Lien & de was

U begrijpt…..ik was veel. Heel veel. Een volwaardig 4 persoons huishouden, dus reken maar uit. Bovendien ben ik een ster in sorteren van was. Ik sorteer goed. Ik sorteer alles. Ik stop werkelijk niks bij elkaar waarvan ik maar denk dat het niet kan. Rood bij rood. Roze bij roze. wit bij wit. zwart bij zwart enz. enz. Gemiddeld een was of 2 tot 3 per dag is mij niks vreemd. Kunt u nagaan hoeveel ik draai als de bedden ook nog eens aan de beurt zijn. De bedden van de kindjes probeer ik om de week te doen, maar zelfs dat lukt soms niet als bijvoorbeeld Zoon het weer voor elkaar heeft om alles nat te plassen behalve z’n luier. Dat ik daar zelf hoogstwaarschijnlijk de oorzaak van ben, omdat ik z’n pieleke omhoog had zitten ipv omlaag dat laten we maar even buitenwegen. Onze wasmachine draait dan ook overuren, maar verder hoor je mij niet klagen. Het is vandaag super-buiten-droogmolen-weer, dus wat wil een poetsende, wassende huisvrouw nog meer?! Nou……geen afvallende bloesemblad van de boom van de buren bijvoorbeeld. En geen tussen-de-was-doorrennende-snotneuzen bijvoorbeeld. Het blijkt nogal een leuk spelletje om je te verstoppen tussen de aan de droogmolen hangende dekbedovertrekken. Normaliter ook nog niet zo’n probleem als de handjes, snoetjes en mondjes maar schoon zijn. Helaas. Zoon heeft snotneuzen. Van zulke hele groene. Goeies dus. En die zaten even later aan mijn was. “Potverdikkie……….tussen die was uit!” hoor ik mezelf al meerdere keren roepen. Maar als ik goed nadenk wat ik zelf leuk zou hebben gevonden toen ik 2,5 was……..is het waarschijnlijk precies hetzelfde. Zucht…….weer een was……..en lang leve de droger!