo’n nieuw bed. Stuur me op vakantie en de eerste 2 nachten doe ik nauwelijks een oog dicht. Ik moet gewoon m’n draai vinden op zo’n anders-liggend matras. Het komt wel goed hoor! Man is helemaal gelukkig. Man heeft geslapen als een roosje! Wel een snurkend exemplaar helaas, maar een kniesoor die daar op let. Man sliep zo vast dat ik de pineut was toen Senna tot 2x toe aan ons bed stond, omdat ze de eerste keer haar beertje kwijt was en de tweede keer wakker was geschroken van een hoosbui. Goed en wel weer in slaap werd er belletje getrokken. In de buurt was iemand geslaagd en hield een examenfeestje. Na het feestgedruis vonden ze het blijkbaar nodig om te gaan aanbellen. En dat niet alleen. Nee ze waren ook nog op het idee gekomen om een satéprikker tussen de bel te stoppen zodat hij dus zou blijven bellen. Dat plan mislukte…..onze bel bleef alleen zoemen in plaats van bellen. Bovendien lag ik toch wakker en had ik snel in de gaten dat ze iets meer hadden uitgehaald dan alleen op de bel te drukken. Afijn……vanochtend rekte Man zich eens even lekker uit en vroeg: “je hebt zeker wel heerlijk geslapen, schat?”…..gggtttsspfff! Zo’n humor die Man van mij…….

Categories
vakantie

Vakantie in zicht…

En dat is duidelijk nodig. Mijn hoofd is leeg. Ik ben moe. En onze vorige vakantie is inmiddels alweer 5 weken geleden! ( U zult wel denken: “verwend kind”, en U heeft gelijk) Heb weinig inspiratie dus mijn logs zijn ook weinig interessant……vrees ik. Het wordt tijd dat ik weer even wat zonnestraaltjes op m’n huid voel, dat ik weer even in het Spaanse land vertoef. Bij de gedachte aan het eten van olijven, paëlla, calamaris, het bbq-en en het drinken van Sangria, word ik al aardig vrolijk. De reis alleen……oef……dat wordt zwaar dit jaar vrees ik. Natuurlijk overnachten we ergens in Frankrijk en doen we het op ons gemakkie, maar die Jens…..die vindt het tegenwoordig na 10 minuten al niet meer leuk in de auto! Zoethoudkadootjes moeten nog worden aangeschaft, maar geloof me, ik ga er zeker een hoop van inslaan. Bovendien hoop ik dat de portable DVD-speler wonderen doet. Het enige nadeel is dat we er maar ééntje hebben, met één scherm. Maar aan de andere kant ziet Man me al aankomen: “Lieffie, ik wil nog een extra DVD-spelertje erbij…..da’s écht heel handig hoor!”. Ik ga nog maar eens even bedenken hoe we dat gaan aanpakken. Ging de liefde van de man niet door de maag??? Frietjes eten vanavond dus!!!!

Thuis-administratie

Zoals sommigen van jullie weten, ben ik van beroep ‘Management Assistent’, oftewel ‘Informatie-Makelaar’. Dat vind ik eigenlijk een betere term voor de huidige directie-secretaresses. Koffie halen is er niet meer bij. Integendeel, dat wordt door mijn baas voor mij gehaald. Hij vindt ‘t zonde van m’n tijd en heeft liever dat z’n rapportages op tijd af zijn. Ik ben dus altijd druk met het vergaren van allerlei informatie van ‘over-the-world’ en maak hier dan mooie rapportjes en presentaties van. Leuk werk. En ik ben er best goed in. Alleen de administratie thuis, dat is een verhaal van een heel ander kaliber. Thuis is het vaak een zooitje. Gemakshalve laat ik alle administratieve handelingen over aan Man. Goede verdeling vind ik, want ik doe op m’n werk al niets anders en bovendien zorg ik voor het verdere huishouden, de was en het eten. Man mag ook wel wat doen, vind Lien. Maar Man is druk. Man is eigenlijk altijd té druk. Met als gevolg dat er nogal eens het één en ander blijft liggen of zelfs zoek raakt. Soms een rekening waarvan we donders goed weten dat we die nog moeten betalen, maar dan zijn we de faktuur gewoon kwijt. We hebben nog nooit een deurwaarder aan de deur gehad hoor, zo dramatisch is het nu ook weer niet. Echter niet op z’n minst om deze reden, wordt er al heel veel automatisch afgeschreven. Lang leve de automatisering. Alleen nu…..nu hadden we een document nodig voor de notaris……mijn echtscheidingspapieren. (jaja, Lien is eerder getrouwd geweest, zo’n 15 jaar geleden) Het hele huis hebben we op z’n kop gezet, maar helaas, nergens te bekennen. Oftewel, té goed opgeborgen. Je zou bijna denken dat ik er op geen enkele manier meer aan herrinnerd wil worden, maar zo erg is het nu ook weer niet. Afijn, Man heeft gebeld met de notaris en het bleek achteraf toch niet nodig…..oef! Al zal ik niet rusten voordat het verdomde document boven water is! En de thuis-adminstratie? Ik zal m’n leven beteren…..beloofd!

Lien & haar zeurbotje

“Auw, auw” zucht ik gisteravond toen we in bed stapten. “Ik weet niet wat ik de laatste tijd heb hoor! Maar alles doet me zeer……is het niet m’n knie, dan is het m’n hoofd en nu zijn het m’n spieren weer die moeilijk doen”, kreun ik met nog eens een zucht of 10 erachteraan. Ben ik best goed in…..in zuchten. “Het zal je zeurbotje wel zijn wat dwarsligt” antwoord Man bloedserieus. Ik kijk hem aan en we komen de eerste 10 minuten niet meer bij van het lachen! “M’n zeurbotje ligt dwars” herhaal ik al proestend. Ik weet niet wat erger is……dat Man zo de spot met me drijft of dat ik er zelf zo hard om moet lachen. Het feit was wel dat de pijntjes ineens over waren! M’n zeurbotje zal weer wel op z’n plek zitten………..

Lien & het schoolbestuur

Het blijkt maar weer eens dat communicatie het allerbelangrijkste en tevens voor een aantal mensen het allermoeilijkste is wat er bestaat. Vorig jaar moesten we een school gaan kiezen voor Dochter. We hebben destijds gekozen voor de school die de meeste openheid van zaken gaf. Voor de school die van een opendag een klein feestje wist te maken en voor de school waar de direkteur de moeite nam om de mensen te ontvangen en voor te lichten. En vergis je niet, er is op schoolgebied aanzienlijk wat veranderd ten opzichte van de jaren ’70 en ’80. De leermethodes zijn natuurlijk verder ontwikkeld en daar zijn we allemaal uitgebreid over ingelicht. Positief dus. Totdat Senna daadwerkelijk naar school moest. Ik hoorde maar niks en ging eens zelf bellen. Vergéten! Ze waren Senna vergeten….maar goed dat ik zelf contact opnam, kreeg ik te horen. Afijn…..Senna 2 proefochtenden meegedaan en daarna begon school dan toch echt voor haar. Ze heeft het prima naar haar zin……wat dat betreft is er niks aan de hand. Het is alleen de communicatie. Die is naar de ouders toe zo slecht. En nu vraag ik me dus af of dat op alle scholen zo is. Of hebben we toch een verkeerde keuze gemaakt? Via een simpel nieuwsbriefje moesten we vorige week lezen dat 2 juffen moeten vertrekken i.v.m. bezuiningen. 2 kleuterjuffen. 2 héle leuke kleuterjuffen…..jong, dynamisch en vol met nieuwe ideëen. De 2 kleuterklassen worden samengevoegd tot 1 klas. Wat vervolgens betekent dat er na de vakantie wordt gestart met een groep van 30 leerlingen. En daar moet de instroom van het hele jaar dan nog bij. Onacceptabel vinden de meeste ouders. En ook ik. Er is vorige week meteen gereageerd met een brandbrief namens alle ouders. Resultaat? Een ouderavond morgen, zodat we uitleg krijgen over het hoe en waarom. Is dat nou zo moeilijk? Kan dat nou niet gewoon meteen georganiseerd worden, in plaats van zo’n lullig briefje? Dat is nog hetgene wat ik ze het meest kwalijk neem. COMMUNICEER nou es gewoon op een normale manier met de ouders….het gaat notabene wel om ónze kinderen! Es kijken wat ze morgen allemaal te vertellen hebben…..stelletje ambtenaren! (sorry voor de goeies, want die zullen er ongetwijfeld ook zijn)

Lien & de rimpels

Ouder worden is op zich niet zo erg. Niet dat ik sta te popelen om die 4 ervoor te krijgen, maar ach…..so be it. Iedere leeftijd heeft zo z’n charme zullen we maar zeggen. Gisteren heb ik met dochterlief haar foto-albums doorgekeken. Wonderbaarlijk….hoe oud je van kinderen wordt 🙂 . 4,5 Jaar geleden zag ik er nog een heel stukje jonger uit en eerlijkgezegd ik niet alleen. Ook Man had toch wat minder kraaienpootjes en een kwajongensachtig uiterlijk. De zwangerschappen, de verantwoording, de drukte en het geregel beginnen duidelijk z’n tol te eisen. Maar alléh….alles voor het goede doel! Terwijl ik m’n rimpeltjes in de spiegel bekijk, bedenk ik me ook dat ik die 2 spruiten voor geen goud zou willen missen. Bovendien zijn we vanochtend nog even naar ‘ouwe oma’ in het verzorgingstehuis geweest. Helemaal in elkaar gedoken zat ze in haar nachthemd in haar rolstoel te slapen. Zo zielig. Haar benen in speciale sloffen ingepakt omdat ze helemaal open liggen. En snúrken! Daar is Man nog een amateur bij. En als ik haar dan zo zie zitten op 90-jarige leeftijd, dan zijn die rimpeltjes bij mij en Man zo erg nog niet. Bovendien….als het hééél erg wordt, kunnen we altijd nog naar Schumie om alles glad te laten trekken. Over een jaartje of 20 zit dat vast in het ziekenfonds…. 😉

Some like it hot….

Oef! Zucht! Steun! Wat een warmte! Ik wil niet klagen hoor, dit is nog altijd beter dan dat het met bakken uit de lucht komt vallen. Maar ik kan er (helaas) zo slecht tegen. Ik weet werkelijk niet waar ik het zoeken moet en zucht en kreun mezelf de dag door. U zult wel denken dat ik gek ben om dan naar Spanje op vakantie te gaan. En een beetje gelijk heeft u dan natuurlijk ook wel. Alleen is er wel een klein verschilletje. Ik hoef daar nl. niet zoveel. Jaja…..dat probeer ik thuis ook met deze hitte, maar er blijven toch altijd dingetjes die echt wel moeten. Senna naar school brengen en weer ophalen. Boodschappen doen…..tenminste als we nog iets te eten, en nóg belangrijker, te drinken willen hebben. En in Spanje kan ik een heel stuk overlaten aan Man. Bovendien kan ik in Spanje de hele dag in m’n bikini rondlopen. Zonder enig probleem of gevoel van schaamte duik ik in m’n bikini de kampwinkel binnen om wat te scoren voor het avondeten. Nou…..de eerste moeder die zo haar kind op school ophaalt moet ik nog tegenkomen. Niks geen bikini vandaag dus. Gewoon in m’n kleren naar school en naar de winkels en geloof me, hoe minuscuul het ook is wat ik aantrek……het is gewoon te warm! Zucht, steun, kreun…..(dat moet ik natuurlijk wel even tussendoor blijven doen). Gelukkig is de temperatuur binnen nog enigszins te doen. Ik zit nu dan ook met m’n laptop op schoot, mezelf heel rustig te houden op de bank. Beetje binnen chillen….zeg maar. Het is dat Jens nu slaapt, maar anders ging ik rondjes rijden met de climat-control op 16 graden!

Categories
Kids

Bedenken, bedenkt, bedenkelijk, bedacht

“Senna, drink je wel nog even je melk op” zeg ik tegen dochterlief terwijl ik de tafel afruim. “Ja hoor mama!” antwoordde ze. Even later staat ze achter me in de keuken met een bedenkelijk gezicht. “Ik heb eigenlijk wel iets goeds bedenkt in m’n hoofd” zegt ze. “Oh wat heb je in je hoofd bedacht dan?” vroeg ik vervolgens. “Nou als ik mijn melk niet opdrink, dan krijg ik nooit meer melk! Vind je niet dat ik dat goed bedenkt heb?”. Sja wat moet ik daar nu weer op antwoorden? Wil ze op die manier onder het melkdrinken uitkomen of wil ze gewoon iets ‘slims’ bedacht hebben? Ik besluit haar gelijk te geven. Ze drinkt vervolgens haar melk op en vulde haar bedenksel nog even aan met: “Zo de melk is op…..en nu ik zoiets goeds bedenkt heb, mag ik wel een pepermuntje hè?!”. Oké, oké…..en ik heb me laten inpalmen. Slimme meid…….nu de werkwoordvervoegingen nog 😉

Lien heeft het zwaar…

……vandaag…….en gisteren ook al! Ik heb te weinig geslapen dit weekend. En terwijl ik dit schrijf, krijg ik nog meer last van zelfmedelijden. Zo gaat dat nl. met Lien. Als ik niet kan slapen dan krijg ik enorm medelijden met mezelf. Het liefst laat ik dan Man ook deel uit maken van mijn portie zelfmedelijden en maak hem wakker. Heb ik de afgelopen nacht toch maar niet gedaan. Man heeft soms ook recht op een goede nachtrust. (ik kan ook lief zijn!) Ik heb dus zaterdagavond een bierfeestje gehad. En na feestjes, ongeacht het alcoholgehalte, kan ik niet slapen. M’n oren suizen, m’n hoofd zit vol en dat moet eerst verwerkt worden, voordat Klaas Vaak zand in m’n ogen komt strooien. Kort nachtje van zaterdag op zondag dus….. Zondag de hele dag geen klote waard, maar alleh, daar heb ik me wel doorheen geworsteld. Je zou dan toch zeggen dat ik gisteren als een blok in slaap moet zijn gevallen. En dat is ook zo. Totdat Man om 24h00 naar bed kwam. Voor mijn gevoel stormde hij de kamer binnen, terwijl hij me verzekerd heeft dat hij heel zachtjes heeft gedaan. En ik geloof Man. Probleem was wel dat Lien uitwakker was, hoofdpijn had en dus 2 uur wakker heeft gelegen. Van nijd heb ik 2 Ibuprofens van 400 mg geslikt. Gevolg? In een coma, gedrogeerd…..tot vanochtend 06h20. En nu? De hele dag een soort van katergevoel…….stomme trut…….wie slikt er dan ook Ibuprofen om te slapen??? Dan moet je wel heel dom zijn!!! Wat een zelfkennis………..