Story of my life – deel II

Éénmaal thuis kon ik niet meer eten van verdriet. Zelfmedelijden wisselde zich af met schuldgevoel en een gevoel van falen. Weer was het me niet gelukt een relatie te laten slagen. Eerst een mislukt huwelijk met mijn jeugdliefde en nu dit weer. Er moest wel iets heel erg mis zijn met mij! Een relatie waarin ik mezelf totaal had gegeven, waarvoor ik alles opzij had geschoven (zelfs sommige vrienden, tot mijn grote spijt)…..ook deze relatie mislukte volledig. In een paar dagen tijd viel ik ruim 8 kilo af.
Toen kwam echter het keerpunt. Het keerpunt waarbij mijn eindeloze verdriet omsloeg in boosheid. Het keerpunt waarna ik eindelijk kon beginnen met nieuwe plannen maken. Ik was immers die zelfstandige jonge vrouw, die best voor zichzelf kon zorgen!! Ik kocht een leuk appartementje in het centrum van Waalwijk en begon opnieuw. Mijn ouders, familie en vrienden ben ik nog dankbaar voor alle hulp die nodig was om mijn nieuwe optrekje op te knappen. Met een totaal nieuwe look (haar eraf!), nieuwe outfits (ik had inmiddels maatje 34!) en een compleet nieuw interieur (Hij mocht alles houden!) maakte ik een frisse start. Wat eens was, liet ik achter me. Voor de 2e keer. Ondanks de moeilijke momenten die er ook echt wel waren, had ik het goed naar m’n zin. Ik en mijn langharige perzische kater. Dat was immers de enige kerel die het goed bij me uit hield 😉 Bovendien was ik net 30 en had ik voor mijn gevoel de mooiste 10 jaar van m’n leven voor de boeg. Ik hield mezelf voor dat áls ik ooit moeder zou worden, het in de komende 10 jaar zou gebeuren. Er waren in het begin wel wat dates, maar daar bleef het dan ook bij. M’n leven kwam langzaam weer wat op de rails. Daar hoefde voor mij voorlopig geen HIJ meer bij. Ik deed leuke dingen en wonen in het centrum beviel me uitstekend.
Na een paar maandjes kreeg ik een nieuwe buurman. Het bleek een heel gezellige buurman! Deze buurman had ook nog een hele leuke zus en zo ontmoette ik een hoop nieuwe mensen. Mensen met wie ik op stap ging en waarmee ik ontzettend heb gefeest en gelachen. Ik ben ze eeuwig dankbaar voor het feit dat ze mijn pad hebben doorkruist. Vooral toen het later ook met Man bleek te klikken. Buurman is dan ook één van onze getuigen op 19/9/09.
Hoe mooi is dat dan???
To be continued……………..