Ik: “donderdag moeten we naar het ziekenhuis, Senna”. “Oh….gaan ze dan naar mijn oren kijken?”. “Nee, we gaan naar de ogendokter! Die gaat druppeltjes in je oogjes doen en dan een paar testjes doen”….terwijl ik het eigenlijk ook niet zo’n slecht idee vind om haar oren es te laten nakijken! “Oh ja, omdat ik een beetje scheel kijk hè mam?” komt ze heel wijs uit de hoek. Oké….aan haar oren mankeert dus niks, dit heeft ze goed opgepikt en onthouden! Die oren van haar zijn heel selectief als het om luisteren gaat. In alle vriendinnenboekjes (ook zoiets als je kleuter ineens op school zit…..moet je als mams iedere keer weer crea-bea zijn om die boekjes leuk in te vullen en leuk te beplakken!) heb ik ook ingevuld bij het onderwerp: ik heb een hekel aan……..LUISTEREN! Net als dat ik invul bij: ik wil later worden……..DIRECTRICE! Maar dat even terzijde. Ik ken m’n dochter en ik weet dat ze niks mankeert aan haar oren (al wil de juf dat niet altijd van me aannemen, want ook daar past ze het principe Oost-Indisch-Doof toe). Maar haar ogen….nou daar ben ik nog niet zo zeker van. Het zal me niks verbazen als ze binnenkort met zo’n afgeplakt oog rondloopt. Aan de ene kant vind ik het zielig en druk ik dus op die manier een stempel op onze dochter: ZIELIG. Aan de andere kant als iemand er mee om kan gaan, is het ons meiske wel…..die trekt zich echt niks aan van wat anderen vinden…..super instelling vind ik dat! Bovendien als het om gezondheid gaat, moet ik natuurlijk niet zeiken. Dan maar een tijdje met prinsessenstickers op d’r oog…..waarschijnlijk vindt ze zichzelf dan de mooiste van de klas!!!!!! Ze zullen die dingen toch wel hebben in het roze??? Ach ja….we will see!
Tag: niks
Het was leuk, gezellig en héééél lekker weer……daar viel zeker niet over te klagen. Het enige nadeel van dat lekkere weer was, dat het druk was….niet zomaar druk….nee…poepiedruk. Vooral in de winkels waar ik graag even wilde snuffelen. Daar is uiteindelijk dus niks van terecht gekomen. Wel wat geshopt, maar lang niet zoveel als ik zou willen. Maar ach…..wat geeft het…..het was lekker weer, we hadden verder alle tijd aan onszelf, we hebben heerlijk gelunched, rondgewandeld, koffie gedronken (met ja….natuurlijk….een bossche bol), een borrel gedronken en uiteindelijk gegeten bij Christoffel. Een gezellig en lekker restaurantje naast de favoriete kroeg van broer en schoonzus. Het hotel was trouwens ook briljant. Bij aankomst kregen we te horen dat we waren ge-upgrade naar de ‘Ramses-suite’. Een suite waarvoor je dus normaalgesproken € 321,00 per nacht betaalt. Nooit van m’n leven dat ik dat zou uitgeven aan een hotelkamer. Maar goed nu dus lekker genoten van een super-de-luxe-suite met een heerlijk grote jacuzzi en verder alles erop en eraan. Er lag namens de contactpersoon van Hotel Central een heerlijk stuk chocolade met een persoonlijke boodschap klaar en ook nog een verrassing van broer-lief (nog bedankt…mwhaa). Erg leuk ontvangst dus…… Een heerlijk weekend gehad, heerlijk om es niet op de kids te hoeven letten en heerlijk om es alle tijd voor elkaar te hebben……want dat is er de laatste tijd nogal eens bij ingeschoten. Ons drukke leventje is prima, maar soms moet je toch oppassen dat je elkaar niet verwaarloost. En dat is dus de afgelopen dagen weer helemaal goed gekomen ;-)…… Moeten we meer doen!!!
…wat een toestand! 3 dagen zonder internetverbinding!!! Wat is dat toch met mannen?? Waarom moeten die altijd gaan zitten sleutelen, rommelen en dingen veranderen als iets gewoon goed werkt?? We hadden een internetverbinding…DIE DEED HET….we hadden een telefoonaansluiting…..DIE DEED HET! Maar nee, we moesten zo nodig naar een 20MB verbinding met voice over IP….oftewel….bellen via ADSL. Allereerst zitten we al sinds 1 maart zonder vaste telefoonlijn. Nu is dat het minst van m’n zorgen…..we hebben genoeg GSM’s in huis en zijn dus voor de intimi gewoon te bereiken. Maar geen internet sinds afgelopen dinsdag……dat is dus héééél frustrerend. Niet kunnen loggen, niet kunnen mailen en niet kunnen surfen….ik haat dat! Natuurlijk ben ik in voor kostenbesparing en natuurlijk ben ik in voor een snellere internetverbinding…..maar ik kan er gewoon niet tegen als het niet meteen goed werkt! En dan moet je zo’n helpdesk bellen (tenminste….manlief, want ik bel niks) en die helpdesk kost 0,70 euro per minuut. Natuurlijk de keerzijde van een goedkoper abonnement. En man-lief heeft er eigenlijk zelf te veel verstand van, waardoor (ochgerem) het helpdesk-ventje aan de andere kant van de lijn het meteen al benauwd krijgt. “Het ligt waarschijnlijk aan het signaal” zegt ventje…..”nee natuurlijk ligt het niet aan het signaal want de atm-loopback-test is succesvol” dhaaa…..ventje met z’n mond vol tanden en ik snap er ook geen snars van…. Ikke: “doet’ie het dan weer? alst’ie succesvol is?”. Maar nee, zo blijkt dat dan weer niet te werken. Maar nu eindelijk weer in de lucht…. 🙂 Jippie! En met een beetje geluk kunnen we deze week ook weer bellen via de vaste lijn….ik kan me dus weer helemaal uitleven! 🙂
Ooit een kindje gezien wat de koortsstuipen heeft?? Nou….ik dus wel…..gisteren…..onze Jens! En dat was schrikken, dat was héél erg schrikken…..ik dacht echt even dat’ie dood ging! En eigenlijk was het moment na de stuipen net zo erg. Ik kreeg totaal geen contact met ‘m en hij trok helemaal wit/blauwig weg en ik had het idee dat’ie niet meer ademde. Achteraf hoor je dan in het ziekenhuis dat dat wel een normale reactie is na een koortsstuip. Maar goed….weet ik veel! Godzijdank had ik daar nog geen ervaring mee!! ‘s-ochtends was Jens al niet helemaal lekker, hij had 38,4 gr. koorts en wilde alleen maar bij Marcel of mij hangen. ‘s-middags lagen Jens & ik lekker een beetje te dutten op de bank. Hij lag lekker bij mij op schoot en toen begon het in 1x. Ik had meteen door wat er aan de hand was…..had er natuurlijk al wel eens over gelezen en van gehoord…..de koorts was toen gestegen naar 40,5. Door die te snelle stijging van temperatuur kunnen kindjes dus in zo’n stuip raken. Het hield zo’n minuut of 3-4 aan (maar voor mijn gevoel was het wel een half uur!) en daarna kreeg ik dus totaal geen contact meer. Doodeng vond ik het! Gelukkig konden we meteen terecht op de huisartsenpost in het ziekenhuis. Niks wachtkamer, niks melden….meteen door naar de behandeltafel. Fijn om te merken dat ze wat dat betreft echt geen enkel risico lopen. Jens is door 2 artsen helemaal onderzocht (ook op rode vlekjes….je moet er niet aan denken dat’ie iets van hersenvliesontsteking zou hebben). Ze vermoeden nu dat een middenoorontsteking de veroorzaker is. Valt allemaal wel mee dus…..gelukkig maar. Antibiotica meegekregen….wat trouwens ook iedere keer weer een uitdaging is om dat erin te krijgen….Jens houdt gewoon lekker z’n mond stijf dicht! Ook hebben we medicijnen meegekregen voor als hij weer in de stuip schiet…een zetpil, waardoor hij verslapt en in ieder geval uit die stuip komt. Lekker gevoel om dat in huis te hebben! Vannacht heeft ons ventje tussen ons in geslapen en vanochtend lijkt het al weer wat beter met hem te gaan. 38,2 was het zojuist en hij begint weer wat levendiger te worden. Ik zal blij zijn als hij weer ons ondernemend, ondeugend, dansend en zingend ventje is!
Niet te geloven! In Sprang-City!! Of all places!!! Je leest het zo vaak…..schietincident hier, schietpartij daar……maar als het dan bij je om de hoek gebeurd, dan is het toch eventjes schrikken. En nieuwsgierig als ik ben, heb ik natuurlijk meteen eventjes op de plattegrond gekeken waar die straat dan precies is. Want ja..echt..Sprang-Capelle is toch iets groter dan de meeste mensen zich voorstellen en nee….ik weet niet uit m’n hoofd waar alle straten precies liggen. Waarschijnlijk moet de oorzaak binnen de relationele sfeer gezocht worden. Triest…..vrouw van 50, man van 56……wat bezielt je toch in hemelsnaam om elkaar zo te haten dat het uiteindelijk hierop uitdraait. Ik, Lien Burgertrut, kan zich daar niks bij voorstellen. Als het niet meer werkt samen……nou dan ga je óf in therapie zodat je er misschien nog uitkomt óf je gaat uit elkaar! Maar het laatste wat je gaat doen, is schieten!! Tenzij met een waterpistool…….dat is dan tenminste weer wat humor……
…..in m’n velletje nu! So hey……heb me daar even een buikgriep gehad deze week!!!! Voor één ding is het zeker goed…..de lijn! Welke lijn? Nou eh….buik, taille, billen…..alleen jammer dat je ook afvalt op plaatsen waar je dat liever niet doet. Misschien moest man-lief dit virus ook maar es een week of 3 hebben…oeps…nee hoor, geintje! Lien houdt wel van een beetje hou-vast ;-). Maar ik hoef jullie niet te vertellen dat het wel hard gaat met de kilo’s als je zo’n 5 dagen op een paar beschuitjes en een beetje thee leeft. Ik heb dinsdag eerst nog de hele dag gewerkt……niks aan het handje…….maar onderweg naar huis in de auto begon ik me al niet lekker te voelen. Kan gebeuren….heb toch geprobeerd iets te eten, maar dat was niet zo verstandig, bleek al snel. Verdere details zal ik jullie besparen, maar met een beetje fantasie kunnen jullie je wel voorstellen wat er de uren daarna is gebeurd….bluh…. Na een paar echt hele zware dagen, begint het nu gelukkig weer wat beter te gaan. Ik kan weer wat eten en het blijft er nog in ook. Ben verder nog erg moe, maar dat is niet zo verwonderlijk en komt vanzelf weer wel goed. Gelukkig was er weer aan alle kanten hulp om de kindjes mee op te vangen, dus wat dat betreft kon ik ook echt m’n bed in en uitzieken. Nu maar hopen dat ik me snel weer wat fitter voel en dat alles weer normaal kan gaan draaien. “Je moet maar gaan carnavallen hè?!” kreeg ik natuurlijk uit verschillende hoeken te horen. Sja….wat moet ik erop zeggen? Ik ben zeker niet ziek van de drank geworden, dan was dat wel eerder gebeurd, maar misschien dat daardoor wel m’n weerstand op niveau nul was beland….who knows….nu maar duimen dat ik het gehad heb voor de rest van het jaar!!!!
Jaja……..ik weet het………het heeft even geduurd, maar hier ben ik dan weer. Weer boven theewater, zoals dat heet. En het is zwaar geweest deze keer….errug zwaar. Ondanks het goede voornemen om na het 30-jarig jubileum van vriend B. uit W. nooit meer zo dronken te worden dat ik stukken niet meer weet, moet ik toegeven dat het me toch weer is gelukt. Onder het mom van “jullie moeten vroeg komen, want vol=vol” waren Lien & Co. dus al om 19h00 in de kroeg, met alle gevolgen van dien. Nichtje Jess….je wordt bedankt! 😉 Onzin natuurlijk…..ik heb zelf alles naar binnen gegoten. We zijn begonnen met bier, toen werden het bef-jes (Bier En Flügel), toen over op de CoMa-tjes (Cola-Malibu), een dropshotje tussendoor, héééééél veel flesjes Flügel en nog één of ander self-made-shotje van Jess! Errug lekker trouwens, maar dat even ter zijde. En alles ging goed…….het was kaai-gezellig…….leuke mensen……..leuke carnavals-muziek (voor zover dat leuk kan zijn)…….Lien vermaakte zich prima! Net als de rest trouwens! Maar toen…..toen ging bij zwager-lief het licht uit…..met een kort: “ik goaj noar huijzzz, houdoe” was meneer al te voet vertrokken voordat wij maar onze jassen uit de garderobe konden grissen :-). Achteraf heel komisch, maar op dat moment konden wij ook niet zo goed inschatten hoe hij er aan toe was….dus maar snel achter ‘m aan. Viel gelukkig alles mee en we zijn uiteindelijk gewoon lekker naar huis gelopen. In de tijd dat we op een taxi moesten wachten, konden we wel 3x op en neer zijn gelopen…….dus lekker een frisse neus halen. Tot zover ging alles goed….maar toen…..toen kwam ik thuis…..van de kou in de warmte……vanaf toen weet ik niks meer……OEPS! Het eerstvolgende wat ik me kan herinneren is dat ik midden in de nacht wakker werd en wel een erg kleffe bek had……gek he?! Eigen schuld dikke bult! Uit bed…..een glaasje water……en toen 15 minuten bijkomen op de vloer van de badkamer. “Breath in, breath out, breath in, breath out” in m’n koppie. Het zakte gelukkig…..vlug terug m’n bedje in en m’n roes uitslapen, wat dan weer wel goed gelukt is. Geen hoofdpijn de volgende ochtend, zelfs niet ziek, maar gammel……zo gammel dat ik om 20h15 weer in m’n bedje lag gisteravond. Sja……..wie alles wil proeven voor de gein, zal de volgende dag echt niet fit zijn……
Greetz, a drunk pink lady
…..zit ik nu te loggen. Het was wel erg leuk vanmiddag, moet ik toegeven. De hele dag is voor onze dochter één groot feest geweest, al voelt ze zich sinds gisteren al niet helemaal lekker. Ze mocht natuurlijk om te beginnen haar sneeuwwitje-jurk aan vandaag, vervolgens had mams een strik in d’r haar gefabriceerd en de nodige make-up op haar gezicht gesmeerd en als klap op de vuurpijl heeft papa nog even de glitter-spuitbus op onze dochter d’r hoofd leeggespoten (goed tegen hoofdluis, zal d’ie gedacht hebben!). En al denk ik niet dat de originele sneeuwwitje er zo uitzag, ze voelde zich een ware prinses. Toen ze ook nog eens van de buuv een tasje vol met confetti meekreeg, was het feest helemaal compleet. Om 09h00 kwam oma al aangefietst dat de optocht al op weg was en dat ze ieder moment ons huis voorbij zouden komen. Wij dus snel jassen aan en buiten kijken…..ja hoor….daar kwamen de prinsesjes (want werkelijk bijna alle meisjes hadden een prinsessenjurk aan) en de zeerovers, politie-agenten, cowboys en soldaten. Eerlijk is eerlijk, de jongens waren deze keer een stuk gevarieerder dan de meisjes. De confettie was al op en ze glunderden van oor tot oor ;-). Prachtig……..
Toen moest natuurlijk Lien vanmiddag mee als hulpmoeder naar de spelletjesmiddag. Ikke verkleed als zebra (wit met zwarte strepen) samen met dochterlief naar school. Ik was ingedeeld als ‘bingo-moeder’ en sja…..diep in mijn hart is dat ook mijn favoriete spelletje :-). Ik zat dus goed op m’n plek. Maar het was erg leuk georganiseerd, dat moet ik wel toegeven. Het was een soort van chaos, maar toch gestructureerd…..ehhhh……nou ja, je had er waarschijnlijk gewoon bij moeten zijn. Alle kids mochten in ieder geval door de hele school banjeren en doen wat ze wilden. Niks? nou dan toch niks! Kleuren? Nou dan toch kleuren! Hossen (=dansen op carnavalsmuziek voor de niet-brabo’s)? Nou dan naar de gymzaal en hossen! Ze konden zelfs in 1 van de localen terecht voor drinken en een frietje! Aan het einde van de middag is onze dochter nog geschminkt als vlinder en toen viel het doek voor haar. Om 14h30 wilde ze eigenlijk nog maar 1 ding…..naar bed! Eénmaal thuisgekomen bleek ook waarom…….ze had koorts en was dus echt niet lekker…….inmiddels ligt ze heerlijk in haar bedje te slapen. Ze lag er om 18h00 in…….nu maar hopen dat ze niet morgenochtend om 06h00 wakker wordt!!!
Het sneeuwt al in Brabant!! En hard….en het blijft liggen….want het is ook nog koud!!! Mooi gezicht hoor die mooie witte sneeuwvlokken….. Sorry voor het pleonasme, want sneeuw is natuurlijk altijd wit….zolang wij (mensen) er tenminste nog niet met onze tengels aan hebben gezeten. Zodra we in onze auto’s stappen wordt het een rotzooitje en zodra de dooi inzet….nou dan wil je helemaal de troep niet zien! Eigenlijk is sneeuw toch het allermooiste in de wintersportgebieden. Daar zijn ze er tenminste ook goed op voorbereid. Hier in Nederland wordt gewoon een verkeersalarm afgegeven als het een keertje sneeuwt! Hier in Nederland werkt gelijk niks meer goed, de treinen niet, de bussen niet, en zelfs het eigen vervoer niet…. Marcel dacht deze ochtend ook al dat zijn leenauto niet wilde starten (z’n Laaiguna staat weer bij het schade-herstelbedrijf ;-), daar heeft’ie zo langszamerhand een abonnement op). Een Citroën Xsara Picasso heeft hij nu als leenauto meegekregen, maar ja……..je moet natuurlijk wel de goede sleutel gebruiken om weg te kunnen rijden en niet die van mijn C3-tje proberen :-). Eind goed, al goed en hij kon vertrekken. Nu maar hopen dat hij ook nog thuis komt vandaag! Lang leve Wit-Nederland…….
9 Afleveringen had ik nog in te halen! Mars die onder het mom van ‘ik-wil-leren-maar-ik-krijg-het-er-niet-in-vandaag’ in slaap was gevallen op de bank heeft er gelukkig weinig tot geen ‘last’ van gehad. Ik heb de hele avond alleen maar ‘Lotte’ gekeken. En wat denk je??? Zijn we nog geen steek verder. Ik wil romantiek, ik wil dat de verliefdheid van het scherm druipt, maar nee hoor…….na 9 afleveringen zijn ze nog niet samen……Lotte & Vico! Nee…..ze hebben ruzie……ze gaan tegen elkaar procederen……nee…..daar word ik happy van na 9 afleveringen! Niet dus! Het gevolg was wel dat ik, veel te laat voor een doordeweekse dag, in m’n bedje lag en me nog lag op te winden over wat een oetlul die Vico wel niet is en over wat een stijve trut die Lotte wel niet is. Soms snap ik ook echt niks van mezelf! Waarom volg ik toch ook zo’n domme serie en nog erger…..waar maak ik me in hemelsnaam druk om???? Lien….get a life…..get back to reality!