Man en ik kunnen ons groen en geel ergeren aan de logge organisatie binnen de nederlandse gezondheidszorg. Wat een onprofessionele ambtenarij is het. Beginnend bij de ponskaartjes tot aan alle briefjes, documentjes die 3-dubbel dienen te worden ingevuld. Voor een 4-minuten-durend consult bij de KNO-arts, was Man vandaag 2 uur kwijt. Iedere balie heeft z’n eigen administratieve tiepmiep (zo…weer een etiketje geplakt) die met van alles en nog wat bezig is, maar vraag ons niet wat. Hier een formuliertje, daar een documentje en je vraagt je werkelijk af of we terug in de tijd zijn geplaatst. Waar is hier de automatisering blijven hangen? Hoezo ponskaartjes als we al in een computersysteem staan vermeld? Afijn om even terug te komen op het consult bij de KNO-arts. Binnen 4 minuten wist deze arts een diagnose te stellen. Jens z’n neusamandelen moeten worden geknipt. Eigenlijk ook z’n keelamandelen, maar daar wil de arts nog even mee wachten. Even een kijkje in de keel, in de neus, in de oren en huppakée ons manneke moet onder ‘t mes. Dan wil je vervolgens een afspraak maken om deze ingreep te laten plaatsvinden, weer in de wachtrij bij het afsprakenburo. Vervolgens krijg je te horen dat neusamandelen alleen op dinsdagen geknipt worden (huh?!?). Flexibiliteit van een loden deur dus. Van het afsprakenburo weer naar afdeling 8 voor de anesthesie……weer in de wachtrij……formuliertje invullen……weer in de wachtrij……formulier evalueren met een volgende administratieve tiepmiep……om vervolgens te horen dat de anesthesist contact opneemt als hij nog vragen heeft (waarom dan dat gesprek?!?). Als ze al die overbodige 3-dubbel-administratieve-acties er nou es uitgooien en vervangen door verpleegkundigen, dan denk ik dat we al een stuk beter bezig zijn. Man en ik hebben ook het wiel niet uitgevonden, maar één ding is zeker: in de gezondheidszorg is het de pyramide op z’n kop! De directie en alle administratieve rompslomp slurpen veelsteveel geld op, zodat er bezuinigd wordt op de mensen die het werkelijke werk moeten verrichten, zoals artsen en verpleegkundigen. Het mes erin. Automatiseren die boel. Wellicht vindt u dat ik een beetje overtrokken reageer. Misschien is dat ook wel zo. Ik moet tenslotte ook m’n frustratie kwijt. Het ergste van alles vind ik, dat ons ventje onder ‘t mes moet. Getsiederrie……ik kan wel janken…..
Tag: volgende
Maar verder gaat het eigenlijk uitstekend. Ik voel me prima. De spieren zijn al weer wat soepeler en lopen gaat dus ook al weer wat beter. Ben vandaag al meerdere keren de trap op en neer gelopen en dat gaat ook goed. Schoenen kan ik nog niet aan, dus noodgedwongen loop ik rond op m’n crocs (oftwel m’n plastic klompen). Die dingen zijn trouwens een briljante uitvinding. Echt elegant zijn ze niet, maar zeker met de toestand waarin m’n voeten zich momenteel bevinden, kun je geen beter schoeisel hebben. De blaren laat ik voorlopig nog mooi voor wat ze zijn. Doorprikken kan altijd nog, maar zolang ik de druk kan verdragen ga ik niet met naalden aan de gang. Ik kan tot nu toe dan ook met een tevreden gevoel terugkijken op deze 80 v.d. Langstraat. En opa Joost ook, zover ik deze ochtend begreep. Die heeft helemaal nergens last van en gaat vandaag al weer aan de wandel (oefenen voor de volgende 80 van Leerdam naar ik begreep). Mij niet gezien. Één tachtig per jaar vind ik meer dan genoeg. Op naar volgend jaar……misschien dan zonder blaar 😉
Een hollands datingburo heeft onderzoek gedaan naar de meest foute openingszinnen. Vandaar dat er deze ochtend op 3FM (Giel Beelen) aan de luisteraars gevraagd werd om voorbeelden te sms-en. Hilarisch! Mijn nummer 1 stond niet in de top 5, maar ik vind ‘m geweldig: “wil je morgenochtend een gekookt of bevrucht eitje?”. Gelukkig heb ik genoeg humor om helemaal in een deuk te liggen als een man dat tegen mij zou zeggen. Ik hou persoonlijk wel van die ‘recht-door-zee-types’. Man’s eerste conversatie met mij ging destijds over het weekend en wat we zouden gaan doen. Ik had na een mislukte relatie net een nieuw appartement gekocht waar het nodige aan geklust moest worden, dus dat vertelde ik…….waarop Man de volgende vraag stelde: “ging het niet meer, of was hij gewoon een klootzak?”. Ook zoiets. Ook zo’n zin die ik nooit meer vergeet. Maar vanochtend waren er toch een hele hoop goeies tussen! “Wil je dansen? Oké!…….kan ik mooi daar zitten!”, “Ken ik jou niet van volgende week zaterdag?”, “Je stinkt, zullen we douchen?”, “Geloof jij in liefde op het 1e gezicht of moet ik nog een keer langslopen?”, “Ik ben een telefoonboek aan het schrijven, mag ik je nummer?” enz. enz. Geweldig om de ochtend mee te beginnen. U raadt het al, ik ben goed gemutst vandaag! En dat na weer een wandeltocht van zo’n 18km gisteravond…..in de regen!!!
Categories
Lien & Vakantie
Best leuk hoor……nog een weekje vakantie! Vooral als het weer zo goed is als vandaag 🙁 ! Niet dus….. En sja, wat kun je anders doen met dit slechte weer dan een middagje Ikea & Makro? Deze ochtend was gereserveerd voor dochter. Haar laatste school-vakantie-week zouden we nog wat leuke dingen gaan doen samen. Mijn plan was naar de Efteling te gaan……godzijdank heb ik dit woord niet hardop uitgesproken waar dochter bij was. En omdat haar dus niks was beloofd, ben ik deze ochtend bij het zien van alle regendruppels, die overgingen in kei-harde pijpestelen, van m’n oorspronkelijke plan afgestapt. Wie gaat er nou met zulk weer door de Efteling lopen banjeren? Niet Lien dus…… Nee, de Ikea dat was een veel strakker plan. Weer de nodige prularia gekocht, waaronder een houten trein voor Jens en een knuffel-octopus voor tante Sedonia (oftewel dochter). Éénmaal aangekomen bij de bedden, moesten natuurlijk alle exemplaren uitvoerig getest worden door dochterlief. En bij het zien van een prachtige klamboe was ze niet meer te stoppen….”want dat is wel heel handig voor de muggen, hè mama?!?”. Wetend dat Man een bloedhekel heeft aan klamboe’s (en helemaal als ze roze zijn) twijfelde ik toch een beetje. Maar met tante Carola (oftewel zus) bij de hand is er geen ontkomen meer aan. “Die krijg je ééntje van mij Senna!”. Een beetje tegenstribbelend (hij wist dat hij het toch niet ging winnen van 4 dames) heeft Man het bewuste ‘prinsessen-ding’ opgehangen en dochter is niet meer uit haar bed te krijgen. Fantastisch! Zoon speelt verder al de hele middag met zijn tlein, dus iedereen gelukkig! En nu zit de vakantie er dan toch echt bijna op! Volgende week is alles weer ‘normaal’. Dochter naar school, Jens naar het KDV, Man volop aan de bak in z’n nieuwe job & Lien moet er ook weer tegenaan (volgens haar baas). Gelukkig maar dat de volgende vakantie al is geboekt 😉 ……..de wintersport!
Categories
Tatuu tatuu
De wasmachine en ik draaien weer es overuren. De 10e was zit er inmiddels in en dan liggen er nog 2 stapeltjes. Één geluk dat het vandaag prachtig weer is en dat het meerendeel al droog en gestreken in de kast ligt. Eigenlijk van de zotte dat ik dus vandaag met dat mooie weer aan het wassen en strijken ben, maar ja……het zal moeten gebeuren en liever vandaag nog dan morgen. De terugreis is redelijk goed gegaan. 15 uurtjes hebben we erover gedaan. Om 08h00 vertrokken in L’Estartit en om 23h00 gearriveerd in Sprang-city. Na 1,5 uur rijden werd Jens wagenziek en heeft’ie alles ondergekotst. Noodgedwongen een stop van zo’n half uur om alles schoon te poetsen en Jens op te frissen. Gelukkig is het bij die ene keer gebleven…..op nog een bloedneusje na dan. Jens gaat deze week verplicht aan de appelstroop en spinazie…..we denken nl. dat hij wellicht wat ijzer te kort komt. Verder hebben we tot voorbij Lyon behoorlijk met files te kampen gehad. Het was druk. Wat wil je op de 14e juli…..een Franse feestdag notabene. Na Dyon werd de weg wat leger en dacht Man even wat tijd in te halen door de gaspedaal es ff lekker in te trappen. Wat kon er tenslotte gebeuren? Alle flitspalen stonden op z’n DomDom geïnstalleerd en wist’ie precies te staan. Dat er soms ook onverwachte controles door motoragenten worden uitgevoerd, was Man even vergeten. We zagen ze wel hoor…….de gendarmerie…….alleen te laat! Met een lasergun hadden ze weer zo’n domme Hollander te pakken die ff lekker aan het gassen was op de snelweg. Of we even mee wilden rijden naar de eerstvolgende afrit. Man z’n rijbewijs werd gecontroleerd en we kregen een boete van 90 Euri wat ons allebei nog reuze meeviel…….oeps……ben ik nu heel erg? De snelheid waarvoor we beboet werden was 158 km/u gelukkig dat Man z’n gaspedaal al iets had los gelaten want net ervoor stond de teller nog echt op 170 km/u. Enfin……Man probeerde nog met een “c’est beaucoup d’argent” iets te regelen, maar het enige antwoord wat hij kreeg was, “mais oui….c’est beaucoup de vitesse!”. Oké wie z’n billen brand moet op de blaren zitten. En aangezien we al vele vakanties met hoge snelheid door Frankrijk zijn gecrost en dit de eerste keer is dat ze ons te pakken hebben, mogen we al niet mopperen. Die 90 euro vond ik niet zo erg……het feit dat we weer een half uur vertraging hadden opgelopen…….daar baalde ik van. Maar goed, we waren nog voor middernacht thuis en ons record van 11,5 uur vanuit Barcelona gaan we toch nooit meer halen met die twee kleintjes achterin! Om de haverklap moet er wel ééntje plassen of ééntje een schone luier. En Senna? Nou die heeft een mooi verhaal te vertellen tegen iedereen die het maar horen wil…….”papa moest mee met de politie en als hij geen centjes deed betalen dan moest’ie naar de gevangenis…….maar ze nemen dan geen kindjes mee hoor……neu……die mochten dan wel met mama mee naar huis!” Tatuu….tatuu
Categories
Shopaholic Lien
Heerlijk……wat een topweekend (tot nu toe tenminste)! Gisteravond oppas geregeld voor de kids en Man & ik zijn er es even flink op los gaan shoppen. Voor Man deze keer. Het was nodig. Tenminste Man had ineens de ingeving dat het nodig was. En ik knik dan alleen instemmend. Jippie-Jah-Jeehee. Iedere gelegenheid om te kunnen winkelen wordt met 2 handen aangegrepen. Man is dus goed in het nieuw gestoken. 2 nieuwe lange broeken, 1 korte broek, 2 overhemden, 1 polo en kei-gave nieuwe shoes. Yes…..en Lien was in haar element. Jippie-Jah-Jeehee. En om het euforie-gevoel niet te laten verdwijnen, heb ik het vandaag nog even lichtjes overgedaan…..maar dan voor mezelf. Cool. Een kekke pants en ook nog een kek jurkske. Ik kan weer voor-de-dag komen met m’n nieuwe outfits. Aan schoenen ben ik niet meer toegekomen…..die bewaren we dan maar voor volgende week…..oeps. Blij dat Man een nieuwe job heeft 😉
Hoofdpijn kan natuurlijk heel veel verschillende oorzaken hebben. Te druk, te warm, te moe, te weinig geslapen, te veel gedronken, te ongesteld, te slechte ogen. Ga maar raden waar het dan precies van komt. Net voor onze vakantie heb ik m’n ogen weer laten opmeten omdat ik een nieuwe bril wilde. Vraagt de opticiën: “denk je dat je nog dezelfde sterkte hebt?”. Waarop ik antwoord: “ik denk van wel”. “Geen hoofdpijn de laatste tijd?” vroeg hij weer. “Nou dat wel”,  zeg ik, “maar dat komt denk ik niet van mijn ogen”. Nog geen 2 seconden zit ik met m’n kin op het oogmeetapparaatje en ik hoor vanachter het ding de opmerking: “dat komt denk ik niet van mijn ogen??? Nou ik weet zeker van wel”. Oké dan. Ik begin het zicht te krijgen van een mol. Fijn. “Je wordt ook ouder hè?” was zijn volgende opmerking. En bedankt. Dus nieuwe bril gekocht, glazen besteld en inmiddels heb ik hem een paar weken op m’n neus. Hij is geweldig……zit lekker en ik zie het nog goed ook. Maar wat doet nou het geval? Ik sta dus deze ochtend op MET HOOFDPIJN. Tsss…..met z’n “Ik weet zeker dat het van je ogen komt”. Nou mooi niet dus. Maar goed dat ik genoeg paracetamol in huis heb!
Categories
Lien in Luilekkerland
Geef me zon, zee, strand, zwembad, 32 graden, een tophotel, lekker eten, 2 geweldige kids, een (h)eerlijke Man, 40 jaar getrouwde schoonouders en Lien zit in Luilekkerland….. Wat een lekker weekje hebben we achter de rug. We waren er hard aan toe….Man en ik. Drukke tijd achter de rug en een nog drukkere tijd die eraan zit te komen, dus dit weekje was meer dan welkom. Niet dat ik nu zielig ga zitten doen…..het duurt niet zo heel lang tot onze volgende vakantie. Echter….voordat die aanbreekt moet er met betrekking tot werk en verbouwing nog heel wat geregeld worden. Even bijtanken was dan ook meer dan welkom. Ook de kindjes hebben enorm genoten. Alles was één groot feest….van de vliegreis (voor Jens de 1e keer) tot het hotel, van het zwembad tot het strand en het eten vonden ze op z’n minst wel interessant (eigen tafeltje en stoeltjes, zelf kiezen, 2x per dag warm en hele lekkere gebakjes als toetje….wie wil dat nou niet?!). Ook de kinderdisco waar we iedere avond als trouwe papa, mama, opa & oma onze kinderen zaten aan te moedigen, was een hoogtepunt. Jens was de hele dag druk met dansen, behalve als hij op ‘t podium stond….dan bleek hij meer ‘van-de-techniek’ te zijn en bekeek hij alles en iedereen. Senna vond het de 1e keer na een paar dansjes ook wel genoeg, heeft daarna een paar avonden alleen maar gekeken en had toen weer voldoende moed verzamelt om het weer eens te gaan proberen. De CD met disco-liedjes is natuurlijk aangeschaft en deze ochtend heeft ze thuis alweer vreselijk haar best staan doen. Maar het aller- allerleukste was toch wel papa en mama natspetteren of een kletsnatte knuffel komen geven als je net even lekker ligt te zonnen ;-). Joost & Leny, bedankt voor de geweldige vakantie……ik vraag me nu alleen wel af of een 45-jarig huwelijk ook wordt gevierd??? Hihi…….
Oh ja….meer foto’s zijn natuurlijk te zien in onze foto-album……have fun!
Categories
Lien & de krik-up-the-moms-day
Heerlijk hoor! Een dagje weg van man en kids! Gisteren hebben Mar10e en ik het er weer eens flink van genomen. En een dagje shoppen doet wonderen….zoals dat nu éénmaal werkt bij vrouwen. Tenminste…..bij ons soort vrouwen, vrouwen die hun drukke banen combineren met het huishouden en opvoeden van een zooitje kids (en ja….daar horen ook onze grote kids bij). Het is de hele week rennen, vliegen, hollen en dan moet je zo af en toe even kunnen afblazen door bijv. te sporten of te shoppen….en dan hoef ik jullie vast niet uit te leggen wat onze voorkeur heeft. Onze dag begon met een lekkere lunch op een zonnig terras in het centrum van Rotterdam. Rotterdam omdat we Amsterdam wilden mijden vanwege het mogelijke kampioenschap van Ajax…..not dus! Bleek dat Rotterdam misschien wel net zo’n slechte keuze was, want als AZ kampioen zou worden dan zou dat gebeuren tegen Excelsior in Rotjeknor! Maar goed…….niks van dat al…….het kampioenschap werd door (natuurlijk ;-)) een Brabantse club opgeëist. En denk nu niet dat ik deze wijsheid van mezelf heb……..Mar10e bleek meer verstand van voetbal en bijbehorende clubs te hebben dan ik. OK…..ons shop-avontuur…….na de lunch wisten we niet hoe snel we in de winkels moesten komen om es flink met die flappentapper te zwaaien…..wat mij deze keer uitzonderlijk goed is gelukt. Lien had een aantal dingen op haar verlanglijstje (ja sorry Man….ik had weer een lijstje):
– zomerjurkjes…..voor mezelf deze keer
– hempjes (shirtjes)
– korte broek
– schoenen (of slippers)
– nieuwe tas (Ã la hutkoffer-idee)
– korte broeken voor Jens en Man
– Nieuwe lingerie (als je afvalt doe je dat nl. op alle plekken van je lichaam)
En alles is gelukt op dat laatste na! En niet omdat er niks moois te vinden was……dat niet……gewoon tijdgebrek!!! Het was zelfs zo erg dat we nog flink moesten doorlopen omdat ik toch dat ene jurkje nog even wilde passen wat ik in de etalage van één van de eerste winkels had gezien. En niet voor niks moet ik zeggen……ik heb het vandaag nl. al aan! Al met al een zéér geslaagde dag, niet alleen qua shoppen….het was ook gewoon stik-gezellig. Vooral met het passen van een paar hippe badpakken hebben we nogal moeten lachen. Dat was van het type platter-dan-plat en strakker-dan-strak. En geloof me……zels het Sonja-Bakker-Dieet zal ons niet helpen! Maar goed….ons humeur en onze garderobe is weer even lekker opgekrikt en dat dat dan een beetje ten koste van ons banksaldo gaat…..ach……so be it! Volgende keer misschien maar eens een heel weekend plannen…….
Ik wist het…..ik had er nooit aan moeten beginnen! Maar ja, wat moet je als fanatieke “Lotte-fan” als de serie “Lotte” ineens is afgelopen. Dan val je dus in een gat…..in een diep donker gat. Niks meer op TV, niks meer om te volgen, niks geen even-niks-aan-m’n-hoofd-momentjes. Man kwam met het ‘briljante’ idee om de 1e DVD van Prison Break (een serie die op TV te volgen is geweest) op te zetten. En ja hoor, WE zijn verslaafd! Iedere avond als de kindjes inmiddels lekker op één oor liggen, dan zitten wij weer een paar afleveringen van Prison Break te kijken. En het is zó spannend. En die Michael Scofield is zó’n lekker ding. En het is zó spannend! En dan is het vervolgens wéér te laat en de volgende ochtend wéér te moe. En had ik al verteld dat die Michael Scofield zo’n lekker ding is?? 😉