Nog een paar nachtjes slapen en dan begint de gekte weer hier in het zuiden des lands…… Niet dat Lien al staat te popelen hoor, maar ik moet toegeven dat als het éénmaal zover is, ook ik vanzelf in de stemming kom. Dochter-lief vraagt iedere dag hoeveel nachtjes het nog slapen is voordat ze in haar Sneeuwwitje-jurk naar school mag. Het gaat niet zo zeer om de carnaval op zich, maar dat ze haar favoriete jurk aan mag naar school maakt het feest compleet. Mams heeft zich opgegeven als ‘hulp-moeder’ voor het feest op vrijdagmiddag. Of ik schmink-ervaring had…..nou eh….nee, maar je bent natuurlijk nooit te oud om te leren! Aangezien er regelmatig iets op school georganiseerd wordt op de dagen dat ik werk, zodat ik dan dus niet als ‘hulp-moeder’ kan aantreden, heb ik nu maar m’n vrijdagmiddag opgeofferd. Om heel eerlijk te zijn, ben ik niet zo’n knutsel-hulp-spelletjes-wandel-moeder, maar dochter-lief vindt het natuurlijk geweldig interessant dat ook ik es mee kom helpen….. Ach, en dan maar meteen met carnaval…..wat maakt het uit…..een beetje gek doen kan iedereen…..zelfs ik! 😉
Goede conbinatie!! Na de vele verhalen van onze vrienden uit Arkel over dé Wokchinees in Leerdam, zijn we daar gisteren uiteindelijk na een gezellige middag beland met de families Doorzon & Knots. En dat het inderdaad erg lekker moest zijn, konden we al wel merken toen we in Leerdam (off all places) waren aangekomen en echt moesten zoeken naar een parkeerplekkie. Met andere woorden………het was er druk……..niet een beetje druk…….neehee……echt heel druk. Gelukkig nog wel een tafel voor 8 personen kunnen scoren. Een mooie, een ronde, met zo’n draaiplateau waar de kids natuurlijk niet met hun tengels vanaf konden blijven. Maar we zaten, kleurboekjes en kleurtjes mee en dan naar de zelfbedienings-buffetten en aanschuiven bij de grilplaten en wokbranders. Voor de kinderen wat patatjes, bitterballetjes en natuurlijk een gebakken banaantje (want sja….we waren tenslotte bij de Chinees)…..en wij hebben ons echt tegoed gedaan aan de heerlijke gegrilde stukken vlees en vis. En ik moet toegeven……..het was goed…….wat zeg ik??? Het was echt heel erg lekker. Bovendien is het met 3 van die kleine huppeltrutjes en een eigenwijs ventje (eh..nee…bedoel deze keer niet Marcel) een prima gelegenheid om een hapje te eten. Ze hoeven hier namelijk niet ‘in het gareel’. Ze kunnen een beetje rondstappen en onze zoon weet nu al prima hoe hij z’n charmes in de strijd moet gooien om de aandacht van andere gasten en de rondlopende serveersters te vangen. Dat zal d’ie dan weer wel van z’n papa hebben ;-). Maar de Wokchinees is ons goed bevallen……………al lijkt het wel op een soort van ‘Van-der-Valk-maar-dan-met-spleetogen’ restaurant! 🙂
Het sneeuwt al in Brabant!! En hard….en het blijft liggen….want het is ook nog koud!!! Mooi gezicht hoor die mooie witte sneeuwvlokken….. Sorry voor het pleonasme, want sneeuw is natuurlijk altijd wit….zolang wij (mensen) er tenminste nog niet met onze tengels aan hebben gezeten. Zodra we in onze auto’s stappen wordt het een rotzooitje en zodra de dooi inzet….nou dan wil je helemaal de troep niet zien! Eigenlijk is sneeuw toch het allermooiste in de wintersportgebieden. Daar zijn ze er tenminste ook goed op voorbereid. Hier in Nederland wordt gewoon een verkeersalarm afgegeven als het een keertje sneeuwt! Hier in Nederland werkt gelijk niks meer goed, de treinen niet, de bussen niet, en zelfs het eigen vervoer niet…. Marcel dacht deze ochtend ook al dat zijn leenauto niet wilde starten (z’n Laaiguna staat weer bij het schade-herstelbedrijf ;-), daar heeft’ie zo langszamerhand een abonnement op). Een Citroën Xsara Picasso heeft hij nu als leenauto meegekregen, maar ja……..je moet natuurlijk wel de goede sleutel gebruiken om weg te kunnen rijden en niet die van mijn C3-tje proberen :-). Eind goed, al goed en hij kon vertrekken. Nu maar hopen dat hij ook nog thuis komt vandaag! Lang leve Wit-Nederland…….
Niet ik hoor…….gelukkig niet…….gelukkig duurt het nog een groot aantal maandjes voordat ik 39 word! Nee…..Lien’s Log is vandaag jarig!! Vandaag precies een jaar geleden heb ik m’n eerste log geplaatst op de door m’n lieffie gecreëerde weblog. Vandaag precies een jaar geleden begon de verslaving, de passie, de neurotische drang om steeds maar te loggen. “Waar haal je de tijd vandaan?” wordt vaak aan me gevraagd. Nou eh…..het kost nauwelijks tijd! Ik heb vanaf het begin heel duidelijk gesteld dat ik nooit te lang mag nadenken over wat ik schrijf. Als ik er te lang over nadenk, is de spontaniteit weg en gaat het inderdaad te veel tijd kosten. Nee….ik schrijf als ontspanning, als uitlaatklep en ik heb er lol in……ik heb er heel veel lol in! En ik denk dat dat de drijfveer is om het vol te houden. De dag dat ik het niet meer leuk vind, stop ik meteen. Het is inmiddels gewoon een beetje een uit-de-hand-gelopen-hobby……een openbaar dagboek……een manier om mijn wereldje op ‘papier’ te zetten en diegene die het leuk vindt, kan het meevolgen. En natuurlijk zijn er ook altijd dingen die in mijn leven gebeuren, waarover ik niet log. Gewoon omdat ze te persoonlijk zijn, gewoon omdat ze te kwetsend voor andere mensen kunnen zijn en vooral omdat niet iedereen het op prijs stelt om vermeld te worden op dit log. Heb ik alle begrip voor en ik probeer daar dan ook zoveel mogelijk rekening mee te houden. Ik moet goed voor ogen houden dat ik alles vanuit mezelf schrijf en ik denk dat dat tot nu toe aardig is gelukt. Op naar het volgende jaar…een jaar waarin weer vanalles staat te gebeuren en waar ik heel veel zin in heb! Veel leesplezier allemaal!!!
…..is die kleine Jens toch! Echt hoor…..hij is bijna altijd vrolijk, zingt de hele dag (poesie mauw), is met een auto al tevreden en heeft inmiddels de Teletubies op TV ontdekt. Vroeger dacht ik altijd met een zucht: “yeah right” als mensen zo ‘verliefd’ over hun eigen kind konden vertellen. Maar het is echt zo…..als ik naar die kleine Jens kijk, krijg ik kriebels in m’n buik…… Natuurlijk heb ik dat ook bij Senna, maar toch is het anders als ze nog zo klein zijn. Met Senna kun je lachen, al hele conversaties hebben, lekker keuvelen en dat is ook geweldig….. Maar als ze op de leeftijd van 1,5-2 zijn, nou dan zijn ze de wereld aan het ontdekken en dat is zo mooi om te zien. Senna daarentegen heeft al een hoop ontdekt, mama’s beautycase met lippenstift en nagellak bijvoorbeeld ;-). Bij haar begint het echte opvoeden, wat eerlijkgezegd soms best zwaar is…….ze krijgen een duidelijke eigen mening en eigen wil, daar kun je als ouders niet meer omheen, zeker niet als ze op school zitten. Maar Jens zit nog niet in die fase. Hij heeft ook wel een eigen willetje, maar is nog goed te beïnvloeden….tenminste…..dat dacht ik ;-). Gisteren ging ik Jens ophalen op het kinderdagverblijf en zodra hij me zag, kreeg ik een hele grote glimlach……vervolgens wil ik hem z’n jas aandoen om naar huis te gaan en hij is verdwenen…….verstopt…….onder het buro van de leidsters………”kiekeboe”……nou ik heb echt wel moeite moeten doen om hem te ‘vangen’…….zoals ik al zei: “lekker ventje” 🙂
Als je allebei fulltime werkt, heb je eigenlijk niet zo in de gaten hoe belangrijk het is om fijne buren te hebben. Wij hebben daar namelijk nooit bij stilgestaan…………totdat er kindjes kwamen………..dan gaat het woord buurman of -vrouw ineens een heel andere betekenis krijgen. En dan is het toch verdomd handig en hééél fijn als je het hebt getroffen met de mensen die rondom je wonen. Wat denk je van de punten: a) geen overlast, b) goede sociale controle, c) een helpende hand indien nodig en d) in ons geval ook nog oppas! 2 deuren verder woont ons vaste oppasje voor als wij weer eens wat te doen hebben ‘s-avonds of in het weekend…..en kan ze niet……nou dan springt toch haar moeder eventjes in. Super toch? En dan de ‘wandel-buuv’ oftewel de ‘net-zo-gek-als-ik-om-de-80-te-lopen-buuv’…….zonder onze kids en met onze drukke banen hadden we elkaar waarschijnlijk nooit ontmoet. En nu? Nou eh……we helpen elkaar op maandag en donderdag uit de brand met de schooltijden van Senna en haar dochtertje en zelfs vandaag…….zelfs als Senna dus eigenlijk bij oma zou moeten zijn, springt ze mee in! Oma is namelijk van de trap gevallen……auw……enkelbanden verrekt en ze kan dus moeilijk uit de voeten. Wat zegt buuv??? “nou da’s geen probleem, Senna komt maar hier een boterham eten”. Probleem opgelost en Lien kan gewoon aan het werk. Op zulke dagen ben ik dolgelukkig met mijn bijzonder gezellige en superfijne buurtjes! Bedankt buuv! En mams natuurlijk veel beterschap gewenst (moet ik trouwens alvast gaan informeren naar een traplift 🙂 ).
…..voor één van m’n collega’s die deze ochtend van een saaie (maar toch ook weer wel interessante) Kwartaal-meeting een meeting met veel humor wist te maken. Presenteren is een vak apart en ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf ook niet zo goed in ben. De meeste mensen zijn te veel gefocussed op de (veelal cijfermatige) inhoud van de presentatie. Echter deze ochtend is weer voor de zoveelste keer gebleken, dat als je er een leuke draai aan kunt geven en als je op de juiste manier kunt presenteren, dan heb je de AANDACHT! En wat heb je eerst nodig, voordat je kunt zeggen wat je wilt zeggen?? Juist ja………de aandacht van de mensen! En als je genoeg humor in huis hebt en je kunt deze zééér positieve eigenschap gebruiken tijdens zo’n presentatie, nou dan hangen ze aan je lippen……..dan heb je ze precies waar je ze hebben wilt……..en wedden dat dan iedereen het verhaal een dag later nog kan navertellen?? Ik wel in ieder geval en het was een aangename verrassing om eens zo’n presentator mee te maken…….. Heb zelden meegemaakt dat iemand aplaus kreeg na afloop 😉
Heerlijk!! Gisteren hadden we een kinderfeestje in een binnenspeeltuin hier in de buurt. Dat was echt super geregeld…… De kids hebben zich supergoed vermaakt. Senna hebben we nauwelijks gezien, die was met haar vriendinnetjes alleen maar aan het rondrennen, op springkussens aan het springen, in ballenbakken en van glijbanen aan het rollen. Ook Jens heeft zich prima vermaakt. Hij bleef wel een beetje in de buurt, maar vond het allemaal prachtig. Wat een belevenis voor die kids en wat een goed idee voor onze volgende kinderverjaardag ;-). We voelden ons zelf ook weer even helemaal kind. Schoenen uit en mee in de ballenbak met de allerkleinsten. Dat is trouwens wel één van de voordelen van kinderen hebben :-)……..je kunt jezelf van tijd tot tijd ook weer even helemaal kind voelen! Zonder enige schaamte zit ik samen met Senna hele tekeningen te maken en kleurplaten te kleuren. Zonder enige schaamte lig ik languit op de vloer met Jens en z’n auto’s te spelen. Zonder enige schaamte kijk ik samen met de kids naar Sesamstraat, de Teletubbies, Bob de Bouwer en vind het nog leuk ook! En dus gisteren lagen we ook zonder enige schaamte met Jens te rollenbollen op van die superzachte matten en lag Marcel tussen de ballen in de bak!
9 Afleveringen had ik nog in te halen! Mars die onder het mom van ‘ik-wil-leren-maar-ik-krijg-het-er-niet-in-vandaag’ in slaap was gevallen op de bank heeft er gelukkig weinig tot geen ‘last’ van gehad. Ik heb de hele avond alleen maar ‘Lotte’ gekeken. En wat denk je??? Zijn we nog geen steek verder. Ik wil romantiek, ik wil dat de verliefdheid van het scherm druipt, maar nee hoor…….na 9 afleveringen zijn ze nog niet samen……Lotte & Vico! Nee…..ze hebben ruzie……ze gaan tegen elkaar procederen……nee…..daar word ik happy van na 9 afleveringen! Niet dus! Het gevolg was wel dat ik, veel te laat voor een doordeweekse dag, in m’n bedje lag en me nog lag op te winden over wat een oetlul die Vico wel niet is en over wat een stijve trut die Lotte wel niet is. Soms snap ik ook echt niks van mezelf! Waarom volg ik toch ook zo’n domme serie en nog erger…..waar maak ik me in hemelsnaam druk om???? Lien….get a life…..get back to reality!
Woehoe……supergaaf! Mijn-eigen-hoogstpersoonlijke-privé-computernerd heeft een supergaaf tooltje geïnstalleerd op m’n log. Links kun je luisteren naar mijn muziek! Klik erop en je hoort de album van Anouk…….so cool! Ben nu helemaal in de Anouk-stemming, dus liefhebbers van haar muziek……..geniet ervan! Jullie kennen Lien inmiddels, mijn stemming kan zo weer omslaan naar Marco Borsato of nog erger………Jantje Smit….. 🙂 🙂 Maar niet gevreesd, zolang Marcel mij nog niet heeft uitgelegd hoe het switchen van muziek precies werkt, zal ik jullie niet lastig vallen met onze Jan uit Volendam……. En stiekem denk ik dat’ie nog even wacht met mij de cursus ‘hoe-werkt-de-Lien-luistert-naar-link’ aan te bieden.