Oud?!?

“Mama, ik zie een rimpel”, zegt Dochter tegen mij. “Jij wordt al oud he?”, volgt er nog even snel achteraan. En daar zit je dus niet op te wachten enkele maanden voordat je 40 wordt. Dat ik al jaren m’n grijze haren moet wegverven is een feit. Dat er hier en daar een rimpeltje komt is een feit. Dat ik niet meer superstrak in m’n vel zit is een feit, maar dat hoeft er heus niet zo dik bovenop gelegd te worden. Ja, de zwangerschappen hebben hun sporen achtergelaten. Ja, het drukke leven laat soms z’n sporen achter en ik kan moeilijk tegen Dochter zeggen dat zij waarschijnlijk ook één van de redenen is, dat ik enigszins verouder!!!! “Kinderen houden je jong”, hoor je altijd aan alle kanten. Er is alleen niemand die erbij verteld dat je het zo druk krijgt, dat je ’s-avonds vaak niet meer kan doen dan uitgeblust op de bank hangen! Natuurlijk blijf je jong van geest. Ik voel me ook absoluut niet oud…….najaa…….op een enkel momentje na dan. Als ik bijvoorbeeld door Dochter wordt gewezen op die enkele rimpel die er toch écht zit. Als ik bijvoorbeeld een dag lang alleen maar ruziënde kids uit elkaar heb moeten houden en als ik een nacht lang heb getobt met een ziek kind of wakker heb gelegen door een snurkende Man. Dat soort dingen hakt er tegenwoordig een stuk harder in dan vroeger……….daaraan merk ik dan toch wel dat de 4 in zicht komt! Lucky me…….