Wij hebben een kat! Maar dat wist u wellicht al. Een Britse Korthaar van nu inmiddels 1,5 jaar oud. Spierwit ist’ ie. Mooi beest. Alleen……een beetje dominant. Nu is dat niet misplaatst in huize De Kock, maar toch heeft dat écht wel wat nadelen. U moet zich voorstellen hoe het is om ’s-ochtend ontspannen uit bed te komen, lekker na een sanitaire stop onder de douche te willen stappen en dan vervolgens door een kater met een ochtendhumeur in je benen gegrepen te worden. Ik kan u verzekeren……dat voelt niet prettig. Je ziet de kat vervolgens denken: “haha tikkie, ik heb je”. En ik sta zwaar vloekend eerst naar m’n been te grijpen om vervolgens de kat een ‘lesje’ te leren. Ik grijp meneer in z’n nekvel en druk ‘m op de grond. Echter dit ritueel blijkt tegenwoordig weinig indruk meer op hem te maken. Nu heeft Man even het internet geraadpleegd (hoe kan het ook anders?!?) en daar wordt het advies gegeven om poes maar es onder de koude douche te zetten bij zulk gedrag. Nu….lieve dominante kater…..bij deze zijt u gewaarschuwd. De eerstvolgende ochtend dat ik met blote benen de badkamer binnenstap en u heeft een ochtendhumeur……..dan wordt Man ’s-ochtends verrast met een natte poes!!!!
Tag: Man
Iets over Pasen en het Kruis
Heerlijk weer een lang weekend voor de boeg. Dat is waar de meeste mensen aan denken met Pasen voor de deur. Los van het feit dat dan ook snel Hemelvaartsdag daarop volgt en ook nog eens Pinksteren. Allemaal lange vrije weekenden. Echter gisteren vertelde Dochter vol overgave dat Pasen ook nog iets anders betekende……”Mama, weet je wat er ook nog bij Pasen hoort?”, “Nou, wat dan?”, “Een kruis! Een kruis waar ze Jezus op hebben vastgetimmerd en toen ging d’ie dood! Dat is wel héél erg stout hè?!”. “Oh, heb je dat op school geleerd?” vraag ik vervolgens. “Ja, want de juf die weet veel joh. Die weet alles van Pasen. En dat moet ook wel, want anders kan ze het ons niet leren”, was haar conclusie. Ik heb maar niet verteld dat Jezus aan het kruis is genageld op Goede Vrijdag en dat hij met Pasen weer is opgestaan uit de dood. Want hoe leg ik in vredesnaam uit dat iemand weer levend kan worden als hij dood is gegaan. Straks denkt ze nog dat alle dode mensen weer kunnen wakkerworden……. En bovendien heb ik zelf nogal m’n twijfels bij het hele verhaal van de wederopstanding…….en ook bij de Paashaas…..
Verkocht…..
…….de babykamer! Over een paar weken wordt alles opgehaald en ingeladen. Weer een periode definitief afgesloten. Eerst het wiegje. Dat heeft nog maanden leeg op onze slaapkamer gestaan. Ik kon het niet. Ik kon het niet opruimen en bij m’n ouders terug op zolder zetten. Toen de box. De box was een kadootje aan vrienden die een kleintje kregen. Het was zo’n mooie ronde. Een heel ongemakkelijk, groot maar oh zo’n leuk ding. Afgelopen zomer heeft Zoon een nieuwe kamer gekregen. Een groot bed, een andere kast en leuke cars-spulletjes. De babykamer was zolang opgeslagen in de garage. En stond, u begrijpt het al, behoorlijk in de weg. Steeds dubden we weer wat we ermee zouden doen. Meegeven naar Roemenie was het idee. Ze wilden het niet. Het nam te veel ruimte in beslag in de vrachtwagen. Lange tijd riep Man dat hij wel foto’s zou maken en deze op Marktplaats zou zetten. Daar kwam ook niks van. Totdat Man laatst op z’n werk liet vallen dat we een babykamer in de aanbieding hadden. Nou, meteen interesse! En nu is alles dus verkocht. Alles……de kamer, de lampen, de kinderwagen, de maxicosy, het campingbedje en alle andere rommel die ik nog vergeten ben. Raar hoor. Sentimentele muts die ik ook ben! Straks sta ik nog te janken als alles wordt ingeladen……..je zult het meemaken!
En weer thuis…….
Dat is nl. wat Zoon altijd roept zodra we Sprang-Capelle binnenrijden. Of we nu terugkomen van een middagje winkelen of van een weekje vakantie, hij herkent meteen de wijk waar we wonen. U begrijpt……wij zijn er weer!!! De terugreis had niet beter/sneller kunnen verlopen. We zijn ’s-0chtends om 06h15 vertrokken uit Val Thorens en we waren ’s-avonds om 19h00 thuis, terwijl we onderweg nog 2x hebben gegeten. Niet slecht, gezien de reistijd die we voor de heenreis nodig hadden. En waarempel…..het is hier ook prachtig weer!! De laatste dagen in de sneeuw waren fantastisch. Precies zoals het op wintersport hoort te zijn. Koud genoeg, een strakblauwe lucht, lekker veel zon, verse sneeuw en prachtige pistes. En het ging goed dit jaar! Ieder jaar gaat het toch weer gemakkelijker, lijkt wel. De laatste jaren kom ik al wel goed naar beneden, maar bij sommige afdalingen moest ik dan toch nog even slikken en een knop omzetten voordat ik naar beneden suisde. Dit jaar ging alles zonder problemen, zonder slikken en zonder bibbers in de benen. We hadden dan ook prachtige sneeuwcondities. Man gaat ook steeds beter op z’n snowboard. Best gaaf om te zien. Dochter vraagt nu al wanneer ze toch ook eens op zo’n ’skateboard’ mag. Laten we eerst maar eens zorgen dat ze op 2 latten goed naar beneden komt. Dit jaar speelde ze liever in de sneeuw dan dat ze ging skiën. Al wilde ze wel iedere ochtend graag naar haar ‘vriendjes’ toe. De leraar vond het echter beter om, nadat ze haar 1e echte afdaling van de berg had gemaakt, haar nog maar beneden te houden. “Ze remt niet”, was de reden. En om eerlijk te zijn, zie ik dat helemaal voor me. That’s my girl……als ze het te lang vindt duren of ze vindt het te saai, dan gaat ze gewoon haar eigen weg……..sja………en dat was in dit geval zo snel mogelijk naar beneden . Maar oké, ze heeft haar “Ourson” gehaald en vandaag heeft ze haar diploma trots mee naar school genomen. Volgend jaar gaan we gewoon weer verder en misschien dat Zoon dan ook wel mee wil…….. En nu? Rotzooi ruimen, poetsen, boodschappen doen en weer opladen voor morgen….een gewone, drukke werkdag!
Over zon, sneeuw en wind
Nou, hier zitten we dan! Op 2300m hoogte in de Franse Alpen. Volop sneeuw, volop zon en niet kunnen skien! Er staat zoveel wind dat alle liften vanmiddag zijn gesloten. En ik kan u verzekeren, het is niet zomaar een briesje. Vanochtend waren er nog enkele liften geopend en wij behoorden tot de bikkels die in de open stoeltjeslift naar boven gingen. Helm, skibril en sjaal tot over onze neus en oren en nog leek het alsof je gezandstraald werd. En vraag niet hoe we naar beneden gewaaid werden. Langszaam skien was er niet bij, je ging gewoon als een speer of je nou wilde of niet. De skiles van Dochter ging deze ochtend ook gewoon door al was het niet de volle 3 uur (ook vanwege de wind). Morgen wil ze weer, dus ze zal het toch wel leuk hebben gevonden . Het appartement is superleuk. Niet zo groot als vorig jaar, maar van alle luxe voorzien. Bovendien is het uitzicht geweldig. We kijken recht op de pistes! De kinderpiste is recht voor ons appartement waardoor we dus Dochter zelfs vanuit de woonkamer kunnen zien. De reis hier naartoe was ook niet zoals we al die jaren gewend zijn geweest. Het is een eind, OK, maar nog nooit hebben we zulk slecht weer en zoveel file gehad. Vrijdag zijn we om 12h30 vertrokken…….om 20h30 waren we nog niet verder dan Nancy, waar we dus uiteindelijk overnacht hebben. Eigenlijk hadden we gehoopt op vrijdag 200km verder te kunnen rijden, maar helaas. Zaterdag konden we in de ochtend behoorlijk doorrijden, maar vanaf Lyon zijn we toch weer aardig in filerijden beland. Om 18h40 waren we uiteindelijk in Val Thorens. Morgenochtend is er sneeuw voorspeld en zou de wind gaan liggen. Morgenmiddag perioden met zon en morgenavond vervolgens weer volop sneeuw. Hopelijk kunnen we dan vanaf dinsdag alle pistes benutten met net verse sneeuw. Gelukkig kon Man de drang niet weerstaan om toch z’n nieuwe laptop in te pakken, zodat we dan nu toch lekker kunnen internetten. We hebben nl. wireless network in ons appt. hoezo verslaafd? Afijn, vanuit het zonnige, nog droge, maar zeer winderig Val Thorens de groeten namens iedereen! We gaan nu maar eens lekker aan de borrel………………
Een boek én een digitale camera
“We hebben nu écht alles voor de vakantie?”, vroeg Man gisteren. “Ja”, antwoordde ik, “ik wil alleen nog een nieuw boek halen, maar verder zijn we d’r”. Een zucht van verlichting vulde de ruimte. Man kent me ondertussen al een tijdje en diep in z’n hart weet hij ook wel dat ik bezig blijf totdat we vrijdag uiteindelijk in de auto zitten. C’est moi! Kan er niets aan doen, maar ik ben nu éénmaal iemand die graag goed voorbereid weg gaat. Iemand van de afstreeplijstjes. Iemand van de “what if….”-dingen. Inderdaad…..iemand die valt onder de categorie: controlefreak. En dat is alleen maar erger geworden sinds we kinderen hebben. U kunt er van op aan dat ik voor de kids alles piekobello in orde heb. Als ik al iets vergeet dan is het voor Man of voor mezelf. Minder erg dus……. Alhoewel, vanochtend werd ik badend in het zweet wakker met het idee dat mijn paspoort was verlopen. En als we dat voor vrijdag nog moeten vernieuwen…….nou dat zou dan mooi 5 voor 12 zijn geweest. Zekers met die gemeentelijke ambtenaren! Ik wist niet hoe snel ik mijn paspoort moest nakijken op de vervaldatum. Oef…..2009! Gelukkig nog 1 jaar te gaan…… Verder was ik er redelijk van overtuigd dat we dan toch alles hadden (zelfs een geldig paspoort ). Tot Man vanochtend onze kleine digitale camera in orde wilde maken. We hebben ook zo’n spiegel-reflex-geval, maar da’s natuurlijk niks om mee de piste op te nemen. Vandaar dat we laatst een klein digitaal cameraatje hadden overkocht van zus. Lekker handig compact ding, kan zo in de binnenzak van Man’s ski-jas (Man is tenslotte de Japanner bij ons). Maar dan moet dat focking ding het wel doen! Kapot dus! Nou eh…………..dat wordt dan nog een boek én een camera!
Fijn Kerstfeest allemaal!
En het is weer 25 december! Kerst dus……. Kindeke Jezus is geboren, 2007 jaar geleden. En al zou ik het prachtige kerstverhaal zelf helemaal zijn vergeten, Dochter doet me tegenwoordig precies uit de doeken hoe het destijds moet zijn gegaan in die stal met Jozef en Maria. Dat leert ze natuurlijk op school. Ach, lieve mensen, de grote lijnen vergeet je natuurlijk zelf ook niet, maar het blijft prachtig hoe kinderen weer helemaal opgaan in de kleine details van het verhaal. En of het nu een verhaal blijft of destijds echt is gebeurd……ach…….dat laat ik aan ieders eigen interpretatie over. Net als het bestaan van de Kerstman. Ook hier zijn vanochtend weer wat kadootjes uitgepakt. De Kerstman…ehhh…Kerstvrouw kon het weer niet laten. Het blijft prachtig om die verbaasde gezichtjes te zien. “Mama, jij zei toch dat de Kerstman alleen langsgaat bij kindjes die nog niks van Sinterklaas hebben gehad?…..Nou dan zijn Jens en ik toch wel hééél erg lief geweest denk ik….”, was haar conclusie. En sja, wat heb je daar dan tegen in te brengen hè? Juist ja, helemaal niks. Mijn kerstkado was een hele dag + een nacht weg van huis, weg van de drukte. En dat is gelukt hoor! Bep en Toos hebben lekker geborreld, geluierd, gezwommen, geslapen en gekeuteld in Saunadrome in Putten. Bodymassages, body-pakkings, uitgebreide lunch, heerlijk avondeten en nog een super-de-luxe hotel erachteraan. Voor herhaling vatbaar dus…… Man had het echter wat zwaar gehad met 2 kleine kids en een buikgriep. Maar kleinigheidjes hou je natuurlijk altijd 😉
“Hebben jullie wel stroom?”, belde m’n schoonvader donderdagochtend. “Ja, hoezo, jullie niet dan?”, vraag ik heel onnozel terug. Lien had nog niets meegekregen van de defensieblunder. “Laat die helikopters voortaan maar mooi aan de grond daar in Brabant”, reageerde schoonpa weer. Nou lijkt me dat op zich geen verkeerd plan. Zeker niet op de tijdstippen dat de idioten over komen vliegen. En dan heb ik het nog niet gehad over hoe laag ze dat doen. Normaalgesproken zou ik daar niet eens zo bij stil staan, maar sinds we 2 kleine kinderen hebben dus wel. De lieverds liggen heerlijk in coma en denken vervolgens dat het dak van het huis vliegt, zo’n herrie maken ze om 22h30. Het zal ongetwijfeld een reden hebben, alleen kan ik er zelf geen bedenken. Oefeningen in het donker zou een vrij plausibele reden kunnen zijn. Echter het is om 17h00 al donker!!! Misschien een idee om dat wat vroeger op de avond te doen? Zijn de piloten misschien ook nog een beetje wakker en zien ze een joekel van een electriciteitsmast staan! Zeker een bril bij Hans gekocht, die piloot…..alleen de prijs is anders……ammehoela! Afijn, schoonouders zitten dus al bijna 48 uur zonder stroom. Niemand weet nog wanneer alles het weer gaat doen en zodoende komen ze nu maar naar Brabant om een beetje op te warmen! Ik moet er niet aan denken dat dat hier gebeurd was, met die 2 kleintjes! Volgens Man is dat geen enkel probleem. Hij zou meteen een aggregaat gaan aanschaffen. Al denk ik zelf dat die met een stroomstoring van deze omvang ook in no-time zijn uitverkocht, als je al een winkel gevonden krijgt die open is…….maar voorlopig is het hier nog lekker warm binnen.
“Oh Pennedoos, Oh Pennedoos…”, zingt Zoon uit volle borst. Oma had hem alvast een Kerstliedje geleerd…..dat van Oh Denneboom…..u kent het vast. En zingen dat’ie kan, die Zoon van ons, de ballen zouden er spontaan van uit de kerstboom vliegen. Dat hij een harde stem heeft, weten we al een tijdje en dat hij graag zingt ook, maar wat ons nu begint op te vallen is dat hij de tekst zo oppikt. Hij hoeft het maar een paar keer te horen en hij zingt het mee. Goed geheugen! Zal d’ie wel van z’n mama hebben 😉 . Nu heeft Man een nieuwe versie bedacht van het Oh Denneboom-liedje. En Zoon is de beroerdste niet. Zoon zingt hem zo na. En daar gaan we dan met ons goed gedrag. Overal waar hij een kerstboom ziet, zingt hij “Oh Pennedoos”. Man, je wordt weer bedankt! Nog even en de kerstboom heet voortaan altijd pennedoos in huize De Kock, net als dat Goedemorgen is veranderd in Goedemoggel……
Zo die is weer naar huis! Die Klaas! Oef……weer even rust in huis. Het was gezellig hoor, daar niet van. Weer veel te veel van het goede natuurlijk. Het lijkt wel een filiaal van de Intertoys bij ons in de huiskamer. Onze buurpiet had alle kado’s in de bijkeuken gezet en daarna flink op de deur gebonkt. Die koppies…..geweldig…..en daar doen we het tenslotte voor. Ze konden hun geluk niet op toen ze de stapel kado’s zagen liggen. Niet alleen voor Zoon en Dochter, ook voor de grote mensen waren er wat pakjes. En een piet zonder veer had zelfs pakjes voor de buren bij ons afgeleverd…..sjonge jonge……Dochter kon er maar niet over uit dat die piet zo dom was geweest 🙂 . Zoon had vervolgens alleen oog voor het grootste pakje wat ertussen zat. De kleintjes wilde hij in eerste intantie niet eens uitpakken……hoezo verwend. Uiteindelijk was hij degene die hardst “bedankt sinterklaasje” riep na ieder dingetje wat uitgepakt was. En zingen! Geweldig…. Afijn die Klaas is dus weer naar Spanje en jammer genoeg mocht ik niet mee! Nu is het weer wachten op de Kerstman……