Month: August 2007

Lien & de 80

Het gaat goed met de voorbereidingen voor de aankomende ‘monstertocht’. Vrijdagavond heb ik samen met Els (vriendin van zus die ook mee gaat doen) zo’n kleine 15km gelopen en dit weekend zijn we de Loonse en Drunense Duinen rondgelopen. En het ging goed. Nog steeds geen enkele blaar gelopen op m’n nieuwe schoenen. Pantoffels zijn het. We kwamen nog meer wandelaars tegen in de duinen. Ook van die wandelaars met stokjes. Bléh. Stokjes zijn niet hip. Bovendien is het niet toegestaan met stokjes de 80 te lopen, dus al zou ik het maar op enigerlei manier overwegen, is het toch uitgesloten! Je mag de 80 alleen stappen. Er moet altijd minimaal 1 voet aan de grond zijn. Snelwandelen mag, maar ik krijg al pijn in m’n hele lijf als ik er naar kijk. Het kan gewoon niet gezond zijn, dat snelwandelen! Maar goed, ze lopen de 80km wel in zo’n 10 uur, dat dan weer wel. Lien niet, Lien mag blij zijn als ze er 16,5 uur over doet net als vorig jaar. Jippie-ja-jee, 16,5 uur wandelen! Ik lijk wel gek! Oké, dat ben ik misschien ook wel, maar dan ook zo’n 2999 andere meewandelaars! We zullen zien wat het wordt, maar tot nu toe gaat’ie goed! Tjakka…….

Lien & de 1e schooldag

“Mama!” roept dochter zéér verontwaardigd, “jij zou toch vandaag de vlag buitenhangen?”. Sja, hoe moest ik me daar nu weer uit redden?!? Na dit weekend diverse keren een zeer vervelende, onhandelbare, driftige dochter te hebben gehad, riep ik gisteren met een zucht dat ik vandaag de vlag zou uithangen, omdat ze weer naar school mocht. Natuurlijk was dit niet serieus bedoeld. Maar dochter dacht daar dus anders over. “Dat was een grapje” antwoordde ik. Waarop ik natuurlijk meteen te horen kreeg dat ze het geen leuk grapje vond en als ik iets zeg of beloof dat ik het dan ook moet doen. Een tik op de vingers van dochter-lief dus…….

Categories
Kids

Lien & de gillende brandweersirene

Leuk hoor kids. En vooraf wil ik wel meteen even stellen, dat ik ze voor geen goud zou kunnen missen. Maar af en toe. Af en toe. Af en toe zijn er van die momenten dat ze je werkelijk tot het uiterste drijven. En probeer dan maar eens je geduld te bewaren. Probeer dan maar eens rustig alle “Nanny-taktieken’ toe te passen. De peuterpubertijd is zo’n periode. Zoon zit er momenteel middenin. Zoon krijgt een eigen willetje en meerdere malen per dag strookt die ‘wil’ niet met die van mama. Meerdere malen per dag ontstaan er dus situaties waarbij hij óf een woede-aanval krijgt, óf gaat drammen, óf gaat huilen, óf gaat stampvoeten en zeuren. Niet leuk. Helemaal niet leuk. Vooral als je hem op zo’n moment achterop de fiets hebt zitten. Lien ging vanavond dus als een gillende brandweersirene door het dorp. Alle blikken waren op ons gericht. Ik kon uit de blikken lezen wat de mensen dachten: “ach gossie, ‘t ventje……”. Niks ach gossie, niks och gèrem, niks ‘t ventje! Natuurlijk werd het zo langszamerhand bedtijd, maar die driftbui had puur te maken met het feit dat hij nog niet wilde stoppen met spelen en op de fiets naar huis wilde, puur met het feit dat meneer iets anders wilde dan mama. Nou…..VETTE PECH! Lien is nog altijd de baas en dan maar een loeiende sirene op de fiets, maar mooi niet dat’ie z’n zin krijgt! En na zo’n 5 à 10 minuten krijsen, kwam d’ie daar ook achter. Hij gaf het op……… 1-0 voor mama!

Categories
vakantie

Lien & Vakantie

Best leuk hoor……nog een weekje vakantie! Vooral als het weer zo goed is als vandaag 🙁 ! Niet dus….. En sja, wat kun je anders doen met dit slechte weer dan een middagje Ikea & Makro? Deze ochtend was gereserveerd voor dochter. Haar laatste school-vakantie-week zouden we nog wat leuke dingen gaan doen samen. Mijn plan was naar de Efteling te gaan……godzijdank heb ik dit woord niet hardop uitgesproken waar dochter bij was. En omdat haar dus niks was beloofd, ben ik deze ochtend bij het zien van alle regendruppels, die overgingen in kei-harde pijpestelen, van m’n oorspronkelijke plan afgestapt. Wie gaat er nou met zulk weer door de Efteling lopen banjeren? Niet Lien dus…… Nee, de Ikea dat was een veel strakker plan. Weer de nodige prularia gekocht, waaronder een houten trein voor Jens en een knuffel-octopus voor tante Sedonia (oftewel dochter). Éénmaal aangekomen bij de bedden, moesten natuurlijk alle exemplaren uitvoerig getest worden door dochterlief. En bij het zien van een prachtige klamboe was ze niet meer te stoppen….”want dat is wel heel handig voor de muggen, hè mama?!?”. Wetend dat Man een bloedhekel heeft aan klamboe’s (en helemaal als ze roze zijn) twijfelde ik toch een beetje. Maar met tante Carola (oftewel zus) bij de hand is er geen ontkomen meer aan. “Die krijg je ééntje van mij Senna!”. Een beetje tegenstribbelend (hij wist dat hij het toch niet ging winnen van 4 dames) heeft Man het bewuste ‘prinsessen-ding’ opgehangen en dochter is niet meer uit haar bed te krijgen. Fantastisch! Zoon speelt verder al de hele middag met zijn tlein, dus iedereen gelukkig! En nu zit de vakantie er dan toch echt bijna op! Volgende week is alles weer ‘normaal’. Dochter naar school, Jens naar het KDV, Man volop aan de bak in z’n nieuwe job & Lien moet er ook weer tegenaan (volgens haar baas). Gelukkig maar dat de volgende vakantie al is geboekt 😉 ……..de wintersport!

Lien & auto’s

Man liet me vorige week een stukje lezen over iemand die vrouwen met auto’s vergeleek. Hij bleef dan wel bij de categorie Volkswagen. De mooiste dame werd vergeleken met de Phaeton: een ‘yeah right, dream on’-model. Een daaropvolgend exemplaar was de Touareg: ‘mooi, stevig en niet kapot te krijgen’-model. Dan kwam er een hele rits dames die werd vergeleken met de Golf: ‘mooi, degelijk, iedereen-rijdt-erin, dus niet bijzonder’-model. Onvermijdelijk was de vraag van mij aan man: “En? Waar vergelijk jij mij mee?”. Deze vraag kwam er op enigszins dreigende toon uit, waardoor man een beetje twijfelde met antwoorden. “Nou”, antwoordde hij, “toen ik je pas leerde kennen was je eigenlijk een soort van C3-tje……….goed gevormd, slank, pittig en soms met een hoge rug. Maar nu vind ik je eerder een C4. Iets uitgedijd, iets pittiger met wat minder snel die hoge rug. Maar eh……als we toch bezig zijn. Waar vergelijk je mij dan mee?”. U begrijpt dat ik al een beetje aan het steigeren was (ik had natuurlijk verwacht dat hij me op z’n minst met een Porsche Boxter zou vergelijken). Mijn wraak was zoet: “Nou moppie, jij bent eigenlijk een Ford 8840 met veurloaier en dubbel luch”. voor de niet-kenners…….een traktor…….

Lien & het zwembad

“We hebben een prachtig zwembad gekocht voor de vissen” zegt m’n vader. “En als de vijver klaar is, is het voor jullie” komt er achteraan tegen Senna & Jens. En dat is niet tegen dovemansoren gezegd natuurlijk. “We krijgen een zwembad” gilt nr. 1, waarop nr. 2, die momenteel niks anders doet dan z’n zus na-apen, zegt: “sjembad, sjembad!”. Afijn een week later, pa z’n vijver is klaar, de koi-karpers zitten weer in hun eigen riante ‘swimmingpool’, het zwembad is gereinigd, de filters vervangen, chloortabletten aangeschaft en het zwembad staat inmiddels in Lien’s tuin, vol met zo’n 4 kuub water! Niet echt klein dus. Maar die gezichtjes, sja….daar doe je het dus voor hè, helemaal gelukkig zijn ze ermee. Het liefst springen ze ‘s-ochtends om 7 uur al in het zwembad……brrrrrr…… De eerste dag heb ik zo’n emmer of 10 warm water erbij gegooid, maar dat zet echt geen zoden aan de dijk. Nu heeft de zon er al een paar dagen op staan branden en dat heeft de temperatuur al iets aangenamer gemaakt. Om eerlijk te zijn, is het nog steeds te koud voor Lien. Maar ik ben dan ook een échte kou-kleum. Die kinderen schijnen daar totaal geen last van de hebben. Ze dabberen rond in dat bad, spetteren elkaar kletsnat, de één zwemt onder een zwemband door en de ander poedelt lekker in z’n vliegtuigzwemband-met-stuur rond (en oh wee als z’n zus in de weg staat). Maar om een lang verhaal kort te maken, we hebben dus een zwembad in de tuin. Welliswaar zo’n lelijk-blauw-boven-de-grond-staand-geval van 2,5m doorsnee, maar een kniesoor die daar op let. Voor die kinderen is zo’n zwembad goud waard. Het is dit weekend dan ook al heel goed gebruikt. Nu maar hopen dat deze zomer niet alleen uit dit weekend bestaat…………….

Lien is overstag

Ja hoor! Ik heb het gedaan! U zult mij ongetwijfeld voor gek verklaren! Ik heb me ingeschreven voor wéér een ’80 van de Langstraat’. “Je bent niet wijs” zei m’n moeder. M’n vader hield wijselijk z’n mond en Man geeft me groot gelijk (maar goed iedereen die hem kent, weet dat’ie ook niet onder de ‘normaal-denkenden’ valt). Buuv is er nog niet uit. Buuv twijfelt nog. Ben benieuwd en anders loop ik alleen. Ook geen punt, I-pod mee en gaan met die banaan. Gisteravond weer een lekker eindje gelopen met Buuv en het gaat goed. Zeker met die nieuwe schoenen. Nog 5 weekjes en dan moet ik écht aan de bak. Dan start de 80 op zaterdagavond om 21h00. We zien wel. Als ik het toch niet zie zitten, blijf ik gewoon lekker thuis. Maar ik verwacht niet dat dat gebeurt. Ik zeg……”Lien is goed bezig” (of zwaargestoord natuurlijk…..t’is maar hoe je het bekijkt).

Lien & de wandelschoenverkoper

“Heeft u probleemvoeten mevrouw?” vraagt de verkoper. “Eh…niet dat ik weet, buiten het feit dat ze klein zijn……m’n voeten” antwoord ik beleefd. “We zullen even kijken naar de stand van uw voeten, neemt u maar plaats” en ik stap zonder verder al te veel na te denken op de glazen plaat met spiegel eronder. Leuk, handig, zeker als u bedenkt dat ik een rok aan had. Oké, meer dan m’n okselslip kan de beste man niet gezien hebben en ik denk écht dat hij alleen maar naar m’n voeten heeft gekeken…..ahum. Ik moest nl. nieuwe wandelschoenen. Tenminste……als ik toch nog besluit deel te nemen aan de 80 v.d. Langstraat. U weet wel die wandeltocht van 80km waarvoor je aardig gestoord moet zijn om mee te doen…..en ja……ik heb dat debielencertificaat en denk dus serieus na over wéér een deelname dit jaar…..net als buuv trouwens (ook geslaagd voor het genoemde certificaat). Afijn uiteindelijk óók geslaagd voor nieuwe schoenen, Nordic Walker-schoenen 🙂 Maar die gebruik ik dan gewoon zonder stokjes! Stokjes zijn niet hip. Ik heb niets met stokjes. Hoogstwaarschijnlijk zou ik alleen maar vallen over m’n eigen stokjes, gezien mijn hoog ‘Lotte-gehalte’. “Probeert u ze gerust even uit. Loop maar een tochtje van 5km en als ze niet goed zijn, brengt u ze maar terug” zei de verkoper bij het afrekenen. Dat noem ik nog eens service! Maar met die service in m’n achterhoofd moesten die schoenen inderdaad worden uitgeprobeerd en wel meteen. Wat denkt u vervolgens? Niemand die even een stukje wilde meelopen. Buuv kon niet, zus was te druk, tante was niet thuis. Er zat dus niks anders op dan alleen te gaan. En dat was heerlijk!!! En de schoenen liepen heerlijk!!! En het weer was heerlijk!!! Kortom ik heb een heerlijke 10km afgelegd op m’n nieuwe schoenen en dat ook nog eens zonder blaren. Nou……en daar heeft Lien dus wel een blik op haar (overigens schone) okselslip voor over!!!!