Yes, yes, yes, yes, yes, yes……..

IK HEB “M……………DIE MEDAILLE + OORKONDE!!!!!!! 13h52 ben ik gefinisht!!!!!
“Als de morgen is gekomen………..en alles wat ‘k heb meegemaakt allang verdwenen is……………als de morgen is gekomen………..lalalalalalaa”……nou jullie kunnen je niet voorstellen hoe vaak ik dit nummer van Jantje Smit onderweg heb meegezongen, maar helaas is niks minder waar! Er is nog niks verdwenen en al zou ik er m’n best voor doen word ik met iedere stap die ik nu probeer te zetten er weer keihard aan herinnert dat ik met die voetjes van mij 80 km heb afgelegd!!! Maar………ik kán nog lopen, dus zal ik maar niet te hard mopperen! En dat het pijn zou gaan doen, dat wist ik……..dat wist ik héééél erg goed. En de buuv nu inmiddels ook. Helaas is die gestopt in Waspik. Ze kon na 53 km geen stap meer verder zetten……te veel last van haar knie! De eerste 34 km (totaan de eerste rust) gaan vanzelf, je wordt gewoon gedragen door de menigte mensen die overal langs de kant staan, in bijna iedere straat was een straatfeest georganiseerd met de bijbehorende versieringen, lichtjes, kaarsjes en muziek (véél Jantje Smit, heel veel Jantje Smit :-)). Zoveel meer feestjes dan 9 jaar geleden……….het was prachtig om mee te maken. We waren om 03h33 op de eerste rustplek………een broodje en koffie genuttigd en toen weer verder. Dan komt een pittig stuk, midden in de nacht………donker & koud………en ik dacht stil, maar dat was (gelukkig) niet zo! De straatfeestjes gingen gewoon door tot diep in de morgen, dus nog steeds aanmoedigingen genoeg. Door Waalwijk, waar het 40km-punt ligt, weer door naar Sprang-Capelle. En daar was ik zo bang voor de bekende “man met de hamer” maar die kwam niet! Ik heb toen nog geen moment gedacht aan opgeven. Buuv wel……..die had het heeeeeel slecht………en ik weet zo goed hoe dat voelt………zwaar klote!!!! Mijn hele lijf deed wel zeer hoor, m’n voeten, m’n spieren, m’n heupen, maar tussen m’n oren zat het nog steeds goed! In Waspik arriveerden we om 07h23. Dan heb je er 53 km op zitten en buuv besloot dat het genoeg was geweest. Zo jammer……….maar goed, toen moest Lien dus alleen door! Vol goede moed stapte ik er weer op los richting ‘s-Gravenmoer, hij ging lekker, ik liep goed, haalde behoorlijk wat mensen in. Maar toen……….tja het kon niet uitblijven natuurlijk……….bij Dongen, op een hele lange verlaten polderweg kwam d’ie toch………die man met de hamer! Sjesus wat had ik het slecht, ieder electriciteitskastje heb ik benut om even te zitten, héél eventjes maar, maar het moest! M’n vader gebeld (die weet tenslotte wat het is om de 80 te lopen) en die is meteen met m’n moeder en een tante (die ook de 80 11x gelopen heeft) in de auto gesprongen en naar me toegekomen. Maar helaas mochten op die polderweg geen auto’s komen (wat overigens op veel plaatsen van de route zo was en wat eigenlijk heel goed is) dus moest ik doorzetten tot aan De Moer. Net voor De Moer kwam m’n vader me tegemoet met een stoeltje en kon ik even bijkomen. Blikje cola, banaantje, benen omhoog en daarna weer gaan met die banaan! Annie (m’n tante) heeft me vergezeld totaan Loon op Zand waar de laatste rustpost is (69km) en daarna heeft m’n vader het tot Kaatsheuvel overgenomen, waar m’n zus en nichtje weer stonden te wachten om de rest van het traject gezelschap te verlenen. Super geregeld dus…….en oh wat was ik blij toen ik de kindjes zag……….daarvandaan was het nog maar 2 straten totaan de finish………….2 héle lange straten…………nog 3 km te gaan! De laatste paar km voor de finish is het één lange rij van mensen die je aanmoedigen, die klappen en roepen dat je het goed gedaan hebt! Ik ging steeds harder lopen……..Lien rook haar bedje! Het laatste stuk moet je over een rode loper naar het gemeentehuis waar de medaille en de oorkonde worden uitgereikt. En toen ging het licht uit………figuurlijk dan………..totaan het gemeentehuis heb ik gelopen alsof er niks aan de hand was (en maar zingen in m’n hoofd: “ik voel me kei-goed, ik voel me kei-goed”)……éénmaal buiten het gemeentehuis en ik kon geen stap meer zetten. M’n schoenen uitgedaan en op m’n sandalen (die Mars gelukkig had meegenomen) naar de auto gestrompeld………
Maar DE KLUS IS GEKLAARD! Dolgelukkig dat ik het geflikt heb, ben ik heerlijk in bad gegaan en naar bed. één nadeel……..kan nu alleen op m’n rug slapen en ik moet zeker niet proberen te bewegen in bed……..zelfs het dekbed doet nog zeer aan m’n voeten 🙂
Lang leve de 80 v.d. Langstraat……….