Slapeloosheid

“Maar Alien, zijt ge uit uw bed gevallen?” vraagt mijn Belgische baas verontwaardigd als ik om klokslag half acht m’n kantoor binnenstap. Niet zo gek als ik normaalgesproken niet voor half 9 paraat ben. Niet dat ik niet eerder zou kunnen opstaan of beginnen, maar simpelweg door het feit dat er ook nog 2 kindjes moeten worden gewassen, aangekleed, gevoed en vervolgens nog naar de juiste oppas-adressen gebracht, is dit niet haalbaar. Half 9 is dan vaak al een strijd tegen de klok. Vandaag niet. Vandaag ben ik vroeg. Het was weer zo’n nacht. Zo’n nacht dat ik rond tweeën wakker word en niet meer in slaap kom. Zo’n nacht dat ik er wel 4x uit ben gegaan om maar niet teveel te gaan liggen woelen. Zo’n nacht die maar niet voorbij lijkt te gaan. Zo’n nacht waarop de meest onzinnige dingen door m’n hoofd spoken. Zo’n nacht waarin ik het gewoon niet rustig krijg in m’n hoofd. Ze zijn er wel vaker. Alleen was het nu al een tijdje geleden. Ik kan er wel tegen, een nacht slecht slapen. En vandaag heb ik het geluk dat Man thuis is. Man zorgt vandaag voor Jens en Senna is logeren. Niets en niemand om voor te zorgen dus….. Nou, dan kan ik net zo goed vroeg opstaan en lekker vroeg beginnen. Tegen de tijd dat ik dan vanmiddag begin in te kakken, kan ik mooi weer m’n biezen pakken en naar huis gaan. Om vervolgens een klein dutje te doen………..weltrusten alvast………