Tag: Man

Lien & gezeur

Ik kan er niet meer tegen….dat gezeur!! Kinderen zijn leuk hoor, ze zijn schattig, lief, bijdehand, aandoenlijk, lachwekkend en ik hou zielsveel van ze…….maar soms……soms zijn er van die dagen…..of betergezegd van die momenten, dat ik ze eventjes níet zo leuk vind. Als ze simpelweg te moe zijn en alle redelijkheid die in hun kleine lijfjes zit verliezen en als ik simpelweg te moe ben om nog voldoende geduld op te brengen. Zoals nu. Man-lief heeft de badtaken even overgenomen, zodat ik de frustratie van me af kan loggen :-). “Mama, ik ga niet in bad hoor!” zegt nr. 1 terwijl ondertussen nr. 2 z’n nieuwe auto’s in het bad gooit, terwijl die daar niet zo goed tegen kunnen. “Jawel hoor” was mijn antwoord, “jij gaat wel in bad, want je bent veelste vies om zo te gaan slapen”. “Maar dat doet pijn!” was het weerwoord. “In bad gaan doet geen pijn en nu ophouden met die onzin” reageer ik al iets minder lief. “Dat doet wel pijn aan mijn benen” roept ze ook iets minder lief. Wat bleek? Ze had weer enkele kleine schaafwondjes opgelopen met het buitenspelen en ja….het klopt….dat prikt even. Nog geen excuus om niet in bad te hoeven…..vind ik. Maar wat ik ook probeerde, het tegenstribbelen werd steeds zeurderiger en ik kan het ff niet meer handelen. Wat hoogstwaarschijnlijk ook te maken heeft met het drukke weekend dat achter ons ligt. En dochterlief? Die zit inmiddels door de daadkracht van Man heerlijk te badderen en is de wondjes op haar benen weer vergeten. En Lien? Nou die kan eigenlijk niet uitstaan dat het hem wel zomaar lukt!!! Ik weet eigenlijk niet wat frustrerender is……….

Bekaf…..

…..zit ik achter de PC. Bijna elf uur en Lien is eindelijk klaar! Ik ben er gewoon achter…..wij zijn nu éénmaal zo’n ‘last-minute-stel’. Alles moet op het laatste nippertje. Al maanden ligt onze tuin open. Al maanden zeggen we iedere week tegen elkaar: “als nou die tuin is dicht-gestraat…..”. En al maanden gebeurt er niks. Nu het heugelijke feit: HET IS KLAAR! Tot grote opluchting van man en mijzelf. Tot iets minder grote opluchting van de kids, want die zijn hun supergrote zandbak kwijt. Morgen is ons ventje jarig…..dan wordt’ie 2 jaar. En dan het mooie weer waar we dit weekend van mogen genieten erbij opgetelt en tjakka….de formule om de Kockie’s aan het werk te krijgen. Ik zeg ook altijd tegen iederen: “Mars is net een diesel…..hij komt langszaam op gang, maar alst’ie éénmaal loopt…….dan ist’ie niet meer te stoppen!” Dat heeft’ie dus dit weekend weer bewezen. Tuin is bestraat, aangetrild, electriciteit aangesloten en als klap op de vuurpijl ook nog met een spiksplinternieuwe terrasreiniger schoongemaakt (topaankoop trouwens…zelfs ik kan het!). Vanavond nog een speelgoedhuisje in elkaar gezet wat we van goede vrienden hadden gekregen en onze tuin, cq speelpaleisje is klaar. Ook nog de nodige versieringen opgehangen natuurlijk, want morgen is het feest! En nu? Nu is Lien moe. Nu is Lien bekaf. Nu gaat Lien tandenpoetsen en naar bed. Waar ik waarschijnlijk morgenochtend rond half 5 wakker zal worden, net als vorig jaar, en die eerste wee weer voel aankomen. Alleen nu hoeft er geen kind uitgeperst te worden……..nu vieren we z’n 2e verjaardag…….”Hiep Hiep…..HOELA!”

Snif snif…

….Lotte is finished, is over, is afgelopen…. Mijn favoriete serie (en dan nog wel op Tien welteverstaan). Hoe moet dat nu verder met Lien? Mijn echte ff-niks-an-m’n-kop-lekker-soapie-kijken-moment! Naar de knoppen! Niet dat de laatste aflevering niet mooi was…..dat wel….geweldig zelfs. Een waar prinsesje….die Lotte….zo mooi en eindelijk getrouwd met Vico….haar droomprins. Ik begrijp nu hoe mijn moeder moet hebben gebaald toen de afleveringen van Dallas en Dynasty stopten. Want ja….ik ben dus in die tijd opgegroeid…..met Dallas en Dynasty. Met Alexis, de heks en Pamela & Lucie Ewing, de prinsesjes. Ik keek verplicht mee….zo vaak en zo lang, dat ik het vanzelf ook mooi ging vinden. Ik heb dat ook geprobeerd met man-lief & ‘Lotte’. Niet gelukt. Zijn DVD-recorder heeft overuren gedraaid alleen al om ‘Lotte’ ieder dag op te nemen. Maar het is me gelukt. Er is geen aflevering voorbij gegaan of ik heb ‘m gezien. De komende dagen zal Lien dus in een diep gat vallen……zucht. Tijd om man-lief wat te vervelen? 😉

Lien & de post

De dag na de aankondiging van drastische reorganisaties bij TNT krijgt Lien géén post. En dat is raar. Lien krijgt iedere dag post. Geen fanmail hoor…..gewoon veul rekeningen ;-)…..hihi. Er gaat geen dag voorbij zonder post! Dat ik dus donderdag niks in de brievenbus had, was raar. Zeker omdat we allebei op dringende post zaten te wachten. Mars op CD’s van Microsoft en Lien op de uitnodigingen voor Jens z’n verjaardagsfeestje (héél belangrijk dus). We (ehh…ik bedoel man-lief) heeft flink de creabea uitgehangen een mooie Cars-foto-uitnodiging in elkaar gebrouwen. Helaas pindakaas…ze zijn nog steeds niet afgeleverd bij huize de-Kock. En ik baal. Volgende week ist’ie jarig. Nieuwe bestellen heeft geen zin. Wat nu? Natuurlijk kunnen we altijd nog uitnodigingen via de mail versturen. Niks vreemds in deze virtuele tijd. En toch blijf ik het leuker vinden om ze gewoon via de post te versturen. Dus ik baal. Maar goed, ik kan blijven balen, maar dat veranderd niks aan het feit dat ik ze simpelweg niet heb. Bovendien blijft dan nog maar de vraag of ze wel zouden zijn aangekomen bij de genodigden, omdat diezelfde TNT post ze weer zou moeten bezorgen. Reorganiseren? Gewoon sluiten de boel, opdoeken die TNT post…tssss! Laten we maar een paperless leven creëeren….nog goed voor de regenwouden ook. Ik verstuur ze dus maar via de mail vandaag….punt!

V.I.P. Lien

Vrijdag gaat het dan gebeuren. Vrijdag begeeft Lien zich als ‘Very-Important-Person’ naar de Heineken Music Hall om het concert van Trijntje Oosterhuis bij te wonen. Nu heb ik het eigenlijk niet zo op VIP’s. Of dat nou een gevoel van weggedrukte jaloezie is of dat ik het echt niet met ze heb, weet ik niet. Maar ik heb om eerlijk te zijn wel zin in een avondje rondbrallen. VIP-parkeerplaats, VIP-entree, VIP-hostess, VIP-diner, VIP-balkonseat, VIP-drankjes en misschien zelfs wel een VIP-wc (zo ééntje waarbij automatisch je kont wordt afgeveegd……ehhh…….ik geloof dat m’n fantasie weer op hol slaat). Maar Trijntje Oosterhuis, ongetwijfeld de beste zangeres van Nederland, samen met het Metropole Orkest lijkt me wel erg gaaf! VIP of niet……ik voel me zeer vereerd dat ik daarbij kan zijn. Oppas voor de kids is geregeld, nu nog een gepaste outfit. Kan natuurlijk niet in mijn gewoonlijke vrijdag-tenu (spijkerbroek) aan komen kakken. Nee als ik dan als VIP ga, dan wil ik me ook een VIP voelen. Dan wil ik zo’n ‘rode-loper-gevoel’ krijgen ook. Het zal dus wel m’n Armand Basi jurk worden, die ik in een opwelling in Spanje heb gekocht en welgeteld 2x heb gedragen. Moet kunnen. Ik snap dat échte VIP’s voor iedere gelegenheid een nieuwe outfit aanschaffen, maar dat ga ik niet meer redden voor vrijdag. Deze burgertrut zal het moeten doen met wat er in de kast hangt.

Halleluja

…toch een oorontsteking. En niet dat ik nu zo blij ben dat ‘t ventje weer met een oorontsteking zit, maar wel met het feit dat er nu iets is geconstateerd waardoor hij zich zo ziekjes voelt. Het leek aanvankelijk woensdag iets beter te gaan….met de nadruk op léék…..gisteren was het weer niks met ons manneke. Weer verhoging, hangerig, slaperig, huilerig en ‘auw-roeperig’. Gisteravond zelfs weer 39,9 graden koorts en dat was voor mij de druppel. Vanochtend eerste werk weer gebeld met de huisarts om te overleggen. Hij is nu immers alweer vanaf zondag ziek! Bovendien kan ik wel met die zetpillen aan de gang blijven, maar hoe lang mag dat? Gelukkig dacht de huisarts er net zo over en wilden ze hem zeker nog even zien voor het weekend. Zo gezegd, zo gedaan en om 11h45 stond ik met wakker-gemaakt kind weer bij de huisarts op de stoep. Diagnose was deze keer zo gesteld! Zodra de arts maar in de buurt van z’n oortjes kwam, begon d’ie al te krijsen! Niet dat dat wat heeft geholpen, want dat was alleen maar een teken voor de arts(in-opleiding) om extra goed te kijken. Ja hoor…..een oorontsteking! Linker oortje deze keer… Afijn, antibiotica mee en nu ligt ons Jensje al de hele middag op bed. Als hij wakker is, huilt’ie en roept’ie “auw” en als ik vraag of hij met me mee gaat naar beneden, dan roept’ie hard “nee”. Zelfs niet als ik zeg dat we Cars gaan kijken……nou en dat zegt genoeg! Hij is gewoon hartstikke beroerd……en zoals ik al eerder schreef…..daar kan ik NIET tegen……ochgèrem ‘t ventje!

Lien & bouwplannen

Wij hebben dus bouwplannen. Niet voor een ander huis hoor (al zou dat ook wel kei-gaaf zijn), maar voor ons huidige stulpje. Tuindeuren erin, een stuk van de bijkeuken bij de kamer trekken, nieuwe vloer, alles laten stucadoren (is dit een werkwoord?), trap-renovatie en misschien zelfs wel een extra dakkappel. En dan zijn er natuurlijk een aantal dingen die ik geweldig leuk vind om te doen, zoals: een nieuwe vloer uitzoeken, keuken uitbreiden, nieuwe eettafel met stoelen uitkiezen enz. enz. Maar helaas zijn er ook een heleboel dingen die supersaai en dus niet aan mij besteed zijn. Gelukkig heb ik dan nog man-lief, die zich met frisse energie aan de onderhandelingstafel gooit van hypotheekverstrekkers en strakjes ongetwijfeld ook met de verschillende bouwbedrijven.  En ik laat ‘m lekker z’n gang gaan en bemoei me er zo min mogelijk mee. En dat is goed, dat is net zo goed als dat man zich altijd onder de was en andere huishoudelijke taken uitwurmelt. Ieder z’n ding, zullen we maar zeggen. En tijdens dat voortraject van zo’n verbouwing, ben ik stikblij dat ik kan zeggen: “Lieffie, ik ben even een wasje opruimen!”. En als er dan straks iets niet goed gaat, dan kom ik om de hoek om toch even te zeuren natuurlijk……dat dan weer wel. Daar ben ik tenslotte vrouw voor……..

Lien & voetbal

“Lopen Robben!” zucht man-lief, “het moet niet gekker worden, Slovenië voetbalt gewoon beter dan Nederland!”. Ik: “is Slovenië goed dan?”. Man: “ben jij gek! Ze staan 72e op de wereldranglijst”. Ik: “Oh….maar ze hebben wel een hele goeie jonge keeper”…..want dat hoorde ik even daarvoor de presentator zeggen. “Dat maakt geen flikker uit! Voetballen moeten ze!” roept’ie geërgerd. En dat was het moment waarop ik besloot dat het beter was als man-lief zelf, in z’n uppie naar het spelleke met 22 poppekes en een balleke ging kijken. Het enige wat ik kan denken als Nederland slecht speelt tijdens de EK-kwalificaties is: “yes…..voortijdig uitgeschakeld!”. En niet dat ik onze mannen hun voetbal-geluk niet gun hoor, maar zeg nou zelf…….het kan toch niet gezond zijn om er naar te kijken. De frustratie, de stress, het ongeloof spat aan alle kanten van hun gelaat…..soms denk ik echt: “als er hier maar niemand een hartaanval krijgt!”. Één ding is zeker…….ik zal het niet zijn……..in ieder geval niet door voetbal.

Schouderklopje!!

Even een stukje wat ik net las op Bepster.com over vrouwen en hun kapsels:

“Wist je dat vrouwen met een staartje op die manier laten weten dat ze onbereikbaar zijn? En het vooroordeel over brunettes kan ook in de prullenbak gegooid worden, want die zijn helemaal niet zo conservatief en gevoelig. Ze zijn juist openhartig en een tikje naïef. En nee, blonde vrouwen zijn niet dom, maar wel bijzonder sexy, egoïstisch en glam. Heb je kort haar? Dan val je in een kleinere categorie vrouwen met andere kapsels. Geef jezelf maar een schouderklopje, want je bezit moed, bent krachtig en zelfbewust.”

Mooi dat ik dus even een kort koppie heb. Schouderklopje, schouderklopje, schouderklopje! En ja, ik vind mezelf ook moedig, krachtig en zelfbewust. Maar voor dit korte koppie heb ik hoofdzakelijk gekozen omdat het gewoon héél gemakkelijk is en ‘s-ochtends héél veel tijd scheelt! Ook niet onbelangrijk…….. 😉
 

Lien & de wasmand

Er bestaan dingen waar Lien niet zo goed mee om kan gaan. Om er maar eens een paar te noemen: te volle agenda’s, zieke kindjes, te veel werk, vrouwen die zwanger zijn van een andere vent, en ja……óók een volle wasmand! Ik kan werkelijk niet tegen van die bulken was. Of ze nou nog vies zijn of schoon liggen te wachten op een strijkbeurt, ik kan er gewoonweg niet tegen. Zodra er iets in die wasmand ligt, moet het schoon, gestreken en de kast in. Ik weet het……een beetje neurotisch is het wel. Het zou misschien beter zijn als ik zoiets neurotisch zou hebben bij de rest van het huishouden, maar dat is niet het geval. Dat verdomde wasgoed…..en geloof me…..in een gezin met 2 kleine kids heb je er een hele hoop van! En niet dat ik geen gave wasmand heb hoor…..die is prima in orde…..er mag alleen niks in liggen. Ik vraag me dan ook regelmatig af waarom ik zo’n obstakel in de badkamer heb staan. Maar goed, als het bij dit ene neurotische trekje blijft, valt het allemaal nog wel mee…….toch?

Gegroet, een wasneurootje