Categories
Zomaar

Fijn Kerstfeest allemaal!

En het is weer 25 december! Kerst dus……. Kindeke Jezus is geboren, 2007 jaar geleden. En al zou ik het prachtige kerstverhaal zelf helemaal zijn vergeten, Dochter doet me tegenwoordig precies uit de doeken hoe het destijds moet zijn gegaan in die stal met Jozef en Maria. Dat leert ze natuurlijk op school. Ach, lieve mensen, de grote lijnen vergeet je natuurlijk zelf ook niet, maar het blijft prachtig hoe kinderen weer helemaal opgaan in de kleine details van het verhaal. En of het nu een verhaal blijft of destijds echt is gebeurd……ach…….dat laat ik aan ieders eigen interpretatie over. Net als het bestaan van de Kerstman. Ook hier zijn vanochtend weer wat kadootjes uitgepakt. De Kerstman…ehhh…Kerstvrouw kon het weer niet laten. Het blijft prachtig om die verbaasde gezichtjes te zien. “Mama, jij zei toch dat de Kerstman alleen langsgaat bij kindjes die nog niks van Sinterklaas hebben gehad?…..Nou dan zijn Jens en ik toch wel hééél erg lief geweest denk ik….”, was haar conclusie. En sja, wat heb je daar dan tegen in te brengen hè? Juist ja, helemaal niks. Mijn kerstkado was een hele dag + een nacht weg van huis, weg van de drukte. En dat is gelukt hoor! Bep en Toos hebben lekker geborreld, geluierd, gezwommen, geslapen en gekeuteld in Saunadrome in Putten. Bodymassages, body-pakkings, uitgebreide lunch, heerlijk avondeten en nog een super-de-luxe hotel erachteraan. Voor herhaling vatbaar dus…… Man had het echter wat zwaar gehad met 2 kleine kids en een buikgriep. Maar kleinigheidjes hou je natuurlijk altijd 😉

Categories
Zomaar

Lien & Delftsblauw

Ja, leuk een verwenarrangement in een beautyfarm/sauna! Helemaal top! Ware het niet dat Lien al van het kijken naar een hoek van het bureau, van een kastje, van de tafel, een blauwe plek krijgt. Hoef ik niks voor te doen. Lien loopt ergens langs en hopla weer een blauwe jongen erbij. En nu heb ik er dus 2! Twee van die joekels op ieder been één. U kent ze vast. Van die mooie bloeduitstortingen……eerst zijn ze gitzwart, dan delftsblauw, dan roestbruin en vervolgens worden ze nog even kanariegeel voordat ze weer de normale huidsteint krijgen. Één geluk dat ik reeds de Delftsblauwe fase voorbij ben. Wellicht zijn mijn benen weer een beetje om aan te zien tegen de tijd dat ik de sauna binnenstap. Nu maar hopen dat er geen nieuwe meer bij komen………….het is immers nog geen zaterdag!

Categories
Zomaar

Lien & het crick up the mom’s arrangement

Ik ben moe. Wat zeg ik?! Doodop. Ik wil rust. Of nee, betergezegd, ik wil een nacht kunnen doorslapen. Onze lieve Zoon, m’n engeltje, laat ons de laatste week geen nacht met rust. Iedere nacht is het raak en de afgelopen nacht zelfs een keer of 5/6. Ben de tel zelfs kwijt geraakt. Hij komt telkens slaapdronken uit z’n bed of begint zomaar te huilen. Het zal ongetwijfeld niet zonder reden zijn, maar zie maar te achterhalen waar het vandaan komt. Hij is niet ziek, heeft geen koorts en is overdag zo levendig als een rondspringende kangaroe. Je zou denken dat hij ook moe moet zijn en dat is misschien ook wel zo, maar hij haalt dat dan overdag wel een keertje in. Moeders niet. Moeders moet werken. Moeders kan niet bijslapen overdag. Maar het komt goed, lieve mensen, Lien gaat een weekendje weg. Zomaar. Voor het eerst alleen weg sinds we kindjes hebben. Samen met vriendin Mar10e ga ik mezelf het hele weekend laten verwennen, masseren, inpakken, peelen, reinigen. Kortom we hebben een verwenarrangement geboekt! Met hotelovernachting! Ik kan niet wachten…….. Zomaar een weekend rust, zomaar een nacht lekker doorslapen. Tenminste……….nu maar hopen dat Mar10e niet snurkt!! 😉

Categories
Zomaar

Lien & de laptop

We lijken wel getrouwd de laatste tijd. Ik & m’n laptop. In plaats van dat ik met m’n luie reet van die stoel af kom en wat ga doen in het huishouden, ben ik lekker aan het hyven, surfen, mailen of webloggen. Het is wat. Natuurlijk had ik deze week een excuus. Ik mocht immers niet te veel doen en als ik dan wat doen mocht, dan was het werken…..met de laptop. En dan checkte ik natuurlijk ook zo nu en dan m’n mail, log en hyves-pagina. In eerste instantie vond ik het allemaal niet zo bijster interessant, dat hyves. Maar nu, nu ik inmiddels al zo’n ruim 50 vrienden bij elkaar heb gescharreld, nu wordt het toch wel errug leuk! Nu hou ik stiekem best veel contact met al die vrienden (oké oké, zit ook familie en vage bekenden tussen). Het netwerk breidt zich steeds verder uit en dat is eigenlijk gewoon heel leuk. Eigenlijk ben ik best een beetje verslaafd geraakt aan dat hele computergedoe. Hoe kan het ook anders met een echte ‘nerd’ in huis! Niemand zal raar opkijken van het feit dat terwijl ik dit log schrijf, er drie laptops op tafel staan te draaien. En zoals ik al zei……ik ben bijna getrouwd met de mijne…..

Categories
Zomaar

Tatuu tatuu

De wasmachine en ik draaien weer es overuren. De 10e was zit er inmiddels in en dan liggen er nog 2 stapeltjes. Één geluk dat het vandaag prachtig weer is en dat het meerendeel al droog en gestreken in de kast ligt. Eigenlijk van de zotte dat ik dus vandaag met dat mooie weer aan het wassen en strijken ben, maar ja……het zal moeten gebeuren en liever vandaag nog dan morgen. De terugreis is redelijk goed gegaan. 15 uurtjes hebben we erover gedaan. Om 08h00 vertrokken in L’Estartit en om 23h00 gearriveerd in Sprang-city. Na 1,5 uur rijden werd Jens wagenziek en heeft’ie alles ondergekotst. Noodgedwongen een stop van zo’n half uur om alles schoon te poetsen en Jens op te frissen. Gelukkig is het bij die ene keer gebleven…..op nog een bloedneusje na dan. Jens gaat deze week verplicht aan de appelstroop en spinazie…..we denken nl. dat hij wellicht wat ijzer te kort komt. Verder hebben we tot voorbij Lyon behoorlijk met files te kampen gehad. Het was druk. Wat wil je op de 14e juli…..een Franse feestdag notabene. Na Dyon werd de weg wat leger en dacht Man even wat tijd in te halen door de gaspedaal es ff lekker in te trappen. Wat kon er tenslotte gebeuren? Alle flitspalen stonden op z’n DomDom geïnstalleerd en wist’ie precies te staan. Dat er soms ook onverwachte controles door motoragenten worden uitgevoerd, was Man even vergeten. We zagen ze wel hoor…….de gendarmerie…….alleen te laat! Met een lasergun hadden ze weer zo’n domme Hollander te pakken die ff lekker aan het gassen was op de snelweg. Of we even mee wilden rijden naar de eerstvolgende afrit. Man z’n rijbewijs werd gecontroleerd en we kregen een boete van 90 Euri wat ons allebei nog reuze meeviel…….oeps……ben ik nu heel erg? De snelheid waarvoor we beboet werden was 158 km/u gelukkig dat Man z’n gaspedaal al iets had los gelaten want net ervoor stond de teller nog echt op 170 km/u. Enfin……Man probeerde nog met een “c’est beaucoup d’argent” iets te regelen, maar het enige antwoord wat hij kreeg was, “mais oui….c’est beaucoup de vitesse!”. Oké wie z’n billen brand moet op de blaren zitten. En aangezien we al vele vakanties met hoge snelheid door Frankrijk zijn gecrost en dit de eerste keer is dat ze ons te pakken hebben, mogen we al niet mopperen. Die 90 euro vond ik niet zo erg……het feit dat we weer een half uur vertraging hadden opgelopen…….daar baalde ik van. Maar goed, we waren nog voor middernacht thuis en ons record van 11,5 uur vanuit Barcelona gaan we toch nooit meer halen met die twee kleintjes achterin! Om de haverklap moet er wel ééntje plassen of ééntje een schone luier. En Senna? Nou die heeft een mooi verhaal te vertellen tegen iedereen die het maar horen wil…….”papa moest mee met de politie en als hij geen centjes deed betalen dan moest’ie naar de gevangenis…….maar ze nemen dan geen kindjes mee hoor……neu……die mochten dan wel met mama mee naar huis!” Tatuu….tatuu