Aan de vooravond van…..

Gezonde spanning. Zo noemen ze het geloof ik. Alles is onder controle hoor, daar niet van. Maar toch…..steeds maalt er maar één zinnetje door mijn hoofd: “ben ik niets vergeten?”. En steeds weer kom ik tot de conclusie van niet. En mocht het toch nog zo zijn, sja….dan zal ik het morgen vanzelf merken. Maar terwijl ik mijn checklist (jaja…ik ben van de lijstjes) afvink, kan ik niets nieuws meer bedenken. De jurk is in huis. De kleding van de kids hangt klaar. Reservekleding zit in een tas. Reserveschoenen zitten in een tas. Alle spulletjes zijn naar de feestlocatie gebracht. Alle belangrijke partijen heb ik deze week nog aan de telefoon gehad, dus als het goed is, is niemand ons feestje vergeten. Het programma is bij iedereen bekend en de weersvoorspellingen zijn uitstekend!!! Wat wil een mens nog meer?
En vooral: wat wil een aanstaand bruidspaar nog meer????
Nou, niks dus.
Najaa…….dat het gewoon lekker loopt morgen. En dat iedereen het naar z’n zin heeft. En dat de bruidegom wel JA zegt. En dat de bus niet met pech komt te staan. En dat de bloemist mijn wensen goed heeft begrepen. En dat de kindjes enigszins netjes blijven…..toch op z’n minst de eerste helft van de dag. En dat m’n haar een beetje wil vallen. En dat m’n hooikoorts niet te erg opspeelt. En dat de ambtenaar het een beetje gezellig doet morgen (al twijfel ik hier eigenlijk niet aan…..leuk mens!). En dat m’n schoonvader niet op z’n crocs hoeft (had nl. deze week ontstoken hielen –> 80 v.d. Langstraat!). Nou…..nog genoeg te willen dus.
Maar afijn, morgen is het zover. Dan gaat datgene gebeuren waar we nu een heel jaar mee bezig zijn geweest. Waar we naartoe hebben geleefd en naar uit hebben gekeken. Waar we veel voor op pad zijn geweest en afspraken voor hebben gemaakt. Nu is D-day erg dichtbij en dat is prima.
Wanneer u nu weer een nieuwe log leest, zal dat van een getrouwde vrouw zijn (mits hij dus inderdaad JA zegt 🙂 ).