Lien & vastgeroeste mensen

Soms denk je goed met bepaalde mensen door één deur te kunnen. Je ziet elkaar niet vaak, maar je leeft op goede voet met elkaar. Je hebt niet veel gemak maar ook zeker geen last van elkaar. Een prima situatie. Totdat er bepaalde faktoren in je leven veranderen. Het leven staat immers niet stil. Je past je aan aan nieuwe situaties en omstandigheden en eigenlijk ga je ervan uit dat je omgeving dat ook doet. Niks is minder waar. Er zijn ook mensen die kunnen niet tegen veranderingen. Die zijn een soort van vastgeroest in een bepaald levenspatroon en gaan er weer vanuit dat de rest van de wereld ook zo is. Niks is minder waar. Je hebt dus mensen die streven naar vernieuwing, verandering en groei. Zowel persoonlijk als zakelijk. Je hebt ook mensen die willen dat alles blijft zoals het was, die willen structuur, zekerheid & houvast. In sommige situaties komen deze mensen lijnrecht tegenover elkaar te staan. Ze verliezen respect voor elkaar en kunnen uiteindelijk zelfs niet meer op dezelfde golflengte communiceren. Helaas hebben wij dit momenteel voorhanden. Mensen waarvan wij het niet verwacht hadden. Mensen die zelf een goed leven hebben. Ze gunnen ons de vernieuwing, verandering en groei niet. Waarom? Geen idee. Misschien omdat ze vastgeroest zitten, misschien vanwege afgunst, misschien door angst voor de nieuwe situatie. Erover praten gaat niet. Niet dat wij niet willen, maar de deur is dichtgesmeten. Oké ook goed. Wij blijven niet stilstaan. Wij gaan door. Wij willen halen uit het leven wat erin zit. Ik heb later liever spijt van de dingen die ik WEL heb gedaan dan spijt van de dingen die ik NIET heb gedaan. Een beetje cliché maar zo zie ik het. Voor de één ligt de lat nu éénmaal hoger dan voor de ander. We lijken niet meer op gelijke hoogte te komen, al gaat het maar over centimeters. Prima…….dan maar niet……..ook goed…….