Bezoek

We hadden gisteren bezoek. Bezoek van een lief klein rood met wit katje. Een jonkie nog. Hij was meegewandeld met Dochter. Misschien zelfs wel een stukje meegedragen door Dochter. Ze was de eendjes brood gaan voeren en daar zat’ie dus…..het jonge katje. Na wat gekroel met Dochter, kwam d’ie dus mee. Naar onze achtertuin. En hij wilde niet meer weg. Het was zo’n ontzettend lief ding. Ze mochten er alles mee doen….de kids. Het beestje vond alles prima (in tegenstelling tot het mormel wat binnen zat……heel lelijk kijkend waarom er een vreemd beest op zijn territorium was….neeeee ik bedoel niet Man, maar onze kater BOY). Natuurlijk konden wij het lieve beestje niet houden. Het hoorde ongetwijfeld bij een gezin met kinderen. Hij was zo gewend aan het geaai en gekroel van kinderen, het moest haast wel uit een gezin met kids komen. Maar hoe krijg je zo’n katje weer weg hè?! En al helemaal als je het zelf eigenlijk ook een heel leuk beestje vind en dat gevoel wederzijds is. Op een gegeven moment ging het gewoon liggen slapen in de aanhanger van Zoon z’n tractor. Een mooi plekje…. De deurmat buiten voor de achterdeur was ook een favoriet plaatsje, ook daar heeft het een tijdje liggen spinnen, zich niks aantrekkend van het lelijke gezicht aan de andere kant van de deur. Daar liep onze Britt steeds humeuriger rond, niet wetend wat aan te vangen met die kleine indringer. “Wat als hij niet meer weggaat?”, vroeg ik aan Man. “Nou dan hebben we er een kat bij!”, antwoordde die laconiek. En stiekem hè, stiekem hoopte ik dat het beestje zou blijven. Samen met Dochter, die een mooiere en lievere “pop” niet kon wensen. Ik weet zeker dat dit beest zich zelfs zou laten aankleden met poppenkleertjes, zo lief was het. Maar uiteindelijk, toen hij toch geen eten kreeg bij huize De Kock, ging hij weg. Hopelijk terug naar z’n eigen famlie. En hopelijk is dat een familie waar hij ook de aandacht krijgt die hij bij ons de hele middag heeft gekregen. Maar anders zal hij ongetwijfeld nog wel vaker op bezoek komen……..en dan ist’ie van harte welkom. Het gezegde luidt ook dat een kat z’n eigen baasjes uitzoekt en in dat geval geef ik onszelf nog een goeie kans……….