Zomerstop……

Wat zomer? Niks zomer! Tot nu toe is het bizar slecht in Nederland. Godzijdank wacht het warme zonnetje op ons in Spanje. Maar, lieve mensen, het belooft beter te worden. Eind deze week gaat het ook hier in Nederland zomers warm worden. Ik hoop het. Iedereen is wel aan een beetje zonneschijn toe. Alles ziet er een stuk vrolijker uit als het niet zo met bakken uit de hemel komt vallen. De boeren in het Noorden zijn waarschijnlijk dolgelukkig gezien de droogte die daar heerste. Maar wij……simpele kantoorpikkies…….zijn maar wat blij als hun vakantie niet in het natte plensende water valt. De auto is inmiddels geladen. Tussen de druppels door. Niet dat ik daarvan nat werd, want dat pakken is Man’s job. Zoals ik al eerder heb vastgesteld. De auto laden is iets wat wij niet samen moeten doen. Ik zet alles wat mee moet netjes klaar en hij zorgt dat dat allemaal in onze voiture past. Met soms wat gemopper hier en daar, lukt dat meestal nog ook. Lang leve de dakkoffer. Zonder dat ding zou het campingleven voor Lien er een stuk minder prettig uitzien. Steeds weer vraag ik me af waar ik toch in hemelsnaam zoveel ‘noodzakelijke spullen’ vandaan haal. Toch heb ik dit jaar weer een prestatie geleverd door slechts 1 koffertje met kleding voor Man en mij in te pakken en 1 koffertje voor Zoon en Dochter. En dan toch zit nog de hele kofferbak en dakkoffer vol. Een prestatie an sich…….
Dus, lieve lezers, bij deze wens ik jullie ook een zonnige en fijne zomervakantie toe. Van mij zult u niet veel last meer hebben (of het weer moet in L’Estartit ook niet zo denderend zijn, zodat ik van armoe in het internetcafé te vinden ben ;-)). In ieder geval tot over een paar weekjes!