Categories
Zomaar

De Nintendo-verslaving

Niet ik hoor. Ik heb niet zoveel met al die computerdingen. Een laptop…..die zou ik niet meer kunnen missen. Maar de Xbox, de Playstation en de Nintendo DS da’s aan mij allemaal niet besteed. Ik pak liever een goed boek, een lekker roddelblaadje of kijk liever naar een simpele serie of een flauwe film op TV. Die films mogen tegenwoordig niet meer te heftig zijn (bijv. de Mummie). Daar kan ik sinds de bevallingen niet meer tegen. Raar he? Geen idee waar het precies aan ligt, maar zodra het té eng wordt, dan haak ik af. En dat terwijl het vroeger niet eng genoeg kon zijn……
Even terug op de spelcomputers….nu heeft Dochter dus met haar zwemdiploma een Nintendo DS gescoord. En Dochter heeft nog absoluut geen dwangmatig gedrag ontwikkeld omtrent dat ding. Ze kan gelukkig nog steeds heel goed spelen met andere dingen en zit niet de hele dag met de DS op schoot. Maar dan Zoon. Dat is weer iets van een heel ander kaliber. Die wist binnen no-time hoe die DS werkte. Hij kan er werkelijk van alles mee (zal wel in de genen zitten…..van papa’s kant dan he?!). En, wat het ergste is van al, hij kan er geen afstand van doen. Éénmaal de DS in z’n handen, zal hij hem niet zo maar meer afgeven. Met de nodige driftbuien tot gevolg. Inmiddels hebben we wel een manier gevonden om hem daar een beetje in te sturen. Steeds vantevoren goed aangeven tot wanneer hij ermee mag spelen (bijv. tot ik koffie ga drinken óf tot we gaan eten). Bovendien heeft zijn liefde voor de DS ook wel voordelen. We gebruiken het soms als chantage-middel. Zo zijn wij he….wij chanteren onze kinderen maken optimaal gebruik van de middelen die er zijn….en daar voel ik me niet eens schuldig over….zolang het maar werkt! Bijvoorbeeld als Zoon niet wil eten, “dan mag hij straks niet met de Nintendo” of als hij niet luistert “dan gaat de Nintendo ook voorlopig in de kast”. Misschien pedagogisch niet helemaal verantwoordt, maar het werkt wel. Poeslief is meneertje dan en z’n bord gaat zo goed als leeg! Wat minder positief is aan die hele DS, is dat Zoon als hij wakker wordt eerst vraagt “of hij straks met de Nintendo mag” in plaats van dat hij “Goede morgen” zegt………. Lang leve de zomer…..dan kunnen ze tenminste weer buitenspelen (en nee….niet met de DS!)