Aargghhh……..als ik aan 4 jaar geleden denk, doet het gewoon weer pijn :-)!
Vandaag is het nl. 4 jaar geleden dat Senna is geboren…..om 08h10 ‘s-avonds pas, dus zat ik op dit tijdstip nog volop in de weëen. En dat was niet prettig…….maar ja, wel de moeite waard, zullen we maar zeggen! 4 jaar alweer……we hebben gewoon een kleuter in huis vanaf vandaag. Deze morgen stond ze natuurlijk te popelen om naar beneden te gaan, de slingers te bekijken en haar kadootje uit te pakken. Jens mocht meehelpen met uitpakken, wat me eigenlijk best verbaasde! Ze is sinds Jens is geboren toch behoorlijk jaloers geweest……misschien dat dat dan nu toch over begint te gaan! Laten we het hopen. Maar vandaag is het HAAR feestje en hangen de slingers en de ballonnen voor haar aan het plafond, aan de lampen, aan de voordeur, aan haar stoel! Een gezellige boel is het in huis!!
Ze was erg blij met haar prinsessen V-tech spelcomputer. Helemaal roze met paars ist’ie dus wat dat betreft kon het al niet meer stuk. Ze was vanochtend al druk in de weer met de enorme joy-stick die erbij hoort. Het Dora-spelletje wat ze van Jens kreeg, is toch favoriet geloof ik. Eigenlijk was ik nog niet zo voor computerspelletjes voor op de TV, maar deze zijn toch echt wel heel leuk en leerzaam! En tja, we zullen toch ook een beetje met de tijd meemoeten ;-). Bovendien hebben we op deze leeftijd nog steeds zelf in de hand hoe lang ze mag spelen en waarmee, dus wat dat betreft zie ik er niet zoveel kwaad in. En over vroeger hoeven we niet te beginnen, want toen was dit supergave speelgoed er gewoonweg nog niet. En denk nou niet, “waar is de tijd van de Barbies gebleven?” want die vindt ze ook nog steeds geweldig! Het is gewoon een moderne educatieve aanvulling, gewoon van deze tijd dus!! Ben benieuwd wanneer ze haar eerste laptop heeft :-)!
Vanmiddag vieren we een feestje en zal de prinsessen-taart worden aangesneden. Niet dat het Senna om het taart eten gaat hoor, de kaarsjes uitblazen…….da’s veel interessanter!!!!
“Papa, je haar wordt lang!” zegt dochterlief.
“Dan moet je naar tante Carola en die doet het dan knippen en dan krijg je net zo’n bloot hoofd als opa!” zei ze vervolgens.
Natuurlijk bedoelde ze daar mijn vader mee, die ik mezelf niet anders dan kaal kan herinneren…….die altijd al tegen ons als kind zei: “papa gaat even naar de kapper om voor 5 gulden te laten knippen en voor 10 gulden te laten zemen”. Gelukkig heeft hij er nooit veel moeite mee gehad. Volgens mij is hij al sinds z’n 25e kaal. En als je er de juiste kop voor hebt, staat het nog charmant ook!
Maar Marcel heeft nog heel veel………een hele dikke bos, waar zelfs ik jaloers op ben! En laten we dat maar even zo houden! Niks geen kaal-geknip door tante ;-). Zelfs niet als het idee van onze dochter komt!!!
“Kijk es wat ik heb gemaakt!” komt Senna trots naar me toe gerend.
Haar 1e kunstwerk op school is een feit! Zéér abstracte kunst en erg roze, maar ze heeft het toch maar gedaan. Heel trots hebben we het vandaag op haar slaapkamerdeur geplakt, zodat ze nog even kan nagenieten. Want dat is dus was ze doet…….ze is graag creatief bezig en geniet dan met volle teugen van alles wat ze maakt. We waren gisteren nog maar net binnen in de klas en ze zei al tegen de juf dat ze eigenlijk wel wilde verven! Kun je je dat voorstellen?? De 1e keer op school, in een totaal vreemde klas, bij een totaal onbekende juf? Nou, dat is dan toch typisch onze dochter…….heel duidelijk in wat ze wil en tja……..dan natuurlijk ook in wat ze NIET wil! 🙂
Juf reageerde wel lacherig met: “een kloddertje roze verf hier en een kloddertje roze verf daar…..”.
HELP!!! Volgens mij staan we nu al bekend als de familie Knots! 😉
Nou, dat viel 100% mee vanochtend!
Natuurlijk had ik me op het ergste voorbereid en natuurlijk had ik verwacht dat er een traantje zou vloeien, maar niets van dat al…… Onze meid was hartstikke trots dat ze naar school mocht en zat parmantig op haar nieuwe stoeltje wat ze zometeen eerst met z’n allen zouden gaan versieren in haar lievelingskleuren! Goh……ik hoop dat ze genoeg roze papier en slingers hebben :-).
Fleur, een ander kindje uit de klas, was al bedeeld met de taak om Senna vandaag wegwijs te maken en te vertellen waar de wc-tjes enzo waren. Erg leuk om te zien hoe ze Senna op die manier integreren in de groep. Volgens mij komt het wel goed……..Senna had er in ieder geval zin in……..en ik zal er ook wel aan wennen!!!
Wel raar om dan als ‘nieuwe moeder’ op het schoolplein te staan tussen al die geroutineerde vaders en moeders. Het viel me echt op hoeveel vaders hun kindjes naar school brengen!! Zeker hier in een dorp als Sprang-Capelle had ik het aantal moeders veel hoger ingeschat. En dat vindt Lien nou een hele goede ontwikkeling!! Vroeger was het niet anders……..alle vaders werkten en de mama’s zorgden voor de kids. Maar tijden zijn veranderd en als je samen werkt en samen voor kinderen hebt gekozen, vind ik het niet meer dan normaal dat je de zorg ook verdeelt. Tja, en dat houdt in dat ook de papa’s zo af en toe naar school zullen moeten! Marcel, ik denk dat je de nieuwe juf van Senna best ‘lief’ vindt……. 🙂
…….die tegen je praat!
Ze vindt hem helemaal het einde!!! “Die wil ik zo graag hebben mama!” zei ze dit weekend nog tegen mij, terwijl ze druk in de weer was met speelgoed-gidsen kapot knippen. Om vervolgens het uitgeknipte dan weer op papier te plakken, zodat dat in haar schoen kan als Sinterklaas weer in het land is! En eigenlijk keek ze niet eens goed wat ze uitknipte……zolang het maar roze was en een groot ‘knuffelgehalte’ had! Roze Barbies, roze prinsessenjurken, roze prinsessenschoentjes en toverstafjes, roze slofjes, roze poppen en ja natuurlijk………roze my-litlle-pony’s. Maar vooral die ene die tegen je praat! Wat ze er nou zo prachtig aan vindt??? Geen idee…….maar het IS roze en het HEEFT een hoog knuffelgehalte.
Afijn……..mams er dus tussen-de-middag op uit naar de ‘Lukas’ want daar was ons sponzig-rozeachtig-pratende-beessie een stuk goedkoper dan in de speelgoedwinkels. En aangezien het op 5-12 niet bij 1 kadootje kan blijven (al vraag ik me nu hardop af, waarom ook alweer niet) is het mooi meegenomen als ik het tegen de laagst mogelijke prijs kan krijgen. En wat blijkt? Zo dacht ik er niet alleen over!!!!……….Geen pony te bekennen………alleen een voorraad-manager die met een ‘are-you-talking-to-me?-blik’ mijn kant op keek en tenslotte toch maar even heeft nagekeken of er echt geen meer waren. “Nee die zijn helaas niet meer op voorraad mevrouw” kreeg ik als antwoord.
Nou, daar gaat m’n financiële meevaller……wordt het toch nog naar de speelgoedwinkel om een roze pratende knuffelknol te scoren. Want wat is er nou mooier dan dat ze op 5-12 met rode oortjes het pakpapier er afscheuren en dan blijkt dat Sinterklaas het toch maar weer mooi wist wat ze graag wilde hebben!!! 😉
Is altijd een goede combinatie geweest hoor!!
TOEN IK ZELF OP SCHOOL ZAT……….tig jaar geleden!!!! Maar nu wordt het een heel ander verhaal. Nu moet dochter-lief naar school en ben ik heel kritisch. Nu moet alles perfect zijn en mag de school geen enkele steek laten vallen……het gaat nu immers om MIJN kleine meid. Die al akelig groot begint te worden. Afgelopen donderdag een gesprek met de directeur van school gehad en dat verliep verder prima. Senna mocht even rondkijken en dat heeft ze dan ook gedaan. Ze weet al bij welke juf ze in de klas komt en heeft ook de kindjes al even gezien. Deze week mag ze donderdagochtend en vrijdagochtend gaan ‘oefenen’. En weet je wat???? Nou mama vindt het maar niks!!! Ik kan nog niet zo goed aan het idee wennen dat mijn meisje al naar school moet en in het gareel moet!! Ze is nu nog zo lekker onbevangen en naar mijn idee is dat er straks binnen een paar weken uitgebonjourd……… 🙁
Ik heb steeds een hele grote mond gehad dat de vlag uit zou gaan als ze naar school mag en nu komt het puntje bij paaltje en mams wordt sentimenteel en wil eigenlijk helemaal nog niet dat ze naar school gaat. Ook Senna voelt dat er iets gaat veranderen hoor…….ze wil ook net NU de hele dag bij me op schoot en knuffelen…….nou, en dat maakt het gevoel bij mij alleen maar erger!!! Leuk, kinderen krijgen, maar al die veranderingen (die er natuurlijk gewoon bij horen) die hakken er wel in……bij mij dan althans. Mars niet, die is veel nuchterder, die vindt het prima, die ziet ook helemaal geen ‘bergen’, die vindt het volgens mij wel leuk dat we al in deze fase zitten. Nee, dan ik………muts dat ik ben………ik wil het liefst mijn meisje klein houden………
Maar ja………kleine meisjes worden nou éénmaal groot……..hoe moet dat straks als ze voor het eerst uit gaat!!! Wen d’r maar vast aan mams!!!!
Nou, Lien heeft de stembiljetten inmiddels in huis!
Op 22 november a.s. mogen we weer onze stem uitbrengen voor de 2e kamerverkiezingen.
Zoals altijd weer de vraag: “waarop ga ik in hemelsnaam stemmen?”. Via Stemwijzer.nl heb ik al gekeken waarop ik uitkom, maar iedere partij heeft zo z’n voor- en nadelen.
Er is geen enkele partij waarmee ik het op alle punten eens ben, dus nu wordt het zoeken naar degene die toch het meest in de buurt komt en waarbij m’n gevoel goed is. Dat zal weer wel iets typisch vrouwlijks zijn, want volgens mij is er geen enkele man die een ‘goed gevoel’ bij een partij wil hebben. De meeste mannen zijn een stuk rationeler en kijken alleen naar de punten waar de partij voor staat. Natuurlijk zijn er een aantal partijen die voor mij meteen afvallen, maar dan nog blijft er een groepje over waaruit het moeilijk kiezen is. De beste politicus vind ik bijv. Jan Marijnissen, maar ik ben niet socialistisch genoeg om op de SP te stemmen. Naar het CDA gaat mijn gevoel ook niet direct uit, terwijl ik toch niet vind dat Balkenende het nou zo slecht heeft gedaan. Wouter Bos is meer ‘mijn man’ dan Balkenende, maar de PvdA vind ik eerlijkgezegd ook geen optie. En zo is het met iedere partij wel wat. Maar goed, het is nog geen 22 november en ik zal er heus voor die tijd wel uitkomen. Ik moet gewoon voor mezelf eerst maar es bepalen wat ik nu ‘belangrijke punten’ vind…..zoals bijv. de gezondheidszorg en het onderwijs en dan kijken welke partij er het dichtst bij me staat. Misschien moet ik anders zelf maar es de politiek ingaan……….ik, Lotte, ben er onnozel genoeg voor :-)………en ik kan heel goed veel praten en eigenlijk niks zeggen!
Steeds meer mensen gaan op wintersport! Las ik op Nu.nl…….
Het is wat, hebben we een keer een hele lange prachtige nazomer en iedereen verlangt weer naar de kou en de sneeuw. 🙂 Niet helemaal waar natuurlijk. Sneeuw is leuk, maar dan wel in de wintersportgebieden. Hier in ons kikkerlandje heb ik het liever niet en al helemaal niet op een dag dat ik gewoon naar m’n werk moet. Want zeg nou eerlijk……Nederland is helemaal niet berekend op extreme winters. De treinen rijden dan niet meer (daar is trouwens niet zo heel veel voor nodig, die rijden al niet als er te veel blaadjes van de bomen vallen ;-)), het verkeer wordt één grote ramp. Alles ligt dan, zeker de 1e sneeuwdag, gewoon plat!!!!
Ik vraag me dan toch af waarom er geen informatie wordt ingewonnen bij andere landen, waar de treinen wel gewoon doorrijden, waar het verkeer niet meteen in één grote chaos hoeft te veranderen. Het zal wel één of ander trots-gevoel zijn, dat wij Hollanders het zelf allemaal wel uitvinden & oplossen. Ach ja…….gelukkig valt er hier dus niet zo vaak veel sneeuw. We vertrekken gewoon ieder jaar lekker met z’n allen richting de bergen, waar mooie witte sneeuw ligt en waar we heerlijk genieten van een warme chocomelk met rum bovenop de piste! Hmmm……dat idee brengt me nu toch al een beetje in de stemming!!! Want ja………Lien hoort bij die groep die al geboekt heeft!!! Je moet tenslotte doen waar je goed in bent en dat ben ik toevallig in vakantie-vieren 🙂
Was erg gezellig, erg druk, erg kort………en weer voorbij!!!
Zaterdagavond eerst naar de Reünie van Ren- & Tourclub Presto. Het was voor mij 22 jaar geleden dat ik de meesten voor het laatst heb gezien. Toch heel typisch dat je heel veel mensen nog herkent na zo’n lange tijd. Sommigen helemaal niets veranderd en anderen juist wel. Maar goed dat iedereen een naam-sticker op had, zodat we toch even een naam bij het bekende gezicht konden vinden ;-). Wereldkampioene Marianne Vos was ook nog heel even met haar ouders aanwezig, maar ze moesten al weer vroeg vertrekken want de volgende ochtend was er weer een koers te rijden in Frankrijk. Erg leuk om te zien dat er enkelen zijn die dan toch zo succesvol zijn! Een doodgewoon meisje uit een doodgewoon gezin, die buitengewoon hard kan fietsen en de juiste begeleiding van haar vader krijgt. Superleuk. Toen haar ouders gingen trouwen was ik een tiener die voor het stadhuis met alle fietsvriendjes nog een haag van wielen had gemaakt. Maar dan heb ik het wel over zo’n kleine 25 jaar geleden :-).
Wat later op de avond nog wat telefoonnummers uitgewisseld en toen op naar het volgende feestje…….naar RKC. Ze hadden welliswaar verloren, maar blijkbaar mocht dat de pret niet drukken! Het werd erg gezellig en Lien was vervolgens om 03h00 thuis……klok op 02h00 gezet en gaan slapen! Leuk als dan om 05h00 de eerste wakker wordt en om 06h00 de tweede. Natuurlijk ging man-lief er wel uit, maar ondertussen was het toch erg moeilijk om de slaap weer te pakken. Nou ja, dan maar een duf zondagje, gisteren vroeg naar bed en vandaag weer lekker aan de slag! 🙂 Alles went……..zelfs een uur tijdsverschil…….