Mooi systeem wel…..die plaszakjes voor kleine kindjes. Ik weet nog dat we bij Senna vreselijk hebben staan hannessen om het voor elkaar te krijgen, maar bij mannekes werkt het perfect! Pieleke in het gaatje van het plaszakje, plaszakje op z’n plaatst plakken en hupsakée…..hebben die hap. Ging goed….deze keer…..maar het leverde verder niks op. Urine was brandschoon. Al met al nog geen idee wat Jens nou heeft. We kijken het een paar daagjes aan en als het een virus is, zal het binnen die paar daagjes wel een stuk beter moeten gaan. Laten we het hopen. Ik heb liever een ondeugende, op tafel klimmende, met-eten-kliederende, maar tevens ook vrolijke Jens, dan zo’n ziek, zwak en hangerig ventje. Maar ook ik heb geleerd van mijn moeder dat ‘lieve koekjes’ niet worden gebakken en dat we het zullen doen met wat er komt. Aan de andere kant bouwt hij nu zoveel weerstand op tegen allerlei microscopische beestjes, dat hij straks op school nauwelijks nog ziek wordt. Tenminste…….dat is dan weer wat ‘men zegt’……
Tag: Man
Ik heb er niks mee. Ik kan er niks mee. Ik kom er het liefst nooit en het allerergste is dat ik steeds tegenstrijdig advies krijg…..gek word ik ervan! Wel zetpil, niet zetpil, wel zetpil, niet zetpil. Aaargghhhh…… Maar om bij het begin te beginnen, Jens is weer ziek! Het ventje had vanmiddag weer 39,5 graden koorts. Behoorlijk hoog dus…. En het gekke is dat hij net van z’n antibiotica kuur af is. 3 weken geleden zaten we nog in het ziekenhuis voor de koortsstuipen. Advies: geef ‘m géén zetpil. Klonk logisch, want nadat de zetpil uitgewerkt is, kan de koorts weer explosief stijgen. En dan vandaag kijken ze me weer heel verwonderd aan dat ik nog geen zetpil had gezet! Nou ja zeg…..ik verteld dat vorig jaar door meneer zelf (notabene) aan Marcel het advies was gegeven om hem geen zetpil te geven als de koorts niet boven de 40 graden kwam. Het ziekenhuis gaf ons 3 weken terug hetzelfde advies en nu moet ik in 1x wel paracetamol via de poeperd toedienen. Beetje verwarrend wel…. Maar goed, wat ik het allerliefste wil is dat ons ventje zich snel weer wat beter voelt. Iets is er niet in orde, maar wat dat is nog niet bekend. Morgenochtend mogen we nog met een plaszakje naar de huisarts om te kijken of daar nog niet-gewenste beestjes in te vinden zijn. Is dit ook schoon, dan zal het toch hoogstwaarschijnlijk om een virus gaan. Wat het ook is……het is vooral heel vervelend voor ons manneke……hij is écht ziek en daar kan ik heel slecht tegen…..de schat!!!
Arghhh…..ieeeekkkk….bluhhhh……nee toch??? Lees ik net op www.bepster.com (een kekke-site for the ladies) dat de schoudervullingen wel eens kunnen terugkeren in het modebeeld. Vreselijk, een soort van lichte paniek overmant me terwijl ik dit schrijf. Er zijn een aantal dingen die ik niet terug wil uit de jaren 80 en de schoudervullingen is er daar één van! Natuurlijk heb ik ze ook gedragen…..en als ik dan zelfs shirts of blouses had waar ze niet in zaten, beschikte ik nog over van die grote losse, die ik dan onder m’n BH-bandje stopte. Erg lastig, want die dingen bleven natuurlijk nooit op hun plaats. Écht……het meest erge van mijn foto’s uit de jaren 80 (los van de jeugdpuistjes) zijn wel de schoudervullingen. Zelfs een legging vind ik persoonlijk nog charmanter (ehhh….nee….óók erg!). Ik wil ze niet terug, ik wil ze niet terug, ik wil ze niet terug…..nog even en ik begin te hyperventileren! Één ding is zeker…..de grote mode-ketens kunnen ze terug in hun kleding naaien, maar Lien gaat nog liever in haar BH over straat!
“Zielig hoor” zeg ik tegen man-lief die inderdaad instemmend knikt en een beetje benauwd kijkt. Stel je voor dat iemand zomaar beslist of je ballen er al dan niet afgehaald worden! Ieeekk, nee daar moet’ie natuurlijk niet aan denken. Wij beslissen dat dus wel zomaar voor ons huisdier. Weemoedig zegt Mars tegen de kat: “geniet nog maar even van je mannelijkheid….zometeen is het weg!”. En de kat kijkt hem vragend aan….het lijkt bijna of hij het begrijpt. Er klopt iets niet en de kat heeft het al goed in de gaten. Waarom krijgt nu niet gewoon wat te eten? Waar is in godsnaam z’n drinken gebleven? Al miauwend en kopjes-gevend slentert’ie de hele ochtend al achter me aan. Ik moet’m zelfs uit de badkamer zien te houden, want ook daar likt’ie anders gretig de kraan schoon en de douchebak leeg. En sja….nuchter = nuchter….dus moet ik maar even doorbijten en niet te veel nadenken bij het feit dat de schat zometeen gecastreerd wordt. Vanmiddag mag ik hem weer ophalen….ben benieuwd hoe hij het heeft doorstaan…..zucht. Ik moet gewoon toegeven dat ik hier niet goed in ben! Ik doe dus nu voor m’n gevoel opzettelijk een beest pijn! Maar ja…..ik wil ook geen kat die straks z’n territorium in de huiskamer gaat afbakenen door lekker rond te piesen en ik wil ook geen kater die zo dominant wordt dat je’m niet meer kan optillen. Nee….het is echt het beste….voor iedereen…..maar toch…..voor iedereen, behalve de kat…..zucht!
Het liefst stop ik m’n kop in het zand. Het liefst denk ik helemaal niet aan hypotheek-aflossingen, rente-percentages, oversluit-provisies, notariskosten en dat al. Dat zijn helemaal geen leuke dingen om mee bezig te zijn. Sterker nog, dat vindt Lien zonde van haar kostbare tijd. Ik woon toch in een fijn huis? Die hypotheeklasten worden toch gewoon iedere maand authomatisch afgeschreven? We kunnen het toch gewoon betalen? Waarom nou weer die map met papieren gaan doorworstelen? Maar dan komt Mars met het magische woord: GOEDKOPER. Wat goedkoper? Hoeveel goedkoper? Met andere woorden: Hoeveel extra kan ik in de maand uitgeven aan shoppen? Nu was dat niet precies wat man-lief bedoelde te zeggen……gek hè?! Maar hoe je het ook went of keert……goedkoper is altijd goed…….meer geld overhouden is altijd goed……daar zegt niemand “NEE” tegen, toch? Afin…..wij dus gisteren met alle paperassen naar de hypotheek-adviseur. Toch maar met onze neuzen in die mappen om te kijken of het wellicht interessant zou zijn. En warempel……het zou wel eens hééél interessant kunnen zijn. En daar word ik dan toch weer wel vrolijk van. Ik moet nog niet te snel gaan springen van blijdschap, want de boete over onze huidige hypotheek moet nog worden berekend. Boete?? Ja….boete…..omdat we dus vroegtijdig onze huidige hypotheek aflossen. Ja….Lien zit er inmiddels helemaal in. Ik weet na een avondje hypotheek-adviseur aardig hoe het in elkaar steekt……..mag wel gaan oppassen dat ik het niet tóch leuk ga vinden!
“Mars, wanneer kun je je pak weer ophalen bij de stomerij?” vroeg ik zaterdag. “Eh…gisteren….vergeten!” was z’n antwoord. “Heb jij dat groene bonnetje nog wel?” vraag ik vervolgens, terwijl mijn intuïtie mij al vertelde dat dat wel eens zoek zou kunnen zijn. “Da’s een goeie…..dat had ik op het dressoir of op tafel gelegd!” roept’ie uit de bijkeuken. Sja….ik moet bekennen dat ik het daar ook heb zien liggen en dat ik toen zelfs nog dacht: “dat moet zometeen even ergens anders worden neergelegd, voordat de kat het als een nieuw speeltje beschouwd”. En verder weet ik niks meer……blanco……geen groen bonnetje meer gezien. Dus een aantal mogelijkheden: 1) de kat heeft het idd als nieuw speeltje gebruikt; 2) het is ergens tussen reclame-folders geraakt; 3) Jens heeft het opgegeten (die heeft nl. een voorliefde voor papier eten); 4) ik heb het toch ergens anders neergelegd en ik weet bijgod niet meer waar! En ondertussen was ‘mission impossible’ begonnen in huize de Kock-Broeks. Op zoek naar een klein groen briefje waarop een nummer van z’n gestoomde-Hugo-Boss-pak stond en wat tevens het bewijs was dat we de stomerij-kosten vooraf hadden betaald. Nou is dat laatste nog het minst van man-lief z’n zorgen, als hij z’n fijne, favoriete, goedpassende pak maar op tijd terug heeft! Van kattenbak tot speelgoedkisten, van vuilnisbak tot oud-papier-bak…alles is doorzocht…..geen groen stomerij-briefje te vinden. Naja…..vandaag dus maar even gebeld met de stomerij om te vragen wat te doen en weet je wat ze zeiden? “Kunt u niet nog even verder zoeken?”…..tssss…..het enige wat wij nog kunnen doen is wachten tot Jens misschien groene stukjes uitpoept!!! En ik weet niet of de stomerij op die bruin-groene-aan-elkaar-geplakte-stukjes zit te wachten! “Nou, brengt u dan op z’n minst uw legitimatie-bewijs mee” was het volgende advies. En dat hadden wij ondertussen zelf ook al wel bedacht!!!
Man-jr. in ons gezin heeft al aardig door hoe het werkt met vrouwen en vooral met moeders! Met weinig woorden weet’ie me steeds weer de dingen te laten doen, die hij wil! Toch knap, moet ik zelf toegeven. Door alleen een kort “die”, “ehuh”, “drinken”, “op”, en “meer”, samen met een wijzend vingertje en grote onschuldige kijkers, weet hij aardig z’n zin te krijgen en vrouw-sr. in huis aardig voor z’n karretje te spannen. Steeds weer betrap ik mezelf erop dat ik een soort van vrouwlijke butler aan het worden ben voor ons ventje. En ja, natuurlijk kan hij het allemaal nog niet zelf en heeft’ie m’n hulp hard nodig, maar het is toch echt niet nodig dat ik bij elke “die” al meteen van m’n stoel omhoog kom om datgene voor meneertje te pakken, halen of regelen wat’ie op dat moment wil. En nu wil ik niet alle mannen over één kam scheren hoor, maar de mannen in huize de-kock worden toch aardig op hun wenken bediend. En weet je wat het ergste is……ik vind het niet eens erg! Het zal dus wel dat zorgzame van vrouw-sr. zijn, wat doorslaggevend is. En toch zal ik daar in de toekomst iets aan moeten veranderen……ik wil nl. over zo’n 25 jaar niet van mijn a.s. schoondochter (of schoonzoon….you never know) te horen krijgen dat man-jr. zelf niks doet of niks kan!!! Werk aan de winkel dus, Lien! Zelfstandig opvoeden die hap!
Dat was even nodig gisteravond. Ik had de hele dag al een k*tdag. Niks liep zoals ik het wilde…..niet goed uitgeslapen, een onhandelbare Jens omdat z’n nieuwe auto niet meemocht naar het KDV, verkeer zat tegen, teveel cijfermatig werk…waardoor ik binnen de kortste keren zo duf als konijn achter m’n buro zat….enz. enz. Dat zijn van die dagen die gewoon iedereen wel eens heeft en waardoor ik behoorlijk chagerijnig kan worden. Bovendien kwam toen nog het nieuws dat een vader in Haarlem met z’n 2 zoontjes van 4 en 6 voor de trein was gesprongen. En daar heb ik moeite mee. Natuurlijk moet ik niet alles op mezelf projecteren en natuurlijk kan ik de wereld niet in m’n eentje veranderen. Maar wat bezielt zo’n man om dat te doen? Liefdesverdriet om een echtscheiding? Kom op zeg!!!! Ik heb zelf wat dat betreft ook genoeg meegemaakt. Voor alles is een oplossing en als volwassen mens heb je de PLICHT om te zorgen voor de kinderen die je op de wereld zet. En als dan het leven even tegenzit, maak je er maar op die manier een einde aan? Nou, dat kan er bij mij niet in…..hoe beroerd je situatie op dat moment ook is. Bloedlink word ik er van. De gedachte aan wat die kinderen moeten hebben meegemaakt dat laatste moment, laat me niet los. 4 en 6 jaar……die weten heel goed wat er om hun heen gebeurt hoor! Nee lekker als je door zo’n gestoorde vader op de wereld bent gezet…… Misschien oordeel ik te hard, ik ken natuurlijk de situatie van dat gezin niet, maar dan nog……..dat je jezelf iets wilt aandoen, moet je zelf weten…..maar blijf in godsnaam met je tengels van die kinderen af!!! Zo…en dat wilde ik even kwijt.
Om op dat verstand op nul gevoel terug te komen. Dat is goed gelukt met een programma als “Just the 2 of us” op Talpa! Ik vind het weer een briljant concept. Heerlijk om naar te kijken en om even niet na te hoeven denken. Niks zwaars… eigenlijk gewoon weer zo’n onzinnig programma, maar wel goed voor de kijkcijfers!!! Bovendien vind ik het zelf wel gaaf om te zien dat er sommige BNers zijn die dus werkelijk supergoed kunnen zingen. Monique Smit bijvoorbeeld…..om eerlijk te zijn, zingt ze beter dan haar broer Jan!!!! Ik ben dus gisteren weer helemaal bijgetankt en m’n chagerijnige bui is weg. Toch prettig voor collega’s, manlief en kids……..
Ik: “donderdag moeten we naar het ziekenhuis, Senna”. “Oh….gaan ze dan naar mijn oren kijken?”. “Nee, we gaan naar de ogendokter! Die gaat druppeltjes in je oogjes doen en dan een paar testjes doen”….terwijl ik het eigenlijk ook niet zo’n slecht idee vind om haar oren es te laten nakijken! “Oh ja, omdat ik een beetje scheel kijk hè mam?” komt ze heel wijs uit de hoek. Oké….aan haar oren mankeert dus niks, dit heeft ze goed opgepikt en onthouden! Die oren van haar zijn heel selectief als het om luisteren gaat. In alle vriendinnenboekjes (ook zoiets als je kleuter ineens op school zit…..moet je als mams iedere keer weer crea-bea zijn om die boekjes leuk in te vullen en leuk te beplakken!) heb ik ook ingevuld bij het onderwerp: ik heb een hekel aan……..LUISTEREN! Net als dat ik invul bij: ik wil later worden……..DIRECTRICE! Maar dat even terzijde. Ik ken m’n dochter en ik weet dat ze niks mankeert aan haar oren (al wil de juf dat niet altijd van me aannemen, want ook daar past ze het principe Oost-Indisch-Doof toe). Maar haar ogen….nou daar ben ik nog niet zo zeker van. Het zal me niks verbazen als ze binnenkort met zo’n afgeplakt oog rondloopt. Aan de ene kant vind ik het zielig en druk ik dus op die manier een stempel op onze dochter: ZIELIG. Aan de andere kant als iemand er mee om kan gaan, is het ons meiske wel…..die trekt zich echt niks aan van wat anderen vinden…..super instelling vind ik dat! Bovendien als het om gezondheid gaat, moet ik natuurlijk niet zeiken. Dan maar een tijdje met prinsessenstickers op d’r oog…..waarschijnlijk vindt ze zichzelf dan de mooiste van de klas!!!!!! Ze zullen die dingen toch wel hebben in het roze??? Ach ja….we will see!
…wat een toestand! 3 dagen zonder internetverbinding!!! Wat is dat toch met mannen?? Waarom moeten die altijd gaan zitten sleutelen, rommelen en dingen veranderen als iets gewoon goed werkt?? We hadden een internetverbinding…DIE DEED HET….we hadden een telefoonaansluiting…..DIE DEED HET! Maar nee, we moesten zo nodig naar een 20MB verbinding met voice over IP….oftewel….bellen via ADSL. Allereerst zitten we al sinds 1 maart zonder vaste telefoonlijn. Nu is dat het minst van m’n zorgen…..we hebben genoeg GSM’s in huis en zijn dus voor de intimi gewoon te bereiken. Maar geen internet sinds afgelopen dinsdag……dat is dus héééél frustrerend. Niet kunnen loggen, niet kunnen mailen en niet kunnen surfen….ik haat dat! Natuurlijk ben ik in voor kostenbesparing en natuurlijk ben ik in voor een snellere internetverbinding…..maar ik kan er gewoon niet tegen als het niet meteen goed werkt! En dan moet je zo’n helpdesk bellen (tenminste….manlief, want ik bel niks) en die helpdesk kost 0,70 euro per minuut. Natuurlijk de keerzijde van een goedkoper abonnement. En man-lief heeft er eigenlijk zelf te veel verstand van, waardoor (ochgerem) het helpdesk-ventje aan de andere kant van de lijn het meteen al benauwd krijgt. “Het ligt waarschijnlijk aan het signaal” zegt ventje…..”nee natuurlijk ligt het niet aan het signaal want de atm-loopback-test is succesvol” dhaaa…..ventje met z’n mond vol tanden en ik snap er ook geen snars van…. Ikke: “doet’ie het dan weer? alst’ie succesvol is?”. Maar nee, zo blijkt dat dan weer niet te werken. Maar nu eindelijk weer in de lucht…. 🙂 Jippie! En met een beetje geluk kunnen we deze week ook weer bellen via de vaste lijn….ik kan me dus weer helemaal uitleven! 🙂