Dat went werkelijk nooit!!!
Het blijft altijd zielig als ze een prikje moeten krijgen. Senna was deze keer de klos en ik had haar goed voorbereid op wat er ging gebeuren. Ze vond het geen leuk idee natuurlijk, maar ja………wat moet dat moet! “Want anders word ik en worden de kindjes op school allemaal ziek he mam?” vroeg ze vanochtend nog. En nadat ik had beloofd dat er een leuk kadootje thuis lag te wachten, ging ze gewillig mee en liet ze het allemaal maar gebeuren. BEHALVE…….die domme ogentest!! Het meest simpele en pijnloze van de dag wilde madam niet! “Zucht……hier heb ik geen zin in hoor mam!” was haar reactie na twee x te hebben geraden waar het gaatje in het rondje zat met een brilletje op haar neus waarvan 1 kant was afgeplakt. En wat ik of die mevrouw van het consultatieburo ook probeerde, ze had er geen zin in en ze wilde op geen enkele manier meewerken. Het ergste van alles is, dat wij (die mevrouw en ik) ervan overtuigd zijn dat ze het goed ziet, maar ja……….het gevolg is, dat ik het over 2 maanden weer moet gaan proberen! Nou dat vind ik dan een mooi klusje voor papa!! 😉
Toen we éénmaal bij de arts binnenkwamen, wilde deze even haar motoriek testen met een bal. Overgooien, vangen en vervolgens vroeg hij of ze ook kon voetballen! “Waarom wil jij dat weten?” was haar reactie. Hoezo bijdehand???? Natuurlijk kan ze dat……….aan haar motoriek mankeert helemaal niks………dat pittige karaktertje is veel meer iets om ons zorgen over te maken!!! 🙂
Tag: kant
Tja……….nog 3,5 week en dan wordt dochter-lief 4 jaar!!!
En dan gaat ze dus naar school. Tenminste……….als alles goed is. Ze staat ingeschreven bij een basisschool bij ons in de buurt. De school had een goede 1e indruk op ons gemaakt, de uitleg van bijv. de studiemethoden was duidelijk, de school was schoon, netjes, de klassen zaten vol positieve leerlingen, dus tja……wat wil je nog meer. Echter met de bevestigingsbrief van de inschrijving ging het al mis. We kregen een brief in de bus gericht aan Jan Huppeldepup met een compleet ander adres. Nou ja, kan gebeuren en binnen een half uurtje werd er al aangebeld door een aardige mevrouw met de vraag of wij een verkeerde brief in de bus hadden gekregen. Probleem opgelost en wij kregen de juiste brief voor Senna! Echter………..haar achternaam stond er verkeerd op. En regelneef als ik ben, ikke meteen bellen met school om te vragen of het een schrijffout was of dat ze nu al verkeerd in het bestand stond. Maar nee………alles op school in de computer was goed, dus een schrijffoutje. Kan ook gebeuren.
Echter nu………..nu beginnen toch mijn haren lichtelijk grijs te worden……….nog 3,5 week te gaan en we hebben nog niets gehoord van de school. Volgens vriendinnen moet Senna toch een paar keertjes gaan oefenen en krijg je normaalgesproken een maand vantevoren bericht. Niet dus………tenminste tot nu toe!
Het kan natuurlijk aan mij liggen…….typisch zo’n moeder van wie het eerste kindje voor het eerst naar school moet……..maar ik wil dat het goed geregeld is. En dat Senna inderdaad een paar keertjes kan oefenen en dat ze zich natuurlijk thuis gaat voelen op die school en dat we weten wanneer het daadwerkelijk allemaal van start gaat. Gaat ze al meteen na haar verjaardag naar school of wachten ze tot na de kerstvakantie??? Allemaal vragen waarop ik nu nog geen antwoord heb en wat ik wel graag wil weten. Dan zul je zeggen: “bel dan de school gewoon ff op!!!!”. Ja natuurlijk………heb ik al lang geprobeerd, maar ze hebben HERFSTVAKANTIE!!!!! gggggtssssspffffff
Stoppen met dat Sonja Bakker Dieet!!!
Gewoon meedoen met de 80 v.d. Langstraat………ben je zo een aantal kilootjes kwijt :-). Al weet ik niet voor hoelang dat zal zijn natuurlijk. Zodra alles weer normaal is en m’n lichaam weer tot rust is gekomen, dan zullen ze er ook weer wel zo aanzitten. Maar zelfs m’n buik en billen lijken wat strakker dan voorheen……is al dat afzien toch niet voor niks geweest!! Kan dat ook weer gebruiken als reden om volgend jaar toch weer van start te gaan. Blijft nog even een moeilijk punt trouwens……dat wel of niet meedoen volgend jaar. Van de ene kant zeg ik “DOEN”………why not………het is tenslotte hartstikke goed gegaan dit jaar en van de ander kant zeg ik “DOMOOR, zet ‘t maar uit je hoofd”……….ieder verstandig denkend mens begint er gewoonweg niet aan en heeft dan nog een goede reden ook. Nl. dat ze hun verstand niet op 0 kunnen zetten.
Maar ik vrees dat ik over een tijdje toch weer last krijg van het ‘virus’ en dat meedoen dan toch de enige optie is. Bovendien heb ik dan een hele gegronde reden om niet die verdomde buikspier-oefeningen te hoeven doen. Lien maakt haar buik wel wat strakker met lopen! En het dieet-boek van Sonja Bakker kan ook blijven waar het is…………..gewoon in de winkel!!!!
Buuv, wanneer gaan we weer trainen????
IK HEB “M……………DIE MEDAILLE + OORKONDE!!!!!!! 13h52 ben ik gefinisht!!!!!
“Als de morgen is gekomen………..en alles wat ‘k heb meegemaakt allang verdwenen is……………als de morgen is gekomen………..lalalalalalaa”……nou jullie kunnen je niet voorstellen hoe vaak ik dit nummer van Jantje Smit onderweg heb meegezongen, maar helaas is niks minder waar! Er is nog niks verdwenen en al zou ik er m’n best voor doen word ik met iedere stap die ik nu probeer te zetten er weer keihard aan herinnert dat ik met die voetjes van mij 80 km heb afgelegd!!! Maar………ik kán nog lopen, dus zal ik maar niet te hard mopperen! En dat het pijn zou gaan doen, dat wist ik……..dat wist ik héééél erg goed. En de buuv nu inmiddels ook. Helaas is die gestopt in Waspik. Ze kon na 53 km geen stap meer verder zetten……te veel last van haar knie! De eerste 34 km (totaan de eerste rust) gaan vanzelf, je wordt gewoon gedragen door de menigte mensen die overal langs de kant staan, in bijna iedere straat was een straatfeest georganiseerd met de bijbehorende versieringen, lichtjes, kaarsjes en muziek (véél Jantje Smit, heel veel Jantje Smit :-)). Zoveel meer feestjes dan 9 jaar geleden……….het was prachtig om mee te maken. We waren om 03h33 op de eerste rustplek………een broodje en koffie genuttigd en toen weer verder. Dan komt een pittig stuk, midden in de nacht………donker & koud………en ik dacht stil, maar dat was (gelukkig) niet zo! De straatfeestjes gingen gewoon door tot diep in de morgen, dus nog steeds aanmoedigingen genoeg. Door Waalwijk, waar het 40km-punt ligt, weer door naar Sprang-Capelle. En daar was ik zo bang voor de bekende “man met de hamer” maar die kwam niet! Ik heb toen nog geen moment gedacht aan opgeven. Buuv wel……..die had het heeeeeel slecht………en ik weet zo goed hoe dat voelt………zwaar klote!!!! Mijn hele lijf deed wel zeer hoor, m’n voeten, m’n spieren, m’n heupen, maar tussen m’n oren zat het nog steeds goed! In Waspik arriveerden we om 07h23. Dan heb je er 53 km op zitten en buuv besloot dat het genoeg was geweest. Zo jammer……….maar goed, toen moest Lien dus alleen door! Vol goede moed stapte ik er weer op los richting ‘s-Gravenmoer, hij ging lekker, ik liep goed, haalde behoorlijk wat mensen in. Maar toen……….tja het kon niet uitblijven natuurlijk……….bij Dongen, op een hele lange verlaten polderweg kwam d’ie toch………die man met de hamer! Sjesus wat had ik het slecht, ieder electriciteitskastje heb ik benut om even te zitten, héél eventjes maar, maar het moest! M’n vader gebeld (die weet tenslotte wat het is om de 80 te lopen) en die is meteen met m’n moeder en een tante (die ook de 80 11x gelopen heeft) in de auto gesprongen en naar me toegekomen. Maar helaas mochten op die polderweg geen auto’s komen (wat overigens op veel plaatsen van de route zo was en wat eigenlijk heel goed is) dus moest ik doorzetten tot aan De Moer. Net voor De Moer kwam m’n vader me tegemoet met een stoeltje en kon ik even bijkomen. Blikje cola, banaantje, benen omhoog en daarna weer gaan met die banaan! Annie (m’n tante) heeft me vergezeld totaan Loon op Zand waar de laatste rustpost is (69km) en daarna heeft m’n vader het tot Kaatsheuvel overgenomen, waar m’n zus en nichtje weer stonden te wachten om de rest van het traject gezelschap te verlenen. Super geregeld dus…….en oh wat was ik blij toen ik de kindjes zag……….daarvandaan was het nog maar 2 straten totaan de finish………….2 héle lange straten…………nog 3 km te gaan! De laatste paar km voor de finish is het één lange rij van mensen die je aanmoedigen, die klappen en roepen dat je het goed gedaan hebt! Ik ging steeds harder lopen……..Lien rook haar bedje! Het laatste stuk moet je over een rode loper naar het gemeentehuis waar de medaille en de oorkonde worden uitgereikt. En toen ging het licht uit………figuurlijk dan………..totaan het gemeentehuis heb ik gelopen alsof er niks aan de hand was (en maar zingen in m’n hoofd: “ik voel me kei-goed, ik voel me kei-goed”)……éénmaal buiten het gemeentehuis en ik kon geen stap meer zetten. M’n schoenen uitgedaan en op m’n sandalen (die Mars gelukkig had meegenomen) naar de auto gestrompeld………
Maar DE KLUS IS GEKLAARD! Dolgelukkig dat ik het geflikt heb, ben ik heerlijk in bad gegaan en naar bed. één nadeel……..kan nu alleen op m’n rug slapen en ik moet zeker niet proberen te bewegen in bed……..zelfs het dekbed doet nog zeer aan m’n voeten 🙂
Lang leve de 80 v.d. Langstraat……….
“Hallo, hebben jullie niks preventiefs tegen blaren?” hoor ik mezelf vragen aan buuv!
Die zich vervolgens rotschrok om mij in de apotheek waar ze werkt te zien verschijnen. Gelijk bang dat ik kwam vertellen dat ik er vanaf zie om te starten morgen. “Daar heb je er weer zo één” antwoord ze lacherig. “Ik ben eigenlijk best zenuwachtig” zegt ze vervolgens. Niet zo raar natuurlijk. Hééééél normaal……..een beetje gezonde spanning moet er gewoon zijn! En natuurlijk geldt dat ook voor mij. Als ik aan morgen denk, gieren ook de zenuwen al door m’n lijf. Maar het lukt me nog steeds om mezelf tot kalmte te manen en de boel een beetje te relativeren. Het is gaaf om te proberen, maar de wereld vergaat niet als ik het niet haal………toch?
Wel moet ik minstens een half jaar aanhoren dat ik ben afgehaakt, zowel thuis als op m’n werk…….vrees ik. Maar ook dat kan weer een positieve kant hebben…………heb ik in ieder geval weer genoeg stof om over te loggen :-)……..
Qua werk wordt het even een ander probleem. Natuurlijk heb ik maandag vrij genomen, maar eigenlijk kan het helemaal niet! Ik kom om in m’n werk…… 🙁 Gisteravond al doorgewerkt en ik denk dat ik dat vanavond ook nog maar even doe. Van start gaan met m’n laptop op m’n buik is immers ook geen optie……….of toch wel? Hmmmmm……..neu……..ik denk dat m’n draadloze netwerk-kaart het niet trekt, maar het zou wel een goeie manier zijn om man-lief altijd te kunnen bereiken…..hihi! En bovendien zou ik wel online kunnen zoeken naar blarenspul ;-)……. Tot nu toe is het enige preventieve middel “NIET GAAN LOPEN”, maar ja, da’s ook geen optie!
“krggggg krggggg krggggg………hier mamazoeloeLOTTE……..voor papaMARCELtango……..hellup…….blarenalarm” via de walky talky is misschien ook nog een optie……….
Wat een toestand in Huize De Kock!!!
Ik ben helemaal de kluts kwijt……….en dat allemaal door die stomme 80 v.d. Langstraat. Ik kan me nergens meer toe zetten….. Iedere dag heb ik me al van alles voorgenomen om te doen (op huishoudelijk gebied dan vooral) en wat heb ik tot nu toe gedaan???? Nou????? HELEMAAL NIKS!!!!! En nu moet Lien ook nog overwerken vanavond (gelukkig wel gewoon thuis) dus komt er weer niks van stoffen, zuigen, dweilen en zemen!!! Er zitten gewoon te weinig uren in een dag…….. Ik ben gewoon niet vooruit te branden. Aan de andere kant kan ik ook gewoon zeggen dat ik m’n krachten aan het sparen ben voor dit weekend :-). Eigenlijk nog niet zo’n stom idee!
En dan ben ik eindelijk zover dat ik in gedachten de emmer al met sop aan het vullen ben, maar nog even m’n mail check voordat ik er daadwerkelijk aan ga beginnen en wat denk je? Een mail van mijn ex-man………..met wie ik al meer dan 10 jaar geen contact meer heb! Ik zeg je dat je dan toch enigszins met stomheid geslagen bent. Leuk hoor om wat van hem te horen en zeker om te lezen dat het goed met hem gaat! Ik gun hem en zijn familie het allerbeste………..en dat zeg ik niet omdat mijn log voor iedereen toegankelijk is!!!! Dat wij het niet samen hebben gered wil nog niet zeggen dat ik overloop van negatieve gevoelens, in tegendeel…….eigenlijk heb ik die niet gehad…….gelukkig maar.
En ondertussen komt die 80 maar steeds dichterbij…….. En deze keer wordt de 1e keer dat ik hem onder het pseudoniem Lotte ga lopen……..als dat maar goed gaat :-). In m’n dromen ben ik al allerlei obstakels tegengekomen op die 80 km…….en het grootste obstakel waren m’n eigen benen ;-)….
Oh wat ben ik toch een debiel om er wéér aan te beginnen! En oh wat heb ik er stiekem toch weer zin in……..ondanks de zere voeten, de blaren, de spastische spieren, de pijnlijke gewrichten, het slaapgebrek en de enorme vermoeidheid die me te wachten staan!!!
Gelukkig staat man-lief de hele nacht tot m’n beschikking……één telefoontje en hij komt me halen…….een geruststellende gedachte, die ik weer snel uit m’n hoofd moet bannen want NATUURLIJK is dat NIET nodig! Ik ga hem gewoon uitlopen……….DIE VERDOMDE 80!!!
“Ik ben hier naar de visjes aan het kijken”, gilt Senna enthousiast door de telefoon!
“En zijn ze mooi?'” vraag ik terug………..met een soort van sentimenteel gevoel dat ik er eigenlijk bij hoor te zijn…….en niet hier op kantoor hoor te zitten en mezelf met projecten bezighouden en cijfertjes compleet maken :-(. Maar ik heb ondertussen zuslief al aan de telefoon, want Senna heeft geen tijd meer voor mams……..die moet visjes, dolfijnen, zeehondjes, walrussen en alles wat er nog meer beweegt bekijken in het Dolfinarium.
Ze mocht een dagje met Carola & Raymond (zuslief + man) mee en ze vermaakt zich blijkbaar prima! Dat is zo mooi aan kinderen……..dat enthousiasme over alles wat ze zien en meemaken. En eigenlijk wil je dat als moeder allemaal zelf zien, opslurpen en vasthouden………al die superleuke momenten.
Ach…..natuurlijk moet dit ook kunnen……….een dagje met oom en tante op pad! Laat hun dan maar een dagje van Senna, de visjes en de dolfijntjes genieten. En iemand moet tenslotte het geld verdienen wat er bij ons met bakken uitvliegt! Ik heb soms het gevoel dat het per stoomboot arriveert en vervolgens met een F16 er weer uitvliegt. Dan maar vanavond de foto’s bekijken en haar enthousiaste verhalen aanhoren. Ook dat is leuk………zucht.
Kom op Lien………….get back to work!!!
Yep……..hij is geboekt!
Tenminste…………het chalet is geboekt, de rest volgt vanzelf ;-). Heerlijk idee dat we in januari weer richting de sneeuw kunnen. Allebei onze ouders (oftewel de opa’s & oma’s) gaan weer mee. Buiten het feit dat het erg gezellig is om met een clubje te zijn, heeft het voor ons nog een bijkomend voordeel! We hebben dan nl. oppas voor de kindjes. Wat een luxe!!!! Beide oma’s durven het op hun leeftijd niet meer aan om nog op de ski’s te stappen en vinden het dan ook heerlijk om met de kindjes in de sneeuw te ravotten en lekker wat aan te tutten in een luxe chalet op de bergen tussen de sneeuw. Senna zal dit jaar voor het eerst ook op de latten gaan en ze heeft het er nu al over. “Mama, ik wil dan ook op zo’n skate-board!” roept ze steeds. Nou vermoed ik dat ze een snowboard bedoelt en we hebben haar al subtiel proberen uit te leggen dat ze daar toch nog echt te klein voor is en dat we het eerst maar es op 2 van die latjes gaan proberen! Ik ben erg benieuwd hoe ze het doet en of ze het leuk vindt……wat ik eerlijkgezegd wel verwacht. Vorig jaar wilde ze al niets anders dan meedoen met die kindjes op de berg, maar toen was ze echt nog té jong. Nu maar hopen dat de school niet al te moeilijk doet want we gaan nl. buiten de schoolvakantie skiëen! Met 4 jaar zijn ze nog niet leerplichtig, dus veel kunnen ze er niet tegen doen, maar het geeft toch altijd een vervelend gevoel als ze er niet mee akkoord zijn. Maar goed, dat is van latere zorg. Voorlopig is er iets geboekt en gaan wij mooi naar de Zwitserse Alpen eind januari! En wie koffie wil komen drinken, is welkom………neem wel je ski’s mee ;-)…….
Ik vraag me altijd af of ik de enige ben die daar last van heeft…..
een 11-uur dip, net zo iets als de ‘4-uur-cup-a-soup-dip’! Zo rond elven dan moet ik even m’n gedachten verzetten, dan moet ik even iets anders doen, dan moet ik gewoon even surfen op het internet, m’n log checken, koffie drinken en begin ik al stiekem wat honger te krijgen. Natuurlijk pak ik niets te snoepen……..ik wil tenslotte niet meedoen aan de Sonja-Bakker-Hype, dus dan moet ik ook niet mezelf dik gaan eten. Eigenlijk kan ik wel concluderen dat m’n concentratie-vermogen dan daalt naar een punt ver beneden het wenselijke……….tenminste………voor m’n baas dan! Voor mezelf is het wel gunstig om even helemaal af te dwalen van de cijfertjes, de grafieken, de reisburo-gegevens en de hotelboekingen. Even lekker wegzwijmelen en doen alsof ik nog op vakantie ben. Gelukkig (voor m’n baas) duren die momenten niet zo lang. Even 10 minuutjes voor mezelf en dan kan ik er weer tegen…….in ieder geval tot de lunch. Het voordeel is dat de werktijden hier flexibel zijn en eigenlijk geldt er voor mij maar 1 regel………….en dat is dat m’n werk op tijd af moet! Hoe ik dat doe en wanneer dat is aan mij! Natuurlijk heb ik me te houden aan de regels binnen het bedrijf, maar toch is er een zekere mate van flexibiliteit waar ik ze erg dankbaar voor ben. Werken vanaf thuis, op andere tijden…….het is allemaal OK. Prima toch?
En de ‘4-uur-cup-a-soup-dip’???? Nou die is hier helemaal onder controle………..er staat een Cup-a-Soup machine!!!! Thnx baas!
Tja……het wil nog niet zo lukken! Die wintersport-vakantie!
We zijn al volop aan het zoeken naar een accommodatie voor 8 personen, die nog enigszins te betalen is. Hebben we nu zoveel eisen??? Zijn we te kieskeurig??? Of heb ik nog niet hard genoeg gezocht??? Nou, ik denk geen van driëen! Er zijn opties genoeg alleen allemaal “op aanvraag” zoals ze dat dan noemen. Ook geen probleem dan boeken we gewoon “op aanvraag”! En wat blijkt dan? NIET BESCHIKBAAR…..nette mail ontvangen……met eventuele andere opties…….MAAR…….die zijn dan gewoon 3x zo duur! Niet zomaar een paar honderd euri duurder, nee echt…..gewoon het driedubbele voor een chalet of appartement. Out-of-the-question dus!!! En wat blijkt, Lien gaat wat verder zitten surfen op dezelfde site en ik vind gewoon wél andere betaalbare opties! Natuurlijk zit daar dan ook weer een MAAR aan……….ze zijn “op aanvraag”! ZUCHT……..
Nu weer 2 chalets aangevraagd in Saas Fee – Zwitserland. Nog nooit geweest……en daarom juist superleuk!
Maar dat wachten op feedback………..doodvermoeiend…………bijna nog vermoeiender dan skiëen!
Lien is duidelijk niet goed in wachten!!! Lien wil op wintersport!!!