Verbouwingstress

“Daar gaan we weer!”, zult u wel denken, “daar komt ze weer met haar gezeur over stof en rommel”. Maar nee hoor. Het gaat eigenlijk allemaal prima. Natuurlijk hebben we aantal weken moeten stofhappen. Was het niet de vloer die uitgehakt moest worden, dan waren er weer wel leidingen die in de muren moesten worden gefreesd. Steeds als ik dacht, “nu hebben we het ergste gehad”, moest ik weer haasten om als een gek alle deuren boven goed te sluiten, zodat ik niet ‘s-avonds in een stoffig bed zou liggen. Ook het doorbreken van de oude muur had nogal wat voeten in aarde……..oftewel een teringherrie en teringrotzooi!!!! Maar we hebben het tot nu toe overleefd. Ik heb met de kindjes de nodige uurtjes bij m’n ouders doorgebracht……..en gewinkeld……….en de Efteling bezocht……….en de schaapjes gevoerd………en alle speeltuinen in de wijk ontdekt. U merkt het al. Ik ben veel gevlucht. Naar minder stoffige oorden. Maar nu lijkt dan echt het grootste leed geleden. De vloerverwarming is afgelopen vrijdag gelegd en vandaag zijn ze begonnen met het leggen van de nieuwe natuurstenen vloer. En daar begint het dus, lieve mensen, mijn verbouwingstress. Ik ben zo stiknieuwsgierig dat ik op hete kolen aan m’n buro zit. Ik wil het zien. Ik wil zien of ik de juiste vloer heb gekozen en ik wil zien of het mooi wordt. Man wel. Man is thuis aan het werk. Man is al zeker 25x naar beneden gelopen om te kijken………en mij informeren ho maar! Dat kan dus betekenen dat hij er óf niet aan denkt óf dat hij het niet mooi vindt. Stress. Stress. Stress. En vroeg naar huis gaan is ook geen optie met de hoeveelheid werk die er nog ligt voordat ik over 2 weken vakantie heb. Er zit dus niks anders op dan afwachten en over een paar uurtjes met eigen ogen het resultaat van de eerste dag te bekijken. Lucky me……….