Hakkie takkie….

“Zielig hoor” zeg ik tegen man-lief die inderdaad instemmend knikt en een beetje benauwd kijkt. Stel je voor dat iemand zomaar beslist of je ballen er al dan niet afgehaald worden! Ieeekk, nee daar moet’ie natuurlijk niet aan denken. Wij beslissen dat dus wel zomaar voor ons huisdier. Weemoedig zegt Mars tegen de kat: “geniet nog maar even van je mannelijkheid….zometeen is het weg!”. En de kat kijkt hem vragend aan….het lijkt bijna of hij het begrijpt. Er klopt iets niet en de kat heeft het al goed in de gaten. Waarom krijgt nu niet gewoon wat te eten? Waar is in godsnaam z’n drinken gebleven? Al miauwend en kopjes-gevend slentert’ie de hele ochtend al achter me aan. Ik moet’m zelfs uit de badkamer zien te houden, want ook daar likt’ie anders gretig de kraan schoon en de douchebak leeg. En sja….nuchter = nuchter….dus moet ik maar even doorbijten en niet te veel nadenken bij het feit dat de schat zometeen gecastreerd wordt. Vanmiddag mag ik hem weer ophalen….ben benieuwd hoe hij het heeft doorstaan…..zucht. Ik moet gewoon toegeven dat ik hier niet goed in ben! Ik doe dus nu voor m’n gevoel opzettelijk een beest pijn! Maar ja…..ik wil ook geen kat die straks z’n territorium in de huiskamer gaat afbakenen door lekker rond te piesen en ik wil ook geen kater die zo dominant wordt dat je’m niet meer kan optillen. Nee….het is echt het beste….voor iedereen…..maar toch…..voor iedereen, behalve de kat…..zucht!