Thuis-administratie

Zoals sommigen van jullie weten, ben ik van beroep ‘Management Assistent’, oftewel ‘Informatie-Makelaar’. Dat vind ik eigenlijk een betere term voor de huidige directie-secretaresses. Koffie halen is er niet meer bij. Integendeel, dat wordt door mijn baas voor mij gehaald. Hij vindt ‘t zonde van m’n tijd en heeft liever dat z’n rapportages op tijd af zijn. Ik ben dus altijd druk met het vergaren van allerlei informatie van ‘over-the-world’ en maak hier dan mooie rapportjes en presentaties van. Leuk werk. En ik ben er best goed in. Alleen de administratie thuis, dat is een verhaal van een heel ander kaliber. Thuis is het vaak een zooitje. Gemakshalve laat ik alle administratieve handelingen over aan Man. Goede verdeling vind ik, want ik doe op m’n werk al niets anders en bovendien zorg ik voor het verdere huishouden, de was en het eten. Man mag ook wel wat doen, vind Lien. Maar Man is druk. Man is eigenlijk altijd té druk. Met als gevolg dat er nogal eens het één en ander blijft liggen of zelfs zoek raakt. Soms een rekening waarvan we donders goed weten dat we die nog moeten betalen, maar dan zijn we de faktuur gewoon kwijt. We hebben nog nooit een deurwaarder aan de deur gehad hoor, zo dramatisch is het nu ook weer niet. Echter niet op z’n minst om deze reden, wordt er al heel veel automatisch afgeschreven. Lang leve de automatisering. Alleen nu…..nu hadden we een document nodig voor de notaris……mijn echtscheidingspapieren. (jaja, Lien is eerder getrouwd geweest, zo’n 15 jaar geleden) Het hele huis hebben we op z’n kop gezet, maar helaas, nergens te bekennen. Oftewel, té goed opgeborgen. Je zou bijna denken dat ik er op geen enkele manier meer aan herrinnerd wil worden, maar zo erg is het nu ook weer niet. Afijn, Man heeft gebeld met de notaris en het bleek achteraf toch niet nodig…..oef! Al zal ik niet rusten voordat het verdomde document boven water is! En de thuis-adminstratie? Ik zal m’n leven beteren…..beloofd!